Ένα τυχαίο περιστατικό εδώ και είκοσι χρόνια,
μια έμπνευση, μια πρόταση
της Μανίτας,
έγινε γεγονός σημαντικό και διαρκές.
Με ανταμώματα και συναντήσεις
με φίλους, δικούς και αγαπημένους,
κι άλλους πολλούς,
με αισθήματα και συναισθήματα
και κάποτε με συγκινήσεις...
Είναι όμορφα...
Ο χρόνος και ο χώρος σημαδεύουν τις μέρες μας.
Και ενώ ο χρόνος περνάει και χάνεται,
φέρνει και παίρνει
–και φέτος μου πήρε πολλά–,
αυτό που μένει σταθερό και παρήγορο
είναι ο χώρος.
To σπίτι και οι αυλές της Μανίτας και του Σκότσι,
η ΠΕΜΑΧΡΙΝΑ,
δυο βράδυα του Αυγούστου
μεταμορφώνονται σε τόπο Τέχνης.
Φιλόξενος και γενναιόδωρος,
είναι ιαματική ασφάλεια,
ένα αντιστάθμισμα στη ρευστότητα των καιρών.
Πραγματικά ευγνώμων,
γιατί έχω ζήσει επαναληπτικά
από τις καλύτερές μου ώρες,
με ό,τι πιο πολύ αγαπάω στην Κεφαλονιά,
ζώντας την καλύτερη μορφή της!
Με ανθρώπους που έχω καιρό να συναντήσω
θα βρεθούμε και πάλι
και έχω εφέτος ανάγκη να τους πω
τι μεγάλη υπόθεση που είναι η ζωή –καθόλου δεδομένη–,
και πως τους αγαπώ...
Δουλεύοντας αυτό που κυριαρχεί στη σκέψη μου,
οι θεματολογίες μου έχουν ρίζες βαθιές
και εγώ φέρω τον καρπό τους.
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ, πολυχιλιόχρονο,
καθόρισε τη ζωή μου από την αρχή της
με τρόπους πολλούς.
Θέμα μεγάλο και πολύπλευρο,
αφού είναι μια από τις ευφυέστερες,
χρησιμότερες και ευεργετικότερες επινοήσεις
της ανθρώπινης διάνοιας.
Οι παραλλαγές του, στις πόλεις-κράτη της Ελλάδας,
έχουν ενδιαφέρον για μένα
και τις ξαναχαράζω στο ίδιο υλικό όπως παλιά,
τον αειθαλή πηλό.
Και τις ξαναγράφω στα βήσαλα που φέρνει η θάλασσα
από παλιά ναυάγια και τα ακουμπά στις αμμουδιές μας.
Από τα βάθη των χιλιετιών που διαπέρασε,
το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ είναι φορτωμένο με ερωτηματικά,
με Μύθους και Ιστορίες
για το πώς, πού, πότε, από ποιον επινοήθηκε:
Θεές και Θεοί, Ημίθεοι και Ήρωες,
Φιλόσοφοι, Σοφοί και Ποιητές
εμφανίζονται ως εμπνευστές και ευεργέτες,
να παραδίδουν στους ανθρώπους αυτό το πολύτιμο δώρο,
μέγιστο κοινό πνευματικό αγαθό,
ενάντια στην άγνοια και τη βαρβαρότητα.
Τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ, αυτά τα απλά σύμβολα, είναι το κυρίως όχημα
που μετέφερε και διέσωσε
τον Ελληνικό Πολιτισμό,
μοναδικό λόγω του ευφυούς και ανθρωπιστικού χαρακτήρα του.
Κάθε ΓΡΑΜΜΑ στην αρχή των ονομάτων έχει τη σημασία του
και φέρει την ιδιότητα σημαντικών λέξεων
που αρχίζουν από αυτό.
Κάθε άνθρωπος έχει τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ του,
του ονόματος και του επιθέτου του, τα αρχικά του,
και συνδέεται με αυτά.
Από πάντα, με διάφορους τρόπους,
οι άνθρωποι τα κεντούσαν και τα έγραφαν
στα μαντήλια, στις μαξιλαροθήκες, στα νυφικά σεντόνια,
στα τραπεζομάντηλα, στα σερβίτσια, στα κοσμήματα,
στα μανικετόκουμπα, στις πόρτες των σπιτιών, στα οικόσημα,
στα προσωπικά αντικείμενα.
Με τα αρχικά μας ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ορατά και κοντά μας,
έχουμε ανάγκη, επιθυμούμε να υπάρξουμε,
να δώσουμε φανερά το στίγμα μας.
Τα γράμματα ως επιστολές,
εδώ στην Κεφαλονιά,
με τους άπειρους ναυτικούς και ξενιτεμένους,
έφτιαχναν μια ιδιαίτερη καθημερινότητα.
Ζήσαμε με τα γράμματα και την αλληλογραφία,
γράφοντας, στέλνοντας και παίρνοντας
εκατοντάδες γράμματα
με γραμματόσημα από τα πέρατα του κόσμου
και τα ευλογημένα ταχυδρομεία της γης...
Η έκθεση αυτή με τις αρχικές παραλλαγές
των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ,
είναι αφιερωμένη
σ’ όσους μας έμαθαν ΓΡΑΜΜΑΤΑ, στους δασκάλους,
σ’ όσους αγάπησαν τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ,
σ’ όσους πήραν και έστειλαν γράμματα,
σ’ όσους έγραψαν και έλαβαν ερωτικά γράμματα,
σ’ όσους έγραψαν βιβλία και ποιήματα, τότε και τώρα,
στους ταχυδρόμους και στα ταχυδρομεία.
Και στους δικούς μου,
στη μαμά μου και στον αδελφό μου
και στα λόγια αγάπης και έγνοιας τους.
Θα είναι χαρά και τιμή μου να βρεθούμε ξανά.
Έφη Σπηλιώτη
