ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ. ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΚΙ ΕΠΩΝΥΜΑ...

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΟΥΝΑ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ < Ο ΦΑΝΟΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ>. ΕΚΔΟΣΗ 1968.

Η Κεφαλονιά είναι το μεγαλύτερο σ΄έκταση και το δεύτερο σε πληθυσμό από τα νησιά του Ιονίου Πελάγους. Για τη Κεφαλονιά λέγεται και γράφεται πως έχει τόσα χωριά , όσες και οι μέρες του χρόνου.τούτο είναι υπερβολή, γιατί καμιά απογραφή κατά τα Βενετσιάνικα και μετέπειτα χρόνια, δεν αναγράφει περισσότερα από 230-250 περίπου χωριά. Σ' αυτό συμφωνεί κι ο Αντώνης Μηλιαράκης στη <Γεωγραφία Πολιτική Νέα και αρχαία του νομού Κεφαλληνίας>, βιβλίο που τυπώθηκε στην Αθήνα το 1890.

Ο δε Μηλιαράκης παραθέτει λεπτομερείς πίνακες των χωριών της Κεφαλονιάς, με τα ονόματα τους και τον αριθμό των κατοίκων.Κι από τους οποίους φαίνεται οτι στην επαρχία Κραναίας υπήρχαν 89 πόλεις και χωριά, στην επαρχία Σάμης 104 και στην επαρχεία Πάλλης 36, ήτοι συνολικά 229 χωριά. Αν τώρα σ' αυτά προσθέσουμε και την άσχετη με το θέμα μας τέταρτη επαρχία της ιθάκης, που ανήκει στο Νομό της Κεφαλονιάς,πάλι δεν φτάνουμαι ούτε στα 300.Γιατί καίτοι στην Ιθάκη περιλαμβάνει ο Μηλιαράκης και τα γύρω νησιά... Άτοκος, Αρκούδι, Κάλαμος, Καστός, κι Εχεινάδες, δεν αναφέρει παρά μόνο 19 ονομασίες χωριών.Ώστε συνολικά κατά το 1890 και οι τέσσαρες επαρχίες του νομού μας, αριθμούσαν 248 χωριά, και όχι 360.

Τα δε περισσότερα από τα 229 χωριά της Κεφαλονιάς ήταν απλούστατα συνοικισμοί από 5-10 αγροτικές κατοικίες. Συνοικισμοί που ωφείλανε την τοπωνυμία τους στον πρώτο τους οικιστή.Τοπωνυμία την οποία πήρανε και τα περισσότερα από τα χωριά της Κεφαλονιάς από τον πρώτο που τα κατοίκησε... Μεταξάς-Μεταξάτα, Κουρούκλης- Κουρουκλάτα,Μαντζαβίνος-Μαντζαβινάτα,Φαρακλός- Φαρακλάτα, Ντόμος- Ντομάτα,Καλλιγάς- Καλλιγάτα,Τραυλός- Τραυλιάτα, Φωκάς- Φωκάτα,Κουλούρης- Κουλουράτα, Χαλιώτης-Χαλιωτάτα,κ.ο.κ. Γι αυτό και λένε πως όλα τα χωριά της Κεφαλονιάς καταλήγουν σε... άτα. Αλλά και τούτο είναι υπερβολή.

Γιατί το 1/3 περίπου των χωριών της Κεφαλονιάς και οι τρείς του νησιού πόλεις< Αργοστόλι, Ληξούρι, και Σάμη> δεν φέρνουν την κατάληξη ... άτα.

Όσο για τα Κεφαλονίτικα επώνυμα,σφαλερά και γι αυτά αναφέρεται πως όλα καταλήγουν σε ... άτος. Τούτο διαπιστώνεται και από τις σελίδες 113-126 της<Γεωγραφίας> του Μηλιαράκη,στις οποίες περιλαμβάνεται αλφαβητική κατάσταση όλων των επωνύμων των οικογενειών που κατοικούσαν στο νησί μας κατά το 1890. Προκύπτει δε από αυτή την κατάσταση, ότι ούτε το 1/3 των επωνύμων δεν καταλήγει σε ... άτος. Αλλά είπαμε και οι ντόπιοι και οι ξένοι γράψανε και λένε υπερβολές και τοπωνυμικά και επωνυμικά,τα πρώτα τα βαφτίσανε... άτα και όλους τους Κεφαλονίτες τους Θέλουνε με τη κατάληξη στο επώνυμο ... άτος. Το σωστό είναι πως υπήρχαν τοπωνύμια πολλών χωριών της Κεφαλονιάς από τον πρώτο τους οικιστή και όσα καταλήγουν σε... άτα φέρουν τα επώνυμα των προγόνων τους, που καταλήγουν σε ... άτος.

Προσθέτοντας ότι με τους σεισμούς του 1953, που σάρωσαν κυριολεκτικά τα νησιά μας, αναγκαστικά πραγματοποιήθηκαν μετακινήσεις του πληθυσμού και ενώσεις οικισμών και χωριών. Σήμερα δε οι κοινότητες του νομού μας δεν φτάνουν τον αριθμό 100. Ενώ ο πληθυσμός της Κεφαλονιάς μετά το 1890 πλησίαζε τους 70.000, τώρα κυμμαίνεται γύρω από τις 40.000.

Αλλά και οι 40.000 που έμειναν διατηρούν σχεδόν ανέπαφα τα ήθη και τα έθιμα των προγόνων τους.Ήθη και έθιμα με προλήψεις, δοξασίες, ξόρκια, γιατροσόφια κ.αλ.

Αυτά φυσικά τα γράφει ο Βουνάς το 1968...

Ήθη έθιμα κλπ τα ... έφαγε ο πανδαμάτωρ χρόνος...

τκ.