Αγώνας δρόμου να κοπεί «το νήμα» ζωής της κυβέρνησης
Δύο «αγώνες δρόμου» παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ο ένας αφορά την κυβέρνηση, που ματώνει κυριολεκτικά να ολοκληρώσει τη διαπραγμάτευση, για να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση, διεκδικώντας για όλους μας το εργασιακό κοινωνικό κατεκτημένο της Ευρώπης και παλεύοντας παράλληλα για τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ. Αυτό τον αγώνα, που έπρεπε να είναι ταχύτητας, οι εταίροι μας, με τις απαιτήσεις τους, τον έχουν μετατρέψει σε αγώνα αντοχής πλέον.
Ο δεύτερος «αγώνας δρόμου» αφορά την αντιπολίτευση, εντός και εκτός συνόρων. Στην Ευρωβουλή έχουν αμολήσει τα «αντισώματά» τους (Σπυράκη, Καϊλή, Κύρτσος, Κεφαλογιάννης) των δικών τους αυτοάνοσων νοσημάτων στο σώμα της Ελλάδας. Σε υγιή οργανισμό τα αντισώματα στρέφονται ενάντια στους εισβολείς - μικρόβια. Στα αυτοάνοσα τα αντισώματα στρέφονται ενάντια στον ίδιο τον οργανισμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατατρώνε και κλαδεύουν το σώμα της Ελλάδας. Μπράβο, παιδιά, άξιος ο μισθός σας!
Μας στηρίζει όλο το caucus progressive (προοδευτική συμμαχία Αριστερών - Σοσιαλιστών - Πράσινων), ο ίδιος ο Μοσκοβισί στηρίζει την Ελλάδα (είχε και πατέρα τον Σ. Μοσκοβισί διακεκριμένο επιστήμονα των κοινωνιοψυχολογικών μοντέλων της κοινωνικής αλλαγής, ίσως βοηθάει). Η ελληνική συντήρηση, όμως, πιστή στην απαγγελία της, στο ποίημά της!
Παράλληλα, εντός συνόρων, οι παλαίμαχοι και ενεργοί λαμογοτραφείς Σημίτης, Πάγκαλος Βενιζέλος, Λοβέρδοι, Αδώνιδες κ.ά. έχουν βάλει αθλητικές περιβολές, φανελάκια - σορτσάκια και τρέχουν στον δεύτερο αγώνα δρόμου, προκειμένου να κόψουν το νήμα όχι του αγώνα, αλλά το «νήμα» της ζωής της κυβέρνησης. «Πού πας, βρε Καραμήτρο» με τέτοιο διεφθαρμένο και φθαρμένο σωματότυπο; Ποιο «νήμα» ζωής της κυβέρνησης πασχίζεις να κόψεις και να ξαναπάρεις πίσω την εξουσία; Εσύ αποτελειώνεις, δεν το βλέπεις; Τι τα θέλεις τα push-ups, όταν the lady has gone - η Ελλάδα, που σε κατάλαβε πια ολοκληρωτικά, έφυγε τρέχοντας;
Και κάποιες λέξεις - κλειδιά για να ενεργοποιούν εικόνες και το fear appeal - τα μηνύματα πρόκλησης φόβου. Η Βενεζουέλα ή, με άλλα λόγια, «Πανικοβληθείτε Έλληνες, το λατινοαμερικάνικό μοντέλο ανάπτυξης καραδοκεί». Η κόκκινη τσάντα του Ευκλείδη και η Σκάρλετ Γιόχανσον. Ερωτισμός και κόκκινο χρώμα της Αριστεράς. «Δεν κατάλαβα, γιατί όχι ο Ευκλείδης; Μήπως είσαι κατάλληλος εσύ, Θόδωρε, που πέφτεις στη Λίμνη Βουλιαγμένης και τρέχουν οι περίοικοι να σωθούν από το τσουνάμι που σηκώνεις;». Τα fear appeal models, τα μηνύματα πρόκλησης φόβου, δεν βοήθησαν ούτε στο κόψιμο του τσιγάρου, ούτε στην οδική ασφάλεια, ούτε πουθενά· την αντιπολίτευση θα βοηθήσουν; «Έλα ψυχή στον τόπο σου, οι αδιάβαστοι!».
Οι στιγμές είναι κρίσιμες, η μηδενική δημοσιονομική επιβάρυνση των αντίρροπων μέτρων είναι οι λέξεις - κλειδιά, key - words. Είναι η ίδια η αλλαγή!
Είναι η τελική ευθεία, γι’ αυτό φορτσάρουν!
Η Αριστερά και οι έντιμες συμμαχίες της είμαστε φρέσκοι και αντέχουμε!
Άσ’ τους να τρέχουν, δεν έχουν οξυγόνο, το έφαγε η μίζα, και όχι του αυτοκινήτου, η άλλη, η μεγάλη!
*Η Σοφία Αράβου - Παπαδάτου είναι MSc Κοινωνικής Οδοντιατρικής, PhD Κοινωνικής Ψυχολογίας, αναπληρώτρια συντονίστρια ΣΥΡΙΖΑ Κεφαλονιάς - Ιθάκης, υπεύθυνη Τμήματος Υγείας
