Στο τσακ το πρόλαβα.Θα μου πεις πότε τα πήγα καλά με τα ρολόγια κ τα χρονόμετρα.Μια μέρα θα πάώ κ ταξίδι με τον υπερσιβηρικό σκέφτηκα.Τρένοτάξιδο μέχρι την θεσσαλονίκη.Μόνη.Χαράματα.Αυτό το μόνη πάντα το προτιμούσα.Μόνο στα ταξίδια.Μάλλον, μόνη στις διαδρομές.Δεν ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα με τρένο.Αλλά ήταν η πρώτη μόνη.
Χώθηκα μες σε μια πορτοκαλί ξεχαρβαλωμένη πολυθρόνα.Χωμένη σε δέκα ρούχα γιατί το κρύο τρύπωνε από παντού.Τέτοια εποχή ήταν, χίλια χρόνια πριν, ήταν.Λιγοστοί επιβάτες,μια μούχλα στον αέρα,μάλλον από το καυσαεύριο,μάλλον από τα χρόνια που το μεγάλο τροχοφόρο όχημα που με θα ταξίδευε σε λίγο, ήταν παλιό όσο κ τα πάθη μας.
Παρατήρησα τα χέρια μου.Κάτασπρα κ άθικτα.τρύπωσα τις μπούκλες μου κάτω από το χνουδωτό σκουφί μου κ πέρασα στα αυτιά μου τα ακουστικά από το γουόκμαν(ναι,παίδες,είμαι παλιά😄)...κ έφερα τα πόδια μου πιο κοντά στο στήθος μου..
Ευτυχώς δεν είχε κόσμο.Ευτυχώς έβλεπα μια ανατολή σαν μούχρωμα,ευτυχώς ήμουν νέα,όμορφη,αλλοπαρμένη κ ερωτευμένη.
Κατέβηκα στην Λάρισα.Μόνη.Ήθελα να δω τον κάμπο, καταχείμωνο.Νέα,όμορφη,αλλοπαρμένη.
Περπάτησα ώρα.Ήπια κ χόρεψα μόνη.Ποτέ δεν ένιωσα μόνη τελικά.Δεν με άφησαν οι άνθρωποι που με αγάπησαν, αναλογίζομαι τώρα που τα χρόνια με διδάσκουν πια...
Έφτασα στην Θεσσαλονική δύο μέρες μέτα.κοιμήθηκα στην πιο χαμογελαστή αγκαλιά......
Δεν βλέπω να ταξιδεύω με τον υπερσιβηρικό...πάντως ποτέ δεν ξέρεις..
κάποιος που αγαπώ όσο κανέναν,μου έίπε,πως όλο γράφω για τα παλιά κ πως πρέπει να γράφω για τα μελλούμενα ή τουλάχιστον για αυτά που ονειρεύομαι.
Φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω ποτέ.Είμαι σίγουρη.Ζωή για μένα έίναι αυτό που συμβαίνει ή συνέβη.Κ γράφει χιλιόμετρα.Εντός μας!!Κ όποιος αντέχει ταξιδέύει μαζί μας!
Αν κ κάποτε που μια τσιγγάνα με σταμάτησε καταμεσήμερο στην πλατέία κάνιγγος κ μου έίπε να μου πει τα μελλούμενα,προσπερνώντας την χαμογελώντας, της είπα ,πως δεν πιστεύω στην μοίρα,με έπιασε απο το μπράτσο κ μου ψιθύρισε:"θα έρθει μια στιγμή κουκλίτσα που το παρόν ,το παρελθόν κ το μέλλον σου θα γίνουν μια κ μόνη ευθεία γραμμή,μετά από χίλιους κύκλους'...
Βαιζόμουν,της έδωσα κάτι δραχμές κ την ξέχασα.....
μέχρι απόψε....για αύριο δεν ξέρω....
Tina Shoushou
