Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω. Είναι που μείναμε και χωρίς υπολογιστή, σήμερα.
Στην πλατεία όλα είχαν μια χημεία, τις δυο τελευταίες μέρες. Μάσκες φορούσαν και μάσκες έπεσαν. Το καθεστώς, δίχως μάσκα.
Στη βουλή, το έργο παίχτηκε. Ήταν όλοι εκεί.
Έχουμε κατοχική επιτροπή και όχι κυβέρνηση.
Και οι "βουλευτές" είναι μέλη μιας χουντικής "συμβουλευτικής" επιτροπής. Ψηφίζουν κατά παραγγελία και όχι κατά συνείδηση.
Η συνείδηση έχει απωλεσθεί και κανείς δεν θα την αναζητήσει.
Κι εμείς μαζί, μετά τα εξώδικα, στείλαμε τη συνείδηση μας για ύπνο. Παραμένει ήσυχη και ανεπηρέαστη.
Την προαναγγελία για το τι θα γινόταν χτες στην πλατεία, την είχε κάμει η κ. Αλέκα Παπαρήγα, όταν δήλωνε, προχτές, στην κ. Τρέμη και τον κ. Τσίμα πως οι "αγανακτισμένοι", εκτός από κάποιους λίγους, είναι "φουσκωτοί", "χούλιγκανς" και "ελληναράδες". Επίσης, πολύ στενοχωρέθηκε, επειδή μουτζώνουν τη βουλή, οι διαδηλωτές.
Σωστό, αυτό το τελευταίο. Δεν πρέπει. Δεν είναι δείγμα πολιτισμού.
Γιατί, λοιπόν, να μας νοιάξουν τα χημικά που έπεσαν πάνω σε τέτοια κουμάσια; Η μεγάλη κυρία της "αριστεράς" έδωσε πολιτική κάλυψη στη βία του καθεστώτος. Πρόσφερε το άλλοθι.
Εμείς, οι άλλοι, συμμετέχουμε μόνο σε "περιφρουρημένες" και ανενόχλητες πορείες. Άμα κάνεις καλή αντιπολίτευση, δεν σε ενοχλεί κανείς. Κι αν αυτό γίνεται κάτω από συγκεκριμένη ταμπέλα, ακόμα καλύτερα.
Με το πρόσχημα των έμμισθων κουκουλοφόρων και των βαρεμένων "αντιεξουσιαστών", αλλού έσπαγαν αυτοί μαγαζιά, αλλού τα χουντικά τάγματα ασφαλείας έριχναν δακρυγόνα.
Άδειασε , πρόσκαιρα, η πλατεία, από τους λίγους ηρωικούς που είχαν απομείνει.
Πρόσκαιρα.
Η χούντα δεν αντιμετωπίζεται με βία. Αντιμετωπίζεται με τη δύναμη της κοινότητας. Κι αυτή δεν είναι παρούσα. Φροντίζουν πολλοί για αυτό, αλλά φροντίζουμε πρώτα εμείς. Ο καθένας χωριστά, που δηλώνει "αντιστασιακός" στο καφενείο, στην ταβέρνα και στον καναπέ του.
Τα παιδιά δεν είναι στους δρόμους, γιατί τα έχουν κάψει. Εξακολουθούν, όμως, να ερωτεύονται και να μας βρίζουν. Αλοίμονο, όμως στο καθεστώς, γιατί αργά ή γρήγορα θα πάρουν όλους μας, με τις πέτρες. Περιμένουν ησυχία από τα παιδιά, με 2,5 ευρώ το ωρομίσθιο, όταν για την νόμιμη και παράνομη παραπαιδεία των αντιστασιακών καθηγητών, πληρώνουν οι γονείς 20-50 ευρώ την ώρα; (Θάρθει και η σειρά τους). ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ.
Η ψευτοδιανόηση έχει πολλές δικαιολογίες να μην είναι εκεί που πρέπει. (Μερικές τις έδωσε η κ. Αλέκα).
Δεν έχει βρει ακόμα εκείνη τη μία που θα την κάμει να δώσει το συμμετοχικό της παρόν, σε μια υπόθεση που έχει καταντήσει μονόδρομος:
Επανάσταση. και δεν χρειάζεται αίμα η επανάσταση. Το αίμα, το έχει ανάγκη η ολιγαρχία και ο εκπρόσωπος της, αγωνιστής του Πολυτεχνείου, κ. Παπουτσής.
Κάτω η χούντα σας, κ. Παπουτσή.
300 τραυματίες, κύριε Παπουτσή και κανείς δεν ήταν "κουκουλοφόρος". Αυτοί έχουν ασυλία, γιατί αποτελούν τους έμμισθους ή εθελοντές συνεργάτες σας.
η μνήμη και η εξουσία ανήκουν σε εσαεί αντιμαχόμενα στρατόπεδα (Κ.Κ.ΜΟΙΡΗΣ)
Μετά απορείτε , γιατί πέταξαν αντικείμενα στην κ. Λ.Κανέλη; Στον παραλίγο αρνητή του μεσοπρόθεσμου, κ. Αθανασιάδη; Εκδηλώσεις ενός αδιεξόδου είναι όλα αυτά.
Μπορείτε να κυκλοφορήσετε, δίχως προστασία κ. βουλευτές;
Μήπως, ήρθε η ώρα, αντί να καθόμαστε απέξω από τη βουλή, να πάμε μέσα, με τον ανατρεπτικό τρόπο που διδάσκουν οι λιγοστοί πολίτες που αντιστέκονται ΜΟΝΟΙ στις πλατείες;
Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε από μέσα τη βουλή, χώρο ψυχαγωγίας, στέλνοντας άμμισθους εντολοδοόχους και όχι "βουλευτές";
Μήπως πρέπει να αφαιρέσουμε εισόδημα από επαγγελματίες της πολιτικής, το οποίο, μέσω εντολοδόχων, να αποδοθεί σε αυτούς που το έχουν ανάγκη;
Μήπως πρέπει οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα να "κοινωνικοποιήσουν¨, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩ ΔΙΚΑΙΩ, τις δημόσιες επιχειρήσεις, εν ονόματι του λαού και να τις αποδώσουν σε αυτόν; Ακόμα και αυτών, που δεν είναι πια δημόσιες;
Την ίδρυση "Ταμείου ιδιωτικής περιουσία του δημοσίου" ψήφισαν οι βολευτές.
Μήπως είναι η ώρα για μια πρωτόγνωρη και από τα κάτω οργάνωση θυμωμένων, αποφασισμένων και με πλήρη επίγνωση των πράξεων τους πολιτών;
Μήπως είναι ώρα η πλειοψηφική δυσαρέσκεια να γίνει πλειοψηφική πολιτική δύναμη, χωρίς κόμμα, αλλά, κάνοντας πλάκα στο καθεστώς;
"Ήρθε η ώρα σας αλητάμπουρες" γράφει ο ποιητής Άρης Δαβαράκης.
Οι λιγοστοί μαχητές των πλατειών έχουν σώσει τη διεθνή τιμή και υπόληψη της πατρίδας.
Οι υπόλοιποι τι κάνουν; Η αδρανής Διαφωνία είναι ιδεολογική κατασκευή του συστήματος. "Πιστοποιητικό "αριστερών" κοινωνικών φρονημάτων" διανέμει η κομματική αριστερά. Όχι εμείς.
Εμείς στο δρόμο, με τις ιδέες μας και όχι με τις θρησκευτικού τύπου ιδεολογίες μας. Έχουμε Θεό να πιστέψουμε. Είναι καιρός να πιστέψουμε και στους εαυτούς μας, ενάντια σε όλους τους προβεβλημένους "επώνυμους", που σπεύδουν να καταλάβουν θέση "αντιπολίτευσης" στο κοινοβούλιο.
Ως ότου το καταργήσουμε, ας σπεύσουν οι πλατείες και τα ελεύθερα κινήματα των πολιτών να καταλάβουν θέσεις ψυχαγωγίας.
Να φοβηθούν, πως θα χρησιμοποιήσουμε έξυπνα τις εκλογές. Να είστε σίγουροι, πως θα φοβηθούν και η ρήση των αναρχικών "αν άλλαζε κάτι με τις εκλογές, θα τις είχαν καταργήσει", θα γίνει πραγματικότητα. Δεν τις καταργούν, ως τώρα, γιατί έχουν μια φρόνιμη και "συνετή" "αντιπολίτευση".
Εμείς δεν θέλουμε κάτι τέτοιο. Θέλουμε έδρανα, για να κάνουμε πλάκα, ως ότου δημιουργηθούν οι συνθήκες δημοκρατικής αλλαγής του συντάγματος , για άμεση δημοκρατία.
Ας καταργήσουν, λοιπόν, τις εκλογές. Έχουμε κι άλλους τρόπους, όταν έχουμε δημιουργήσει τη μεγάλη ενωτική δύναμη.
Η άλλη ρήση, αυτή του Μπρέχτ, δεν μπορεί να εφαρμοστεί: "δεν μπορούν να καταργήσουν το λαό, που τους ενοχλεί". Την ελεύθερη κριτική σκέψη την έχουν καταργήσει από πολλά μυαλά. Μόνο αυτό μπορούν, αλλά κι αυτό που απομένει, δημιουργεί αντίσταση και μπορεί να γίνει δύναμη.
Το καθεστώς και η επανάσταση βρίσκονται στα μυαλά μας. Ας τα αλλάξουμε.
Το λέει και ο Αϊνστάιν: "Δεν μπορείς να λύσεις προβλήματα, με τον τρόπο που τα δημιούργησες".
Πάμε από τα λόγια στην πράξη, αλλιώς θα μείνουν "λόγια του κώλου".
ΥΓ Ο Λουκάνικος έπεσε θύμα των χημικών , αλλά ζει και τον περιποιούνται ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Προς στιγμή, η "εξαφάνιση του" δημιούργησε ανησυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου