Όπως είναι γνωστό από τις 15 του περασμένου Μάρτη η Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απήυθυνε δημόσιο κάλεσμα προς κάθε οργανωμένο ή ανένταχτο αγωνιστή της Αριστεράς και του μαχόμενου μαζικού κινήματος, τα κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς για μια ειλικρινή, ουσιαστική και όχι «επικοινωνιακού» ή προεκλογικού χαρακτήρα συζήτηση, πάνω στην πρότασή για τη συγκρότηση ενός Αγωνιστικού Μετώπου Ρήξης και Ανατροπής της σαρωτικής επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των κυβερνήσεων που τη διαχειρίζονται. Η πρωτοβουλία αυτή πάρθηκε έχοντας επίγνωση της κρισιμότητας της ιστορικής περιόδου και των κινδύνων που κρύβει για τους λαούς η ακολουθούμενη αστική πολιτική εξόδου από την τέταρτη μεγαλίτερη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού.
Η πρόταση μας αυτή είχε θετική απήχηση σε μεγάλα τμήματα αγωνιστών της Αριστεράς και του πρωτοπόρου μαζικού κινήματος.
Με οργανωμένες αντικαπιταλιστικές δυνάμεις της Αριστεράς ενισχύθηκαν οι όροι και ο ουσιαστικός διάλογος για μετωπική κοινή δράση στο μαζικό κίνημα.
Στην πρόσκληση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αρνήθηκε να ανταποκριθεί το Π.Γ. του ΚΚΕ. Σε ολοσέλιδο άρθρο στο Ριζοσπάστη στις 24 Μάρτη επισημαίνετια επιπλέον πως “όλ’ αυτά εγκλωβίζουν την εργατική τάξη και τους συμμάχους της στο σύστημα, τους υποτάσσουν στο κεφάλαιο και στην πολιτική του”.
Θετικά αταποκρίθηκε η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη συνάντησε με το ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώθηκαν από κοινού σοβαρές πολιτικές διαφορές, ειδικά στο θέμα της αντιμετώπισης του χρέους, του ευρώ, της ΕΕ και του εργατικού ελέγχου, που δεν επιτρέπουν μια μετωπική προγραμματική ή εκλογική ενότητα. Πολύ περισσότερο μάλιστα αφού το τελευταίο διάστημα με τις θέσεις για πενταετή αναστολής του χρέους, τριετή αναστολή στη συνέχεια, τη ρητή δήλωση για την πολιτική δέσεμευση του ΣΥΝ παραμονής στο ευρώ και στην ΕΕ, η απόσταση διευρύνεται. Γι αυτούς τους σοβαρούς κατά τη γνώμη μας λόγους – έξω από το πολιτικό εμπόριο της ενότητας, τα εύκολα και τα εφήμερα επικοινωνιακά τρυκ που δεν χαρακηρίζουν καμμία συνιστώσα της Αριστεράς και κυρίως δεν αντιστοιχούν στις στιγμές- δεν υπάρχουν οι όροι κοινής καθόδου στην Κεφαλονιά ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Επιβάλλεται όμως να ενισχυθούν οι δυνατότητες που διαφάνηκαν στη συνάντηση για μια πιο ουσιαστική κοινή δράση στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, για την υπεράσπιση – εκεί στα πεδία των λαϊκών αγώνων- του εισοδήματος των εργαζομένων και του λαού από την καπιταλιστική επίθεση των κυβερνήσεων και της τρόικας, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων από τους μηχανισμούς κρατικής καταστολής, αλλά και από τη δράση των φασιστικών, ρατσιστικών και νεοναζιστικών επιθέσεων και να συνεχιστει ο διάλογος.
Στο σημερινό αχαλίνωτο καπιταλισμό, από τη μια οι βιομηχανικές και επιστημονικές δυνάμεις ξύπνησαν με τέτοιο τρόπο που καμιά περίοδος δεν μπορούσε να διανοηθεί. Από την άλλη, στη σε εξέλιξη κρίση εμφανίζονται δείγματα υπεραντιδραστικότητας και παρακμής που παραπέμπουν σε μεσαιωνικού τύπου φρικαλεότητες. Σ’ αυτήν ακριβώς την κρίσιμη φάση, διασταυρώνονται τα πιο αμείλικτα καθημερινά ερωτήματα της στοιχειώδους επιβίωσης του λαού με τις μεγάλες επιδιώξεις, ερωτήματα και αναγκαιότητες της Iστορίας. Σε αυτή τη φάση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βάζει πάνω απ’ όλα την υπόθεση της αντικαπιταλιστικης ανατροπής της επίθεσης σαν υπόθεση της ίδιας της εργατικής τάξης και των πληττόμενων λαϊκών στρωμάτων. Ακριβώς γι αυτό οι δυνατότητες κοινής δράσης που διαφαίνονται μπορούν και πρέπει από κοινού να αξιοποιηθούν πριν και μετά τις εκλογές, γενικότερα, για την οργάνωση των αγώνων από τα κάτω, υπερβαίνοντας τα όρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει να αγωνίζεται για να πείσει – αλλάζοντας όπου χρειαστεί και η ίδια- ώστε εκείνες οι αιχμές και οι διεκδικήσεις που σήμερα η ίδια η ζωή ορίζει ως κρίσιμες και αναγκαίες για τη σωτηρία του εργαζόμενου λαού (όπως η παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, η έξοδος από ευρώ και ΕΕ, οι εθνικοποιήσεις με εργατικό έλεγχο, οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις) να αποτελέσουν θέσεις του ίδιου του κινήματος και κοινές διεκδικήσεις όλης της Αριστεράς, χωρίς δογματισμό και μέσα από το διάλογο και τη συνδιαμόρφωση με τους αγωνιστές και τις δυνάμεις της Αριστεράς και της μαζικής πάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου