Η τρέλα του κ.Σαμαρά να γίνει πρωθυπουργός

Από Ροΐδη Εμμονές

Ενώ το σάπιο Βασίλειο της Ν.Δανιμαρκίας καταρρέει

Νέα Σκηνή Εθνικού: 1992, Ιονέσκο: «Ο βασιλιάς πεθαίνει». Σκηνοθεσία Κ.Δαμάτη, Μιράντα Ζαφειροπούλου, Γ.Μιχαλακόπουλος, Ν.Αγγελίδου.

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Είχα πολύ παλιότερα διαβάσει ένα βιβλίο «Αυτοί οι άρρωστοι που μας κυβερνούν», που αναφερόταν σε σοβαρές ιατρικές παθήσεις πολιτικών ηγετών (Ρούσβελτ, Κένεντι, κλπ). Στην Ελλάδα πρέπει να γραφτεί το «Αυτοί οι ψεύτες, τιποτένιοι και μεγαλομανείς που μας κυβερνούν», με αφορμή ανθρωπάκια που έγιναν εδώ πρωθυπουργοί.

Ο κ.Σαμαράς θέλει μανιακά να γίνει πρωθυπουργός. Είναι εραστής της Εξουσίας. Το έδειξε αυτό από νωρίς. Η όποια λογική διαθέτει, υποχωρεί μπροστά στο πάθος της Δύναμης και της Δόξας. Η χώρα έχει χρεοκοπήσει. Πρωθυπουργοί και υπουργοί της την έκλεψαν ασύστολα με χίλιους τρόπους με πιο κραυγαλέο από όλους τα νόμιμα μυστικά κονδύλια του Υπ.Εξωτερικών και του Υπ.Τύπου. Δημοσιογράφοι εξαγοράστηκαν για να υμνήσουν πολιτικούς νάνους και τεράστια ποσά ενθυλακώθηκαν ανεξέλεγκτα από ημέτερους.

Ο κ.Σαμαράς ανησυχεί και πάλι για το μέλλον της πατρίδος. Δεν θέλει να ακούσει για το αυτονόητο, δηλαδή για τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ως μόνης σανίδας σωτηρίας του υπάρχοντος (δικού τους) οικοδομήματος, τo οποίο οφείλει χάριν της πατρίδας του (όπως αυτός αντιλαμβάνεται την έννοια) να το υποστηλώσει. Aφήνει τον ΓΑΠ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά κι αυτός περιμένει το φρούτο να σαπίσει και να πέσει. Να πω πως υπάρχουν πολιτικές διαφορές που εμποδίζουν τη συγκυβέρνηση; Υπάρχουν όμως μόνο προσωπικές μωροφιλοδοξίες. Αφού εξόντωσε τα φουσάτα των «Γυφτοσκοπιανών» που απειλούσαν τη Θεσσαλονίκη, ετοιμάζεται να κατατροπώσει το ΔΝΤ. Αν χρειαστεί θα προκαλέσει ακόμη και διπλές εκλογές, όπως δήλωσε μιλώντας ενώπιον του επίσης Μακεδονομάχου μητροπολίτη κ.Διονύση Ρούσα στη Δ.Ε.Θ.

Το τι θα σημάνουν για την ετοιμοθάνατη Οικονομία δυο αλλεπάλληλες εκλογές με ενδιάμεση ακυβερνησία (τέσσερεις συνεχείς μήνες δηλαδή νεοελληνικής παράνοιας), μπορεί να το καταλάβει ακόμη και ο Στοχαστής ΓΑΠ. Ο πατριώτης κ.Σαμαράς όμως τα λέει αυτά απαθέστατα, ανέξοδα, χωρίς να ακούγεται η παραμικρή ένσταση ούτε από τους κλακαδόρους του, ούτε όμως από πουθενά αλλού, εκτός κι αν εκληφθούν ως επαρκείς επισημάνσεις οι επικεφαλίδες της «Αυγής» και της «Ημερήσιας», που από ότι νομίζω ήταν και οι μόνες που ανέδειξαν την παρανοϊκή δήλωση σε κεντρικό τίτλο. Πάντα σε αυτή τη χώρα μπορούσε ο καθένας να λέει στο δημόσιο χώρο ότι θέλει χωρίς να παίρνει απάντηση. Ο γνωστός Χριστόδουλος έβριζε τους ομοφυλόφιλους και η συμπαθέστατη πόρνη Γαβριέλα θα μπορούσε άνετα να κάνει κηρύγματα υπέρ της παρθενίας χωρίς να την κράξει κανείς. Σήμερα όμως; Ακόμη και σήμερα;

Τι έχει να μας προτείνει ο παλιομοδίτης επαρχιώτης πολιτικός που έτρεχε στα εμφυλιοπολεμικά μνημόσυνα του Μελιγαλά και αγόραζε ψήφους και πολιτικές ομηρείες διορίζοντας φουκαράδες συντοπίτες του στα Μουσεία; Απολύτως τίποτα, εκτός αν θεωρηθούν ως κάτι οι φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων, οι πατριωτικοί κουτσαβακισμοί, ο διωγμός των μεταναστών, η εργασιακή εφεδρεία που τη θέλει λέει σε ρυθμό ροκοκό αντί του μπαρόκ του ΓΑΠ, οι κίβδηλοι λεονταρισμοί περί αναδιαπραγμάτευσης, η ανασύσταση του υπουργείου Μακεδονίας και το αποκορύφωμα όλων η προσευχή! Το λέει πολύ ωραία ο κ.Τσίπρας που κάθε άλλο παρά για εχθρός του κ.Σαμαρά μπορεί να κατηγορηθεί. Δεν έχει βρει βέβαια ο πρόεδρος του ΣΥΝ μια κουβέντα να πει (για να μας θυμίσει τώρα που πτωχεύουμε), για τα δις που ξόδεψε χωρίς να δώσει λογαριασμό ο εν αρχηγεσία συνάδελφός του στα Μυστικά Κονδύλια, για τα ποινικών διαστάσεων ρουσφέτια του (αυτά αποκαλύφθηκαν πρόσφατα και ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την πάπια, και λέω αν είναι να αρχίσουν οι απολύσεις στο δημόσιο, να αρχίσουν από αυτούς που προσλήφθηκαν αναξιοκρατικά με πολιτική εξαγορά), δεν έχει πρόβλημα ο κ.Τσίπρας να προτείνει συνεργασία με «δυνάμεις της λαϊκής Δεξιάς» (εκτός κι αν εννοούσε τον κ.Καρατζαφέρη, οπότε ζητώ συγνώμη), δεν έχει πρόβλημα να αποδέχεται πρόσκληση για συμπαρουσίαση βιβλίου μαζί με τον κ.Σαμαρά, και μάλιστα πονήματος δυσαρεστημένου τ.συμβούλου ΓΑΠ,  του τ.προέδρου του «ΙΣΤΑΜΕ Ανδρέας Παπανδρέου», που σήμερα προσεγγίζει τον κ.Σαμαρά, του κ.Ν.Κοτζιά. (Διαβάστε οπωσδήποτε: «Από το ΚΚΕ στον Γιώργο και τώρα υπέρ Αντώνη») ο οποίος μάλιστα έχει μηνύσει δημοσιογράφους που τόλμησαν να του ασκήσουν κριτική για τα πολιτικά του άλματα, με δικηγόρους τον παλαιόθεν γνωστό κ.Μαντζουράνη και τον κ.Γαρουφαήλ Κρανιδιώτη (των Ειδικών Δυνάμεων Σαμαρά).

Προκατειλημμένος δεν είναι λοιπόν ο κ.Τσίπρας κατά του κ.Σαμαρά. Η περίπτωσή τους εντάσσεται στις τυχοδιωκτικές πολιτικές λυκοφιλίες του τύπου, να ρίξουμε το ΠΑΣΟΚ και βλέπουμε, σχέδιο δεν έχουμε αλλά γαία πυρί μιχθήτω κλπ.

Θεωρώ λοιπόν τη σχετική δήλωση του κ.Τσίπρα στο περιοδικό «Επίκαιρα» ως μια ευχάριστη έκπληξη, ως μια απόφασή του να ξεμπροστιάσει τη ΝΔ, το ίδιο ευχάριστη έκπληξη με την απόφασή του να κάνει, έστω και με περίεργη αργοπορία, ΣΥΓΚΚΡΙΜΕΝΗ αντιπολίτευση, όπως η κριτική στον ΓΑΠ για τα μυστικά κονδύλια. Ελπίζω σύντομα να ρωτήσει γιατί καθυστερεί η δίκη Τσουκάτου και τι έκτακτο φόρο θα κληθεί να πληρώσει ο φίλος του ΓΑΠ κ.Τρεπεκλής (του ΕΟΤ) για τη νόμιμη προμήθεια των 6,5 εκατομμυρίων ευρώ που πήρε για να μας φορτώσει το συφοριασμένο C4I. (Για την ανεξήγητη ομερτά του κ.Τσίπρα με την Εκκλησία και τον κ.Ιερώνυμο, απώλεσα κάθε ελπίδα)

Ιδού λοιπόν τι λέει με ασυνήθιστη σαφήνεια και ευστοχία (δυστυχώς μόνο στο οικονομικό) ο κΤσίπρας και μπράβο του, γιατί πάει πολύ το θίασο φίλων και συμμαθητών στο Γυμναστήριο του ΓΑΠ να τον διαδεχθούν οι λοκατζήδες φίλοι του κ.Σαμαρά, που σε ζητήματα όπως τα ατομικά δικαιώματα, η ξενοφοβία και οι εξωτερικές σχέσεις είναι πολύ αντιδραστικότεροι από το ΠΑΣΟΚ:

«…..2. Υπόθεση εργασίας: Αν η Ν.Δ. κερδίσει τις εκλογές, θα στηρίξετε τον Αντώνη Σαμαρά, στην προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, αν σας το ζητήσει;

Είναι εξαιρετικά απίθανη υπόθεση εργασίας. Για να μιλάμε με λογικές παραμέτρους θα σας πω το εξής: Χρεώνουμε στον κ. Σαμαρά ότι η μόνη εναλλακτική διέξοδος που προβάλλει, είναι η μείωση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου. Διαφωνούμε κάθετα. Η κυβέρνηση Καραμανλή στην οποία ο κ. Σαμαράς υπήρξε υπουργός, έκανε τεράστια μείωση στην φορολογία του κεφαλαίου, και τα χρήματα είναι τώρα στην Ελβετία. Κατά τα άλλα ο κ. Σαμαράς κάνει λαϊκισμό. Εισηγήθηκε πρώτος τις αποκρατικοποιήσεις και όταν το πρότεινε και η τρόικα, έπαιζε με τις λέξεις. Εισηγήθηκε την εργασιακή εφεδρεία, δηλαδή τις απολύσεις στο δημόσιο, και τώρα πάει να τις πετάξει από πάνω του. Ξιφουλκεί υπέρ της απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων, αλλά επιχειρεί να οικειοποιηθεί επι μέρους κάθε μια από τις θιγόμενες κατηγορίες. Λαϊκίζει με την μείωση των υπουργείων, αλλά ανακοινώνει την επανασύσταση τριών υπουργείων συμβολικού χαρακτήρα. Τι ακριβώς θα πάει να διαπραγματευτεί με την τρόικα; …..Θεωρώ ότι ως αντιπολίτευση, ο κ. Παπανδρέου ήταν λίγο πιο πειστικός. Και αυτό αποδεικνύει πόσο μάταιη είναι πλέον η εμπιστοσύνη στα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας. …. Η πολιτική τους απέναντι στα ισχυρά κέντρα εξουσίας, είναι ακριβώς η ίδια. Και ο κόσμος το έχει πλέον συνειδητοποιήσει».

Να προσθέσω μόνο ως σχόλιο, αυτό που ο κ.Τσίπρας δε θα τολμήσει να πει ποτέ, ότι δηλαδή ο κόσμος πάντα το είχε συνειδητοποιήσει, απλά ψήφιζε με κριτήριο το νομιζόμενο ατομικό, πρόσκαιρο βεβαίως, συμφέρον. Τώρα η φάρσα τελείωσε και ο κόσμος δε μπορεί να συνεχίσει να κοροϊδεύει τον εαυτό του.