Όποιος νομίζει πως αντίπαλος, σήμερα, είναι η κρίση, ο ιμπεριαλισμός, το ΔΝΤ, οι μετανάστες, το ισλάμ, οι ΗΠΑ, η αριστερά ή η δεξιά κάνει ένα μικρό λάθος. Μικρό, όση και η απεραντοσύνη της βλακείας, όπως την υπολόγισε ο Αϊνστάιν.
Ο πραγματικός εχθρός είναι η βλακεία. Η έλλειψη κριτικής σκέψης. Το αναμάσημα έτοιμων συνταγών, δίχως σκέψη και αιδώ.
- Παρουσιάσαμε χτες, τα "υλικά" , με τα οποία η ΝΔ θέλει να φτιάξει "γαλάζιο ψηφοδέλτιο" στο Επιμελητήριο. Με ανθρώπους, που ως τα σήμερα δεν έχουν αρθρώσει λέξη κατά του Θεόφιλου και εξακολουθούν να υπηρετούν τις επιλογές του και τα ψηφοδέλτια του!
- Παλιότερα, υποβάλλαμε μία σειρά από ερωτήσεις στον υποψήφιο της ΝΔ, κ. Παύλο Παπαδάτο, για όσα ωραία και νεοφιλελεύθερα λέει , κατά καιρούς. (Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, θέλει να γίνει βουλευτής, για να πουλήσει τον Μύρτο, τον Αίνο και κάθε σπιθαμή δημόσιας γης, πάνω στο νησί). Διότι το κράτος είναι ανίκανο, αυτό από το οποίο και ο ίδιος έζησε καλά, αναλαμβάνοντας -με τίμιο τρόπο- έργα.
Θεωρήσαμε λογικό να υποβάλλουμε ερωτήσεις σε κάποιον που θέλει να "εκπροσωπήσει" (τι, άραγε;). Και απάντηση δεν πήραμε. Είδε, όμως τις ερωτήσεις και μας πήρε και τηλέφωνο, για να εκφράσει παράπονο σε μια μας φράση. Τον ευχαριστούμε, ξανά, για το ωραίο βιβλίο που μας χάρισε,. Είναι δείγμα πολιτισμού, αλλά αυτό αφορά δύο και τις μεταξύ τους σχέσεις. Εξακολουθούμε να μένουμε με τις ερωτήσεις και τις απορίες, στο χέρι. Και η κοινωνία, το ίδιο. Κατά τα άλλα, θέλει να είναι υποψήφιος και έχει εξασφαλίσει mediaκή "υποστήριξη" των μονολόγων του.
Εμείς, λοιπόν, λέμε πως δεν απάντησε, γιατί δεν ήξερε τι να απαντήσει. Οι ερωτήσεις δεν περιλαμβάνονταν στο ρεπερτόριο, που σαν παπαγάλος αναμασά.
- Να μη μιλήσουμε για τους πολιτικούς, που ποτέ δεν έχουν αρθρώσει λέξη και χρειάζονται κάποιον άλλον, όχι μόνο για να γράφει κείμενα και δελτία τύπου, αλλά και να καθορίζει πολιτική. ("Εγώ είμαι ο ηγέτης", αναφωνεί ένας από δαύτους, τρομάρα του!)
- Αναζητώντας κι αυτός "χρίσμα" γαλάζιου υποψήφιου, αξιόλογος συμπολίτης, δήλωσε σε συνέντευξη του , το "πόσο μεγάλος ηγέτης ήταν ο Κωστάκης και πόσα πολλά πράγματα ήθελε να κάμει, αλλά ...δεν τον άφησε ο Γιωργάκης"! Και η μεροληψία είναι είδος βλακείας και μάλιστα ασυγχώρητη, γιατί εμπεριέχει ιδιοτελή σκοπιμότητα. Για άλλους, όπως θα δούμε στο τέλος, η βλακεία είναι φυσικό προσόν.
- Το ΚΚΕ αναδεικνύει τα στελέχη του, με κριτήριο ποιος είναι ο καλύτερος παπαγάλος των ανακοινώσεων της ηγεσίας. Όποιος πει καλύτερα τη φράση: "Στην Ελλάδα, δεν κυβερνά το ΔΝΤ και η Ε.Ε. και δεν έχουμε οικονομική κατοχή" έχει μεγάλες πιθανότητες αναρρίχησης στην ηγεσία του κόμματος (όταν συνταξιοδοτηθεί ο προηγούμενος).
-Και το πιο πρόσφατο: οι προσελθόντες σε μια συζήτηση απόλαυσαν ένα ακόμα ωραίο θέαμα - ακρόαμα:
Ο "Ομιλητής" κατάφερε να συμπεριληφθεί στη λίστα των εισηγητών, διαβεβαιώνοντας τους διοργανωτές πως έχει να αναγνώσει χαιρετισμό σημαντικού οικονομολόγου.
Αντί για "χαιρετισμό", είχε τυπώσει από τον διαδικτυακό ιστότοπο του οικονομολόγου καμια 20ρια σελίδες, τις οποίες και άρχισε να διαβάζει... να διαβάζει.. να διαβάζει...
Το ακροατήριο άρχισε, όπως ήταν φυσικό να αραιώνει, γιατί, πέρα από όλα τα άλλα, η ανάγνωση δεν είχε χρώμα, πάθος, γεύση, θεατρικότητα κλπ (πού τα σκεφτήκαμε, όλα αυτά!)
Για να καταλάβετε, να θυμηθείτε τις πρώτες σας απόπειρες ανάγνωσης στο δημοτικό ή την ανάγνωση ενός κειμένου, που πρώτη φορά βλέπετε, εκείνη την ώρα.
Το καλύτερο έγινε στο τέλος. Όπου μια σειρά από ακροατές είχαν απορίες, διαφωνίες και ζήτησαν εξηγήσεις. Δεν απάντησε σε καμία ερώτηση, γιατί απλούστατα, δεν ήξερε τι είχε διαβάσει.
Κι όλα αυτά, για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Για ένα μικρόφωνο και λίγο ακροατήριο. Κάτι σαν αρρώστια.
Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, ήταν προκλητικό και το πολιτικό πλαίσιο του οικονομολόγου, γι΄αυτό και ξεσήκωσε θύελλα ερωτήσεων και αντιδράσεων. Αν ο "Ομιλητής" είχε καταλάβει τι έγραφε ο "οικονομολόγος", δεν θα το διάβαζε. Κι αν το διαβάζεις και δεν μπορείς να το υπερασπιστείς, "αυτοκτόνησε πολιτικά", κρύψου.
Αλλά και οι "οικονομολόγοι" πρέπει να μάθουν με ποιον να μιλούν πολιτικά.
---
Όλοι αυτοί και τόσοι άλλοι, θέλουν να μας "εκπροσωπήσουν" ή ΕΙΝΑΙ οι "εκπρόσωποι" , που έχουμε ψηφίσει.
Θα ήταν προσβολή, αν δεν ήταν γελοία, η πρόθεση κάποιου να θέλει να με εκπροσωπήσει. Και ισχύει και το αντίστροφο: Θα ήταν προσβολή, αν δεν ήταν γελοίο, να θέλω να σας "εκπροσωπήσω".
Και επειδή όλα αυτά είναι γνωστά στους πολλούς ανθρώπους, αποφεύγουν να εμπλέκονται στην πολιτική (δυστυχώς) κι έτσι, έχουν απομείνει οι φελλοί.
Είναι βλακεία και υποκρισία να νομίζεις ή να λες πως μπορείς να εκπροσωπήσεις την κοινωνία. Στην "αντιπροσωπευτική δημοκρατία", το μόνο που μπορείς να εκπροσωπήσεις είναι τα συμφέροντα των λίγων και τα δικά σου.
Δυστυχώς, οι "φελλοί" θα επιβιώνουν, γιατί δεν ντρέπονται και έχουν συμφέροντα να υπηρετήσουν.
Οι "άλλοι", οι ρομαντικοί, σύντομα, θα εξοντωθούν, αβοήθητοι και μόνοι. Μόνοι, με αντίπαλο τη βλακεία. Βλακεία, με δύναμη πυρηνικής έκρηξης. Κερδίζει, χάρις στην απάθεια των πολλών.
Δίχως συμμετοχή, ζωή δε φτιάχνεις.
(σκίτσο Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)
ΥΓ. Για τους Πασόκους, που σ' αυτό το κείμενο "ξεφεύγουν", έχω το λόγο του Χάρρυ Κλυν, 28 χρόνια , πριν. Το έργο σας. και μη τολμήσετε να πείτε "και δικό μου". Δεν τα φάγαμε μαζί. Φάγατε και από τα δικά μας.
(Έβαλα ονοματεπώνυμο, γιατί δε ρώτησα τους υπόλοιπους της παρέας. Μπορεί κάποιος να θέλει να σας "εκπροσωπήσει").
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου