Οι Έλληνες διαφωνούν όπου κι΄αν βρίσκονται, ακόμα και στη Φλόριντα, όπου η Κρητική Ομοσπονδία έχει στήσει μιά προτομή του Theodor Griego του πρώτου πατριώτη μας που πάτησε το πόδι του στην Αμερική το 1528, αλλά οι Κεφαλλονίτες υποστηρίζουν ότι ήταν από το δικό τους το νησί... Εμφύλια λοιπόν διαμάχη στο Κλιαργουότερ (Καθαρά Νερά) της Φλόριντα από όπου ο Θόδωρος ατενίζει από το βάθρο του τη θάλασσα και δείχνει πέρα μακριά τον Ατλαντικό που τον διέσχισε τον 16ο αιώνα με ισπανική καραβέλα για να αποβιβαστεί στη Πενσάκολα των Ερυθροδέρμων... Η είδηση είναι ότι η ιστορία του έχει συγκινήσει τον πρόεδρο της FOX Δημήτρη Γιαννόπουλο που ίσως αναθέσει σε σεναριογράφους να συγκεντρώσουν στοιχεία για τη τυχοδιωκτική ζωή του... 'Ηταν τότε που η Ελλάδα ζούσε στη σκλαβιά, έφτασε ως αρχικατραμωτής ισπανικών γαλερών στο νέο κόσμο και έμεινε ως το τέλος της συγκλονιστικής ζωής του με τους Ερυθρόδερμους... Ας ξεχάσουμε για λίγο το ψυχοβλαπτικό μνημόνιο και ας φέρουμε μνήμες ηρωικών Ελλήνων που εμείς ούτε τους ξέρουμε, αλλά το Χόλιγουντ τους κάνει ταινίες...
Το 1990 ο Κέβιν Κόστνερ δημιουργεί το ποιητικότερο western όλων των εποχών "Χορεύοντας με τους λύκους" που μου φέρνει στη μνήμη ότι διάβασα για τον κεφαλλονίτη Θεόδωρο που το 1528 τη
κοπάνησε απο τη καραβέλα του ντε Ναβάερθ για να μείνει με τους ερυθρόδερμους... Μετέπειτα πληροφορία γι΄αυτόν ήταν το 1540, ότι είχε ενσωματωθεί σε μιά φυλή κάπου στη περιοχή της Φλόριντα και η τελευταία, ότι απεδήμησε εις Κύριον ως Ινδιάνος... Ο Theodor Griego λοιπόν έζησε 336 χρόνια πριν από τον ήρωα του Κόστνερ (1864) στη γη που ανακάλυψε ο Κολόμβος... Σήμερα, στη Πενσάκολα της Φλόριντα η Κρητική Ομοσπονδία έχει στήσει μιά προτομή του Θεόδωρου, γιατί μετά σχετικές έρευνες -λέει- ότι αυτός ο πρώτος Έλληνας που πάτησε στην Αμερική δεν ήταν απο τη Κεγαλλονιά αλλά από τη Κρήτη...
Ο ανδριάντας του Θεόδωρου που θα στηθεί στο Κλιαργουότερ της Φλώριδας και κατά την ομογενειακή εφημερίδα "Κρητικές αθιβολές " είχε γεννηθεί στη Κρήτη. Κεφαλλονιά και Κρήτη ερίζουν λοιπόν για τον πρώτο Έλληνα που πάτησε στην Αμερική και καλείται κάποιος ερευνητής να βρει την αλήθεια. ( Ο Ωνάσης μου είχε πει ότι ήθελε να χρηματοδοτήσει μιά τέτοια έρευνα, αλλά σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος και έπαψε να ενδιαφέρεται για το θέμα.
Οι ιστορικοί Ναβαρέτε και Μπάρνει, αναφέρουν και τους Griego Νικόλαο, Ιωάννη και Ματθαίο, γνώστες των υπογείων ρευμάτων, που είχε ο Μαγγελάνος στην αποστολή του στη Παταγωνία. Ο Ιωάννης μάλιστα είχε οδηγήσει και τον Ντρέικ στο λιμάνι της Λίμας στο Περού, και ένας άλλος, ο Γεώργιος, γνώστης των επικινδύνων υφάλων και ρευμάτων, προσλήφθηκε από τον Τομ Κάβεντις, για να μη καραβοτσακιστεί στους βράχους της Χιλής...Ο Μπάνκινχαμ αναφέρει και λεπτομέρειες γιά τον Θεόδωρο, που πριν την κοπανίσει, συνέβαλε στο ρετσίνωμα των ιστιοφόρων που ναυπήγησε ο Ντε Ναρβάεθ, σε αντικατάσταση αυτών που καταστράφηκαν. Δεν παριστάνω τον ιστορικό ή τον χρονικογράφο, αλλά ο Φωκάς, ο Γεράκης, ο Θεόδωρος και οι άλλοι Griego, είναι αξιομνημόνευτοι Ελληναράδες και έπρεπε να υπάρχει σε μουσείο της φυλής το οδοιπορικό τους και ομοιόματά τους, μαζί με τον Ηρακλή, τον Θησέα, τον Οδυσσέα,,ακόμη και τον Τζιμ Λόντο...Θρύλοι, μύθοι και πεχλιβάνηδες, όλοι αντάμα.
ΘΟΔΩΡΟΣ ο Κεφαλλονίτης που χόρευε με τους λύκους...
Ο Σεραφείμ Κανούτας στο βιβλίο του «Χριστόφορος Κολόμβος, ένας Ελληνας ευγενής», υποστηρίζει στη φαντασία του την ελληνική καταγωγή του θαλασσοπόρου που ανακάλυψε την Αμερική το 1492. Παραθέτει δικά του στοιχεία, που φέρνουν τον Κολόμβο κάτοικο μεν της Γένοβας, απόγονο δε της ιστορικής βυζαντινής οικογένειας των Δισσυπάτων! Γι αυτό ο Μπάμπης Μαλαφούρης στο βιβλίο του Έλληνες της Αμερικής 1528 – 1948 γράφει:
« Μέχρις ότου οι ερευνητές εκφέρουν την τελική τους ετυμηγορία για την καταγωγή του Κολόμβου, ο πρώτος Έλληνας που ήρθε στην Αμερική παραμένει κάποιος Θεόδωρος, που αναφέρεται σε ισπανικά κείμενα του 16ου αιώνα».
Το διάβασα και γω σε κάποιο χρονικό στη βιβλιοθήκη της Ουάσιγκτον, όταν έψαχνα για στοιχεία του Κωνσταντίνου Μπρουμίδη (από τον Πύργο της Ηλείας) ζωγράφο και διακοσμητή του Καπιτολίου. Ο Μαλαφούρης μου είχε χαρίσει το βιβλίο του, όπως και στο Μάνο Χατζιδάκι, που με συμβούλεψε να κάνω έρευνα – ρεπορτάζ στο θέμα.
Τα λίγα αλλά ενδιαφέροντα στοιχεία είναι:
Στις 17 Ιουνίου 1527 σαλπάρει με τις καραβέλες του από το λιμάνι του Σαν Λουκάρντε Μπαραμέδα της Ισπανίας ο Αδελαντάδο ντον Παμφίλο ντε Ναρβάεθ, που ο βασιλιάς του είχε αναθέσει να κατακτήσει και να διοικήσει την περιοχή μεταξύ του ποταμού Πάλμας στα δυτικά του κόλπου του Μεξικού και του ακρωτηρίου της Φλόριντα. Η αποστολή φτάνει τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου στο Σάντο Ντομίνγκο κι από εκεί αρχίζει εξερευνήσεις στ Φλόριντα και σε άλλες γύρω περιοχές για δέκα ολόκληρα χρόνια! Το 1535 οι Σπανιόλοι περνάνε από την Καλιφόρνια. Αλλά το 1528 οι καραβέλες του Ναρβάεθ έχουν τσακιστεί από ξαφνική φουρτούνα στα βράχια και όπως αναφέρει στα απομνημονεύματά του ο ταμίας της αποστολής Αλβάρ ντε Βάκα, κάποιο μέλος του πληρώματος, ο Griego Θεόδωρος από την Κεφαλλονιά ρετσίνωνε τα καινούργια σκαριά...
Αλλά και ο χρονικογράφος Μπάνκινχαμ Σμιθ γράφει: «όταν στα τέλη του Οκτώβρη του 1528 τα ιστιοφόρα φτάσανε στη Φλόριντα – κοντά στη σημερινή Πενσάκολα – μερικοί ιθαγενείς ανεβήκανε στη ναυαρχίδα του Ναρβάεθ. Τους δώσανε δωράκια και προθυμοποιηθήκανε να κουβαλήσουνε από τη ξηρά νερό στα πλοία. Μαζί τους πήγε και ο Θεόδωρος, που δεν ξαναγύρισε. Ήταν ο πρώτος λευκός που έζησε με τους Ερυθρόδερμους...» Ο Χατζιδάκις πείραζε το μέλος του θιάσου του μιούζικαλ Μάικλ Βασιλείου (από τους πιό πειστικούς Ινδιάνους ταινιών του Χόλιγουντ ) μήπως είναι απόγονος του Θεόδωρου Griego...
Στα 1540 μια άλλη αποστολή, του Ντε Σότο, που έφτασε κοντά στο σημερινό Μόμπιλ της Αλαμπάμα, έμαθε πως κάποιος Θεόδωρος ζούσε με τους ιθαγενείς, αλλά τελικά δεν βρήκαν τα ίχνη του. Ο Θεόδωρος Griego αναφέρεται σε πολλά ισπανικά χρονικά εκείνης της άγριας ηρωικής εποχής. Μια εκδοχή λέει ότι τον σκότωσαν οι ντόπιοι...
Άλλες μαρτυρίες για τους Έλληνες της εποχής των θαλασσοπόρων:
Ο Ισπανός Ναβαρέτε και ο Άγγλος Μπάρνει, ιστορικοί και οι δυο, αναφέρουν για τρεις Έλληνες, τους Νικόλαο, Ιωάννη, Ματθαίο, που τους χρησιμοποίησε ο Μαγγελάνος στην αποστολή του στη Παταγωνία...
Το 1578 ο Σερ Φράνσις Ντρέικ έφτασε στο Βαλπαράισο της Χιλής και χρησιμοποίησε τον Ιωάννη Griego για να τον μπάσει στο λιμάνι της Λίμας, στο Περού... Το 1588 ένας άλλος Έλληνας, γνώστης των ρευμάτων και των υφάλων, οδηγεί τον Άγγλο πειρατή της βασιλικής Αυλής, Τομ Κάβεντις, στα άγρια νερά της Χιλής. Το όνομά του Γεώργιος Griego.
Όλοι αυτοί οι ηρωικοί Griego με κάνουνε να ριγώ. Είναι σαν τον Οδυσσέα, ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη, μπροστά στο Κύκλωπα... Εκείνη την εποχή το Βυζάντιο είναι υποδουλωθεί στη τουρκιά και πουθενά δεν υπάρχει ελεύθερη ελληνική γη...Οι μορφωμένοι ταξιδεύουν με το αδούλωτο πνεύμα τους, οι αγράμματοι ή με λίγα κολυβογράμματα, ζούν στη σκλαβιά, στη μιζέρια, στη ντροπή, στην οιμωγή... Κάποιοι όμως, κυρίως με ναυτική παράδοση, μπαίνουν στη δούλεψη θαλασσοπόρων και κάτω από τα φουσκωμένα πανιά δραπετεύουν από τη σκλαβιά...
Έτσι και ο Θεόδωρος παρατάει τον «πολιτισμένο κόσμο», πηδάει από την γαλέρα στον «απολίτιστο», λουφάζει ώσπου να σηκώσουν άγκυρα τα σπανιόλικα ιστιοφόρα και μετά αρχίζει να χοροπηδάει απελευθερωμένος... Όχι για πολύ όμως, γιατί οι γαλέρες ξανάρχονται και ακολουθάει τους ιθαγενείς στα βουνά...
Ένας Έλληνας λοιπόν χόρεψε πραγματικά με τους λύκους πολύ πιό μπροστά από το Χολιγουντιανό μύθευμα...
http://liberopoulos.gr/listcats.php?subaction=showfull&id=1305138568&archive=&start_from=&ucat=5&show_cat=5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου