Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Υπάρχει αντίκρισμα για τις θυσίες;

Από την << Κυριακάτικη Αυγή>>.
Χρήστου Δημήτρης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/08/2010

Οι δυνάμεις κατοχής απαιτούν από τη ΔΕΗ να πουλήσει μονάδες παραγωγής για να απελευθερωθεί -λένε- η αγορά ηλεκτρισμού! Μα η αγορά είναι απελευθερωμένη, κανείς δεν εμποδίζει τους ιδιώτες να φτιάξουν νέες, δικές τους μονάδες. Η ΔΕΗ παράγει περίπου το 55% της παραγωγής της από λιγνιτικές μονάδες και αυτό πρέπει σιγά - σιγά να τελειώσει, καθώς ο λιγνίτης είναι υπερβολικά ρυπογόνος.

Καθώς η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αποφύγει ολοκληρωτικά τη χρήση του λιθάνθρακα, που θα είναι εισαγόμενος, επειδή και αυτός θεωρείται μεγάλος ρυπαντής του περιβάλλοντος, δεν μένει παρά οι νέες μονάδες καύσης να στραφούν προς το καθαρό, αλλά ακριβό φυσικό αέριο και φυσικά τις ανανεώσιμες πηγές, αιολικές και φωτοβολταϊκές. Εκτός αν μας προκύψουν φίλοι σεΐχηδες που θα καίνε το υψηλού κινδύνου υγραέριο στην παραχωρηθείσα περιοχή του Αστακού.

Με τις τρέχουσες τιμές που τιμολογεί η ΔΕΗ την κιλοβατώρα, δεν συμφέρει κανέναν ιδιώτη να παράγει ηλεκτρική ενέργεια από το φυσικό αέριο, ενώ η ανάπτυξη των ΑΠΕ απαιτεί κόστος και κυρίως χρόνο μέχρι να αποφέρει τα προσδοκώμενα κέρδη στον ιδιωτικό τομέα.

ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα όμως για τους εξουσιάζοντες. Να πουλήσετε υπάρχουσες μονάδες λιγνιτικές (και ας ρυπαίνουν) και υδροηλεκτρικές, διέταξαν. Μα αυτό δεν είναι απελευθέρωση. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις μια ανεξάρτητη χώρα να ξεπουλήσει εθνικά περιουσιακά πλουτοπαραγωγικά στοιχεία, όπως το νερό και το υπέδαφος. Δεν πούλησε ο ΟΤΕ κομμάτια του για να απελευθερωθούν οι τηλεπικοινωνίες.

Μιας και το πρόβλημα γίνεται γόρδιος δεσμός, η εναλλακτική λύση είναι η μεγάλη αύξηση των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος, ώστε να μπορούν τελικά οι επενδυτές ιδιώτες να έχουν κέρδος. Δηλαδή, για να μπορούν να έχουν κέρδος, θα συνθλίψουμε τους καταναλωτές και ιδιαίτερα αυτούς τους ημιθανείς από την ύφεση και την κρίση επιχειρηματίες, υποχρεώνοντάς τους να αυξήσουν αντίστοιχα και το κόστος πώλησης των προϊόντων τους, με συνέπεια να ερημοποιηθούν τα υπολείμματα της βιομηχανικής και βιοτεχνικής παραγωγής;

ΕΤΣΙ που το πάμε, να δεις που θα τσαντιστούν τα αφεντικά και θα μας διατάξουν να δεχτούμε παραγωγή ηλεκτρισμού από πυρηνικά εργοστάσια. Υπάρχει ήδη προσύμφωνο Μπερλουσκόνι - Μπερίσα για κατασκευή δύο πυρηνικών εργοστασίων στην Αλβανία. Για ποιους προορίζεται, λέτε, αυτή η παραγωγή, από μια χώρα που ήδη εξάγει στην Ελλάδα ηλεκτρισμό;

Υπάρχουν σχέδια για το Κόσοβο, τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Κανείς δεν μπορεί να τους εμποδίσει να μας πουλάνε σε ανταγωνιστικές τιμές ηλεκτρισμό. Από που και ώς πού όμως γίνεται να μας υποχρεώσουν να αυξήσουμε εμείς -και μάλιστα σε ποσοστά που φτάνουν και το 30%- τον σχετικά φτηνό παραγόμενο ηλεκτρισμό μας; Η απελευθέρωση γίνεται για να πέσουν οι τιμές, όχι για να ανέβουν; Δικό σας πρόβλημα, θα πουν και θα πάνε παρακάτω.

Και θα πάνε καθώς η κυβέρνηση έχει πλέον παραιτηθεί από το δικαίωμα και κυρίως την υποχρέωση να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας. Παπαγάλιζαν την πράσινη ανάπτυξη που θα φέρει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, αλλά μέχρι στιγμής οι μόνες θέσεις που θεωρητικά δημιουργούνται θα προέλθουν από την απελευθέρωση του επαγγέλματος του νταλικέρη και του ταξιτζή, που θα ρυπαίνουν ακόμα περισσότερο το περιβάλλον!

Ο ΑΓΩΝΑΣ για περιστολή των δημοσίων δαπανών - σπαταλών ολοκληρώθηκε με τη βίαιη αφαίρεση εισοδήματος από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Δεν τους πέρασε από το μυαλό πως εδώ χρειαζόμαστε χίλιους Σέρπικο για να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά, τις σπατάλες και τις ληστείες του δημόσιου πλούτου, όπου υπάρχει συναλλαγή του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα. Αυτοί έχουν μείνει στους Ράμπο που θα μαζέψουν την φοροδιαφυγή.

Να τη μαζέψουν, δεν λέμε όχι, αλλά έχει κάτσει κανείς να υπολογίσει τα ποσοστά και τα είδη της φοροδιαφυγής; Πόσοι είναι οι ματσωμένοι φοροφυγάδες, πόσοι έχουν σώσει και κρατούν με τα δόντια την επιχείρησή τους καθυστερώντας τον ΦΠΑ ή κρύβοντας ασφαλιστικές εισφορές; Έχει μελετήσει κανείς τις επιπτώσεις στην αγορά, την οικονομία, το εμπόριο και την εργασία;

Εύκολα λες "δεν μας νοιάζει, ας ματώσουν", αλλά εσύ θα βγάλεις τον Λοβέρδο να κλαψουρίζει που δεν υπάρχουν λεφτά για συντάξεις, καθώς πολλαπλασιάζονται οι συνταξιούχοι και δεν υπάρχει δείγμα εισόδου στην εργασία από νέους για να καλύψουν με τις εισφορές τους τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ εξυγίανση και αναδιάταξη της ελληνικής οικονομίας είναι αυτή που αδιαφορεί για τις συνέπειες και, σε τελική ανάλυση, για το αποτέλεσμα; Πώς δηλαδή θα σηκώσουμε τα βάρη των δανείων μας χωρίς δουλειά, υπερηφάνεια και αισιοδοξία; Όταν βλέπεις πως αυτοί που κυβερνούν μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμα υλικά και θεωρούν μάλιστα πως τους εμποδίζουμε να απολαύσουν χωρίς σκοτούρες την εξουσία τους, πώς θα δεχτείς να κάνεις θυσίες χωρίς αντίκρισμα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: