Ο Δημήτρης Παπαδίτσας (1924-1987) κατατάσσεται στους υπερρεαλιστές με βάση κυρίως τα χαρακτηριστικά της πρώτης του συλλογής «Το φρέαρ με τις φόρμιγγες» (1943). Αν και δεν έπαψε να μνημονεύει τη συμβολή των «πρώτων διδαξάντων» - Εμπειρίκου, Εγγονόπουλου, Κάλλας- άρχισε ν΄ απομακρύνεται από τις υπερρεαλιστικές συντεταγμένες. Στα νέα θέματα της ποίησής του ανήκει και «Ο Κωνσταντίνος Γεράκης». Το ποίημα έχει γραφτεί στην αμέσως μετά την Κατοχή περίοδο (1945-1949) και προστέθηκε στην ποίηση1 (1985). Ο ποιητής (Δημήτριος) απόγονος καραβοκυραίων με τη σκούνα του (θέλουν να τη λένε φαντασία) ζωντανεύει τη θρυλική μορφή του Κωνσταντίνου Γεράκη (1647-1688) που έγινε βασιλιάς του Σιάμ. Η αφήγηση έχει ρυθμικές και νοηματικές αναλογίες με τον Μπολιβάρ. Είναι εμφανής η πρόθεση του Παπαδίτσα να «συνομιλήσει» ποιητικά με τον Εγγονόπουλο. Στο παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει «ατομικά», όπως τα ονόμασε ο Κ. Θ. Δημαράς, λογοτεχνικά περιοδικά. Περιείχαν κείμενα ενός μόνο συγγραφέα. Μια παραλλαγή αυτού του είδους του εντύπου ήταν η «Πρώτη Ύλη» 1958-59 με κείμενα και επιμέλεια των Γονατά- Παπαδίτσα.
<Τα Νέα>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου