"Διπλανή πόρτα"

Λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω e-mail.

γράφει ο Παύλος Βασιλάτος

"Διπλανή πόρτα" Υπάρχει ένα  σχολείο σε μια κωμόπολη. Εκεί βρίσκεται ένας διευθυντής που  πιστεύει  σε ένα όνειρο, ένα όνειρο ζωής. Να βάλει  με όλους τους συναδέλφους ένα μικρό λιθαράκι  σ αυτό που ονομάζεται ανόρθωση της Ελληνικής Ανθρωπιστικής Παιδείας , σ αυτό  που ονομάζεται παιδεία για τον νέο άνθρωπο , αυτόν που σε λίγο καιρό θα βγει έξω από το χώρο του σχολείου στη ζοφερή καθημερινή πραγματικότητα. Πιστεύει σε ένα  σχολείο χωρίς κοινωνικούς , οικονομικούς, μαθησιακούς αποκλεισμούς, σε ένα σχολείο που σέβεται τη διαφορετικότητα , που στηρίζεται στη δημοκρατική διοίκηση και λειτουργία απ όλες τις παραμέτρους που το αποτελούν Καθηγητές   - Μαθητές – Γονείς – Κοινωνία. Σε ένα σχολείο που δεν υπάρχει ο διευθυντής  αφέντης που βρίσκεται πάνω από όλα και από όλους  ,που τιμωρεί μαθητές και καθηγητές. Αυτός ο διευθυντής δεν υπολόγισε κάτι. Δεν υπολόγισε την  "Διπλανή πόρτα" . Σ΄ αυτό  το σχολείο υπάρχει μια "Διπλανή πόρτα" . Η   "Διπλανή πόρτα" κάνει και αυτή  αυτό που πιστεύει. Πιστεύει σε ένα σχολείο κάτεργο , σε ένα σχολείο που οι καθηγητές και οι μαθητές υποτάσσονται . Υποτάσσονται σε μια αρχή που εξουσιάζει τα πάντα , που τιμωρεί αντί να νουθετεί, που εκδικείται αντί να συγχωρεί , που συκοφαντεί χωρίς καμιά ντροπή , υπόγεια ,υποχθόνια. Μέσα σε αυτούς   τους δύο κόσμους υπάρχει η κοινωνία της κωμόπολης η οποία έχει γνώση και κρίση. Υπάρχουν οι Καθηγητές και οι μαθητές που βιώνουν καθημερινά τις πρακτικές αυτών των δύο κόσμων. Όλοι αυτοί Καθηγητές-Μαθητές-Κοινωνία λένε στη   "Διπλανή πόρτα" , ΩΣ ΕΔΩ ΦΘΑΝΕΙ. Οι πρακτικές και οι μέθοδοι σου που παραπέμπουν σε ένα άθλιο και διεφθαρμένο κομματικό καθεστώς που σε ανέδειξε εκεί που είσαι  καταρρέει. Καταρρέει βαρύγδουπα και μαζί του θα καταρρεύσεις και συ .