Δεν είπε ο ΣΥΡΙΖΑ, τι μπλέκω με τα πίτουρα...

Του ΠΑΝΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ
Από την < Αυγή>.

Η ερώτηση προς τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ είναι μονότονη: γιατί πέφτετε στις δημοσκοπήσεις; Ό,τι απάντηση και αν πάρουν, το ερώτημα παραμένει το ίδιο. Ας το δούμε, λοιπόν. Πρώτα απ' όλα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσαρμόζει την πολιτική του με βάση τις μετρήσεις των δημοσκοπήσεων. Δεν λέει, αυτό το προϊόν δεν πουλάει, άρα το αποσύρω. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εμπορικό μαγαζί, δεν είναι σούπερ μάρκετ. Τις δημοσκοπήσεις τις κοιτάει, τις μελετάει, αλλά δεν γέρνει την πολιτική και τη στάση του ανάλογα με τη δημοσκοπική πτώση ή την άνοδο.

Και για του λόγου το αληθές: ο ΣΥΡΙΖΑ τον Δεκέμβρη ήταν με τους νέους, τους χιλιάδες μαθητές και τις μαθήτριες που βγήκαν στους δρόμους, που εξεγέρθηκαν. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίστηκε με σθένος τα δικαιώματα των μεταναστών. Πήρε μέρος σε συγκρούσεις. Δεν είπε, οι μετανάστες δεν ψηφίζουν. Δεν είπε, υπάρχει κόσμος που αντιμετωπίζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ως πρόβλημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στο πλευρό των χιλιάδων κρατουμένων που έδωσαν αγώνα ζωής τον περασμένο Νοέμβριο. Μα οι περισσότεροι κρατούμενοι δεν ψηφίζουν, δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Οι μισοί απ' αυτούς είναι μετανάστες και άλλοι έχουν στερηθεί δικαστικά του δικαιώματος. Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είπε να πάμε με αυτούς που θέλουν να φύγουν οι φυλακές από την πόλη. Δεν συμμετείχε στην υστερία του συντηρητικού πολιτικού τόξου, που ονειρεύεται τάξη και ασφάλεια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για την παραβατικότητα της φτώχειας, μιλώντας για τις κοινωνικές αιτίες. Δεν είπε, τι δουλειά έχω εγώ με τους αποκλεισμένους. Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για τις μειονότητες, υπερασπίστηκε του δικαιώματος να υπάρχουν. Δεν έπαιξε με το... εθνικό φρόνημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε τον περασμένο Ιούνιο στην Τήλο και στους γάμους των γκέι και των λεσβιών. Δεν νοιάστηκε αν έρθει σε σύγκρουση με το θρησκευτικό κατεστημένο και χάσει ψήφους. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρούστηκε με τα μεγάλα επιχειρηματικά σχέδια στον Βοτανικό για το γήπεδο.

Ήξερε ότι θα έρθει σε αντίθεση με οπαδικά συναισθήματα και φανατισμούς. Δεν είπε, ας τα έχουμε καλά με όλους. Προτίμησε τα δέντρα, το πράσινο και τα πάρκα, που δεν ψηφίζουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίστηκε τους ψυχικά ασθενείς. Και ήρθε σε κόντρα στον Εύοσμο με την πλειοψηφία των κατοίκων, που δεν ήθελαν τον ξενώνα στη γειτονιά τους. Και κάποιοι δικοί μας έφαγαν και ξύλο. Δεν είπε, ας το καλό, τι μπλέκω εγώ με τα πίτουρα.

Έτσι πορεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πήρε μέρος στον καυγά, τοποθετήθηκε στις μικρές και μεγάλες διαιρετικές τομές στην ελληνική κοινωνία. Δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες της δημοσκοπικής του έκρηξης. Θα μπορούσε, δεν το έκανε. Και καλά έκανε.

Μας ρωτούν γιατί πέφτουμε δημοσκοπικά. Ας περιμένουμε λίγες μέρες. Κοντός ψαλμός… Αλλά ας υποθέσουμε ότι η κάλπη θα επιβεβαιώσει όσους το προσεύχονται. Ε, και; Θα στρέψουμε το ενδιαφέρον μας αλλού; Δεν θα είμαστε με το χωρισμό Εκκλησίας και κράτους; Δεν θα εμμείνουμε για μια άλλη Ευρώπη, για μια Ευρώπη της δημοκρατίας, τα ειρήνης, των εργαζομένων, του φεμινισμού; Δεν θα είμαστε με τους φτωχούς, τους άνεργους, τους κοινωνικά αποκλεισμένους; Θα τους γυρίσουμε την πλάτη; Θα γίνουμε ΚΚΕ για να τα έχουμε καλά με το σύστημα; Θα γίνουμε ήσυχα παιδιά και θα προσαρμοστούμε στα δεδομένα ενός κοινωνικού συντηρητισμού, που ναι, δυστυχώς, είναι κυρίαρχος;

Αν κλείναμε το μάτι στο ΠΑΣΟΚ, αν λέγαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι είμαστε διαθέσιμοι, ότι θα πάρουμε μέρος στα παιχνίδια του συστήματος, ενδεχομένως να μην είχαμε δεχτεί όλο αυτό τον πόλεμο. Δεν πειράζει. Εμείς θα πάμε στην κάλπη υπερήφανοι και αισιόδοξοι.