Φίλοι, με τις φωτογραφίες που κατά καιρούς βάζετε, της Σάμης και των χωριών μας, δεν μας κάνετε καλό. Μόλις τις βλέπω, πιάνω τον εαυτό μου να λέει: "Θα 'πρεπε να ήμουν κι εγώ εκεί". Αλλά από την άλλη, όπου και να είναι κανείς την ιδιαίτερη πατρίδα του δεν κουβαλάει μέσα του; Τι το καλύτερο λοιπόν να τροφοδοτείται από εικόνες φρέσκιες, επίκαιρες. Έτσι ο νόστος γίνεται ξεγελαστικά γλυκός και σίγουρα μικρότερος, εδώ,"εις την ξένην γην", όπως θα έλεγε κι ο Κάλβος. Που πάει να πει, φίλοι: βάζετε όσες φωτογραφίες μπορείτε. Παλιές -τί ήταν πάλι εκείνο το θαυματοποιό κρεσέντο φωτογραφιών από τις μάσκαρες!- αλλά και νέες! Επιτελείτε μέγιστο έργο, εικονο-ποιητικό με όλη τη σημασία της λέξης. Για άλλη μια φορά να είστε καλά και να υγιαίνετε φωτογραφίζοντες εσαεί τις στιγμές του άχρονου χρόνου που παρέρχονται ανεπιστρεπτί. Που όμως είναι ικανές να παράγουν λόγο πλουσιότερο εκείνου του περιπλανώμενου ανά τας ρίμας των καναλίων και των συναντήσεων υπό το βλέμμα των νέων ΔυΝασΤών μας.
Συγχαρητήρια για τις φωτό. Χάρισμα για μια φωτογραφία της Μελισσάνης, στέλνω ένα ιστορικό-χιουμοριστικό στιχοπλόκημα:
Δικέλης Βλιχός
Η αληθινή Μελισσάνη
Τ’ όνομά μου αντίλαλος στους αιώνες λέξη καθημερνή των λαμνοκόπων: «Η Μελισσάνη καλόγρια ήταν σε μοναστήρι της οροφής που ποντίστηκε ή και κόρη που έπεσε για τον άπιαστο ερωτά της…» Κι εγώ σας αφήνω, γελώ για τα δυο και ρουφώ της στιγμής την ανούσια πλήξη στα μειδιάματα των επισκεπτών και στα φαύνα σκιρτήματα του αέρα.
Περάσανε άλλωστε χρόνια, ζαμάνια, καιροί μα ήρθε η ώρα να σας πω την αλήθεια: «Λοιπόν, πατριώτες του μέλλοντος, άσωτοι, είμαι θεά, με περίμενε ο Παν στο νησάκι της λίμνης να μου πει για τον πόθο, που του καίει τα σωθικά. Κι εκείνο το μπάσταρδο με το βέλος περίμενε πλάι καβάλα στην πέτρα που φαντάζει κριάρι. Α, ρε χουνέρι που θα πάθουν κι οι δυό τους!, είπα κι άφησα με κραυγή ένα ειδώλιο να πέσει με πάταγο στα παγωμένα της λίμνης νερά, το σκοινί αιωρούνταν, ξεγελάστηκε ο Παν κι άρχισε να φωνάζει με τη φόρμιγγά του να παίζει θλιμμένους σκοπούς…! Το μπάσταρδο έφυγε σκούζοντας! και δε σας κρύβω, ανατρίχιασα λίγο μα, πιστέψτε, δε φταίω καθόλου…
Κι αμέσως στο Δουλίχιο πήγα, απέναντι με τον ημίθεο Άγη απ’ της Κράνης τα μέρη κι απολαμβάνω τους σκοπούς του Πανός που μιλάνε για χαμένες αγάπες βλάκας δεν ήταν, κατάλαβε ύστερα έψαξε, έμαθε, μα ποτέ, τίποτε δεν είπε από τότε τζέντλεμαν είναι ο Παν, όλοι έχουν να λένε…
Περάσανε χρόνια, καιροί και ζαμάνια και στ’ αυτιά μου φτάνουν ιστορίες για μένα που πνίγηκα, λέει και χαίρομαι! Α! λατρεμένοι, πονηροί πατριώτες κι οι δυο, μόνο εμείς, γνωρίζουμε την αλήθεια! Είμαι, δεν σας είμαι τουλάχιστον χρήσιμη;
Σας χαιρετώ, όμως τώρα, σας ασπάζομαι σφόδρα με φωνάζει ο Άγης, θα πάμε στης Αρκαδίας την άγονη γη μας έχει καλέσει ο Παν, (χούφταλο πια, τι θέλει κι αυτός;) στο γάμο του με τη νύμφη …Καλλίστη!
Δεν περίμενα τέτοια σχόλια κάτω από φωτογραφίες μιας πολιτικής και όχι μόνον κίνησης! Και, επιπλέον ……. Περίμενα από συμπολίτες ( και είναι ίσως φυσικό…) από ανώνυμους διαφωνούντες σχόλια καυτά , ίσως κάπως υβρίστηκα. Επί του παρόντος τούτα τα σχόλια δεν ξέρω γιατί … πέρα από το ότι με αφήνουν άφωνο, με αντιπροσωπεύουν λες και διεισδύουν στην πολιτική μας ταυτότητα και τα προτιμώ!
4 σχόλια:
Φίλοι, με τις φωτογραφίες που κατά καιρούς βάζετε, της Σάμης και των χωριών μας, δεν μας κάνετε καλό. Μόλις τις βλέπω, πιάνω τον εαυτό μου να λέει: "Θα 'πρεπε να ήμουν κι εγώ εκεί". Αλλά από την άλλη, όπου και να είναι κανείς την ιδιαίτερη πατρίδα του δεν κουβαλάει μέσα του; Τι το καλύτερο λοιπόν να τροφοδοτείται από εικόνες φρέσκιες, επίκαιρες. Έτσι ο νόστος γίνεται ξεγελαστικά γλυκός και σίγουρα μικρότερος, εδώ,"εις την ξένην γην", όπως θα έλεγε κι ο Κάλβος.
Που πάει να πει, φίλοι: βάζετε όσες φωτογραφίες μπορείτε. Παλιές -τί ήταν πάλι εκείνο το θαυματοποιό κρεσέντο φωτογραφιών από τις μάσκαρες!- αλλά και νέες!
Επιτελείτε μέγιστο έργο, εικονο-ποιητικό με όλη τη σημασία της λέξης.
Για άλλη μια φορά να είστε καλά και να υγιαίνετε φωτογραφίζοντες εσαεί τις στιγμές του άχρονου χρόνου που παρέρχονται ανεπιστρεπτί. Που όμως είναι ικανές να παράγουν λόγο πλουσιότερο εκείνου του περιπλανώμενου ανά τας ρίμας των καναλίων και των συναντήσεων υπό το βλέμμα των νέων ΔυΝασΤών μας.
MAJOR ARX
Αγαπητέ φίλε, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Θα συνεχίσω με φωτογραφίες παλιές και νέες.
Να είσαι καλά, όπου και να είσαι.
Συγχαρητήρια για τις φωτό. Χάρισμα για μια φωτογραφία της Μελισσάνης, στέλνω ένα ιστορικό-χιουμοριστικό στιχοπλόκημα:
Δικέλης Βλιχός
Η αληθινή Μελισσάνη
Τ’ όνομά μου αντίλαλος στους αιώνες
λέξη καθημερνή των λαμνοκόπων:
«Η Μελισσάνη καλόγρια ήταν
σε μοναστήρι της οροφής που ποντίστηκε
ή και κόρη που έπεσε για τον άπιαστο ερωτά της…»
Κι εγώ σας αφήνω, γελώ για τα δυο και ρουφώ
της στιγμής την ανούσια πλήξη
στα μειδιάματα των επισκεπτών
και στα φαύνα σκιρτήματα του αέρα.
Περάσανε άλλωστε χρόνια, ζαμάνια, καιροί
μα ήρθε η ώρα να σας πω την αλήθεια:
«Λοιπόν, πατριώτες του μέλλοντος, άσωτοι,
είμαι θεά, με περίμενε ο Παν στο νησάκι της λίμνης
να μου πει για τον πόθο, που του καίει τα σωθικά.
Κι εκείνο το μπάσταρδο με το βέλος περίμενε πλάι
καβάλα στην πέτρα που φαντάζει κριάρι.
Α, ρε χουνέρι που θα πάθουν κι οι δυό τους!, είπα
κι άφησα με κραυγή ένα ειδώλιο να πέσει με πάταγο
στα παγωμένα της λίμνης νερά,
το σκοινί αιωρούνταν,
ξεγελάστηκε ο Παν κι άρχισε να φωνάζει
με τη φόρμιγγά του να παίζει θλιμμένους σκοπούς…!
Το μπάσταρδο έφυγε σκούζοντας!
και δε σας κρύβω, ανατρίχιασα λίγο
μα, πιστέψτε, δε φταίω καθόλου…
Κι αμέσως στο Δουλίχιο πήγα, απέναντι
με τον ημίθεο Άγη απ’ της Κράνης τα μέρη
κι απολαμβάνω τους σκοπούς του Πανός
που μιλάνε για χαμένες αγάπες
βλάκας δεν ήταν, κατάλαβε ύστερα
έψαξε, έμαθε, μα ποτέ, τίποτε δεν είπε από τότε
τζέντλεμαν είναι ο Παν, όλοι έχουν να λένε…
Περάσανε χρόνια, καιροί και ζαμάνια
και στ’ αυτιά μου φτάνουν ιστορίες για μένα
που πνίγηκα, λέει και χαίρομαι!
Α! λατρεμένοι, πονηροί πατριώτες
κι οι δυο, μόνο εμείς, γνωρίζουμε την αλήθεια!
Είμαι, δεν σας είμαι τουλάχιστον χρήσιμη;
Σας χαιρετώ, όμως τώρα, σας ασπάζομαι σφόδρα
με φωνάζει ο Άγης,
θα πάμε στης Αρκαδίας την άγονη γη
μας έχει καλέσει ο Παν,
(χούφταλο πια, τι θέλει κι αυτός;)
στο γάμο του με τη νύμφη …Καλλίστη!
ΔΙΚΕΛΗΣ ΒΛΙΧΟΣ
Δεν περίμενα τέτοια σχόλια κάτω από φωτογραφίες μιας πολιτικής και όχι μόνον κίνησης! Και, επιπλέον ……. Περίμενα από συμπολίτες ( και είναι ίσως φυσικό…) από ανώνυμους διαφωνούντες σχόλια καυτά , ίσως κάπως υβρίστηκα.
Επί του παρόντος τούτα τα σχόλια δεν ξέρω γιατί … πέρα από το ότι με αφήνουν άφωνο, με αντιπροσωπεύουν λες και διεισδύουν στην πολιτική μας ταυτότητα και τα προτιμώ!
Δημοσίευση σχολίου