Απάντηση στον Χρυσόστομο Αγγούρια

Σοφία Αράβου-Παπαδάτου

Μέλος της Κ.Π.Ε. της ΔΗΜ.ΑΡ

Τα γραφόμενα τού μόνιμου και ινκόγνιτο αρθρογράφου Χρυσόστομου Αγγούρια στον «ΗΜΕΡΗΣΙΟ», ξεφεύγουν της προσωπικής αντιπαράθεσης και αγγίζουν πλέον ολόκληρη τη ΔΗΜ. ΑΡ. Ως μέλος της Κ.Π.Ε. θέλω να απαντήσω σε κάποια σημεία.

1. Κατ΄αρχάς το αρκτικόλεκτο του κόμματός μας είναι ΔΗΜ. ΑΡ (ΔΗΜοκρατική ΑΡιστερά) και όχι Δη. Μαρ. (που θα μπορούσε να εκληφθεί και ως Δήμος Μαρκόπουλου, για παράδειγμα).

2. Το θέμα του βιβλίου Ιστορίας της 6^ης Δημοτικού, στο οποίο αναφέρεται, αφορά τη συγγραφέα του και όχι τη ΔΗΜ.ΑΡ. Εντούτοις, η συγγραφέας έχει ανακαλέσει σχετικά, ομολογώντας ότι η λέξη ¨Συνωστισμός¨ για τη Σμύρνη ήταν μία ατυχής έκφραση. Το βιβλίο έχει αποσυρθεί από τη διδακτέα ύλη, αλλά αποτελεί εξαιρετικό διδακτικό βοήθημα για τους δασκάλους. Παρόλα αυτά, η ΔΗΜ.ΑΡ., βάσει και του προγράμματός της, πιστεύει ότι η Ιστορία δεν πρέπει να διδάσκεται μόνο μέσα από πολέμους, επαναστάσεις, σφαγές και γενοκτονίες, αλλά και με εκτεταμένες αναφορές στα πολιτισμικά ρεύματα και τις πολιτιστικές κατακτήσεις κάθε εποχής. Με αυτόν τον τρόπο δεν δημιουργούμε ούτε ιστορικά αμνήμονες πολίτες, αλλά ούτε και ρατσιστές ¨Ελληναράδες¨, γεμάτους μίσος δια βίου προς τον συνάνθρωπο.

3. Όσον αφορά τα ¨παλαιά πολιτικά υλικά¨ που κατά τον Χρυσόστομο, περιμαζεύει η ΔΗΜ. ΑΡ., έχω να πω τα εξής: δυστυχώς ή ευτυχώς για όλους μας, ¨παλαιά υλικά¨ προκύπτουν στις ΚΑΤΕΔΑΦΗΣΕΙΣ, και στην προκειμένη περίπτωση πολιτικών οικοδομημάτων της εξουσίας. Σε κάθε κατεδάφιση όμως πάντα σώζονται ¨παλαιά υλικά¨ κλασσικής και διαχρονικής αξίας. Στην αναφορά του Βαρδιάνου για τον κ. Μπίστη, πρέπει να πω ότι πρόσφατα δήλωσε πως ανήκει στο χώρο μας, αλλά δεν προτίθεται να συμμετέχει στις εκλογές.

Τα νεόδμητα και φρέσκα από κάθε άποψη κόμματα όπως η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι ανοικτοί οργανισμοί σε εξελικτική διαδικασία, και καθόλου κλειστές λέσχες και ¨μαγαζάκια¨ δογματισμού και περιχαράκωσης, από δεξιά και αριστερά. Η πολιτική εντιμότητα χαρακτηρίζει τόσο το χώρο μας, όσο και τον ίδιο τον Φώτη Κουβέλη και κάθε αμφισβήτηση είναι άτοπη.

4. Η ανεξαρτοποίηση των βουλευτών μας και η δημιουργία νέου κόμματος, που αναφέρει δηκτικά, είναι απόδειξη γενναιότητας και αναβίωσης του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, που απουσιάζει πλέον από τη χώρα μας. Έτσι ξεκινούν πάντα οι μεγάλες και καινοτόμες αλλαγές. Τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά της ΔΗΜ.ΑΡ. δείχνουν την μεγάλη αποδοχή των Ελλήνων και την πρόθεση ψήφου.
   

5. Το παρορμητικό έως επιθετικό ύφος του αρθρογράφου μόνιμης στήλης, Χρυσόστομου Αγγούρια, υποδηλώνει πανικό και μάλιστα αδικαιολόγητο. Πίσω από τα γραφόμενά του είναι προφανής ο πολιτικός χώρος στον οποίο ανήκει, πολύ μακράν της ΔΗΜ.ΑΡ., τόσο ιδεολογικά, όσο και χωρικά, άρα δεν απειλείται άμεσα από τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά ενός ¨κομματίδιου΄, κατά την έκφρασή του (9% με αναγωγή).

Μπορεί άραγε το σκωπτικό και καθόλου καυστικό ύφος του γραμματέα μας Κώστα Παπαδάτου, περί ψύλλων και ελεφάντων που πέρδονται, να πυροδοτήσει τέτοια αντίδραση; Η κωμωδία και το σκώμμα έρχεται στο λαό μας από τον Αριστοφάνη, περνάει στα καρναβαλικά αθυρόστομα, στις ερωτογενείς εκφράσεις του Γ. Καραϊσκάκη, αγγίζει τον Α. Λασκαράτο κ.ο.κ. Δεν παριστάνω το συνήγορο κανενός, αλλά λίγο χιούμορ δεν βλάπτει. Έγινε ¨πολύ κακό για το τίποτα¨.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ