Σάββατο 11 Μαρτίου 2017

..."η ευτυχία θέλει λίγη τύχη κ πολύ καθαρό μυαλό"

είχα αφήσει την βαλίτσα μου στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.Μου είχε μαζέψει τα ρούχα μου.Βασικά τα είχε τακτοποιήσει,είχε βάλει τα εσώρουχα μου στην μια μεριά,τα φορέματα λίγο πιο εκεί κ την κόκκινη μάξι φούστα μου~ποτέ δεν είχα καταφέρει να τα τοποθετήσω με τόση τάξη.Μου είχε αφήσει μόνο το μακρύ μου κολιέ με τα κοχύλια που κουδούνιζαν,πάνω στο έπιπλο με τον καθρέπτη κ στο πακέτο απ τα τσιγάρα μου μου είχε γράψει "σ'αγαπώ".....

χαμογέλασα,κοίταξα το είδωλο μου στον καθρέφτη,έλαμπα κ έφυγα σχεδόν τρέχοντας ,για να προλάβω το τρένο!
στην αποβάθρα επικρατούσε μεγάλη φασαρία κ ο καιρός αν κ καλοκαιρινός ,ένιωθες μια ψύχρα το πρωινό αυτό..Προχώρησα λίγο βιαστικά,δεν ήθελα να χάσω τον επόμενο συρμό.Μπαίνω μέσα,είχε κόσμο,ευτυχώς βρίσκω θέση κ μάλιστα στο παράθυρο,συμμαζέύω λιγάκι τις τιράντες από το λευκό μου φόρεμα,τακτοποιώ τα μαλλιά μου σε μια πρόχειρη πλεξίδα κ χώνομαι στο κάθισμα,με την καρδιά μου να πετά σ εκείνον κ το μυαλό μου να σχεδιάζει ταξίδια χωρίς επιστροφή...
αν όλα πήγαιναν καλά κ με τα αποτελέσματα που περίμενα,νομίζω πως θα άγγιζα την "αθανασία" μου...
-"με συγχωρείτε δεσποινίς¨"με διακόπτει απ τις σκέψεις μου μια γυναικεία φωνή,"έχετε αναπτήρα"?Σηκώνω το βλέμμα κ αντικρίζω μια κυρία άνω των 65+ με ένα παρδαλό φόρεμα,ένα πιο παρδαλό καπέλο,κατακόκκινο κραγιόν κ ένα χαμόγελο πιο παρδαλό κ παμπόνηρο.Πριν προλάβω να απαντήσω ,πως δεν καπνίζουμε ασφαλώς στα βαγόνια,εκείνη με προλαβαίνει κ μου λέει¨;"ήθελα να σου πιάσω κουβέντα,φαίνεσαι τόσο ευτυχισμένη,όπως είναι τα παιδιά,αλλά δεν είσαι κ μικρούλα"..της χαμογελώ κ απαντώ πως όλοι κάποιες μέρες είμαστε ευτυχισμένοι,αλλά τις περισσότερες μέρες προφανώς δεν είμαστε....Μου απλώνει το χέρι της,μου συστήνεται ,την λένε κυριακή,αλλά την φωνάζουν κική ή κουλάρα κ αφού ανταλλάξαμε διάφορα αδιάφορα λόγια κ όχι μόνο,μου λέει;"μου επιτρέπεις?Όταν ανηφόριζα τον προφήτη Ηλία με τα τσοκαράκια μου αναστέναζαν μέχρι κ οι πέτρες απ τα μακρά τείχη της πειραικής,είχα οτι πόθησα κ αν δεν το είχα το κέρδισα,γλέντησα,ταξίδεψα,δεν παντρεύτηκα ποτέ,δεν πίστεψα τίποτε που δεν εβλεπα κ κυρίως δνε φοβήθηκα ποτέ...εκτός απ την εικόνα που βλέπω σε σένα μόλις τώρα"
-"τι εννοείς "την ρωτώ με περιέργεια κ λίγο αναστατωμένα....
-"την εικόνα μιας τόσο ευτυχισμένης γυναίκας.Ή έχεις κότσια ή είσαι αφελής κ δεν μου φαίνεσαι διόλου αφελής"
την κοίταξα ξαφνιασμένη."Κυριακή ,η ευτυχία θέλει κότσια κ πολύ πίστη"
με κοίταξε απ την κορυφή μέχρι τα νύχια κ μου λέε騴όχι,κορίτσι μου, θέλει λίγη τύχη κ πολύ καθαρό μυαλό",πριν κατέβει στην επόμενη στάση κ χαθεί για πάντα.....