Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Πέθανε ο ζωγράφος της εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη

http://ektiesthisi.blogspot.com/2012/01/blog-post_29.html#more


Magnify Image

Η άγνωστη ιστορία ενός έργου που είναι στους «1.001 πίνακες που πρέπει να δεις προτού πεθάνεις»
Πέθανε σε ηλικία 90 ετών ο Γάλλος ζωγράφος Πίτερ Ντε Φράντσια, ο οποίος έγινε πολύ γνωστός με το έργο του «Η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιαννη», του Ελληνα κομμουνιστή με το κόκκινο γαρίφαλο. Η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ» αφιέρωσε χθες εκτενή νεκρολογία του Πίτερ Ντε Φράντσια και δημοσίευσε επίσης φωτογραφία του πίνακά του «Η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη».

H Daily Telegraph σημειώνει  ότι τα δύο έργα που αντιπροσωπεύουν την καλλιτεχνική του πορεία είναι η εκτέλεση του Μπελογιάννη και ο βομβαρδισμός του Σακιέτ, ενός μικρού χωριού στα σύνορα Αλγερίας και Τυνησίας, το οποίο το 1958 βομβάρδισε η γαλλική πολεμική αεροπορία.

H "Γκερνίκα" του ελληνικού εθνικού δράματος απεικονίζει τρία....ημίγυμνα πτώματα, του Νίκου Μπελογιάννη και των δυο συντρόφων του, δίπλα στο χέρι του
Μπελογιάννη είναι ένα κόκκινο γαρίφαλο, το σύμβολο που τον συνόδευε, ενώ τα χέρια των δύο νεκρών συντρόφων του είναι ενωμένα, «η ύστατη συμβολική κίνηση αλληλεγγύης», αναφέρει η Daily Telegraph.
Magnify Image
Ο καλλιτέχνης λέει ότι η εκτέλεση του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ στις 30 Μαρτίου 1952, η οποία κατεγράφη ως ένα από τα σκληρότερα παραδείγματα των μετεμφυλιακών αντικομμουνιστικών διώξεων, τον άγγιξε βαθιά: «Ζωγράφισα τον πίνακα γρήγορα, ύστερα από ένα μόνο προσχέδιο, υπό τη συναισθηματική επιρροή των ίδιων των γεγονότων. Τότε ζούσα ήδη στην Αγγλία και, παρ΄ ότι η αίσθησή μου είναι ότι η αντίδραση εδώ ήταν μάλλον μικρότερη από ό,τι στη Γαλλία, στον κύκλο των επαφών μου η εξέλιξη αυτή είχε μεγάλη επίπτωση».
Magnify Image

Ποια είναι όμως η πραγματική φιλοδοξία του καλλιτέχνη σχετικά με τη μελλοντική «διαδρομή» του έργου; «Το θέμα αντανακλά ένα σημαντικό γεγονός της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, επομένως η φυσική κατάληξη του πίνακα δεν μπορεί παρά να είναι στην Ελλάδα» είχε πει. «Θα ήθελα κάποια στιγμή να αποτελέσει κομμάτι της μόνιμης συλλογής ενός ελληνικού μουσείου έτσι ώστε πολλοί άνθρωποι να έχουν την ευκαιρία να τον βλέπουν και να θυμούνται ό,τι έγινε».
πηγη

Δεν υπάρχουν σχόλια: