Ας προσπεράσουμε την στράτευση του στο πολιτικό εγχείρημα του Φώτη Κουβέλη και τα όσα είπε γ’ αυτόν τον πολιτικό σχηματισμό που ουσιαστικά τον βλέπει –και σωστά μάλλον- σαν ένα δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ.
Τα όσα όμως είπε στο «Βήμα της Κυριακής» και αναπαράγονται σήμερα από άλλη αστική φυλλάδα σαν εκτιμήσεις του «ιστορικού ηγέτη της αριστεράς» είναι εντελώς προβοκατόρικα και δεν μπορεί να μην τα σχολιάσουμε. Δήλωσε, λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Λ. Κύρκος, στην φυλλάδα του ΔΟΛ: «Ποτέ δεν είδα με συμπάθεια τα κινήματα ανυπακοής και απειθαρχίας, ιδίως όταν διαμορφώνονται από εντελώς ετερόκλητες δυνάμεις, αλλά και από τους λεγόμενους αγανακτισμένους πολίτες ... Για την ιστορία να σας θυμίσω πάντως ότι και ο Μουσολίνι ήταν θιασώτης των απολίτικων και λαϊκίστικων κινημάτων ανυπακοής και απειθαρχίας».
Ούτε ο Ρέππας να ήταν, δεν θα επιχειρούσε τέτοιους άθλιους συνειρμούς του κινήματος «δεν πληρώνω» με τους μελανοχίτες του Μουσολίνι!
Για όσους είμαστε χρόνια στο κίνημα δεν μας ξαφνιάζει η κατάντια του «ιστορικού ηγέτη». Από τα χρόνια της δικτατορίας το 1973, ο Κύρκος και το κόμμα του (το ΚΚΕ εσωτερικού) υποστήριζαν πως η Αριστερά έπρεπε να συμμετάσχει στο παιχνίδι που έστησε η χούντα με την κυβέρνηση Μαρκεζίνη. Αργότερα και μετά την κατάρρευση της χούντας πρόβαλε την πολιτική της περίφημης Εθνικής Αντιδικτατορικής Ενότητας (της ΕΑΔΕ), τη συμπόρευση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Ο Λ. Κύρκος ήταν εξάλλου αυτός που το 1989 πρωταγωνίστησε στην περίφημη εκείνη κάθαρση και τις συγκυβερνήσεις με τη Δεξιά. Ο κόσμος της αριστεράς τον τιμώρησε και υπό την ηγεσία του ο Συνασπισμός οδηγήθηκε στο να συγκεντρώσει ποσοστά που τον απέκλεισαν από την βουλή.
Μυαλό όμως δεν έβαλε και τα τελευταία χρόνια όλο μιλάει για μια αριστερά που πρέπει να είναι δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ.
Για όποιον έχει παρακολουθήσει την μακρόχρονη πολιτική διαδρομή του Λ. Κύρκου εύκολα μπορεί να διαπιστώσει ότι η στάση του δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συστηματική και συνεπής άσκηση της αστικής πολιτικής στο λαϊκό κίνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου