TΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ OΔΥΣΣΕΑ

TΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ OΔΥΣΣΕΑ του Kωστή Γεωργά Eκ πρώτης όψεως μοιάζει να μην έχει σχέση με τη θεματολογία του περιοδικού, (ΨΑΡΕΜΑ)όμως πρόκειται για τον γενάρχη των θαλασσινών, τον θαλασσοπόρο και θεμελιωτή της ελληνικής ναυτοσύνης. Φυσικά, αναφερόμαστε στον μυθικό Oδυσσέα, η φυσιογνωμία του οποίου αποκτά πλέον ιστορικές διαστάσεις, μετά την ανακοίνωση της αρχαιολογικής Σχολής Iωαννίνων που ανασκάπτει συγκεκριμένη περιοχή στην Iθάκη. Mε την ανακοίνωση αυτή ταυτίζεται η περιοχή του Aϊ-Θανάση Iθάκης με το Oμηρικό Aστυ και φαίνεται πως λύνεται το λεγόμενο Oμηρικό ζήτημα, μια διχογνωμία περί Oμηρικής Iθάκης, που κράτησε για πολλές δεκαετίες και αμφισβήτησε έντονα την αυθεντικότητα της ονομασίας της σύγχρονης Iθάκης. Mε τον τρόπο αυτό φτάνει επίσης στην Iθάκη της η μακρά διαδικασία της αναζήτησης των τόπων της Iλιάδας και της Oδύσσειας, μια αναζήτηση που πρώτος και με μεγάλη επιτυχία είχε ξεκινήσει ο Σλήμαν, με την ανεύρεση της Tροίας και των Mυκηνών. TΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ OΔΥΣΣΕΑ Για εμάς τους κατοίκους του νησιού είναι μεγάλης σημασίας το γεγονός, ωστόσο αποτελεί μια καταπληκτική είδηση για όλο τον κόσμο που γαλουχήθηκε με τις περιπέτειες του ήρωα και ταυτίστηκε με τα πάθη του, αφού ο συμβολισμός του έπους αφορά και αναφέρεται σε κάθε ύπαρξη που με οποιονδήποτε τρόπο βιώνει τη δική της Oδύσσεια σε αυτό τον κόσμο. Aπό τον Oδυσσέα και το ταξίδι του εμπνεύστηκαν ποιητές και συγγραφείς που κληροδότησαν έργα αναφοράς στην παγκόσμια λογοτεχνική πραγματεία. Eκτός από την ανυπέρβλητη «Iθάκη» του K. Kαβάφη, στη σκέψη μου έρχεται η Oδύσσεια του Kαζαντζάκη, το τιτάνιο έργο του συγγραφέα, το σημαντικότερο σημείο της δημιουργίας του κατά τον ίδιο. Eπίσης η άλλη γνωστή εκ νέου αφήγηση του Oδυσσέα, εκείνη του James Joyce, δημιουργία-ορόσημο της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. O τόπος είναι στη B. Iθάκη, στο πιο ειδυλλιακό και εύφορο κομμάτι του νησιού, στο μόνο που υπάρχει νερό. Eλέγχει τη θάλασσα που τον περιβάλλει και βλέπει προς τα βορειοανατολικά. Aνταποκρίνεται με ακρίβεια στην ομηρική περιγραφή, όπως και πολλά ακόμη σημεία του νησιού που αναφέρονται στο έπος. Για τους μελετητές είναι αυτονόητο ότι ο Oμηρος γνώριζε καλά τον τόπο, είχε προφανέστατα ζήσει εκεί και πιθανώς να ήταν και Iθακήσιος, οπότε ίσως κάποτε πάψει να υφίσταται και η έτερη διχογνωμία, αφού για την καταγωγή του ποιητή ερίζουν, ως γνωστό, επτά πόλεις. Περπατώντας τον ερειπιώνα αισθάνεται κανείς ότι βρίσκεται σε τόπο ενεργειακά ισχυρό, με ατμόσφαιρα ιδιαίτερα φορτισμένη. Eίναι συγκινητική η σκέψη πως ήταν εδώ, σε αυτό το σημείο που παίχτηκε το δράμα της μνηστηροφονίας, εδώ οι αλαζονικοί άρχοντες πρόσβαλαν τον ήρωα, εδώ τεντώθηκε το βαρύ δοξάρι, εδώ αγκαλιάστηκε ξανά η οικογένεια μετά από 20 χρόνια στον πόλεμο, στη θάλασσα. Aπό εδώ θα αγνάντευε το πέλαγος τα κατοπινά χρόνια ο πορθητής της Tροίας και θα οραματιζόταν νέες εκστρατείες, νέες περιπέτειες. H ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ Oι δύο αρχαιολόγοι, ο καθηγητής Θανάσης Παπαδόπουλος και η σύζυγός του, Λίτσα Kοντορλή, αναπληρώτρια καθηγήτρια παρουσίασαν στις 20 Aυγούστου 2010 την επιστημονική τους ανακάλυψη. «Σύμφωνα με τα έως σήμερα στοιχεία, κινητά και ακίνητα, που είναι ιδιαίτερα σοβαρά, και με κάθε επιστημονική επιφύλαξη, πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στο Aνάκτορο του Oδυσσέα και της Πηνελόπης, το μόνο από τα Aνάκτορα των Oμηρικών Eπών, που δεν έχει ανακαλυφθεί», δήλωσε ο Θ. Παπαδόπουλος.  Στη θέση Aγιος Aθανάσιος - Σχολή Oμήρου, στις υπώρειες της Eξωγής Bορείου Iθάκης, όπου ήσαν ορατά κτιριακά κατάλοιπα και είχαν γίνει στο παρελθόν αποσπασματικές έρευνες από Eλληνες και ξένους αρχαιολόγους, εντοπίστηκε και αναγνωρίστηκε η προϊστορική ακρόπολη τειχισμένη με κυκλώπειο τείχος και τέσσερις πύλες. H κύρια πύλη συνδέεται με οχυρωμένη διάβαση, όμοια, αν και σε μικρότερο μέγεθος, με εκείνην του ανακτόρου της Tίρυνθας, προστατευμένη με δύο πύργους (σώζεται μερικώς ο ένας) και αναβάθρα. H κύρια πύλη εφάπτεται τοίχου προσεκτικά κτισμένου και τις παραστάδες της αποτελούν επεξεργασμένοι τετραγωνισμένοι ογκόλιθοι. Στο κάτω άνδηρο του κτιριακού συγκροτήματος εντοπίστηκε τριμερές ορθογώνιο κτίριο-μέγαρο, όμοιο με αντίστοιχα μέγαρα μυκηναϊκών ανακτόρων Mυκηνών, Tίρυνθας και Πύλου. Στο άνω άνδηρο αποκαλύφθηκαν προϊστορικά κτίρια αποθηκών, λουτρού, εργαστηρίου κατεργασίας μετάλλων, καθώς και βοηθητικά δωμάτια. Aπό τα δύο λαξευτά στο βράχο κλιμακοστάσια το μεγάλο δυτικό χωρίζεται με πλατύσκαλο σε δύο τμήματα, μιμούμενο ίσως μινωικά πρότυπα. H μυκηναϊκή υπόγεια κρήνη, ανατολικά και σε μικρή απόσταση από το κεντρικό κτιριακό συγκρότημα, διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση, είναι χτισμένη με τον γνωστό εκφορικό τρόπο και μοιάζει με αντίστοιχες κρήνες των ακροπόλεων Mυκηνών και Tίρυνθας. Xρονολογήθηκε από τον ειδικό επιστήμονα για τα αρχαία υδραυλικά έργα Jost Knauss, καθηγητή του Tεχνικού Πανεπιστημίου του Mονάχου, στη μυκηναϊκή εποχή (1300-1200 π.X.) και, όπως οι υπόγειες κρήνες των Mυκηνών και Tίρυνθας, χρησίμευε για την ύδρευση των ενοίκων της ακρόπολης σε περίοδο πολιορκίας και εχθρικών επιδρομών. Bορειοανατολικά του μεγάρου υπάρχει μικρός τετράγωνος ταφικός περίβολος, συλημένος. Aνατολικότερα της υπόγειας κρήνης, ερευνήθηκε μεγάλο κυκλοτερές προϊστορικό μνημείο με βαθμιδωτή είσοδο στα ανατολικά, από την επίχωση του οποίου προέρχεται προϊστορική κεραμεική και πήλινες ψημένες πινακίδες γραμμικής γραφής μία από τις οποίες, δημοσιευμένη στο έγκριτο αρχαιολογικό περιοδικό KADMOS, έχει εγχάρακτα σύμβολα και παράσταση πλοίου με τον Oδυσσέα, τη Σειρήνα, τη Σκύλλα και τον σύντροφο του Oδυσσέα στη στιγμή της μεταμόρφωσης από άνθρωπο σε χοίρο. Στα κινητά ευρήματα συγκαταλέγονται προϊστορική κεραμεική (χειροποίητη και τροχήλατη της 2ης χιλιετίας π.X.), σπασμένα λίθινα αγγεία, ένα μολύβδινο μινωικό ειδώλιο, χάλκινες περόνες, λυχνάρι και χρυσό έλασμα με παράσταση του Oδυσσέα και πλοίου, που το έχει τυλίξει με τα πλοκάμια της η Σκύλλα. Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, Ενθετο ΨΑΡΕΜΑ, 26/01/2011 Ithacanews - ITHACA NEWS

Το αποτέλεσμα του δικαστηρίου δικαιώνει πανηγυρικά τον συνδυασμό ΙΣΧΥΡΗ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ

Δημοσιεύθηκε σήμερα η πολυσυζητημένη δικαστική απόφαση σε σχέση με την ένσταση του Μάρκου Κοτσιλίνη, αναφορικά με τα κωλύματα και τα ασυμβίβαστα δημοτικών συμβούλων του συνδυασμού μας, καθώς και για το κύρος των εκλογών συνολικά. Το αποτέλεσμα του δικαστηρίου δικαιώνει πανηγυρικά τον συνδυασμό μας, ενώ για τον αποτυχώντα Δήμαρχο Μάρκο Κοτσιλίνη αποτελεί μία δεύτερη μεγάλη ήττα σε διάστημα 3 μηνών. Η πρώτη ήττα προήλθε από τον λαό μας, με την λαική του ετυμηγορία, ενώ η δεύτερη φέρει την σφραγίδα της ελληνικής δικαιοσύνης, και βάζει έτσι οριστικά στο περιθώριο , σκέψεις και προθέσεις ορισμένων που πίστευαν και επένδυαν σε φρούδες ελπίδες. Η παράταξη της “Ισχυρής Κεφαλονιάς” ισχυρότερη από ποτέ, προχωράει μπροστά προκειμένου να θέσει το νησί μας σε αναπτυξιακή τροχαιά, ενώ καλεί τους αντιπάλους να συνδράμουν θετικά σε αυτήν την πορεία, και να αντιληφθούν ότι οι εκλογές και οι δικαστικές προσφυγές έφτασαν στο τέλος τους. Μία καινούργια μέρα ξεκινάει, ένα καινούργιο ξεκίνημα περιμένουμε εμείς και οι πολίτες του νησιού και από αυτούς http://www.kefaloniaphotonews.gr/news.asp?id=5425&catid=6&rndid=31012011

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

H επιστροφή του σταλινισμού

ΑΠΟ ΤΗΝ << ΑΥΓΗ >>

Η εφημερίδα των Ποντίων της ΕΣΣΔ "Κομμουνιστής", που υπήρξε και αυτή θύμα των σταλινικών διώξεων της δεκαετίας του 1930

Του Βλάση Αγτζίδη*

Έναν από τους καλύτερους ορισμούς του σταλινισμού έδωσε ο Γκι Ντεμπόρ στην Κοινωνία του Θεάματος: «Ο σταλινισμός υπήρξε η βασιλεία του τρόμου ακόμα και μέσα στην ίδια τη γραφειοκρατική τάξη... Η ψευδής συνείδηση συντηρεί την απόλυτη εξουσία της μόνο διαμέσου του απόλυτου τρόμου, όπου κάθε αληθινό κίνητρο τείνει να εξαφανιστεί. Τα μέλη της γραφειοκρατικής τάξης στην εξουσία δεν έχουν δικαίωμα κυριότητας πάνω στην κοινωνία, παρά μόνο συλλογικά σαν συμμέτοχοι σ’ ένα θεμελιώδες ψέμα: πρέπει να υποδύονται τον ρόλο του προλεταριάτου που διευθύνει μια σοσιαλιστική κοινωνία, πρέπει να είναι οι ηθοποιοί που παραμένουν πιστοί στο κείμενο της ιδεολογικής απάτης...»
Η λειτουργία του σταλινισμού στη σοβιετική κοινωνία περιγράφηκε ικανοποιητικά το 1956 στη «Μυστική έκθεση» της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Η ανάμνηση της «Διαθήκης και των αρχών του Λένιν» χρησιμοποιήθηκε για την καταδίκη της σταλινικής πολιτικής, η οποία, όπως υποστήριζαν, «κατάφερε ένα πλήγμα στην αδελφοσύνη των λαών, στη σοσιαλιστική νομιμότητα».
Ο σταλινισμός, εκτός από την καταστροφή της «αδελφοσύνης των λαών και της  σοσιαλιστικής νομιμότητας», δημιούργησε τις συνθήκες της διάλυσης της κοινωνικής δομής με την καταστροφή της αγροτικής τάξης (με τη βίαιη κολεκτιβοποίηση) και έθεσε τους λαούς της ΕΣΣΔ στο έλεος των οιωνδήποτε ανεξέλεγκτων αποφάσεων της κομματικής ηγεσίας. Μεγάλη υπήρξε επίσης η συμβολή του σταλινισμού στην καταστροφή των πολυάνθρωπων ελληνικών σοβιετικών κοινοτήτων που άνθισαν κατά τον Μεσοπόλεμο. Οι Έλληνες της ΕΣΣΔ -μαζί με άλλες μικρές εθνικές μειονότητες- υπέστησαν από το 1937 πολιτιστική γενοκτονία. Οι φυσικοί τους ηγέτες εκτελέστηκαν ή πέθαναν στα γκουλάγκ και μεγάλο μέρος των σοβιετικών Ελλήνων υπέστη την υποχρεωτική μαζική μετεγκατάσταση στις στέπες της Κεντρικής Ασίας - με την ανοχή της ίδιας της Ελλάδας.
Η αντιλαϊκή και τρομοκρατική συμπεριφορά των σταλινικών κατάστρεψε έναν μεγαλειώδη σοβιετικό ελληνικό πολιτισμό που άνθισε τον Μεσοπόλεμο και μαζί μ’ αυτόν και την τελευταία ελπίδα των Ποντίων που παρέμειναν στη Μαύρη Θάλασσα να συγκροτηθούν και να αναπτυχθούν μαζί με τους σύνοικους λαούς σε μια αυτόνομη ελληνική συνιστώσα.

Σταλινισμός και ΚΚΕ
Μετά την αποσταλινοποίηση στην ΕΣΣΔ και την καταδίκη της «προσωπολατρίας», η απαξίωση του σταλινισμού υπήρξε κοινός τόπος. Το ίδιο το ΚΚΕ εγκατέλειψε τη ζαχαριαδική πολιτική του «όπλου παρά πόδα» και ενστερνίστηκε με την 6η Ολομέλεια τις νέες προσεγγίσεις που κυριαρχούσαν πλέον στη Μέκκα του σοσιαλιστικού κόσμου.
Όμως η πολιτική αυτή τελείωσε το 2009, με το 18ο Συνέδριο και την παλινόρθωση του Στάλιν και της πολιτικής του. Εφεξής το ΚΚΕ αποφάσισε την οριστική εγκατάλειψη των θέσεων που επισήμως είχε από το 1956 και την επιστροφή στην προγενέστερη ιδεολογική κατάσταση της λατρείας του Στάλιν και του υπερθεματισμού των πρακτικών του. Η διαμόρφωση ενός περιχαρακωμένου κόμματος, που θα κινιόταν στη γραμμή του «όπλου παρά πόδα», προϋπέθετε δύο πράγματα: τη διαμόρφωση μιας νέας πνευματικής ηγεσίας, αμόλυντης από το κριτικό προς το σταλινισμό πνεύμα, και την εξαφάνιση κάθε προσπάθειας ανάμνησης των αποτελεσμάτων της σταλινικής τρομοκρατίας.
Το πρώτο επιτεύχθηκε ήδη με τη διαμόρφωση εντός του Περισσού κάποιων νέων «ιστορικών» ή «κοινωνικών επιστημόνων», οι οποίοι προσπαθούν να καθάρουν με κάθε μέσο τη σταλινική πολιτική και να αποδώσουν στη νέα κομματική γενιά μια στέρεη ιδεολογική βάση, η οποία θα έχει ως επίκεντρο την ανάμνηση μιας «τέλειας εργατικής σοβιετικής κοινωνίας, την οποία κατάστρεψε ο κακός ιμπεριαλισμός».
Το δεύτερο επιχειρείται με την επίθεση κατά όσων τολμούν να θυμούνται και να τιμούν τα θύματα της σταλινικής πολιτικής. Ένας από τους βασικούς τους στόχους είναι οι Πόντιοι, οι οποίοι από το 1987 οργανώνουν εκδηλώσεις μνήμης και από το 1997 έχουν ορίσει τη 13η Ιουνίου ως «...Ημέρα Μνήμης για τα θύματα των σταλινικών διώξεων στην πρώην Σοβιετική Ένωση, εφόσον τη μέρα αυτή, το 1949, πραγματοποιήθηκε η βίαιη εκτόπιση των ποντιακών πληθυσμών από τον Καύκασο στην Κεντρική Ασία».
Είναι θλιβερό ότι ένα κομμάτι της αριστεράς παλινδρομεί και με τελείως μεταφυσικές σωτηριολογικές διεργασίες κρύβεται πίσω από μια σκοτεινή εποχή που την εξιδανικεύει. Προσπαθώντας να καλύψει το γεγονός ότι δεν μπορεί να αρθρώσει έναν πειστικό λόγο, καταφεύγει στην εύκολη λύση της ωραιοποίησης της παλιάς φρίκης, αναπαράγοντας ως φάρσα πολιτικές του «όπλου παρά πόδα».

* Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι ιστορικός (www.agtzidis.gr)

ΧΑΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ... ΑΣ ΜΗ ΧΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ!

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ!
Των ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ και  ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ
Τελικά μόνο ένα άσυλο λειτουργεί τέλεια στον τόπο μας, το Κοινοβούλιο, και μόνο για παρανομήσαντες βουλευτές που δεν αίρεται η ασυλία τους, και παρανομήσαντες υπουργούς που προστατεύονται από τον κατάπτυστο και κραταιό νόμο τους.

Το Σύνταγμα κατοχυρώνει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών παντού. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει ευρύτερο νόημα, την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν πλήττονται βάναυσα και, ιδίως στις μέρες μας, αποδεκατίζονται ραγδαία, σε βάρος όλων, Ελλήνων και μεταναστών, ηλικιωμένων και νέων. Ίσως οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και φοιτητές στο σύνολό τους θα έπρεπε να σκεφτούν ότι η κοινωνία στρέφεται προς αυτούς προσδοκώντας πιο γενναία υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών και του ρόλου των πανεπιστημίων στις ταραγμένες δύσκολες εποχές.
 

Ό,τι συμβαίνει στη Νομική δεν είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, είναι μια δραματική κατάσταση. Αλλά αυτές τις μέρες κυριάρχησαν φωνές του τύπου «γιατί δεν συνέλαβαν τους μετανάστες στα Χανιά», «γιατί δεν τους πιάσανε στο βαπόρι μαζί με τον καπετάνιο», «γιατί δεν τους πέταξαν έξω από το κτίριο αμέσως», «ποιος τους υποκίνησε», «ποιος έφερε το κοπάδι στην πρωτεύουσα».

Η ομαδική απεργία πείνας μέχρις εσχάτων είναι απόφαση απελπισμένων ανθρώπων. Το μεταναστευτικό, με τις πολλές τους όψεις και πολλαπλές συνέπειες, δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι οι μετανάστες για να στοχοποιούνται ως υπαίτιοι δεινών. Θα είναι ντροπή για τους έλληνες πολίτες να στραφούμε εναντίον τους, εναντίον θυμάτων. Χάσαμε πολλά, ας μη χάσουμε και την ανθρωπιά μας. Θα είναι η έσχατη ταπείνωση και ήττα. Ίσως δεν μας πολυαρέσει που κάποιοι άλλοι στις τωρινές συνθήκες αγωνίζονται με αποφασιστικότητα. Η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει σπουδαίο και πολύπλευρο ρόλο να διαδραματίσει, να φωτίσει αιτίες, να συμβάλλει θετικά. Η Νομική Σχολή θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες επιστημονικού χαρακτήρα για τη διεθνοποίηση του μεταναστευτικού προβλήματος. Ήδη συμβαίνουν πολλά. Θα συμβούν και άλλα.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη μεγάλη ανθρωπιστική και οικονομική κρίση μόνη της. Είναι άδικο και άθλιο να αφήνεται από την ΕΕ, τον ΟΗΕ και τις μεγάλες χώρες να πληρώνει τα σπασμένα από τους πολέμους και τις ληστρικές οικονομικές παρεμβάσεις τους.

ISKRA

Απορριπτόμενα αλιεύματα: ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των θαλασσών.

Προστέθηκε από 24grammata

24grammata.com/ φύση
Τουλάχιστον 7, 3 εκατ. τόνοι ψαριών, ετησίως, αλιεύονται και ξαναρίχνονται, ημιθανή, στη θάλασσα.
γράφει ο Γιώργος Δαμιανός (περιοδικό: Ψάρεμα)
Οι αριθμοί
Σύμφωνα με  την πράσινη Βίβλο της μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ε.Ε  είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στον κόσμο μετά την Κίνα και το Περού(;!). Στην Ε.Ε. παράγεται το 4,4% (;) της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής. Ο μεγαλύτερος παραγωγός της Ε.Ε. (αλιεία και υδατοκαλλιέργεια είναι η Ισπανία (1.005.788 τόνοι), ενώ η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η θέση με 209.869 τόνους (οι αριθμοί αφορούν το έτος 2006).
Η κατανάλωση
Ίσως από τους πιο αξιόπιστους αριθμούς θα μπορούσε να ήταν ο όγκος των αλιευμάτων που καταναλώνεται. Αλλά σε τούτο το σημείο η Ε.Ε. δε δίνει απόλυτους αριθμούς (για να μη γίνει η σύγκριση των αριθμών ανάμεσα στην αλίευση και την κατανάλωση;) αλλά την ποσοστιαία κατά κεφαλήν κατανάλωση προϊόντων αλιείας (Kg/κεφαλή) κατά το έτος 2003. Στην Ε.Ε. η μέση κατανάλωση ψαριού είναι 21,4 κιλά/άτομο/έτος, ενώ παγκοσμίως η μέση κατανάλωση ανέρχεται στα 16,1 κιλά. (η Πορτογαλία με 56,9 κιλά/άτομο/ετησίως, η Ελλάδα, κάπου στη μέση, με 22 κιλά/άτομο/ετησίως και τελευταία η Ρουμανία με 3,9 κιλά/άτομο/ετησίως).

Απορριπτόμενα αλιεύματα
Εκείνο, όμως, που είναι εφιαλτικό είναι το ποσοστό των απορριπτόμενων αλιευμάτων. Και γίνεται ακόμα πιο εφιαλτικό αν κάποιος αναλογιστεί ότι στην πραγματικότητα αυτός ο αριθμός μπορεί να είναι πολλαπλάσιος. Στο Βόρειο Ανατολικό Ατλαντικό ωκεανό, 1.332.000 τόνοι αλιευμάτων ρίχνονται στη θάλασσα και ουσιαστικά πρόκειται για μια ασύλληπτη ποσότητα ψαριών που καταστρέφονται δίχως λόγο και αιτία. Η ποσότητα αντιστοιχεί στο 13% των συνολικών αλιευμάτων της περιοχής. Και βέβαια κανένας επαγγελματίας δεν κάθεται ούτε να ζυγίσει με ακρίβεια, αλλά ούτε και να δηλώσει σε επίσημα παραστατικά τα ψάρια που πέταξε στον ωκεανό. Στη Μεσόγειο και τη Μαύρη θάλασσα τα απορριπτόμενα αλιεύματα ανέρχονται σε 180.000 τόνους (περίπου το 5% των συνολικών αλιευμάτων). Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του FAO  τα απορριπτόμενα αλιεύματα σε παγκόσμιο επίπεδο αγγίζουν, σε βάρος, το 8% των συνολικών αλιευμάτων, που αντιστοιχεί κατά μέσο όρο σε 7,3 εκατομμ. τόνους ετησίως   Ο κοινός νους δεν μπορεί να χωρέσει αυτήν την άσκοπη, αδικαιολόγητη, ανεύθυνη σφαγή.

Τα αίτια και πιθανοί τρόποι αντιμετώπισης
Γιατί ξαναπετάνε στη θάλασσα ορισμένα είδη ψαριών; Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση ή υπάρχει χαμηλή τιμή για ορισμένα είδη ψαριών, που έτυχε να πιάσει στα δίχτυα του ο ψαράς. Και επειδή  δεν επιθυμεί να φορτώσει το πλοίο του με φτηνό ψάρι το πετά στη θάλασσα, νεκρό ή  ημιθανές, με την ελπίδα να αλιεύσει κάποιο εμπορικότερο είδος. Μία ακόμα αναπόφευκτη αιτία της απόρριψης είναι η εφαρμογή ελαχίστων μεγεθών ιχθύων. Ο κάθε κοινός νους θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει τις επιπτώσεις αυτής της άδικης σφαγής των μικρών ψαριών για ολόκληρη τη θάλασσα, αλλά και για την επαγγελματική επιβίωση των ψαράδων, αν και δυστυχώς, δεν μπορούν να δοθούν εφικτές λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ίσως η πιο ρεαλιστική λύση είναι η προσαρμογή των αλιευτικών εργαλείων, ώστε να μη παγιδεύονται στα δίχτυα τα απειλούμενα είδη ή τα μικρά ψαράκια
Βιβλιογραφία
1.Μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πράσινη βίβλος,Ε.Ε
2.Κοινή αλιευτική πολιτική, οδηγός χρήστη, Ε.Ε
3.Ανακοίνωση επιτροπής:  COM (2007) 136 τελικό της 28ης Μαρτίου 2007
4.Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SEC (2007) 380 της 28ης Μαρτίου 2007
5.http://europa.eu
24γράμματα – Ηλεκτρονικό Περιοδικό: Γλώσσα – Ιστορία – Πολιτισμός

Νίκος Γαρμπής: «Μεταλλοπλασίες» Έκθεση Καλλητεχνικού Κοσμήματος‏

 

Τη Δευτέρα, 7 Φεβρουαρίου 2011, στις 19:00 θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης «Μεταλλοπλασίες», του Νικοφιλήμων – κατά κόσμον Νίκος Γαρμπής- στο νέο χώρο «The Body» Gallery (Δεινοκράτους 79,  Κολωνάκι). Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου 2011.

Η έκθεση αφορά σε παρουσίαση μοναδικών κοσμημάτων του καλλιτέχνη στα οποία συνδυάζει διαφορετικά υλικά και νέες τεχνικές μη αναμενόμενες για το χώρο του κοσμήματος, όπως επίσης και κάποιες δημιουργίες εμπνευσμένες από την αρχαία Κεφαλονιά. Αφού ολοκλήρωσε μία σειρά ατομικών εκθέσεων στο νησί του το 2010, παρουσιάζει τώρα την δουλειά του και στην Αθήνα.

Οι Κεφαλλονίτες φημίζονται για το καλλιτεχνικό τους δαιμόνιο. Όταν μάλιστα αυτό συνοδεύεται από ένα ταλέντο χαρισμένο άφθονο από την φύση, μπορεί να έχει εκπληκτικά αποτελέσματα! Και ο «Νικοφιλήμων»  ανήκει σε αυτή την κατηγορία καλλιτεχνών.

Στον χώρο  της κοσμηματοποίΐας είναι ήδη γνωστός εδώ και χρόνια, ως ένας από τους πλέον καταξιωμένους επιχειρηματίες. Έχοντας όμως στα χέρια του,  ένα δίπλωμα στο σχέδιο  κοσμήματος από το Gemological Institute of America (G.I.A)  και ένα πτυχίο στην αδαμαντολογία από το Gemological Association and Gem Testing Laboratory of Great Britain  (G.A.G.T.L) , αποφάσισε να στραφεί  στον εικαστικό χώρο, με τον σχεδιασμό καλλιτεχνικού κοσμήματος.

Ώρες λειτουργίας εκθέσεως : 11:00-20:00

Οργάνωση & Επιμέλεια Έκθεσης: Λιάνα Σκουρλή

Πληροφορίες: 6944 320010, 6944 546337, 6979 794004

www.nikosgarbis.gr

Σημειώσεις

Σύντομο Βιογραφικό Νίκου Γαρμπή

Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο “Νικοφιλίμον”

1969 Γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς

Σπουδές:

1992 Αποφοίτησε από την Σχολή Χρυσοχοΐας και ΚΕΤΕΚ Ν. Ηρακλείου.

1993-1996 Έζησε και εργάστηκε  στην Αθήνα σαν χρυσοχόος και σχεδιαστής κοσμημάτων.

1997 Ξεκίνησε  την δική του επιχείρηση στην γενέτειρά του το Αργοστόλι.

2000 Αποφοίτησε από το Γεμμολογικό Ινστιτούτο της Μ. Βρετανίας GAGTL με την ειδικότητα του Γεμμολόγου - Αδαμαντολόγου.

2002 Αποφοίτησε από το Γεμμολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής GIA  με πτυχίο στο σχέδιο κοσμήματος.

2003-Σήμερα Σχεδιάζει και κατασκευάζει κοσμήματα για την δική του επιχείρηση.

Βραβεία:

2002 1^ο βραβείο σε διαγωνισμό κοσμήματος του Γεμμολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής GIA.

Συνέδρια-Ομιλίες:

1998 Επιστημονική ανακοίνωση στο «6^ο Συμπόσιο Φυσιατρικής & Φυσικοθεραπείας»  για τις θεραπευτικές ιδιότητες του μαργαριταριού.

2003 Ομιλία στο Ίδρυμα Κεφαλλήνων & Ιθακήσιων Πειραιά με θέμα τα αρχαία νομίσματα της Κεφαλονιάς.

2008 Συμμετοχή στο συνέδριο «Εικαστικές Τέχνες στο Ιόνιο» με έρευνα και παρουσίαση κοσμημάτων εμπνευσμένα από την αρχαία Κεφαλονιά & Ιθάκη.

Δημοσιεύσεις  – Αρθρογραφία:

Αρθρογραφεί κατά καιρούς σε κλαδικά  περιοδικά  με άρθρα από τον χώρο της γεμμολογίας και του κοσμήματος .

Φιλμογραφία:

2000 Συνεργάστηκε με την βραβευμένη με Oscar ενδυματολόγο Alexandra Byrne  και σχεδίασε τα κοσμήματα για την ταινία « Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλλι » παραγωγή Universal Studios.

Ομαδικές Εκθέσεις

2002 Γεμμολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής (GIA Νέα Υόρκη)

2008 2^η Καλλιτεχνική τριλογία Κεφαλονιά, Αργοστόλι

2010 «ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ» Υπό την Αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κεφαλληνιάς και Ιθάκης

2010 3^η Καλλιτεχνική τριλογία Κεφαλονιά,  Αργοστόλι

Ατομικές Εκθέσεις

2010 Ιθάκη: Βαθύ

2010 Κεφαλονιά: Αγία Ευφημία, Φισκάρδο και Ληξούρι.

Αντεπίθεση Αλ. Παρίση στον Μάρκο Κοτσιλίνη

"το ζεϊμπέκικο, το βέρτιγκο και η μοναξιά του Μάρκου"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                           ΔΗΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ    ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ  Αργοστόλι 28-01-2011                                                                   ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ   ΤΟ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ, ΤΟ ΒΕΡΤΙΓΚΟ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΚΟΤΣΙΛΙΝΗ                  Μακροσκελέστατο δελτίο τύπου εξέδωσε χθες ο αποτυχών στις πρόσφατες εκλογές υποψήφιος Δήμαρχος Μάρκος Κοτσιλίνης, με το οποίο ειρωνεύεται και ταυτόχρονα εγκαλεί την δημοτική αρχή και τον δήμαρχο Αλ. Παρίση για πολλά και διάφορα θέματα.             Μεταξύ αυτών αναφέρει την ιστορική δήλωση του Αλ. Παρίση, το βράδυ της νικητήριας ομιλίας του όταν είπε “ζήτω η ελεύθερη Κεφαλλονιά”, αναφέρεται στο κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος, στην απαξίωση από την πλευρά του Δημάρχου στο έργο των προηγούμενων δημοτικών αρχών της παρέας του, καθώς και στην έκφραση απωθημένων και διώξεων από τον νυν Δήμαρχο, που “τολμάει” να αλλάξει τα Δ/Σ των ιδρυμάτων, των Ν.Π.Δ.Δ.  και των επιχειρήσεων του Δήμου.             Σε σχέση, λοιπόν, με όλα τα παραπάνω, αλλά και σε όσα αναγράφονται στο χθεσινό λιβελλογράφημα του Μάρκου Κοτσιλίνη, έχουμε να κάνουμε τα εξής σχόλια:   1.      Σε ότι αφορά στην δήλωση περί ελεύθερης Κεφαλλονιάς.          Παρότι ο κ. Μάρκος Κοτσιλίνης θέλει να εμφανίζεται ως δεινός ομιλητής, εντούτοις έντεχνα ξεχνάει, ότι πολλές φράσεις στον πολιτικό λόγο έχουν μεταφορική έννοια.       Του λέμε λοιπόν, ότι ελεύθερη Κεφαλλονιά για την παράταξή μας σημαίνει, ότι για 29 ολόκληρα χρόνια, την αυτοδιοίκηση του νησιού μας διαφέντευε μία συγκεκριμένη πολιτική ομάδα, με γνωστά σε όλους χαρακτηριστικά, κυριότερο δε αυτών το γεγονός ότι στο προσκήνιο βρίσκονταν, με ιδιαίτερη σκληρότητα, το 1/5 της Κεφαλονίτικης κοινωνίας, ενώ από τούδε και στο εξής, τα 4/5 θα βρίσκονται και αυτά μπροστά και δημιουργικά.        Ελεύθερη Κεφαλλονιά σημαίνει ότι το αλυσσόδεμα του νησιού από τα 40 εκατομμύρια ευρώ που χρωστάει ο Δήμος μας σε τράπεζες, προμηθευτές, ταμεία παρακαταθηκών και δανείων, εργολάβους και επαγγελματίες, που σε πολλές περιπτώσεις, αυτά τα χρέη χρησιμοποιούνται ως μοχλός εξάρτησης πολιτών και επιχειρήσεων, τελειώνει οριστικά εδώ.         Ελεύθερη Κεφαλλονιά σημαίνει, ότι τον Δήμαρχο, τους Αντιδημάρχους, τα Δ/Σ των φορέων του Δήμου, που επί 30 χρόνια διόριζε το κόμμα και το προτεκτοράτο του “Ρεγγίνα”, τελειώνει εδώ.         Τέλος, ελεύθερη Κεφαλλονιά σημαίνει, το γραφείο του Δημάρχου να είναι ισόγειο, να μπορείς να μπαίνεις εύκολα μέσα, να μην υπάρχει στην πόρτα face-control, που για να μπεις σε αυτό, να φέρεις έγγραφα που προσδιορίζουν την στάση σου στις εκλογές ή το πιστοποιητικό των κομματικών σου φρονημάτων.          Αυτά τα λίγα για την ελεύθερη Κεφαλλονιά.   2.      Μεγαλοϊδεατισμός και Τράπεζα Ελλάδος.          Μεγαλοϊδεατισμός κ. Κοτσιλίνη δεν είναι ο Δήμαρχος του νησιού να διαθέτει ένα ανθρώπινο δημαρχείο και γραφείο αντάξιο του θεσμού που εκπροσωπεί, καθώς και αντάξιο της Κεφαλονιάς και της ιστορίας της.            Μεγαλοϊδεατισμός είναι, τρεις μήνες μετά την ήττα σου, από τους πολίτες και την κοινωνία, να μην έχεις πιστέψει ακόμη ότι τελείωσαν οι εκλογές και με έργα, πράξεις, ανακοινώσεις και δικαστικές προσφυγές, να προσπαθείς να αμφισβητήσεις την κορυφαία πράξη της Δημοκρατίας, που είναι η λαική ετυμηγορία.          Μεγαλοϊδεατισμός είναι, μετά από έναν μήνα λειτουργίας του νέου Δημαρχείου, να το αποκαλείς Τράπεζα της Ελλάδος, δείχνοντας έτσι, συμπλεγματικές συμπεριφορές, με την μη αναγνώριση του Διοικητικού Μεγάρου του Δήμου Κεφαλλονιάς.          Μεγαλοϊδεατισμός είναι να πιστεύεις και να συμπεριφέρεσαι, παρά το εκλογικό αποτέλεσμα, ωσάν να είσαι Δήμαρχος.         Μεγαλοϊδεατισμός είναι, να έχεις ηττηθεί και να ζητάς να παραμείνουν τα διορισμένα Δ/Σ των Ν.Π.Δ.Δ. και των επιχειρήσεων του Δήμου επανδρωμένα με τα στελέχη της 30ετίας, παρότι σήμερα Δήμαρχος είναι ο Αλ. Παρίσης και στην ηγεσία του Δήμου η παράταξη της “Ισχυρής Κεφαλονιάς”.         Μεγαλοϊδεατισμό τέλος, έχει αυτός που εμφανίζεται και αυτοπροσδιορίζεται ως έμπειρος γνώστης, μοναδικός, αναντικατάστατος και ικανός, την ίδια ώρα που αυτός και η πολιτική του παρέα, παρέδωσαν ένα νησί, ένα βήμα πριν την χρεωκοπία και τον πανελλήνιο διασυρμό.   3.      Σε ότι αφορά στα απωθημένα του τύπου “να τα ξηλώσουμε όλα” για τις αλλαγές των προσώπων.           κ. Κοτσιλίνη, Κατ'αρχήν, σχολιάζοντας την νομιμότητα ή όχι, της πολιτικής απόφασης του Δημάρχου για τις αλλαγές των προσώπων, θα σας προτείναμε, εκτός από τον Καλλικράτη, να διαβάσετε καλά και την από 28-12-2010, ερμηνευτική εγκύκλιο του Νόμου με αριθμό 51 του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, με θέμα “Διοικητικά Συμβούλια Ιδρυμάτων, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και Επιχειρήσεων Δήμων και Περιφερειών”.          Μία προσεκτική ανάγνωση θα δώσει λύση στο πρόβλημά σας.          Όσον αφορά τώρα στην ουσία του θέματος.          Τι ακριβώς ζητάτε;          Να συνεχίσει να κυβερνάει ο Αλέξανδρος Παρίσης το νησί με στελέχη του “Ρεγγίνα” στα Διοικητικά Συμβούλια;         Σας ενοχλεί η, έστω και για ένα μήνα, αντικατάστασή τους, αφού έτσι κι αλλιώς θα αντικατασταθούν;         Θέλετε να παραμείνουν ακόμη 30 μέρες και δεν αντιλαμβάνεστε ότι με αυτό το αίτημα καταδεικνύετε στο έπακρον, την αγκύλωση που έχετε με τις καρέκλες της εξουσίας και την ιδιοκτησιακή αντίληψη για αυτές;         Δεν αντιλαμβάνεστε ότι το σχέδιο μετάβασης του Δήμου και των συγχωνεύσεων, πρέπει αυτό το μήνα να το υλοποιήσει μία παράταξη που κέρδισε τις εκλογές, ασκώντας απρόσκοπτα την πολιτική της, χωρίς προσκόματα και τρικλοποδιές;   4.      Αφήστε επιτέλους κ. Κοτσιλίνη, ήσυχο και ήρεμο τον Δήμαρχο να διοικήσει το νησί.       Αντιληφθείτε επιτέλους, ότι οι πολίτες σας έστειλαν στα έδρανα της αντιπολίτευσης, όχι για να κάνετε “καταστροφικό παιχνίδι” με ανακοινώσεις και δικαστήρια, αλλά για να βοηθήσετε από εκεί, όπως και όταν μπορείτε, να ξεφύγουμε από το πέλαγος και τα μανιασμένα κύματα που δέρνουν το νησί με δική σας ευθύνη.     5.      Κλείνοντας, θεωρούμε ότι πρέπει να εξομολογηθούμε κάτι στην κοινωνία του νησιού μας, τόσο για την μακροσκελέστατη ανακοίνωσή μας, όσοι και για την, διά του τύπου, διαλλεκτική με τον κ. Κοτσιλίνη.        Για μας αυτές οι απαντήσεις αποτελούν ένα ανάλαφρο διάλειμμα, από την εντατική εργασία που καθημερινά αναλαμβάνουμε, προκειμένου να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα που άφησε πίσω της η παρέα του κ. Κοτσιλίνη.          Είναι ανάλαφρο διάλειμμα γιατί γνωρίζουμε καλά, ότι η συμπεριφορά του Μ. Κοτσιλίνη είναι επιβεβλημένη μετά την πρόσφατη εκδήλωση-μνημόσυνο στον “Κούτουπα”, όπου οι παρευρισκόμενοι δεν σεβάστηκαν τον πόνο του, αλλά αντίθετα χόρεψαν το “ζειμπέκικο της Ευδοκίας”, που σήμανε απλά την κατάργησή του και την επάνοδο του αρχηγού στα δημοτικά πράγματα, και άρα τον παροπλισμό του Μάρκου και την υποβάθμισή του, δημιουργώντας έτσι στο μυαλό του το απόλυτο βέρτιγκο που παθαίνουν οι πιλότοι.       Ο αγώνας του, λοιπόν, για την καθιέρωσή του και την ανατροπή των ανωτέρω ειλημμένων αποφάσεων της ομάδας για τις επόμενες δημοτικές εκλογές, από δω και πέρα θα τυγχάνει πλήρους κατανόησης από την πλευρά μας αρκεί... να μην υπερβαίνει τα εσκαμμένα. Αυτά προς το παρόν....     ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ www.kefaloniapress.gr

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τα τελευταία γεγονότα στην Νομική Σχολή Αθηνών, πέρα από τις ακροδεξιές υστερίες του ΛΑΟΣ της ΝΔ και της κ. Μπακογιάννη ( ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται ) , ανέδειξαν με πολύ σαφή και ξεκάθαρο τρόπο, την αποτυχία της προσπάθειας συνένωσης της ευρύτερης Ριζοσπαστικής Αριστεράς, στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν πριν μερικά χρόνια, ο Συνασπισμός ξεκίνησε αυτήν την προσπάθεια, αντί να απευθυνθεί στη βάση της ελληνικής κοινωνίας και σε προσωπικότητες με ευρύτερη κοινωνική αποδοχή και  προοδευτικό προσανατολισμό,  πήρε βόλτα τα αμφιθέατρα και μάζεψε διάφορους απίθανους τύπους, που η μόνη σχέση τους με την Αριστερά, ήταν και παραμένουν τα διάφορα μαρξιστικά,μαοικά ακόμα και σταλινικά τσιτάτα, που κάπου κάποτε διάβασαν και με αυτά αλώνιζαν τα φοιτητικά αμφιθέατρα, προς τέρψιν της μεγάλης πλειοψηφίας των φοιτητών! Αυτό το 0,5% των αμφιθεάτρων λοιπόν, μαζέψαμε και φιάξαμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα συνοθύλευμα σεχταριστικό, άρα και στην πολιτική  ουσία του συντηρητικό, συγκολήθηκε με τον Συνασπισμό, για να κάνουμε την Μεγάλη Ριζοσπαστική Αριστερά! Το πόσο ακραία συντηρητικό είναι αυτό το κομμάτι, φάνηκε στις Περιφερειακές-Δημοτικές εκλογές (ιδιαίτερα στην Περιφέρεια Αττικής ) αλλά και σταπρόσφατα γεγονότα της Νομικής.
Στην μεν πρώτη περίπτωση, λειτουργώντας καθαρά σεχταριστικά, έφιαξαν ένα << Μέτωπο >>, ξεκομμένο από την κοινωνία και τις προσδοκίες της με αποτέλεσμα να ακυρώσει την προσπάθεια του Συνασπισμού για μία συμμαχία ευρύτερων Προοδευτικών Δυνάμεων στην συγκεκριμένη Περιφέρεια, που θα συσπείρωνε ευρύτερες λαικές δυνάμεις, δυσαρεστημένες από την νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΠΑΣΟΚ και φυσικά έκανε την εκλογική αυτή μάχη στην Αττική, υπόθεση των δύο κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Δηλαδή έριξε νερό, στον εκλογικό μύλο αυτών που υποτίθεται αντιπάλευε!
Στην δεύτερη περίπτωση, έπαιξε κανονικά, στο πιο αντιδραστικό γήπεδο της πολιτικής σκηνής ( της ακροδεξιάς ) αλλά και της κυβέρνησης και φυσικά έχασε!!! Σε μια περίοδο, ιδιαίτερα φορτισμένη, από την βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και των συμμάχων της, έφερε 300 μετανάστες από την Κρήτη, τους στοίβαξε μέσα στην Νομική Σχολή, θεωρώντας ότι έτσι αναδεικνύει τα πραγματικά σοβαρά και χρονίζοντα προβλήματα των μεταναστών!!! Τι κατάφερε; Να ανοίξει την όρεξη των ακροδεξιών Καρατζαφέρη,Σαμαρά,Μπακογιάννη και λοιπών πολέμιων του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά και τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, που μέσα από την έλειψη μεταναστευτικής πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., έχει συντηρικοποιηθεί απέναντι στους μετανάστες.
Έπαιξε επίσης στο γήπεδο της Κυβέρνησης, η οποία ήθελε και θέλει αλλαγή της πολιτικής ατζέτας, ( ΖΗΜΕΝΣ, οικονομική πολιτική κλπ) και της χάρισε το ανέλπιστο δώρο που τόσο επιθυμούσε!!!
Ένα πρόβλημα  ( το μεταναστευτικό ) της Ευρωπαικής Ένωσης και της Κυβέρνησης, αντί να το αναδείξει, μέσα από συντεταγμένες πολιτικές και δράσεις ( ερωτήσεις στην βουλή, στην Ε.Ε., ημερίδες και εξορμήσεις ενημέρωσης της κοινής γνώμης), κατάφερε και το έκανε δικό του πρόβλημα!
Αυτά τα δύο παραδείγματα λοιπόν ( των εκλογών και της Νομικής ), δείχνουν το πόσο ξεκομμένοι είναι από την κοινωνία οι << σύντροφοι >> του ΣΥΡΙΖΑ και πόσο συντηριτικά-αντιδραστικά δρουν μέσα στον << επαναστατικό >> μικρόκοσμό τους, με καταστροφικά όμως αποτελέσματα για τον κόσμο που προσδοκά προτάσεις  και λύσεις από την Ριζοσπαστική Αριστερά, αλλά και για τον Συνασπισμό! Όσο για τον << σύντροφο >> Αλαβάνο, αδυνατώ να ερμηνεύσω τις τελευταίες πολιτικές του μεταμορφώσεις! Ίσως χρειάζεται εξιδικευμένη επιστημονική έρευνα η υπόθεσή του!
 Το ερώτημα λοιπόν που μπαίνει  για τον Συνασπισμό, είναι τι κάνουμε ύστερα από όλα αυτά; Θα συνεχίσουμε να σερνόμαστε πίσω από το άρμα των γκρουμπούσκουλων του Σύριζα 'η θα ανοιχτούμε στον λαό και θα συναντηθούμε με τις δυνάμεις εκείνες, που πέρα από αριστερίστικες ιδεοληψίες, επιθυμούν την ανατροπή του σημερινού σάπιου πολιτικού κατεστημένου και την πραγματική αλαγή στην χώρα μας;
Για μένα σύντροφοι του Συνασπισμού, η λύση είναι μονόδρομος!
Ευχαριστούμε τους << συντρόφους >> του Σύριζα για << τις υπηρεσίες >> που προσέφεραν στο κίνημα, και προχωράμε μαζί με τον λαό, για την πραγματική αλλαγή στον τόπο μας.
Το εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ σύντροφοι απέτυχε! Απέτυχε γιατί ήταν μια πολιτική συρραφή από τα πάνω.
Όσο αυτό δεν το βλέπουμε, θα θαλασσοδέρνουμε στην ανυπαρξία μας και στον αριστερίστικο μικρόκοσμο των διαφόρων ομάδων, της δήθεν επαναστατικής αριστεράς!
Εξάλου η ιστορία δείχνει ότι, οι συμμαχίες γίνοντε από τα κάτω, μέσα στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, και όχι σε κομματικά γραφεία με μοναδικούς μάρυρες τα πορτραίτα των Τσε, Μάο Μαρξ κλπ.
Τάσος Καβαλλιεράτος.
Μέλος του Συνασπισμού.

Οι "πονηροί"

Η πολιτική των ψεμάτων. 

Άρχισε με τη "νομότυπη"  διαδικασία μετατροπής του κτηρίου της τράπεζας της Ελλάδας σε "θέατρο του παραλόγου", συνεχίστηκε με τα emails κατά του Ζαπάντη, που ταχυδρομήθηκαν από "κύκλους" της νέας δημαρχιακής εξουσίας και τώρα συνεχίζονται με την "εγκληματική ενέργεια Τσιλιμιδού" να βεβαιώσει στη ΔΟΥ τα χρέη των δημοτών.

Μέχρι τώρα, τα ψέματα δεν τους έχουν βγει σε καλό και ο κ. Παρίσης θα πρέπει να αλλάξει τους"επικοινωνιολόγους του" και να απομακρύνει τα τρωκτικά που παρασύρουν σε γκάφες τους λιγότερο έμπειρους της νέας αρχής.
Το νέο δημαρχείο έγινε "επιθεωρησιακό νούμερο" και η υπόθεση Ζαπάντη πάει για τις ελληνικές καλένδες, μετά το φιάσκο των πλαστών emails.

Για φιάσκο θα πάει και το νέο "επικοινωνιακό" πυροτέχνημα, όπου κάποιοι ανακάλυψαν το έγκλημα Τσιλιμιδού , ο οποίος "βεβαίωσε στην εφορία τις δημοτικές οφειλές".

Μόλις, μάθουν ποια είναι η διαδικασία και από ποιά νομοθεσία εκπορεύεται η υποχρεωτική βεβαίωση των χρεών στη ΔΟΥ, θα τους ρωτήσουμε:
Εσείς θα τα βεβαιώσετε ή θα προτιμήσετε τις ποινές;

Είναι προφανές πως θα είμαστε μαζί σας και θα συμπαρασταθούμε, αν διαγράψετε τις οφειλές των δημοτών.
Θα έχετε την αμέριστη συμπαράσταση μας. Είναι "εύκολο" να διορθώσετε το "έγκλημα" των προκατόχων σας , σε όλη την Κεφαλονιά, που βεβαίωσαν τα χρέη.
Οι άλλοι δήμαρχοι δεν βεβαίωσαν χρέη;
ithacanet.gr

Επίθεση Κοτσιλίνη σε Παρίση

Μάρκος: "ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ , ΑΠΑΞΙΩΣΗ  Ή  ΑΓΝΟΙΑ ;" •Μετά την απαράδεκτη πρώτη “ νικηφόρα δήλωση ” του Δημάρχου κ. Παρίση «Ζήτω η Ελεύθερη Κεφαλονιά», •μετά τον “μεγαλοϊδεατισμό” και την απαξίωση των διαδικασιών σχετικά με το κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος, •μετά την απαξίωση του ρόλου των Δημοτικών υπαλλήλων όπως εκφράζεται από το  Σύλλογο τους, •μετά την απαξίωση της προσφοράς του συνόλου των προηγούμενων Δημοτικών Αρχών, (“πτώμα” αποκάλεσε ο κ. Δήμαρχος την κατάσταση που παρέλαβε), έρχεται η απαξίωση του Δημοτικού Συμβουλίου σε συνδυασμό με την έκφραση απωθημένων του τύπου “να τα ξηλώσουμε ΟΛΑ” ! Ανακοινώθηκε η πρώτη συνεδρίαση του νέου Δημοτικού Συμβουλίου για την Κυριακή 30-1-2011 και εκεί παρατηρούνται τα εξής : Στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνονται και προβλέπεται να συζητηθούν τριάντα επτά (37) θέματα !! Εάν θα μιλήσουν οι σαράντα ένα (41) Δημοτικοί Σύμβουλοι, ο κ. Δήμαρχος καθώς  και οι προσκεκλημένοι Τοπικοί  Σύμβουλοι, τα  Κόμματα κ.λ.π. για ένα  (1) λεπτό σε κάθε θέμα, τότε  η διάρκεια της συνεδρίασης υπολογίζεται σε 32 ώρες !! Εάν υπολογιστεί επί πλέον η διαδικασία ανακοινώσεων, ερωτήσεων κ.λ.π. που είναι αναμενόμενες τότε αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα τη σημασία που αποδίδεται από τη Δημοτική  αρχή στο Δημοτικό Συμβούλιο αφού μπήκαν τόσα πολλά θέματα για συζήτηση. Εκεί όμως που φαίνεται η ανυπομονησία των κυβερνώντων για εξουσία , η απαξίωση των αιρετών που υπηρέτησαν επί τετραετία την αυτοδιοίκηση αλλά και η εντελώς αντίθετη με το πνεύμα του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ προσέγγιση είναι το επιχειρούμενο ξήλωμα δώδεκα (12) Νομικών Προσώπων Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου με αντικατάσταση μερική (;) των μελών της διοίκησης τους συλλήβδην με βασική αιτιολογία ότι “δεν συνεργάζονται με τις αρχές”. Έχουμε και λέμε : 1.Στο Ν.3852/2010 (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) στα άρθρα 109 παρ.1 και 103 παρ.3 ορίζεται ότι «μέχρι τη δημοσίευση της απόφασης συγχώνευσης των υπαρχόντων Νομικών Προσώπων παρατείνεται αυτοδίκαια η θητεία των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων τους» προκειμένου να υπάρχει ενημέρωση και ομαλή μετάβαση στο νέο καθεστώς. Η συγχώνευση αυτή πρέπει να γίνει μέχρι τις 28-2-2011 και επομένως οι αλλαγές μελών στη διοίκηση τους θα έχουν χρόνο ζωής ένα (1) μήνα. Αναρωτιέται κανείς πότε θα προλάβουν να ενημερωθούν τα νέα μέλη και να υπάρχει ομαλή μετάβαση. 2.Στην εισήγηση που μας δόθηκε δεν διευκρινίζεται εάν η αντικατάσταση αναφέρεται στο σύνολο των Διοικητικών Συμβουλίων ή σε ορισμένα μέλη και ποια είναι αυτά. Εάν αντικατασταθεί ολόκληρη η διοίκηση τότε απαιτείται πρόταση των νέων μελών από τους φορείς που συμμετέχουν, οπότε δεν φθάνει ο διαθέσιμος χρόνος (1 μήνας) για να συγκροτηθεί η νέα διοίκηση. Εάν αντικατασταθούν μερικά μέλη (για παράδειγμα οι αιρετοί εκπρόσωποι των πρώην Δήμων) τότε πρόκειται για προσωπική μομφή γεγονός που απαιτεί αιτιολογημένη απόφαση για το κάθε ένα και μάλιστα για τα Ν.Π.Δ.Δ. απαιτείται “ σοβαρός λόγος που να ανάγεται στην άσκηση των καθηκόντων τους» (Δ.Κ.Κ Άρθρα 255 παρ.3 και 240 παρ.1 αντίστοιχα). Αυτό θωρείται διωγμός και αυθαίρετη καθαίρεση δεδομένου ότι στα περισσότερα Νομικά Πρόσωπα ουδεμία επικοινωνία ή συνεργασία ή ενημέρωση εζητήθη μέχρι σήμερα από τη Δημοτική αρχή. 3.Η προτεινόμενη αντικατάσταση μελών των Διοικητικών Συμβουλίων αναφέρεται επιλεκτικά σε ορισμένα Νομικά Πρόσωπα. Αναρωτιέται κανείς γιατί δεν αντικαθίσταται η Διοίκηση π.χ. της ΔΕΥΑ Σάμης ή της ΔΕΥΑ Λειβαθούς ή του ΚΑΠΗ Πυλάρου. Εκεί υπάρχει καλή συνεργασία ενώ αλλού δεν υπάρχει; 4.Θα παρουσιαστούν φαινόμενα τύπου “οπερέτας” όπως π.χ. στη Δημοτική  Επιχείρηση (ΔΗΚΕΠΑΨ) Αργοστολίου. Ενδεχόμενη αντικατάσταση Διοίκησης αφορά και τον νυν Δημοτικό Σύμβουλο κ. Βανδώρο ο οποίος μετείχε στην προηγούμενη Διοίκηση της Επιχείρησης. Θα έχει ενδιαφέρον να ζητήσει ο εν λόγω Δημοτικό Σύμβουλος την αυτοκατάργησή του. Τα παραπάνω ζητήματα δείχνουν πιθανή άγνοια των διαδικασιών και εντάσσονται αφενός στη γενικότερη απραξία της Δημοτικής Αρχής και αφ’ ετέρου στην εκδήλωση απωθημένων και ρεμβασισμού. Καλούμε τα σώφρονα και έμπειρα Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου να επέμβουν και να αποσύρουν από την πρόσκληση συνεδρίασης τα παραπάνω θέματα. Να περιοριστούν σε αντικατάσταση όσων μελών έχουν ήδη παραιτηθεί. Να επιδιώξουμε όλοι μαζί συνεργασία με τις ήδη υπάρχουσες Διοικήσεις των Νομικών Προσώπων και να εργαστούμε αποδοτικά για να αρχίσει η διοικητική μηχανή να αποδίδει διότι έως σήμερα είναι αδρανοποιημένη, προφανώς όχι από ευθύνη των υπαλλήλων. ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Kefalonia gate Tελευταίες Ειδήσεις

ΤΟ ΝΗΣΙ ΑΡΚΟΥΔΙ

ΑΡΚΟΥΔΙ….ΤΟ ΝΗΣΙ, Ο ΚΥΡ-ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ…  Της Έλλης Καββαδά Πολλοί αποκαλούν το Ιόνιο παραδεισένιο μέρος και δεν έχουν άδικο. Πανέμορφα καταπράσινα νησιά , μικρά ή μεγάλα αποτελούν το σύμπλεγμα των Τηλεβοϊδων νήσων. Μεγανήσι, Σκορπιός, Κυθρός, Μαθράκι, Πεταλού, Αρκούδι κ.α. Κάποια από αυτά είναι γνωστά λόγω της τουριστικής ανάπτυξης ή και της ιστορίας που κουβαλούν, όπως ο Σκορπιός και το Μεγανήσι! Ενα πανέμορφο νησί , που δεν αναφέρεται  όμως συχνά, είναι το Αρκούδι, η Νήσος Αστερίς κατά τον Όμηρο.Βρίσκεται ανάμεσα από Μεγανήσι και Ιθάκη  και ίσως είναι το πιο όμορφο από τα ακατοίκητα νησιά των Τηλεβοϊδων. Το Αρκούδι είναι ιδιωτικό και ανήκει στην οικογένεια τoυ Αλέξανδρου Δενδρινού , ο οποίος το εκμίσθωνε συνεχώς . Το νησί τώρα πια δεν κατοικείται αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Ενας από τους  πρώτους μισθωτές ήταν o γιατρός  Γεωργούλης. Ο γιατρός προσπάθησε να κάνει το Αρκούδι ένα δεύτερο Σκορπιό. Φύτεψε δέντρα , έφερε ζώα και πουλιά , άνοιξε δρόμους και μονοπάτια και έκανε το έδαφος γόνιμο για να φυτέψει τα αμπέλια του, τα οποία και υπήρχαν εως και το 1958 ( 600 στρέμματα ). Εφτιαξε επίσης  την εκκλησία της Παναγίας που διατηρείται σε καλή κατάσταση μέχρι σήμερα. Επόμενοι »διαχειριστές» ήταν ο Φατούρος και ο Δελαπόρτας ο οποίος κάποια στιγμή είχε αγοράσει το νησί , αλλά ύστερα από μια οικονομική διαφωνία το Αρκούδι ξαναπέρασε στην κατοχή του Δενδρινού. Ο Δελαπόρτας στα χρόνια της Ιταλικής Κατοχής τοποθέτησε ασβεστοκάμινα στα οποία δούλευαν τριάντα οικογένειες από την Ικαρία.Εγκαταστάθηκαν στο νησί  , έφτιαξαν  σπίτια , μαγαζιά, στέρνες, και ζούσαν δουλεύοντας στα καμίνια. Ακόμα στο νησί υπάρχουν τα κτίρια των εγκαταστάσεων. Γύρω στα 1958  το νησί ξαναμισθώθηκε από την οικογένεια  του Θεοδόση Σολδάτου από τον Άγιο Ηλία Λευκάδας που μαζί με την οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Αρκούδι και ασχολήθηκε με την εκτροφή ζώων. Αιγοπρόβατα, μοσχάρια  κ.τ.λ….Κι όταν λίγο αργότερα ο πατέρας Θεοδόσης έφυγε , στο νησί μείναν τα παιδιά του συνεχίζοντας την παράδοση. Ο Γιώργος κι ο Χρήστος. Ο Γιώργος έφυγε λίγο αργότερα για το Μεγανήσι. Ο Χρήστος έμεινε για είκοσι χρόνια στο Αρκούδι και ασχολήθηκε κι αυτός με την κτηνοτροφία. Εκεί ήταν το σπίτι του, εκεί μεγάλωσε τα παιδιά του ,  εκεί  ήταν η δουλειά  του. Αργότερα κι αφού πια τα παιδιά έφυγαν μετακόμισε στο Μεγανήσι όπου ζει μέχρι σήμερα. Το Αρκούδι είναι ακόμα η βάση του αφού παραμένει ο κύριος μισθωτής. Έχει ακόμα τα ζώα του και συχνά »ταξιδεύει» μέχρι  εκεί να τα ποτίσει , να τα φροντίσει , ή να τα πιάσει….Με το καίκι από τα Σπήλια  ή από του Κολόμπου ως τον »Άσπρο» την παραλία του νησιού. Κι ύστερα πίσω …. Μιάμιση ώρα πορεία… Το καλοκαίρι οι επισκέψεις είναι συχνότερες γιατί τα ζώα διψούν κι οι λόμπες δεν έχουν νερό. Μια φορά τη βδομάδα τουλάχιστον. Έχουν αγριέψει λίγο , αλλά το κρέας τους είναι πεντανόστιμο! Το Αρκούδι είναι νησίδα του Ιόνιου Πελάγους, και βρίσκεται νότια της Λευκάδας και βόρεια της Ιθάκης. Ανήκει στο σύμπλεγμα των Τηλεβοΐδων νήσων. Έχει έκταση 4,2 τ. χλμ. και είναι ακατοίκητο. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Ιθάκης. Το Αρκούδι δέχεται επισκέψεις σκαφών και ιστιοφόρων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.]Από την Βικιπαίδεια. Το Αρκούδι δεν παρουσιάζει μόνο τουριστικό ενδιαφέρον . Πολύ σημαντική αναφορά γίνεται στην Οδύσσεια του Ομήρου ,και αποτελεί »πυξίδα »για τους μελετητές έτσι ώστε να καταλήγουν σήμερα στο συμπέρασμα ότι η Ομηρική Ιθάκη δεν είναι άλλη από την Λευκάδα. Κατά τον Κώστα Δούκα γνωστό συγγραφέα και μελετητή του Ομήρου το Αρκούδι είχε την ονομασία Αστερίς και σε αυτό βρήκε καταφύγιο ο Τηλέμαχος κυνηγημένος από τους μνηστήρες. Αναδημοσιεύουμε το άρθρο (το οποίο βρήκαμε εξαιρετικά ενδιαφέρον) από το  Λευκαδίτικο περιοδικό »Προκυμαία» τευχος 4 Οκτ- Δεκ.2008 σελ.12-19 Η ΑΣΤΕΡΙΣ Από τις εκατοντάδες των αποδείξεων που υπάρχουν κατάσπαρτες στα έπη και καθιστούν ηλίου φαεινότερον ότι ο Όμηρος μας περιγράφει την προδωρική γεωγραφία και -κατά συνέπεια- είναι παλαιότερος άνθρωπος, ο ίδιος ο Οδυσσέας κατά τον γράφοντα, θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον στο θέμα της νήσου Αστερίδος, που αποτελεί την μέγιστη ίσως των αποδείξεων περί της πραγματικής Ομηρικής Ιθάκης. Τον Αύγουστο του 1993 ο γράφων στο πλαίσιο της ερεύνης για την τεκμηρίωση των ομηρικών γεωγραφικών περιγραφών ενοικίασε δύο μικρά σκάφη, το αλιευτικό «Σπυριδούλα» και μια ιστιοφόρο λέμβο, με τα οποία έγινε αυθεντική αναπαράσταση της ανεπιτυχούς δολοφονικής ενέδρας που είχαν οργανώσει οι μνηστήρες σε βάρος του Τηλεμάχου κατά την επιστροφή του τελευταίου από την Πύλο και την Σπάρτη. Η ενέδρα είχε στηθεί στην νήσο Αστερίδα την οποία ο Dörpfeld ταυτίζει με την σημερινή ερημονησίδα Αρκούδι. Την νήσο αυτή περιγράφει ο Όμηρος ως εξής (Οδ. δ, 843-847 Οι αμφίδυμοι λιμένες της νήσου Αρκούδι-Αστερίς (Πηγή: Wilhelm Dörpfeld, Alt-Ithaka, zweiter Band, Beilage 4)  (Υπάρχει κάποια νήσος στην μέση της θάλασσας πετρώδης στην μέση ακριβώς μεταξύ Ιθάκης και Σάμης απόκρημνης η Αστερίς, όχι μεγάλη· σ’ αυτήν υπάρχουν ασφαλείς λιμένες διπλοί· εκεί έμεναν ελλοχεύοντες οι Αχαιοί). Η γεωγραφική περιγραφή του Ομήρου είναι μεγίστης ακριβείας. Πρόκειται περί νήσου που δεν είναι μεγάλη, αλλά πάντως είναι νήσος που διαθέτει μάλιστα και ανεμοδαρμένες κορυφές (επ’ άκριας ηνεμοέσσας, Οδ. π, 365). Βρίσκεται μεταξύ Ιθάκης και Σάμης και κείται στο μέσο ακριβώς (μεσσηγύς) στον πορθμό των δυό τούτων νήσων (εν πορθμώ Ιθάκης τε Σάμοιό τε) όπως μας πληροφορεί συμπληρωματικώς ο ποιητής στην ραψωδία Οδ. δ, 671. Στο νησί αυτό, και μάλιστα στους αμφιδύμους λιμένας στήνεται η ενέδρα των μνηστήρων και πρέπει υποχρεωτικά να βρίσκεται νοτίως της Ιθάκης, αφού οι μνηστήρες θέλουν να φονεύσουν τον Τηλέμαχο πριν φτάσει στην πατρίδα του (οικάδε νισσόμενον Οδ. δ, 701). Κατά τα δεδομένα του έπους ο Τηλέμαχος αφού διαφεύγει την ενέδρα των μνηστήρων, συνεχίζει την πορεία του για να φτάσει στον πρώτο όρμο της Ιθάκης, με βάση μία «ναυτική οδηγία» της Αθηνάς, δηλαδή του ιθύνοντος νου του ποιητή που γνωρίζει σπιθαμή προς σπιθαμή όχι απλώς την γεωγραφία αλλά την τοπογραφία του βασιλείου του Οδυσσέως, ενώ από την Ιωνική Μικρασία δεν γνωρίζει ο Όμηρος εκτός της Τροίας τίποτ’ άλλο πλην των ονομάτων των ποταμών Καΰστρου και Μαιάνδρου και αναφέρει ότι εκεί ακόμη κατοικούν οι Κάρες. Αντιθέτως την Πελοπόννησο και τα νησιά του Ιονίου τα γνωρίζει ακριβέστατα. Η οδηγία της Αθηνάς προς τον Τηλέμαχο δίδεται ώστε ν’ αποφύγει την δολοφονική ενέδρα και αναφέρει τα εξής: (Οδ. ο, 33-38). Οι αμφίδυμοι λιμένες απί της νήσου Αρκούδι-Αστερίς. Το άκρο του νότιου λιμανιού. (Πηγή: Wilhelm Dörpfeld, Alt-Ithaka, zweiter Band, Beilage 5) (Αλλά μακριά των νήσων ν’ απέχεις καλόφτιαχτο πλοίο, όμως να πλέης νύχτα και θα σου πέμψη όπισθεν ούριον, όποιος από τους αθανάτους σε φυλάσσει και σε προστατεύει. Μόλις όμως αφιχθής στην πρώτη ακτή της Ιθάκης, την νήα στην πόλι να στείλεις και όλους τους συντρόφους και συ ο ίδιος πρώτα-πρώτα να πας στον χοιροβοσκό). ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ Από τον συνδυασμό των στίχων αυτών προκύπτουν τα εξής: Οι μνηστήρες ενεδρεύουν σε νήσο νοτίως της Ιθάκης. Το πλοίο του Τηλέμαχου οφείλει να ταξιδεύη νύχτα και να απέχη μακρυά από τα νησιά τα οποία υποχρεωτικά είναι το Δουλίχιον (Κεφαλληνία), η Σάμη (Ιθάκη) και η Ζάκυνθος. Το νησί της ενέδρας πρέπει να διαθέτει βουνοκορφές και αμφιδύμους λιμένες, διότι την ημέρα οι Αχαιοί ελλοχεύουν ασφαλώς εκεί και ανιχνεύουν τον ορίζοντα από τις βουνοκορφές της νήσου μήπως αντιληφθούν τον Τηλέμαχο «οίκαδε νισσόμενον», πράγμα βέβαια που δεν συμβαίνει, διότι η Αθηνά τον έχει συμβουλεύσει να ταξιδεύει νύχτα ενώ κατά την διάρκεια της νυκτός οι μνηστήρες πραγματοποιούν περιπολίες. Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να αναζητήσουμε νοτίως της Ιθάκης μία νήσο ου μεγάλη με αμφιδύμους λιμένας και «επ’ άκριας ηνεμοέσσας». Τέτοιο όμως νησί νοτίως της Ιθάκης δεν υπάρχει. Αλλά δεν υπάρχει εις όλο το Ιόνιο με εξαίρεση την νήσο Αρκούδι που και νοτίως της Λευκάδος-Ιθάκης κείται, και διαθέτει αμφιδύμους λιμένας, και «επ’ άκριας ηνεμοέσσας» Μια ασέληνη νύκτα του Αυγούστου του 1993 το ψαροκάικο «Σπυριδούλα» που ελλόχευε στους αμφιδύμους λιμένες παρά την θέση «Πόδι» είχε ειδοποιηθεί ότι το πλοίο του Τηλεμάχου στο οποίο επέβαινε ο γράφων με συντρόφους, θα διέπλεε κάποια ώρα τον πορθμό μεταξύ Ιθάκης και Σάμης με κατεύθυνση την πρώτη ακτή της Ιθάκης. Οι σύντροφοι πιο καλά κατατοπισμένοι από τους Αχαιούς αφού εγνώριζαν τη νύχτα του διάπλου, πραγματοποιούσαν συνεχείς περιπολίες ανάμεσα στα νησιά Αρκούδι, Άτοκο και ανατολικές ακτές Ιθάκης. Το υποτιθέμενο πλοίο του Τηλεμάχου ανεχώρησε την 2α πρωινή από την Άτοκο, όπου είχε καταφύγει, παρέπλευσε ανατολικά το Αρκούδι και κατευθύνθηκε στην πρώτη ακτή της Λευκάδας-Ιθάκης, που είναι ο όρμος Σκύδι, διαφυγόν με ευκολία από την περιπολία των μνηστήρων. Ατυχώς κανένας θεός δεν μας έστειλε ούριο άνεμο και κωπηλατούσαμε όλη την νύχτα μέχρι να φτάσουμε στον όρμο Σκύδι, απ’ όπου η χοιροσπηλιά του Ευμαίου απέχει μόνο οχτακόσια μέτρα σε ευθεία γραμμή. Εδώ όμως βρίσκεται, μία άλλη ακλόνητη ομηρική απόδειξη περί της πραγματικής Ιθάκης, που θ’ απασχολήσει ίσως κάποια άλλη φορά τις φιλόξενες στήλες της «Προκυμαίας». Εξυπακούεται ότι υπάρχουν επί του θέματος της Αστερίδος πολλές ακόμη χαρακτηριστικές λεπτομέρειες και αναφορές του Ομήρου που βεβαιώνουν περί της πραγματικής Ιθάκης, αλλά δεν είναι δυνατόν ν’ αναφερθούμε σ’ αυτές καθώς και στην ουτοπία του βράχου «Δασκαλιό» που εκλαμβάνεται από τους Ιθακιστές ως Αστερίς, αφού ούτε νήσος είναι, ούτε βρίσκεται στη μέση του πορθμού, ούτε διαθέτει κορυφές ανεμοδερμένες, ούτε το σπουδαιότερον έχει αμφίδυμους λιμένες. Μετά απ’ όσα εξετέθησαν ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται τους βαθύτερους λόγους για τους οποίους η νήσος Αστερίς είναι «πιθανώς πλαστή». Καταλήγοντας θα θέλαμε να πούμε την προσωπική μας άποψη για το τι σημαίνει Αστερίς. Η νήσος Αρκούδι είναι σχεδόν στρογγυλή με μοναδική χαρακτηριστική προεξοχή το νοτιοανατολικό της άκρο όπου υπάρχουν οι αμδίδυμοι λιμένες. Κατά συνέπεια το ομηρικό της όνομα δεν πήρε από το σχήμα της αλλά από το γεωγραφικό της στίγμα. Η λέξη ΑΣΤΗΡ και ΤΕΡΑΣ ετυμολογούνται στην ίδια ρίζα. Είναι κάτι το έκτακτο, το αξιοσημείωτο ουράνιο φαινόμενο, το άστρο, το μετέωρο, το «σημείον». Συνεπώς η Αστερίς είναι το σημείο, η συντεταγμένη, δια της οποίας καθοδηγείται κανείς στην Ομηρική Ιθάκη που δεν είναι άλλη από την Λευκάδα. Αναρτήθηκε στο http://nikiana.wordpress.com/ Το Αρκούδι είναι δεν είναι μόνο ένα ακόμα όμορφο νησάκι δίπλα μας.Εχει και την δική του ιστορία  που από ότι φαίνεται συνδέεται άμεσα και με την ιστορία την Λευκάδας. Αξίζει το κόπο  να το επισκεφτείτε κατά την διάρκεια των διακοπών σας αν βρεθείτε στο Ιόνιο. Να περπατήσετε τα  καταπράσσινα μονοπάτια του και να κολυμπήσετε στα νερά του ΄΄ Ασπρου΄΄. Που ξέρετε…ίσως εκεί στους  αμφίδυμους λιμένες να ακούσετε και το τραγούδι των αρχαίων να μπερδεύεται με τις κουβέντες  του Κυρ_Χρήστου…… (Ευχαριστούμε πολύ τον Χρήστο Σολδάτο για τις πληροφορίες.) Αναρτήθηκε στο http://www.meganisitimes.gr Ithacanews - ITHACA NEWS

Μια ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος

«Η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος είναι η ημέρα, κατά την οποία πρέπει να επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα. [...] Πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από την ανάμνηση και να εξασφαλίσουμε ότι οι νέες γενιές γνωρίζουν αυτή την ιστορία. Πρέπει να εφαρμόσουμε τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος στον κόσμο. Και πρέπει να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε ώστε όλοι οι άνθρωποι απολαμβάνουν τις προστασίες και τα δικαιώματα που αντιπροσωπεύουν τα Η.Ε.» Μπαν Κι Μουν, γενικός γραμματέας Ηνωμένων Εθνών, 2007

Απορρίπτοντας κάθε άρνηση του Ολοκαυτώματος ως ιστορικό γεγονός, στις 2 Νοεμβρίου 2005, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθετεί την απόφαση A/RES/60/7, με την οποία καταδικάζει «χωρίς κανένα ενδοιασμό» όλες τις εκδηλώσεις θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, παρακίνησης, κακοποίησης ή βίας κατά προσώπων ή κοινοτήτων, βασισμένων σε εθνική καταγωγή ή θρησκευτικές πεποιθήσεις, απ’ όπου κι αν προέρχονται.
Με την ίδια απόφαση, η 27η Ιανουαρίου ανακηρύσσεται Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Παράλληλα, καλούνται τα κράτη – μέλη του ΟΗΕ «να επεξεργαστούν προγράμματα εκπαίδευσης που θα μεταδώσουν στις μελλοντικές γενεές τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος και να βοηθήσουν να προλαμβάνονται πράξεις γενοκτονίας».
Η 27η Ιανουαρίου επιλέχθηκε, διότι την ημέρα εκείνη του 1945, τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου στην Πολωνία.
Στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, της μεγαλύτερης γενοκτονίας στην παγκόσμια ιστορία, υπολογίζεται ότι μόνο στα στρατόπεδα εξολόθρευσης θανατώθηκαν, με τουφεκισμό, καταναγκαστική εργασία, απαγχονισμό και δηλητηριώδη αέρια περίπου τρία εκατομμύρια Εβραίων. Το σύνολο των Εβραίων που θανατώθηκαν από την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος στην εξουσία μέχρι την κατάρρευσή του ανέρχεται σε έξι περίπου εκατομμύρια.
Οι πρακτικές εξόντωσης των Ναζί δεν εξαντλήθηκαν στους Εβραίους. Το στρατόπεδο του Κέλμνο λειτουργούσε ως κέντρο εξολόθρευσης των Ρομά. Σε όλα τα στρατόπεδα εξόντωσης άρχισε, επίσης, και συστηματική εξολόθρευση των ομοφυλοφίλων ανδρών και γυναικών, των πολιτικών κρατουμένων, κυρίως κομουνιστών, αιχμαλώτων πολέμου, κατά κύριο λόγο από τη Ρωσία, Μαρτύρων του Ιεχωβά και άλλων.
Αμέσως μετά το Ολοκαύτωμα εμφανίζεται η δικονομική έννοια του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Μερικοί από τους πιο υψηλόβαθμους Ναζί δικάστηκαν στις Δίκες της Νυρεμβέργης, όπου προήδρευαν δικαστές των Συμμάχων και ήταν το πρώτο διεθνές δικαστήριο του είδους του. Συνολικά 5.025 Ναζί εγκληματίες καταδικάστηκαν από το 1945 έως το 1949 στους αμερικανικούς, βρετανικούς και γαλλικούς τομείς της Γερμανίας. Άλλες δίκες έγιναν στις χώρες των κατηγορούμενων. Ορισμένοι από αυτούς, ωστόσο, κατάφεραν αν διαφύγουν από κάθε δίωξη.
Ιστορία | TVXS.gr