Όπως έχετε καταλάβει, είτε λόγω ΟΤΕ-Ντώϋτσε Τέλεκομ, είτε λόγω του δικαιώματος μας στην τεμπελιά, τη ζητιανιά και την εργασία, το ithacanet διάγει βίον ανέφελον και ταυτόχρονα φθινοπωρινό, εν όψει χειμώνος.
Τις τελευταίες μέρες, συναντήσαμε τρία κείμενα τα οποία πολύ μας προβλημάτισαν και τα οποία δημιούργησαν σε μάς το εύλογο ερώτημα του τίτλου.
"Πάει κατά διαόλου, έχει τα χάλια του, κανείς δεν τον θέλει, αλλά γιατί δεν πέφτει αυτος ο ρημάδης ο "καπιταλισμός"; "
1. Η εύκολη απάντηση κάποιων "αριστεριστών" είναι που το ΚΚΕ - ΠΑΜΕ- ΠΑΣΕΒΕ κλπ αρκτικόλεξα περιφρουρούν τη βουλή και τους θεσμούς, εμποδίζοντας την πτώση.
Αυτό απορρίπτεται, μετά βδελυγμίας, διότι το κώμα της Αλέκας "περικύκλωσε" και δεν "περιφρούρησε" το εθνικόν κοινοβούλιον.
Το ΚΚΕ είναι συνεπής αγωνιστής της πάλης των τάξεων και τελεί εν αναμονή της "ωρίμανσης των παραγωγικών δυνάμεων", για την τελική έφοδο.
2. Το πρώτο κείμενο που συναντήσαμε και μας απασχόλησε ήταν μια προκήρυξη του δρόμου, η οποία μεταξύ άλλων έγραφε:
"Η υπογραφή της Συνθήκης της 26 Οκτωβρίου με την Τρόικα, ακόμα και αν την επιβάλουν, δεν πρόκειται να σταματήσει τον κατήφορο προς τη χρεοκοπία. Η κρίση έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ώστε τα αφεντικά της τρόικα δεν μπορούν να σώσουν ούτε τον εαυτό τους, όπως έδειξε και η Σύνοδος των G20 στις Κάννες. Ανοίγεται η προοπτική ότι η συγκυβέρνηση θα είναι κυβέρνηση χρεοκοπίας και όχι «σωτηρίας» όπως ονειρεύονται. Παπανδρέου και Σαμαράς μπορεί να αναγκαστούν να βρεθούν μαζί στο ελικόπτερο μια νύχτα μαγική".
Όπως καταλάβατε, οι συντάκτες του κειμένου αναμένουν από στιγμή σε στιγμή την κατάρρευση της κυβέρνησης και την χρεοκοπία του συστήματος. Από μόνα τους θα πέσουν, όπως γράφει η ανακοίνωση, μια και δεν μπορούν να σώσουν τον εαυτό τους, όπως απέδειξε και η σύνοδος στις Κάννες!
Λέτε να έχουν δει κάτι που εμείς και η Αλέκα δεν είδαμε; Λέτε να ήρθε η ώρα της ωρίμανσης των παραγωγικών δυνάμεων και να μη το προσέξαμε;
Αν είναι έτσι, να βρούμε καλάθια και να πάμε να μαζέψουμε τα ώριμα φρούτα. Ως την ώρα της τελικής ωρίμανσης , εμείς συνεπείς στο διαδικό σχήμα "πάλη των τάξεων" - "ωρίμανση" , ας δυναμώσουμε τον ταξικό αγώνα, όπως ο καλλιεργητής σκαλίζει, ποτίζει και λιπαίνει το δέντρο με τα ώριμα φρούτα.
3. Το κείμενο που μας απασχόλησε περισσότερο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα μιας μερίδας των "οπαδών" του Καστοριάδη: "Αυτονομία εναντίον Βαρβαρότητας":
Από το κείμενο αυτό μάθαμε πως στον καπιταλισμό "δεν υπάρχει «Διευθυντήριο» του κεφαλαίου, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο και ότι πίσω από τις ακολουθούμενες πολιτικές δεν υπάρχει ένα γενικό μακροπρόθεσμο σχέδιο με καθορισμένους στόχους, αλλά μάλλον μια τακτική του «βλέποντας και κάνοντας» και μια λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».Το σύστημα, κατά κοινή ομολογία, είναι ολοκληρωτικά μπλοκαρισμένο και οι πολιτικές ηγεσίες φαίνονται ανίκανες όχι μόνο να αντιδράσουν αλλά ακόμα και ν’ αντιληφθούν το πρόβλημα – γεγονός που προκύπτει από την έλλειψη κοινής γραμμής και μάλιστα όχι μόνο μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. αλλά και της Ε.Κ.Τ., της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Δ.Ν.Τ."
Όπως καταλάβατε, σοφοί αναγνώστες του "Ι", το δεύτερο κείμενο κάνει όμοιες διαπιστώσεις , για την ανικανότητα του "καπιταλισμού" να διαχειριστεί τον εαυτό του και προς επίρρωση, συμπληρώνει:
"Η μετάθεση στους λαούς του κόστους διάσωσης των τραπεζων...είναι παράλογη... /...οδηγεί την ανθρωπότητα στην βαρβαρότητα, υποσκάπτοντας ταυτόχρονα το δικό του μέλλον. Οι πολιτικές αυτές αποτελούν σπασμωδικές επιλογές που μάλλον φανερώνουν πανικό και έλλειψη στοχοθεσίας εκ μέρους των ελίτ και των κυρίαρχων στρωμάτων..."
Εν αναμονή , λοιπόν, της κατάρρευσης, ο συντάκτης του κειμένου περιμένει:
- "Η κρίση από κάποιο σημείο και πέρα, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, θα επιστραφεί στην άρχουσα τάξη. Ακρότατη συνέπεια της φτώχειας θα είναι πιθανόν ακόμα και η κατάρρευση των τραπεζων και των μεγάλων εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων..."
Και παρ' όλο που δεν υπάρχει "διευθυντήριο", το κείμενο μας λέει:
- "Η σημερινή κρίση μπορεί κάλλιστα να είναι προϊόν λανθασμένων επιλογών του κεφαλαίου και των κυρίαρχων στρωμάτων..."
Το συμπέρασμα του κειμένου και όσων πιστεύουν στην "ωρίμανση των συνθηκών" και την "πάλη των τάξεων" είναι και εύλογο και προφανές, γι' αυτό κλείνει το θεάρεστο άρθρο:
"μια λέξη που δείχνει το δρόμο και η οποία δεν είναι ούτε η «ρήξη», ούτε η «ανατροπή», ούτε η «εξέγερση», αλλά απλώς και μόνο η επανάσταση."
Το βρήκε!!!!!
4. Το τρίτο και τελευταίο κείμενο, που μας συγκίνησε, ιδιαίτερα, προέρχεται από τους "οπαδούς" της "άμεσης δημοκρατίας" και δίνει τη λύση, με τρόπο ριζοσπαστικό και μη επιδεχόμενο αντιρρήσεις.
Αυτοί, προφανώς, δεν πιστεύουν στην ταχεία έλευση της κατάρρευσης και προτείνουν :
"Απάντηση στους εκβιασμούς του χρέους, της παραμονής στο ευρώ ή της επιστροφής στη δραχμή, είναι η άμεση δημιουργία αντιδομών κοινωνικής αλληλεγγύης και συνεργατικής οικονομίας... Προτρέπουμε τους πάντες να οργανωθούν σε μη ιεραρχημένες ομάδες και να αναπτύξουν άλλες παράλληλες δομές πάνω στο πνεύμα της Άμεσης Δημοκρατίας (δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, παραγωγής, ανταλλαγής και διανομής προϊόντων και υπηρεσιών, συλλογική καλλιέργεια γαιών, απελευθέρωση κοινωνικών χώρων, δημιουργία αυτόνομων κοινοτήτων, κλπ) για να προάγουμε και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας κόντρα στα σχέδιά τους."
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - 18/11/2011
Με δικά μας άθλια λόγια: Αγνοείστε τον μάταιο τούτο κόσμο και αναχωρείστε - δημιουργείστε κοινότητες. Όχι, για να έχουμε να τρώμε, αλλά γιατί, όταν γίνουν πολλές, θα έρθει και η βασιλεία τους επί της γης.
Σαν τους πρωτοχριστιανούς, που βαρέθηκαν να περιμένουν τη Δευτέρα Παρουσία στη δική τους ζωή και έφτιαξαν χριστιανικές κοινότητες αγάπης και κοινοκτημοσύνης. Και 300 χρόνια μετά, τους κάλεσε η Αυτοκρατορία να μοιραστούν την Εξουσία.
Όταν, λοιπόν, αναρωτιέστε γιατί δεν πέφτει αυτός ο ρημάδης ο "καπιταλισμός", ρίχτε μια ματιά στις γραφές.
Δεν είναι ανάγκη να τις ερευνάτε. Πιστέψτε.
(Σε τι που να μας πάρει και να μας σηκώσει;)
Τελικά, όλο πέφτει αυτός ο "καπιταλισμός" κι όλο τον περιμένουμε να πέσει, διανθίζοντας την αναμονή με μερικές πορείες, διαδηλώσεις, απεργίες, κατάρες και αναθέματα. Σαν την χριστιανική αναμονή της Δευτέρας Παρουσίας. Αναμένουμε την έλευση ή την πτώση, ασχολούμενοι με τη σωτηρία της ψυχής μας. Καλλιεργώντας γη και ευδαισθήσεις, ψυχή τε και σώματι.
Μια καλή ημερομηνία πτώσης και έλευσης είναι το 2012. Το λένε και οι προφητείες.Το έχουν πει οι Μάγιας, ο Νοστράδαμος, ο Κοσμάς ο Αιτωλός, η Αποκάλυψη του Ιωάννη, κάποια ρώσικη εφημερίδα και δεν γνωρίζουμε πόσοι άλλοι.
Η σωτηρία της ψυχής μας είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
(Προσεχώς, κι αν δε βαριόμαστε, η συνέχεια).
(Εικόνες Δον ΨΥΧΩΤΗΣ, η κεντρική, συνοδευμένη από το λόγο του: )
Από λάμπες, Δον, καλά πάμε. Φως δε βλέπουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου