......................τον Αύγουστο του 1953, ο Εγκέλαδος ταρακούνησε συθέμελα την Κεφαλλονίτικη γη. Με τη διαφορά όμως ότι ο κεφαλλονίτικος σεισμός υπήρξε πιο βίαιος πιο οργισμένος και πιο φονικός από εκείνον της Λευκάδας τον πρόσφατο και θα ήταν πιο κακούργος αν οι πολιτικοί κρατούμενοι των Φυλακών Αργοστολίου καταπλακώνονταν από τους μαλτέζικους ογκόλιθους της μεσαιωνικής Καζέρτας.
Το πρώτο θύμα από το προσωπικό της Φυλακής, ένας Κρητικός ενωμοτάρχης που τον έλιωσε πλάκα από το εξωτερικό τείχος των Φυλακών.
Οι προσεισμοί όλο και δυνάμωναν. Οι διαμαρτυρίες των κρατουμένων πολλαπλασιάζονταν. Ζητούσαν να βγουν έξω από το πέτρινο φέρετρο.
Ο διευθυντής των Φυλακών Μουζάκης, ο φρούραρχος και ο εισαγγελέας αρνούνταν να αποδεχτούν το αίτημα για έξοδο.
Ο πιο αρνητικός ήταν ο εισαγγελέας.
Το δεύτερο συγκλονιστικό ταρακούνημα κατέφθασε. Οι μαλτεζόπλακες των κελιών ξαρματώθηκαν. Άμεσος ο κίνδυνος.
Οι αντιρρήσεις Μουζάκη και φρούραρχου κάμφθηκαν, ενώ ο εισαγγελέας παρέμενε αρνητικός ως το τέλος.
Επιτέλους δόθηκε η εντολή εξόδου. Βγήκαμε στην πλατεία Μαίτλαντ. Εμείς οι ίδιοι την περιφράξαμε με αγκαθωτό σύρμα. Φτιάξαμε το στρατόπεδό μας. Εννοείται ότι γύρω μας είχαν εγκατασταθεί σκοπιές με οπλοπολυβόλα.
Οι δεσμοφύλακες ήταν κατατρομαγμένοι.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι ζήτησαν από τις Αρχές να βγάλουν τα πράγματά τους έξω και τους επετράπη. Με θαυμαστή πειθαρχία και συντονισμό ενεργειών κατάφεραν να αδειάσουν τη Φυλακή.
Μόνοι τους κατάφεραν να φτιάσουν αφοδευτήρια για τις ανάγκες τους.
Καμιά κρατική συμπαράσταση. Μόνο το οπλιταγωγό Αλφειός απεστάλη με φρουρά. Η παρουσία της Πολιτείας δηλώθηκε μόνο με την παρουσία του υπουργού Αδαμόπουλου, ο οποίος διέταξε τους δημόσιους υπαλλήλους να επανέλθουν στις υπηρεσίες τους, με επακόλουθο στο μεγάλο σεισμό που ακολούθησε να θαφτούν στα ερείπια.
Συγκλονιστική υπήρξε η ισοπέδωση του Ο.Τ,Ε (της τότε τηλεφωνικής). Σ' αυτόν το σεισμό ένα οπλοπολυβόλο εκπυρσοκρότησε. Ο χωροφύλακας είχε καταληφθεί από αμόκ. Αντικαταστάθηκε όλη η φρουρά. Ανέλαβαν Κρητικοί που έβλεπαν τους κρατούμενους με συμπάθεια και καλό μάτι.
Να σημειωθεί ότι δεσμευτήκαμε να προσέχουμε τους ποινικούς κρατουμένους να μην δραπετεύσουν. Τίποτα από την πλευρά τους ανησυχητικό δεν συνέβη. Αντίθετα βοήθησαν στην αντιμετώπιση διαφόρων εργασιακών προβλημάτων.
Αξιοθαύμαστη στάθηκε η προσπάθεια εκκενώσεως των ακτινών της Φυλακής ιδιαίτερα από το υγειονομικό υλικό. Θάρρος και αυτοθυσία διέκρινε εκείνους που έμπαιναν στο ερειπωμένο μπουντρούμι.
Πρωταγωνιστής ο Γιώργος Αναστασέας.
Τρίτος και φαρμακερός σεισμικός κατακλυσμός έδειρε το νησί. Ο ήλιος θάμπωσε από τον κουρνιαχτό που προκάλεσαν οι βράχοι που κατακρημνίζονταν καθώς ξερριζώνονταν από τις βουνοπλαγιές και έπεφταν ορμητικά στη θάλασσα αφήνοντας βαρύγδουπους ήχους.
Τα πεύκα άφηναν ένα θρόισμα ανατριχιαστικό. Το εξωτερικό τείχος της Φυλακής σαν παλλόμενη χορδή. Τα σκυλιά να ουρλιάζουν, η φωτιά να θρασομανάει. Κραυγές που ζητούσαν βοήθεια έσμιγαν με τα βογκητά των τραυματισμένων.
Ένα παλιρροϊκό κύμα κατέκλυσε την προκυμαία.
Η γέφυρα Δεβουσέτου ράγισε. Η γη γιόμισε χαρακιές.
Ένα τρίπατο ξυλόσπιτο δίπλα μας, βενετσιάνικης τεχνοτροπίας, μεταβλήθηκε σε σωρούς ερειπίων που μέσα του έθαψε τις λεβέντισσες Κεφαλληνοπούλες.
Το Κοριαλένειο Μουσείο και το Νοσοκομείο μισογκρεμισμένα.
Ας σημειωθεί ότι ο διευθυντής Μαρκέτος πρόσφερε ιατροφαρμακευτικό υλικό στους κρατουμένους.
Οι πρώτοι που προσέτρεξαν σε βοήθεια ήταν οι Ισραηλινοί, το Ναυτικό τους έκανε γυμνάσια. Έβγαλαν αγήματα με τραυματιοφορείς και μηχανές αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού (δεν είχε ευχάριστη γεύση, δεν πινόταν εύκολα).
Ακολούθησαν οι Ιταλοί. Ο τότε πλωτάρχης Λεόνε Τζιοβάνι, σε μιαν έκθεσή του, που δημοσιεύθηκε από τη Ρινάσιτα, εκθειάζει το υψηλό ηθικό των πολιτικών κρατουμένων και ιδιαίτερα αναφέρεται στη λεβεντιά του Μ. Σιγανού με τον οποίο και συνομίλησε. Δίκαιη η εκτίμησή του προς το γιατρό αγωνιστή.
Κατέφθασαν και οι Άγγλοι. Πειθαρχημένη η τραυματιοφορική δράση τους. Αποβιβάστηκε από τη Ναυαρχίδα του ο Μαουμπάντεν - ήταν αρχηγός του Στόλου σε Μεσογειακά γυμνάσια του Ν.Α.Τ.Ο., στην περιοχή του Ιονίου — γύρισε τις πλάτες στους φυλακισμένους, αν και πέρασε δίπλα τους. Φωτογραφήθηκε με φόντο την ερειπωμένη πια Φυλακή.
Μια από τις πρώτες φροντίδες των πολιτικών κρατουμένων ήταν η εξασφάλιση νερού και πρόχειρης υγειονομικής περίθαλψης.
Ιδρύθηκε νοσοκομειακός σταθμός. Έμψυχο υλικό διέθετε τους: Μ. Σιγανό, Καναβό Στάθη κ.α. Αξιόλογες υπηρεσίες πρόσφερε αυτή η μονάδα όχι μόνο στους πολιτικούς κρατούμενους αλλά κυρίως στον αργοστολίτικο λαό.
Με την άφιξη του Π. Κανελλόπουλου με τον οποίο συνομίλησε ο Μ. Σιγανός (έκθεση Υπουργείου Άμυνας - 1953), δόθηκε εντολή να αφεθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι να συγκροτήσουν ομάδες διάσωσης, τραυματιοφορέων και νεροκουβαλητάδων.
Συγκροτήθηκαν πέντε ομάδες εκ των οποίων τρεις τραυματιοφορέων και δυο νεροκουβαλητάδων, οι οποίες "εξέδραμον δραστηρίως προς διάσωσιν επιζώντων".
Στο μεταξύ είχε καταπλεύσει πλοίο με γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Μετέφεραν αξιόλογες ποσότητες εφοδίων.
Οι ομάδες των νερουλάδων ποτέ δεν έφερναν ακέραιο το νερό που προορίζονταν για τις ανάγκες του στρατοπέδου. Πιτσιρικάδες με κυπελλάκια αλλά και ενήλικες που φοβόντουσαν να μπουν στο ισοπεδωμένο Αργοστόλι, εκλιπαρούσαν για λίγο νεράκι. Μπορούσαν λοιπόν οι κρατούμενοι των παραπάνω συνεργείων της μεταφοράς του νερού να τους το αρνηθούν;
Ομάδα Νο 1: Τραυματιοφορείς
Δίπλα στη Βαλλάνειο. Από έναν σωρό ερειπίων εξείχε ένα χέρι με κομμένο το δάχτυλο του δαχτυλιδιού.
Ένα γερό ταρακούνημα της γης. Γκρεμίστηκε ένα αγκωνάρι από μισοτσακισμένο τοίχο.
Η ερυθροσταυρίτισσα που μας συνόδευε έμπηξε τις φωνές:
— Φοβάμαι... Μέχρις εδώ.,.
Κι εμείς φοβόμαστε, απάντησαν οι τραυματιοφορείς.
Σεις είστε από άλλη πάστα φτιαγμένοι... Μπορείτε...
Ριπές αυτομάτων όπλων ακούστηκαν. Εκτελέστηκαν σκυλευτές πτωμάτων και λωποδύτης ακινήτων αξιών.
Ομάδα Νο 5: Μεταφορείς νερού
Στο Αργοστόλι κατέφθασε και η βασιλική οικογένεια. Πατήρ-Παύλος, υιός- Κωνσταντίνος και μήτηρ-Φρειδερίκη.
Οι σεισμικές δονήσεις ήταν σε ύφεση. Οι δυο αρσενικοί γαλαζοαίματοι,
ούτε που τόλμησαν να πατήσουν στη στεριά. Η Φρειδερίκη όμως βάδισε ως
το κέντρο της πόλης.
— Ποίοι είστε σεις; Ρώτησε ο ταγματάρχης-ακόλουθος της άνασσας.
Συνεργείο Πολιτικών κρατουμένων...
Σιωπή.
— Δώσε τους τσιγάρα διέταξε στα γερμανικά.
— Νιχτ ράουχεν απάντησε ένας νεροκουβαλητής κι ας ήταν όλοι τους φουγάρα φλεγόμενα.
Η Φρειδερίκη εμφανώς ζοχαδιασμένη γύρισε την πλάτη της στην ομάδα.
Ομάδα Νο 1:
Σ' ένα δέντρο, κοντά στο ισοπεδωμένο κτήριο του Ο.Τ.Ε., ήταν κουβαριασμένη μια γυναίκα στα μαύρα ντυμένη. Στα χέρια της κουλουριάζονταν δυο φιδάκια της Παναγιάς.
— Είστε πολιτικοί κρατούμενοι; ρώτησε κι όταν πήρε καταφατική απάντηση, ορθώθηκε και σχεδόν έσκουξε.
— Το αδικοχαμένο αίμα εκδικήθηκε!
Κερώσαμε. Την καλέσαμε να επισκεφθεί το στρατόπεδό μας.
- Δεν θα ‘ρθω. Θα πάω στον εγγονό μου. Με περιμένει..
— Ποίος θειά;
Μας τύλιξε με μια ζεστή ματιά και χάθηκε. Αργότερα μάθαμε πως ήταν η γιαγιά του Χαράλαμπου Παπαβασιλόπουλου, που εκτελέστηκε στο Δρέπανο του Αργοστολίου στις 13.8.1949.
Στον υγειονομικό σταθμό έφεραν τον φούρναρη που τροφοδοτούσε με ψωμί τη Φυλακή. Τα πόδια του ήταν κομμένα. Κρατήθηκε στη ζωή μια μέρα, σφίγγοντας τη χούφτα του Μ. Σιγανού.
Οι περίπου 500 πολιτικοί κρατούμενοι των Φυλακών Αργοστολίου έδωσαν ρεσιτάλ ευψυχίας, παλληκαριάς και ανθρώπινης αλληλεγγύης. Τούτο το παραδέχεται όλη η αργοστολιώτικη κοινωνία.
Φορτωμένοι στο πλοίο "Αθηνά" σαλπάραμε για Καλάμι-Ιτζεδίν — τις γνωστές Φυλακές της Κρήτης — με σφιγμένη την καρδιά από πόνο και συγκίνηση,
Εντολή να μη μας περάσουν χειροπέδες, όπως συνηθίζονταν στις μεταγωγές πολιτικών. Ο Αμπατιέλος κυκλοφορούσε ελεύθερα πάνω στη γέφυρα.
Καταθέσεις μνήμης τριών εγκλείστων στις Φυλακές Αργοστολίου, που πήραν μέρος στα σωστικά συνεργεία και έζησαν όλη τη φρίκη.
Κοινοποιείται στη F.I.R., στη Νομαρχία Κεφαλληνίας, στην Ομοσπονδία Ιταλών Φυλακισθέντων κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στο γαλλικό περιοδικό «Memoires» και στο «Triangolo Rosso».
Αποστολέας: "Σύλλογος Δρέπανο Αργοστολίου", Χαρ. Τρικούπη 14 -
4ος όροφος, τηλ. 3600 770.
/www.styga.gr/
Το πρώτο θύμα από το προσωπικό της Φυλακής, ένας Κρητικός ενωμοτάρχης που τον έλιωσε πλάκα από το εξωτερικό τείχος των Φυλακών.
Οι προσεισμοί όλο και δυνάμωναν. Οι διαμαρτυρίες των κρατουμένων πολλαπλασιάζονταν. Ζητούσαν να βγουν έξω από το πέτρινο φέρετρο.
Ο διευθυντής των Φυλακών Μουζάκης, ο φρούραρχος και ο εισαγγελέας αρνούνταν να αποδεχτούν το αίτημα για έξοδο.
Ο πιο αρνητικός ήταν ο εισαγγελέας.
Το δεύτερο συγκλονιστικό ταρακούνημα κατέφθασε. Οι μαλτεζόπλακες των κελιών ξαρματώθηκαν. Άμεσος ο κίνδυνος.
Οι αντιρρήσεις Μουζάκη και φρούραρχου κάμφθηκαν, ενώ ο εισαγγελέας παρέμενε αρνητικός ως το τέλος.
Επιτέλους δόθηκε η εντολή εξόδου. Βγήκαμε στην πλατεία Μαίτλαντ. Εμείς οι ίδιοι την περιφράξαμε με αγκαθωτό σύρμα. Φτιάξαμε το στρατόπεδό μας. Εννοείται ότι γύρω μας είχαν εγκατασταθεί σκοπιές με οπλοπολυβόλα.
Οι δεσμοφύλακες ήταν κατατρομαγμένοι.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι ζήτησαν από τις Αρχές να βγάλουν τα πράγματά τους έξω και τους επετράπη. Με θαυμαστή πειθαρχία και συντονισμό ενεργειών κατάφεραν να αδειάσουν τη Φυλακή.
Μόνοι τους κατάφεραν να φτιάσουν αφοδευτήρια για τις ανάγκες τους.
Καμιά κρατική συμπαράσταση. Μόνο το οπλιταγωγό Αλφειός απεστάλη με φρουρά. Η παρουσία της Πολιτείας δηλώθηκε μόνο με την παρουσία του υπουργού Αδαμόπουλου, ο οποίος διέταξε τους δημόσιους υπαλλήλους να επανέλθουν στις υπηρεσίες τους, με επακόλουθο στο μεγάλο σεισμό που ακολούθησε να θαφτούν στα ερείπια.
Συγκλονιστική υπήρξε η ισοπέδωση του Ο.Τ,Ε (της τότε τηλεφωνικής). Σ' αυτόν το σεισμό ένα οπλοπολυβόλο εκπυρσοκρότησε. Ο χωροφύλακας είχε καταληφθεί από αμόκ. Αντικαταστάθηκε όλη η φρουρά. Ανέλαβαν Κρητικοί που έβλεπαν τους κρατούμενους με συμπάθεια και καλό μάτι.
Να σημειωθεί ότι δεσμευτήκαμε να προσέχουμε τους ποινικούς κρατουμένους να μην δραπετεύσουν. Τίποτα από την πλευρά τους ανησυχητικό δεν συνέβη. Αντίθετα βοήθησαν στην αντιμετώπιση διαφόρων εργασιακών προβλημάτων.
Αξιοθαύμαστη στάθηκε η προσπάθεια εκκενώσεως των ακτινών της Φυλακής ιδιαίτερα από το υγειονομικό υλικό. Θάρρος και αυτοθυσία διέκρινε εκείνους που έμπαιναν στο ερειπωμένο μπουντρούμι.
Πρωταγωνιστής ο Γιώργος Αναστασέας.
Τρίτος και φαρμακερός σεισμικός κατακλυσμός έδειρε το νησί. Ο ήλιος θάμπωσε από τον κουρνιαχτό που προκάλεσαν οι βράχοι που κατακρημνίζονταν καθώς ξερριζώνονταν από τις βουνοπλαγιές και έπεφταν ορμητικά στη θάλασσα αφήνοντας βαρύγδουπους ήχους.
Τα πεύκα άφηναν ένα θρόισμα ανατριχιαστικό. Το εξωτερικό τείχος της Φυλακής σαν παλλόμενη χορδή. Τα σκυλιά να ουρλιάζουν, η φωτιά να θρασομανάει. Κραυγές που ζητούσαν βοήθεια έσμιγαν με τα βογκητά των τραυματισμένων.
Ένα παλιρροϊκό κύμα κατέκλυσε την προκυμαία.
Η γέφυρα Δεβουσέτου ράγισε. Η γη γιόμισε χαρακιές.
Ένα τρίπατο ξυλόσπιτο δίπλα μας, βενετσιάνικης τεχνοτροπίας, μεταβλήθηκε σε σωρούς ερειπίων που μέσα του έθαψε τις λεβέντισσες Κεφαλληνοπούλες.
Το Κοριαλένειο Μουσείο και το Νοσοκομείο μισογκρεμισμένα.
Ας σημειωθεί ότι ο διευθυντής Μαρκέτος πρόσφερε ιατροφαρμακευτικό υλικό στους κρατουμένους.
Οι πρώτοι που προσέτρεξαν σε βοήθεια ήταν οι Ισραηλινοί, το Ναυτικό τους έκανε γυμνάσια. Έβγαλαν αγήματα με τραυματιοφορείς και μηχανές αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού (δεν είχε ευχάριστη γεύση, δεν πινόταν εύκολα).
Ακολούθησαν οι Ιταλοί. Ο τότε πλωτάρχης Λεόνε Τζιοβάνι, σε μιαν έκθεσή του, που δημοσιεύθηκε από τη Ρινάσιτα, εκθειάζει το υψηλό ηθικό των πολιτικών κρατουμένων και ιδιαίτερα αναφέρεται στη λεβεντιά του Μ. Σιγανού με τον οποίο και συνομίλησε. Δίκαιη η εκτίμησή του προς το γιατρό αγωνιστή.
Κατέφθασαν και οι Άγγλοι. Πειθαρχημένη η τραυματιοφορική δράση τους. Αποβιβάστηκε από τη Ναυαρχίδα του ο Μαουμπάντεν - ήταν αρχηγός του Στόλου σε Μεσογειακά γυμνάσια του Ν.Α.Τ.Ο., στην περιοχή του Ιονίου — γύρισε τις πλάτες στους φυλακισμένους, αν και πέρασε δίπλα τους. Φωτογραφήθηκε με φόντο την ερειπωμένη πια Φυλακή.
Μια από τις πρώτες φροντίδες των πολιτικών κρατουμένων ήταν η εξασφάλιση νερού και πρόχειρης υγειονομικής περίθαλψης.
Ιδρύθηκε νοσοκομειακός σταθμός. Έμψυχο υλικό διέθετε τους: Μ. Σιγανό, Καναβό Στάθη κ.α. Αξιόλογες υπηρεσίες πρόσφερε αυτή η μονάδα όχι μόνο στους πολιτικούς κρατούμενους αλλά κυρίως στον αργοστολίτικο λαό.
Με την άφιξη του Π. Κανελλόπουλου με τον οποίο συνομίλησε ο Μ. Σιγανός (έκθεση Υπουργείου Άμυνας - 1953), δόθηκε εντολή να αφεθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι να συγκροτήσουν ομάδες διάσωσης, τραυματιοφορέων και νεροκουβαλητάδων.
Συγκροτήθηκαν πέντε ομάδες εκ των οποίων τρεις τραυματιοφορέων και δυο νεροκουβαλητάδων, οι οποίες "εξέδραμον δραστηρίως προς διάσωσιν επιζώντων".
Στο μεταξύ είχε καταπλεύσει πλοίο με γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Μετέφεραν αξιόλογες ποσότητες εφοδίων.
Οι ομάδες των νερουλάδων ποτέ δεν έφερναν ακέραιο το νερό που προορίζονταν για τις ανάγκες του στρατοπέδου. Πιτσιρικάδες με κυπελλάκια αλλά και ενήλικες που φοβόντουσαν να μπουν στο ισοπεδωμένο Αργοστόλι, εκλιπαρούσαν για λίγο νεράκι. Μπορούσαν λοιπόν οι κρατούμενοι των παραπάνω συνεργείων της μεταφοράς του νερού να τους το αρνηθούν;
Ομάδα Νο 1: Τραυματιοφορείς
Δίπλα στη Βαλλάνειο. Από έναν σωρό ερειπίων εξείχε ένα χέρι με κομμένο το δάχτυλο του δαχτυλιδιού.
Ένα γερό ταρακούνημα της γης. Γκρεμίστηκε ένα αγκωνάρι από μισοτσακισμένο τοίχο.
Η ερυθροσταυρίτισσα που μας συνόδευε έμπηξε τις φωνές:
— Φοβάμαι... Μέχρις εδώ.,.
Κι εμείς φοβόμαστε, απάντησαν οι τραυματιοφορείς.
Σεις είστε από άλλη πάστα φτιαγμένοι... Μπορείτε...
Ριπές αυτομάτων όπλων ακούστηκαν. Εκτελέστηκαν σκυλευτές πτωμάτων και λωποδύτης ακινήτων αξιών.
Ομάδα Νο 5: Μεταφορείς νερού
Στο Αργοστόλι κατέφθασε και η βασιλική οικογένεια. Πατήρ-Παύλος, υιός- Κωνσταντίνος και μήτηρ-Φρειδερίκη.
Οι σεισμικές δονήσεις ήταν σε ύφεση. Οι δυο αρσενικοί γαλαζοαίματοι,
ούτε που τόλμησαν να πατήσουν στη στεριά. Η Φρειδερίκη όμως βάδισε ως
το κέντρο της πόλης.
— Ποίοι είστε σεις; Ρώτησε ο ταγματάρχης-ακόλουθος της άνασσας.
Συνεργείο Πολιτικών κρατουμένων...
Σιωπή.
— Δώσε τους τσιγάρα διέταξε στα γερμανικά.
— Νιχτ ράουχεν απάντησε ένας νεροκουβαλητής κι ας ήταν όλοι τους φουγάρα φλεγόμενα.
Η Φρειδερίκη εμφανώς ζοχαδιασμένη γύρισε την πλάτη της στην ομάδα.
Ομάδα Νο 1:
Σ' ένα δέντρο, κοντά στο ισοπεδωμένο κτήριο του Ο.Τ.Ε., ήταν κουβαριασμένη μια γυναίκα στα μαύρα ντυμένη. Στα χέρια της κουλουριάζονταν δυο φιδάκια της Παναγιάς.
— Είστε πολιτικοί κρατούμενοι; ρώτησε κι όταν πήρε καταφατική απάντηση, ορθώθηκε και σχεδόν έσκουξε.
— Το αδικοχαμένο αίμα εκδικήθηκε!
Κερώσαμε. Την καλέσαμε να επισκεφθεί το στρατόπεδό μας.
- Δεν θα ‘ρθω. Θα πάω στον εγγονό μου. Με περιμένει..
— Ποίος θειά;
Μας τύλιξε με μια ζεστή ματιά και χάθηκε. Αργότερα μάθαμε πως ήταν η γιαγιά του Χαράλαμπου Παπαβασιλόπουλου, που εκτελέστηκε στο Δρέπανο του Αργοστολίου στις 13.8.1949.
Στον υγειονομικό σταθμό έφεραν τον φούρναρη που τροφοδοτούσε με ψωμί τη Φυλακή. Τα πόδια του ήταν κομμένα. Κρατήθηκε στη ζωή μια μέρα, σφίγγοντας τη χούφτα του Μ. Σιγανού.
Οι περίπου 500 πολιτικοί κρατούμενοι των Φυλακών Αργοστολίου έδωσαν ρεσιτάλ ευψυχίας, παλληκαριάς και ανθρώπινης αλληλεγγύης. Τούτο το παραδέχεται όλη η αργοστολιώτικη κοινωνία.
Φορτωμένοι στο πλοίο "Αθηνά" σαλπάραμε για Καλάμι-Ιτζεδίν — τις γνωστές Φυλακές της Κρήτης — με σφιγμένη την καρδιά από πόνο και συγκίνηση,
Εντολή να μη μας περάσουν χειροπέδες, όπως συνηθίζονταν στις μεταγωγές πολιτικών. Ο Αμπατιέλος κυκλοφορούσε ελεύθερα πάνω στη γέφυρα.
Καταθέσεις μνήμης τριών εγκλείστων στις Φυλακές Αργοστολίου, που πήραν μέρος στα σωστικά συνεργεία και έζησαν όλη τη φρίκη.
Κοινοποιείται στη F.I.R., στη Νομαρχία Κεφαλληνίας, στην Ομοσπονδία Ιταλών Φυλακισθέντων κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στο γαλλικό περιοδικό «Memoires» και στο «Triangolo Rosso».
Αποστολέας: "Σύλλογος Δρέπανο Αργοστολίου", Χαρ. Τρικούπη 14 -
4ος όροφος, τηλ. 3600 770.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου