Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Γ. Αντζουλάτος: Ημερίδα "Σάμη, Ένα Ανοιχτό Μουσείο"

Αντιγραφή από το blog ΡΟΥΠΑΚΙ
Παρακολούθησα την συζήτηση και θα ήθελα να κάνω τα παρακάτω, αρχικά, σχόλια:

Καλή η πρωτοβουλία και συγχαρητήρια σε όσες και όσους δούλεψαν για αυτή


Πότε επιτέλους θα εκσυγχρονίσουμε τις εκδηλώσεις μας και θα γλυτώσουμε από τους χαιρετισμούς των διαφόρων επωνύμων, που τις περισσότερες φορές είναι άνοστοι, χωρίς ιδιαίτερο περιεχόμενο, μερικοί δε από αυτούς ασύντακτοι; Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε από τα τελευταία μέρη που διατηρούμε ακόμη αυτό το άχρηστο και βαρετό τυπικό.


Σημαντικά αρκετά από αυτά που ειπώθηκαν αλλά στο τέλος χάθηκε η ευκαιρία του διαλόγου. Γιατί; γιατί δεν δόθηκε η δυνατότητα για μια γόνιμη ανταλλαγή απόψεων; γιατί αυτός ο κουραστικός μονόλογος; πότε θα αλλάξουμε;


Φοβάμαι ότι τα πολλά λόγια καλύπτουν την απραξία ή τα απαράδεκτα έργα των υπευθύνων.


Οι αρχαιολογικοί χώροι στη Σάμη είναι σε οικτρή κατάσταση. Συμπεριφερόμαστε με περισσή αδιαφορία και απαξίωση σε αυτούς και τους αρμέγουμε με τον πιο πρόστυχο τρόπο όταν υπάρχουν φράγκα από πίσω.


Δέστε τα σπήλαια και το αίσχος της διαχείρισής τους: συναλλαγή, γκρίζες ζώνες, εργασιακές παραδοξότητες και τόσα χρόνια ένας δήμαρχος ή κάποιος άλλος δεν φρόντισε να προσλάβει έναν γεωλόγο ή σπηλαιολόγο. Δεν μπήκε καν στον κόπο να δει τί κάνουν άλλοι ΟΤΑ.


Να θέσουμε ένα χρονικό όριο για την δημιουργία του μουσείου. Ναι το θέλουμε, αλλά πέρασαν 10 χρόνια, ένα κτήριο στερήθηκε η περιοχή χωρίς κανένα αποτέλεσμα μέχρι σήμερα. Η αρχαιολογική υπηρεσία θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν λειτουργεί εν λευκώ. Υπάρχει και πίστωση χρόνου. Γιαυτό, αν δεν μπορεί να γίνει κάτι άμεσα, τότε το κτήριο να δοθεί στην τοπική κοινωνία για να αναπτύξει αυτή δραστηριόρητες που θεωρεί ουσιαστικές.


Συμφωνώ ότι λεφτά υπάρχουν. Αλλά ποιός δήμαρχος θα αντέξει στον πειρασμό να μην τα ανακατέψει στην άπατη κατσαρόλα του χρέους; Αν κρίνω από την αποστροφή του Δημάρχου περί αποτίμησης της οικονομικής συνεισφοράς στο τέλος της σαιζόν, τα πράγματα είναι σκούρα. Γι αυτό χρειάζεται και η δική μας κινητοποίηση. Η Σάμη μετατρέπεται όχι σε ανοικτό μουσείο αλλά σε ανοικτό νεκροταφείο...


Δεν κατάλαβα το περιεχόμενο της παρέμβασης του καθηγητή κου Φιοραβάντε. Κατέθεσε την στεναχώρια του που δεν πήρε κάποιο πρότζεκτ; Θέλει να πάρει τώρα κάτι με το εργαστήριο του οποίου προίσταται; Να κάνει τι; Ήταν θέμα για εισήγηση στην συγκεκριμένη εκδήλωση;


Τώρα το πως σκέπτεται/οραματίζεται τη Σάμη, την Μεσόγειο, τον κόσμο και το σύμπαν, οι περιορισμένες μου διανοητικές ικανότητες δεν μπόρεσαν να αποκρυπτογραφήσουν. Αν κάποιος άλλος ακροατής κατάλαβε κάτι, ας μας το πει...


Πάντως, στο τέλος της εκδήλωσης θυμήθηκα την φράση του μακαρίτη και πολύ γνωστού αρχιτέκτονα Κωνσταντινίδη (και σε αυτό με βοήθησε άθελά του ο καθηγητής κος Φιορανβάντες όταν μίλησε δια τον Ζερβό): Λόγια, λόγια και έργα τέρατα...


Επιφυλασσόμενος

Γεράσιμος Αντζουλάτος

Δεν υπάρχουν σχόλια: