Κανείς δεν μπορούσε να υποψιαστεί ότι το Δημοτικό Συμβούλιο θα είχε μια τέτοια εξέλιξη, την διάλυση μέσα σε ένα κλίμα έντασης, διαπληκτισμών και χειροδικιών. Θύμα της εξέλιξης αυτής ήταν ο Νίκος Γκισγκίνης όπου ξαφνικά μετά από σπρώξιμο κάποιου εργαζόμενου βρέθηκε στο έδαφος κρατώντας το στήθος του. Ευτυχώς δεν υπήρξε συνέχεια, σηκώθηκε και απομακρύνθηκε από την …επικίνδυνη ζώνη.
Ο τίτλος του άρθρου αυτού το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, ασφαλώς απηχεί όλη την πραγματικότητα της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί μέσα στη δημοτική αρχή
Άλλο θέμα συζητούσαμε, σε άλλο καταλήξαμε με την …βοήθεια του Δήμαρχου, όπου μέσα σε ντελίριο απολογίας για το έργο του στον πολιτισμό, ξαφνικά άρχισε να απολογείται με το ίδιο ύφος και για την Διαδημοτική , απευθυνόμενος σε μόνιμη βάση στον Βασίλη Ρουχωτά και τον Νέστορα Βεντούρα.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, και λίγο πριν από τα πρώτα επεισόδια, η Λαϊκή Συσπείρωση δεν είχε μιλήσει, καμία παρέμβαση.
Αλλά, οι εργαζόμενοι χάνοντας την υπομονή τους και την ψυχραιμία τους, άρχισαν να αποχωρούν, φωνάζοντας, με υστερικό τρόπο. . Με όλο το δίκιο τους, μιας κι έχουν να πληρωθούν μήνες τώρα, χωρίς να γνωρίζουν αν θα παραμείνουν στην επιχείρηση. Όλα τα δίκια είναι μαζί τους. Ωστόσο θα θέλαμε να επισημάνουμε την άσχημη συμπεριφορά τους απέναντι σε δημοτικούς συμβούλους, ιδιαίτερα στον Βασίλη Ρουχωτά και τον Νίκο Γκισγκίνη, όπου, επαναλαμβάνω δεν είχε παρέμβει ακόμα.
Στην προκειμένη περίπτωση των συγκεκριμένων εργαζόμενων η συμπεριφορά απέναντι στη Λαϊκή Συσπείρωση είναι απαράδεκτη. Εργαζόμενοι να φέρονται μ’ αυτό τον τρόπο είναι πρωτάκουστο. Ούτε ο Γιώργος Καρατζαφέρης δεν φέρεται με τον τρόπο αυτό στο ΚΚΕ. Είναι θλιβερό να βλέπεις εργαζόμενους, που περνούν μια τέτοια ταλαιπωρία, να καταφέρονται εναντίον του κόμματος της εργατικής τάξης. Όσο και να διαφωνείς με το κόμμα αυτό, υπάρχουν κάποιοι κανόνες συμπεριφοράς, που φαίνεται ότι αγνοούν οι κύριοι αυτοί. Αλλά τώρα, τι λέμε, για ποιους κανόνες και ποια συμπεριφορά όταν βρίσκεσαι στο δρόμο και δεν έχεις να ζήσεις την οικογένειά σου.
Έτσι, η συνεδρίαση διαλύθηκε στο δεύτερο θέμα, το οποίο δεν τέλειωσε ποτέ. Ο Άγγελος Κωνσταντάκης στην εισήγησή του, αλλά και η σκληρή κριτική του Βίκτωρα Ρουχωτά, ανάγκασαν το Δήμαρχο να απαντήσει το ίδιο σκληρά και με ύφος που ο Αλέξανδρος Παρίσης για πρώτη φορά χρησιμοποίησε.
Θα θέλαμε ωστόσο να σημειώσουμε και κάτι άλλο. Πολλές φορές ο Πρόεδρος κ. Νίκος Ανουσάκης, αφήνει το πόστο του και σαν απλώς δημοτικός σύμβουλος παίρνει το λόγο, όπου με ύφος απαράδεκτο αναφέρεται σε διάφορα θέματα, απευθυνόμενος προς την αντιπολίτευση με απαράδεκτο ύφος.
Πότε θα καταλάβει ο Νίκος Ανουσάκης ότι είναι ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κεφαλονιάς;
Είναι Πρόεδρος σε Δ.Σ. που εκπροσωπούνται όλοι οι Κεφαλλήνες, δεν αρμόζει σε έναν Πρόεδρο να είναι μισός ….καταπέλτης προς την αντιπολίτευση και μισός ο Πρόεδρος. Το επισήμανε αυτό ο Μάρκος Κοτσιλίνης και τον χαρακτήρισε διχασμένη προσωπικότητα.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα, δυσάρεστη για την δημοτική αρχή, αλλά και η μείζονα αντιπολίτευση έχει μεγάλες ευθύνες. Πολύ γρήγορα θα υπάρξουν ανατροπές με απρόβλεπτες συνέπειες. . Όσο ο Αλέξανδρος Παρίσης είναι εγκλωβισμένος σε μια πολιτική του παρελθόντος, όσο δεν θέλει να δει ότι τα πάντα έχουν ανατραπεί σ’ αυτή τη χώρα, όσο επιμένει ακόμα να θεωρείται «γνήσιος», μιας παρωχημένης επικοινωνιακής πολιτικής, τόσο η φθορά θα έρθει γρηγορότερα και θα είναι επώδυνη.
Πράγματι, βρισκόμαστε μπροστά στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου