Μεγάλη αναστάτωση έχουν προκαλέσει στο Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος οι αναφορές στην οικονομική κρίση που περιέχονται στο φυλλάδιο με τίτλο «Προς τον Λαό» - αρχικά, το φυλλάδιο λεγόταν «Προς το ΛΑΟΣ», αλλά του άλλαξαν όνομα για να μεγαλώσει το target group. Το «Προς τον Λαό» είναι ένα από τα free press της Εκκλησίας και –για την ώρα- διανέμεται στις εκκλησίες, μετά τη Θεία Ευχαριστία της Κυριακής, μαζί με το πρόσφορο και το κρασάκι. Η Ιερά Σύνοδος σκοπεύει να μπει δυναμικά στην αγορά των free press –για να αποκομίσει κέρδη από τις διαφημίσεις- και σύντομα θα μπορείτε να βρείτε το «Προς τον Λαό» σε όλους τους σταθμούς του Μετρό, σε όμορφα και πρωτότυπα stand που θα έχουν σχήμα κολυμπήθρας.
Τα όσα αναφέρονται στο «Προς τον Λαό» θα περνούσαν εντελώς απαρατήρητα-γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι γράφουν τα φυλλάδια της Εκκλησίας-, αλλά η Ιερά Σύνοδος φρόντισε να διαφημίσει το περιεχόμενο του φυλλαδίου στα ΜΜΕ από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας, με αποτέλεσμα να γίνει σκοτωμός το πρωί της Κυριακής στις εκκλησίες και οι πιστοί να παίζουν μπουνιές για να καταφέρουν να εξασφαλίσουν το σχετικό φύλλο. Ήδη, το «Προς τον Λαό» πωλείται στη μαύρη αγορά, ενώ στο eBay η τιμή του έχει φτάσει τα 4 εκατομμύρια ευρώ.
Συντάκτης του κειμένου φέρεται να είναι ο μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος, ο οποίος έχει σπουδάσει στο London School of Economics, πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, δίδαξε στο Χάρβαρντ και έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης και το πέρασμα από τον καπιταλισμό στην αταξική κοινωνία. Στο κείμενο αναφέρεται πως η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη, αλλά να διοικείται στην ουσία από τους δανειστές της. Πάντα αυτό συνέβαινε, αλλά τώρα το πρόβλημα είναι πως οι δανειστές θέλουν τα χρήματά τους πίσω, οπότε σταμάτησαν να κρατάνε τα προσχήματα και μας έχουν τρελάνει στη σφαλιάρα. Είναι σαν να εμφανιστεί ξαφνικά ο Χριστός και να ζητάει από το παπαδαριό όσα έχει οικονομήσει τόσους αιώνες στο όνομά Του.
Σε άλλο σημείο του κειμένου αναφέρεται πως είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων δανειστών μας. Προφανώς, η Ιερά Σύνοδος έχει αντιληφθεί πως σύντομα θα πρέπει να πληρώσει και η Εκκλησία για το χρέος, οπότε την έπιασαν ξαφνικά οι εθνικές ευαισθησίες και το ενδιαφέρον για την ελευθερία του έθνους– τόσα χρόνια που η μάσα με τα δανεικά πήγαινε σύννεφο, όλα ήταν καλά στη χώρα και το μόνο θέμα που τους απασχολούσε ήταν το αν θα αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες.
Ο συντάκτης του κειμένου ασκεί σκληρή κριτική στα πολιτικά πρόσωπα της χώρας μας και αναρωτιέται για δεν άλλαξαν τόσα χρόνια όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας που επιχειρούν να αλλάξουν τώρα με βίαιο τρόπο. Μια καλή απάντηση θα ήταν πως η Εκκλησία της Ελλάδος τόσα χρόνια δεν επιθυμούσε να αλλάξει απολύτως τίποτα, αφού είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη στην οποία δεν έχει γίνει ακόμα διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, με αποτέλεσμα οι Έλληνες βουλευτές να μην ορκίζονται στο όνομα του λαού αλλά εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, ενώ ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος μπουκάρει στη Βουλή και τους ραντίζει με την αγιαστούρα.
Σε άλλο σημείο του κειμένου αναφέρεται πως τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια. Το γεγονός πως και τα πρόσωπα της Ιεράς Συνόδου είναι τα ίδια επί δεκαετίες και πως για να υπάρξει νέο πρόσωπο θα πρέπει να τα τινάξει ένας μητροπολίτης δεν τους ενοχλεί καθόλου – είναι απόλυτα φυσιολογικό να παραμένει ισόβια ένας μητροπολίτης στη θέση του, αν και είναι 110 χρονών, τα έχει εντελώς χαμένα και τα κάνει πάνω του. Βέβαια, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως τουλάχιστον υπάρχει σχετικά συχνή διαδοχή στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, αφού η Ιερά Σύνοδος ψηφίζει συνήθως κάποιο ραμολιμέντο που τα κακαρώνει σύντομα και τον διαδέχεται κάποιο άλλο σάψαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι, όταν ένας Αρχιεπίσκοπος εγκαταλείπει τον μάταιο τούτο κόσμο, δεν λένε πως «πέθανε» αλλά πως «εκοιμήθη» - δηλαδή, έκοψε έναν υπνάκο και μπορεί να ξυπνήσει κεφάτος από στιγμή σε στιγμή και να αρχίσει να βαράει τις καμπάνες.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο συντάκτης του κειμένου καταγγέλλει την πολιτική ηγεσία επειδή δεν είπε την αλήθεια στο λαό και καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις επειδή είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας. Το ότι όλοι σχεδόν οι μητροπολίτες συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να δίνουν γραμμή στο ποίμνιό τους για το ποιον πρέπει να ψηφίσει στις βουλευτικές και δημοτικές εκλογές δεν είναι πελατειακή σχέση του μητροπολίτη με τον πολιτικό – είναι επιθυμία του Θεού, ο οποίος έχει μεγάλη αδυναμία στους υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, ενώ αντιπαθεί τους υποψήφιους των κομμάτων της Αριστεράς.
Από το κείμενο δεν απουσιάζει και η αναφορά στις ευθύνες του ελληνικού λαού που παραδόθηκε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό και στην καλοπέραση. Γι’ αυτό είναι όλοι οι Έλληνες ζάπλουτοι τώρα και δεν τους καίγεται καρφί που τους κόβουν τους μισθούς ή μένουν άνεργοι – επιδόθηκαν στον εύκολο πλουτισμό, έχουν καβατζώσει όλοι από καμιά δεκαριά εκατομμύρια ευρώ, έχουν κι άλλα τόσα σε καταθέσεις σε ξένες τράπεζες, οπότε σκασίλα τους για τη χρεοκοπία και το Μνημόνιο.
Αφού ο συντάκτης του κειμένου έχει αποδώσει ευθύνες σε όλους τους άλλους –Έλληνες και ξένους-, κρίνει σκόπιμο να κάνει κριτική και στους ηγέτες της Εκκλησίας οι οποίοι κάποιες φορές μας πίκραναν και μας σκανδάλισαν. Πάλι καλά που δεν είπε πως μαζί τα φάγαμε τα χρήματα από τα οικονομικά σκάνδαλα της Εκκλησίας.
Το επόμενο διάστημα, η Εκκλησία της Ελλάδος πρόκειται να αντιδράσει έντονα στην κατοχή της χώρας από τους ετερόδοξους ξένους και στην ξεπουλημένη πολιτική ηγεσία. Ήδη, χιλιάδες παπάδες είναι έτοιμοι να βγουν στο κλαρί και να μιμηθούν τον Αθανάσιο Διάκο και τον Παπαφλέσσα. Η αρχή θα γίνει στις διαδηλώσεις της Αθήνας, όπου το μπλοκ των παπάδων θα ενωθεί με το μπλοκ των αναρχικών και των αντιεξουσιαστών, και θα τα κάνουν όλα Γης Μαδιάμ. Οι παπάδες έχουν ετοιμάσει ειδικές βόμβες μολότοφ με λιβάνι, ώστε να μαστουρώσουν οι μπάτσοι και να κουτουλάνε μεταξύ τους.
http://www.thepressproject.gr/theme.php?id=2733
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου