ΟΙ ΕΝCΑRDΙΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΗΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΤΑΛΙΚΟ ΝΟΤΟ

Ταραντέλα α λα ελληνικά μέχρι τελικής πτώσεως
Της Χάρης Ποντίδα

Με tarantella pizzica και χορό μέχρι τελικής πτώσεως οι Εncardia επελαύνουν με κιθάρες, ντέφια, ακορντεόν, φυσαρμόνικες, καστανιέτες, μαντολίνα, νταούλια και θρύλους του ιταλικού Νότου Έχουν διασκευάσει την «Βossa nova του Ησαΐα» του Φοίβου Δεληβοριά, κι εκείνος λέει το «agapi mou fidela" με κιθαρίτσα και ελαφρώς χορευτικά- α λα Φοίβος.

Το ΄χουν αυτό το ανοιχτόκαρδο, της φιλοξενίας, οι Εncardia.

Άλλωστε είναι μέσα στην κουλτούρα τους.

Πριν από τη χτεσινή τους εμφάνιση στο Θεατράκι του Παπάγου (με γκεστ τον Φοίβο Δεληβοριά) έχουν φιλοξενήσει και έχουν φιλοξενηθεί (και δισκογραφικά) από καλλιτέχνες όπως ο Αργύρης Μπακιρτζής, ο Νίκος Πορτοκάλογλου κ.ά., ενώ επί δύο σεζόν συνυπήρξαν με τον Νίκο Ξυδάκη σε ένα κοινό πρόγραμμα, όπου οι χορευτικές ταραντέλες από την Greacia Salentina (της Ιταλίας) συναντούσαν τα ονειρικά τοπία της «Βενετσιάνα» του συνθέτη.

Η διονυσιακή διάθεση, ο χορός (μέχρι τελικής πτώσεως), γενικά το «μεθύσι» της γιορτής είναι ο πυρήνας της μουσικής τους.

Γιατί οι Εncardia εμπνέονται και παίζουν μουσική και τραγούδια από τις περιοχές του ιταλικού Νότου, από τα παράλια της Σικελίας, τα ελληνόφωνα χωριά της Grecia Salentina (όπου διατηρείται στα τραγούδια η παράδοση των «γκρεκάνων») ώς τις περιοχές γύρω από τη Νάπολι.

Αγιογράφος με καταγωγή από την Κεφαλονιάο αρχηγός του συγκροτήματος, Κώστας Κωνσταντάτος, έχει ταξιδέψει σε εκείνα τα μέρη πάνω από 30 φορές, παίρνοντας μέρος σε φεστιβάλ, πανηγύρια, γιορτές.

«Κανείς μας δεν είναι από εκεί, λέει, αλλά πάμε τακτικά- σε λίγο μπορεί και να πολιτογραφηθούμε», λέει γελώντας.

Τα τελευταία χρόνια, όπως λέει, η παράδοση της ταραντέλας, που έχει τις ρίζες της στα αρχαία χρόνια, έχει μια άνθηση απερίγραπτη.

«Στη μεγάλη γιορτή Νοtte de la Τaranta τον Αύγουστο, όπου συγκεντρώνονται πάνω από 150.000 άνθρωποι και κατασκηνώνουν στην ύπαιθρο, βλέπεις γκρουπάκια, πιτσιρικάδες που με βάση την ταραντέλα φτιάχνουν απίστευτες μουσικές.

Είναι μια παράδοση που έχει μεγάλη πέραση στη νεολαία σήμερα», εξηγεί. Στο «Γούντστοκ» της ταραντέλας (έτσι το αποκαλεί) έχουν βρεθεί πολλές φορές οι Εncardia και η εικόνα που μας δίνουν είναι... χαρακτηριστική:

«Κατ΄ αρχήν, πρέπει να προσέχεις να μη σε πατήσουν.

Γιατί όλοι είναι μεθυσμένοι.

Και να μην πίνεις εσύ, μεθάς από τις... αναθυμιάσεις.

Πιο εξωστρεφείς από μας... Σίγουρα.

Φαντάσου, εμείς τραγουδάμε και δικά μας κομμάτια, λόγου χάριν "Χαράματα η ώρα τρεις" του Βαμβακάρη ή το "Περιγιάλι" και έρχονται και μας ρωτάνε γιατί τραγουδάμε τόσο θλιβερά τραγούδια».

Μωσαϊκό διαλέκτων και ήχων, η νέα τους δουλειά έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο: "ΜηΤerra" (terra σημαίνει γη) γραμμένο με ελληνικούς και λατινικούς χαρακτήρες.

«Τo ομώνυμο τραγούδι», λέει ο Κώστας, «μιλάει για την αιτία που μια γυναίκα είναι "ταραντάτα"- με τα συμπτώματα του τσιμπήματος από την αράχνη ταραντούλα.

Κάπως σαν εκείνους που εμείς αποκαλούμε δαιμονισμένους».

Η αφήγηση του παραμυθιού για την αράχνη ταραντούλα που «χτυπάει» θανάσιμα το θύμα της και ο μόνος τρόπος να σωθεί είναι να χορέψει μέχρι τελικής πτώσεως παρουσία των μουσικών που παίζουν νυχθημερόν (αντί για γιατρούς, μουσικοί) είναι αρχαίο παγανιστικό έθιμο που επέζησε μέσα στους αιώνες.

Ίσως γι΄ αυτό πολλές ταραντέλες απευθύνονται στον Απόστολο Παύλο», λέει ο Κώστας. «Επειδή ο Απόστολος Παύλος είχε τσιμπηθεί από φίδι, ήταν ένας εύσχημος τρόπος να ενταχθεί η παράδοση της ταραντέλας από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία».