Κύριοι μην εξαντλείτε την υπομονή μου.

Όταν φθάνει κάποιος άνθρωπος στο σημείο να θέλει να παραιτηθεί από την δουλειά του , σε τέτοιες δύσκολες στιγμές , και το μόνο που τον αποτρέπει να το κάνει είναι οι 5 ή και 8 μισθοί που του «χρωστάει» ο εργοδότης του και ο φόβος να μην τους χάσει , δεν είναι ολοφάνερο ότι η κοινωνία υπολειτουργεί , δυσλειτουργεί, δεν λειτουργεί καθόλου ή λειτουργεί μόνο για κάποιους; Από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές (Νοέμβριος 2010), όπου όλοι οι επικεφαλής των παρατάξεων του νησιού μας μάς δήλωναν ότι θα βρίσκονται στο πλευρό μας με τον ερχομό του νέου έτους και την εφαρμογή του Καλλικράτη και έξεφραζαν με θαυμασμό την βαρύτατη σημασία που φέρει το προγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι στην τοπική κοινωνία και ο νυν δήμαρχος Κεφαλλονιάς διατυμπάνιζε επάνω στη κεντρική πλατεία Αργοστολίου ως υποψήφιος τότε ότι ο ίδιος θα εξασφαλίσει τη συνέχεια του προγράμματος εάν προκύψει ανάγκη, από τότε που ο κύριος βουλευτής μάς καθησύχαζε ότι δίνεται ένας αγώνας διαπραγμάτευσεων στην Ε.Ε , σε ένα νέο υψηλότερο επίπεδο για να χρηματοδοτηθεί το πρόγραμμα και από τότε που η κυρία Υπουργός Εργασίας εμφανίστηκε στα κανάλια και ανακοίνωσε ότι το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι συνεχίζει απρόσκοπτα τη λειτουργία του αφού ο αγώνας στην Ε.Ε έφερε τελικά καρπούς , από τότε λοιπόν που έγιναν τα παραπάνω και έως σημερα εγώ είμαι απλήρωτη. Είμαι απλήρωτη και καλούμαι να επιτελώ την εργασία μου (και την λέω απλά εργασία και όχι λειτούργημα γιατί μπορεί να παρεξηγηθούν κάποιοι). Συνηθίζω να λέω ένα καλημέρα στους συναδέλφους μου και να κουνάω το κεφαλι μου πάνω κάτω λέγοντας από μέσα μου αλλά και διαβάζοντας τη σκέψη των συναδέλφων μου «ποια καλημέρα και μ........... , λογαριασμοί δεν έχουν σταματήσει να έκδίδονται, ενοίκια δεν έχουν σταματήσει να τρέχουν, τις δόσεις των δανείων δεν μας τις έχουν «χαρίσει», οι υπάλληλοι των εισπρακτικών δεν σταματούν να τηλεφωνούν, τα φροντιστήρια ακόμη ζητούν δίδακτρα για την «δωρεάν» παιδεία, ΑΛΛΑ το κάλεσμα για να πάω να πληρωθώ έχει σταματήσει εδώ και μήνες» Καλούμαι παρολα αυτά να κάνω τη δουλειά μου και προσπαθώ να την κάνω. Θα μπω στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς φορώντας το καλύτερο μου χαμόγελο ,θα τους αγκαλιάσω, θα τους δώσω ένα χτυπηματάκι στη πλάτη ως έκφραση συμπαράστασης και κουράγιου. Θα κάτσω υπομονετικά να μιλήσουμε και να ακούσω την ανησυχία για τα παιδιά του και τα εγγόνια του που είναι μακρυά και έχουν προβλήματα με τη δουλειά τους ή πόσο άσχημη είναι η μοναξιά όταν γεράσει ο άνθρωπος. Θα μετρήσω την πίεση, το σάκχαρο, θα τον συμβουλεύσω, ή θα μαγειρέψω, θα τακτοποιήσω την κουζίνα και το δωμάτιο του, θα τον βοηθήσω να κάνει ένα μπάνιο εφόσον νιώθει ανασφάλεια να κάνει όταν είναι μόνος του, ή θα σαρώσω την αυλή ή θα παω στον αγροτικό γιατρό να γράψω τα φάρμακα του και στο φαρμακείο να του τα αγοράσω και εάν προκύψει ανάγκη θα τον συνοδεύσω στο νοσοκομείο όταν δεν υπάρχει κάποιος συγγενής . Και συγχρόνως με τα παραπάνω πρέπει να ενημερώσω τους κατόχους κάρτας ανεργίας να υποβάλουν αίτηση για να παρέχω υπηρεσίες στους ηλικιωμένους συγγενείς τους (ο νέος εξευτελιστικός τρόπος λειτουργίας του προγράμματος ). Και επειδή μιλάμε για ένα αρκετά γερασμένο πληθυσμό που τα παιδιά αυτού είναι σχεδόν τα ίδια συνταξιουχοι, πρέπει να ανακαλύψω τους ανέργους και να τους παρακαλέσω να υποβάλουν τα χαρτιά τους , ανεξάρτητα από το αν έχουν ανάγκη οι ηλικιωμένοι γονείς τους, θείοι , συμπεθέροι, παππούδες ή γιαγιάδες τους. Και αν δεν θελουν ή δεν χρειάζονται οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι τις φροντίδες του προγράμματος, να τους πιέσουν λίγο οι άνεργοι να δεχθούν ή απλά να τους καθυσηχάσουν ότι θα τους βάλω μόνο στα χαρτιά αλλά δεν θα πηγαίνω σπίτι τους . Θα τους παρουσιάζω μόνο στα χαρτιά γιατί η Ε.Ε πληρώνει με το «κεφάλι» και για να μην χάσω τη δουλειά μου πρέπει να παρουσιάσω πολλούς ανέργους και ακόμη περισσότερους ηλικιωμένους. Τονιζω ότι όλα αυτά τα κάνω με τη σύμφωνη γνώμη του δημάρχου, των αντιδημάρχων, της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, του βουλευτή Κεφαλλονιάς, της Υπουργού Εργασίας και του Υπουργού Εσωτερικών. Αυτοί έχουν πάρει το μισθό τους, εγώ όμως όχι. Καθημερινά,λοιπόν, πρέπει να βρίσκομαι στη δουλειά μου, αφού το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι συνεχίζει τη λειτουργία του κανονικά για όλο το 2011. Σχεδόν όμως καθημερινά θέλω να ενοχλώ τον δήμαρχο και τον αντιδήμαρχο οικονομικών. Κανείς από τους δύο δεν έχει βρει κάποιο τρόπο για να πληρωθώ. Και δεν ειναι δυνατό να πληρωθώ γιατί δεν ανήκω στο δήμο. Και βέβαια δεν ανήκω στο δήμο εφόσον οι δημοτικές επιχειρήσεις των πρώην δήμων που υλοποιούν τα προγράμματα και έχουν την ευθύνη για εμένα και τους συναδέλφους μου είναι απεσταλμένες από τον πλανήτη Άρη!! Και ενώ δεν υπάρχουν χρήματα πουθενά παρά μόνο χρέη ο δήμαρχος πληρώνεται , το ίδιο και οι αντιδήμαρχοι και συγχρόνως μέσα στο μήνα Απρίλιο με αποφάσεις του δήμου Κεφαλλονιάς αποδίδονται 20.950 ευρώ επιχορήγηση στη δημοτική κοινωφελή επιχείρηση Δ.Πυλαρέων (Αρ.Πρ. 2011/11967) , 50.000 ευρω επιχορήγηση στη ΔΗΚΕΠ έναντι επιχειρησιακού προγράμματος (Αρ.Πρωτ. 2011/10528) , 30.000 για υλοποίηση προγραμματικών συμβάσεων – Σύμβαση με ΔΕΠΑΨ (Αρ.Πρωτ. 2011/11922) και 20.000 για τις αμοιβές αιρετών και γ’ , και για έξοδα παράστασης (Αρ.Πρωτ. 2011/12617). Και παρ΄όλα αυτά εγώ παραμένω απλήρωτη. Και αναρωτιέμαι είναι παράνομο να βρεθεί κάποιος τρόπος για να πληρωθώ για μήνες τους οποίους τους έχω δουλέψει, ενώ όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου είναι νόμιμα; Μια εργαζόμενη στο Βοήθεια στο Σπίτι από τον πλανήτη Άρη! Από το kefalonianews.gr