Αν ήταν άντρας ο Μάρτης θα ήταν ο πιο παράφορος εραστής.Μια ζέστη.Μια κρύο.Μια φως,μια σκοτάδι,με βροχές κ μπουμπουνίσματα.Με χιόνια στις τρελές θλίψεις του μέχρι κ μπάνιο στην θάλασσα στο τσακίρ κέφι του.Αν ήταν άντρας ο Μάρτης θα τον ερωτευόμασταν όλες.
Σου υπόσχεται,σου γελά,κοιμάται μαζί σου,αλλά παραμένει άπιαστος γιατί ακριβώς κ μόνο είναι απρόβλεπτος.Τον ξέρεις όμως.Κάθε χρόνο.τα ίδια.Χρόνια τα ίδια.Κ όμως τον περιμένεις με τόση λαχτάρα κ παιδιάστικα φορέματα.μα πως αλλιώς;;σου ανοίγει την πόρτα σε εκείνη την μουντή κάμαρα του χειμώνα κ σε βγάζει έξω.Σου θυμίζει πως θα φέρει την άνοιξη αλλά δεν στην χαρίζει κιόλας.βασικά δεν σου χαρίζει τίποτα.Σε προετοιμάζει.Σαν άρτιος προπονητής.Να ανασκουμπωθείς κ να πιστέψεις ξεγελώντας τα μερομήνια πως θα περπατήσεις ξυπόλητος πάνω στις υγρές μαργαρίτες που εκκωφαντικά απλώνονται από παντού.Ακόμη κ στον Περαία που ζούσα τα ίδια έκανε ο παίχτης,λίγο πιο φαιδρά μα πάντα έκανε αυτό που ήξερε να κάνει καλά.Σε έκανε να πιστέψεις στο φως του
Ο Μάρτης κοιμάται μαζί σου.Να το θυμάσαι.Κανένας άλλος μήνας δεν σου κάνει την χάρη τούτη.Κ μιας κ το κάνει του χρωστάς ένα "καλώς ήρθες"..... Ένεκα αναμονή βροχοπτώσεων σε τούτο το νησί που το διαφεντεύει η βροχή,είπα να του τα πω...γιατί αύριο ποιός ξέρει αν θα μπορώ.... Φιλιάαα φούξια (για μια κ μόνη φορά προδίδω τα κατακόκκινα)
Υ.Γ την φενάκη του Μάρτη την αγαπώ από χρόνια.
Υ.Γ.1 η φωτογραφία μου με το φιόρο, δεν εμπεριέχει ουδένα φίλτρο, (έτσι για την αλήθεια του φούξια)💜
