Του Διονύση Ανδρεάτου
Το 2011 μια χρονιά πένθιμη και καταθλιπτική, κατεβάζει αυλαία. Μια χρονιά κατά την διάρκεια της οποίας είδαμε πολλά και μάθαμε περισσότερα. Όμως δεν ταιριάζουν στην εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών, οι οιμωγές για τα δεινά του χρόνου που πέρασε. Εξάλλου το 2011 είχε και τις θετικές του πλευρές.
Τη χρονιά που πέρασε, εκδόθηκε η ληξιαρχική πράξη θανάτου της παλιάς πολιτικής. Της πολιτικής του ρουσφετιού, των δανεικών, του φαίνεσθαι, της κάθε λογής φούσκας…. Ο πολιτικός κόσμος του χθές, με τον πολιτικό του «θάνατο», μας αφήνει διαθήκη καμένης γης . Χρέη για μας και τα παιδιά μας, ανεργία, αποδόμηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας μας, σκάνδαλα και διαφθορά. Και πάνω από όλα μας αφήνει κληρονομιά την κατάθλιψη του επιθανάτιου ρόγχου του και την ταπείνωση του διεθνούς διασυρμού.
Οι πατεράδες μας με την σκληρή δουλειά και τους δημοκρατικούς αγώνες, οδήγησαν την Ελλάδα από τα ερείπια της κατοχής και του εμφύλιου, στην Δημοκρατία και την προκοπή. Τα χρόνια της «δανεικής ευτυχίας» που ακολούθησαν, μπορούν να αποτελέσουν δυσάρεστη παρένθεση. Και ‘μεις, ακόμη ανάμεσα μας και κάποιοι που πρόσκαιρα τους «πλάνεψε η dolce vita» , κρατάμε το νήμα που συνδέει με τα χρόνια της δημιουργίας και του αγώνα.
Το αισιόδοξο μήνυμα του 2012 είναι αγώνας και δημιουργία, το μόνο φάρμακο για την κατάθλιψη και την εθνική ταπείνωση. Είναι το μήνυμα του αγρότη που ξαναδίνει ζωή στην γή του, του άνεργου που δεν παραδίδει τα όπλα, του δημόσιου υπάλληλου που, κόντρα στην απαξίωση, υπηρετεί με αξιοπρέπεια το δημόσιο συμφέρον, του επιχειρηματία που αναζητεί την λύση σε μια νέα ποιότητα στα προϊόντα και τις υπηρεσίες του. Και πάνω από όλα των νέων ανθρώπων που μπαίνουν στην ζωή με «όλα τα πανιά ανοικτά», αποφασισμένοι να μιλήσουν με την δική τους γλώσσα, στην δύσκολη αλλά και συναρπαστική εποχή που χαράζει .
Στο κατώφλι αυτής της νέας εποχής ανοίγει τις πύλες το 2012. Προσδοκούμε να είναι η χρονιά που θα αποκατασταθούν οι πραγματικές αξίες της ζωής. Οι αξίες των παραγωγών των αγαθών και όχι των χρηματιστηριακών παραγώγων. Τα πρότυπα των ανθρώπων της δουλειάς και όχι των παράταιρων ειδώλων της show biz και του παρασιτισμού. Η εθνική και ατομική υπερηφάνεια έναντι της επαιτείας και της ζωής με δανεικά. Η αξιοπρέπεια έναντι του ύποπτου πλουτισμού και της διαφθοράς.
Βέβαια κάθε νέα εποχή χρειάζεται τους δικούς της πολιτικούς ηγέτες. Οι ηγετίσκοι που χρόνια πλατσούριζαν στους βάλτους των σκανδάλων και στις «πισίνες» των ισχυρών του χρήματος, δυσκολεύονται πολύ να κολυμπήσουν στα βαθιά νερά. Και ακόμη, αυτοί που «έκτιζαν» την πολιτική τους καριέρα προστατευμένοι στις «κλειστές αυλές» πεφωτισμένων, αναμένοντας την σειρά τους στην επετηρίδα, παθαίνουν ναυτία στις ανοικτές θάλασσες.
Οι καπετάνιοι της νέας εθνικής «παλιγγενεσίας» , σε εθνικό αλλά και τοπικό επίπεδο, δεν μπορεί να είναι μεγαλωμένοι σε κομματικούς «δοκιμαστικούς σωλήνες», ούτε μικροί ή μεγάλοι «πρίγκιπες» κληρονόμοι της εξουσίας. Δεν μπορούν να κυβερνήσουν στην φουρτούνα οι ανεπάγγελτοι που ζουν τις αγωνίες της καθημερινότητας σε virtual reality.
Το 2012 θα αλλάξουν πολλά στη ζωή μας. Αν το 2011 ήταν η χρονιά των μέτρων που αποφασίσθηκαν αλλά δεν εφαρμόσθηκαν, το 2012 όχι μόνο αναγκαστικά θα εφαρμοσθούν, αλλά ενδεχόμενα θα τεθούν στην ημερήσια διάταξη θέματα όπως η βιωσιμότητα του χρέους και η θέση μας στην ζώνη του Ευρώ. Όμως το 2012, δεν θα έλθει η καταστροφή του κόσμου. Θα υπάρξει και 2013, 2014 και ούτω καθεξής. Ας αντιμετωπίσουμε λοιπόν τα δεινά με αξιοπρέπεια και αισιοδοξία.
Το 2012 τα παιδιά μας θέλουν να μας δούν να χαμογελάμε. Βαρέθηκαν να μας βλέπουν σκυθρωπούς και κατσούφηδες. Αυτή η γενιά δεν θα μεγαλώσει στα «πούπουλα». Eχουν να αντιμετωπίσουν την υποβαθμισμένη παιδεία, την ανεργία ακόμη και την μετανάστευση. Γι’ αυτούς ο αγώνας δεν είναι άσκηση επί χάρτου. Όμως αυτός ο αγώνας θα τους κάνει καλύτερους και σοφότερους. Από μας θέλουν σήμερα πρώτα από όλα, ένα χαμόγελο αισιοδοξίας για να πάει καλά η χρονιά. Ας τους το δώσουμε !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου