ΟΙ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ

Kefalonia_News

ΟΙ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ

Δεν ένοιωσα καμία απολύτως έκπληξη διαβάζοντας την ξεπατικούρα από τις στήλες του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ανακοίνωση της ΚΟΒ Ιθάκης του ΚΚΕ σχετικά με την προβολή του ντοκυματέρ του Στέλιου Κούλογλου που πραγματοποιήσαμε ως ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΙΘΑΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ  στον Δημοτικό Κινηματογράφο Ιθάκης την προηγούμενη Πέμπτη 18-4-2012. Σας παραθέτω το σχετικό άρθρο που δημοσιεύθηκε από την παραπάνω εφημερίδα στις 5-4-2012.

ΟλιγαρχίαΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ο Κούλογλου είναι πεπειραμένος και στο είδος του ντοκιμαντέρ, αλλά και στην τέχνη του αντικομμουνισμού. Θήτευσε, εξάλλου, για χρόνια στην κρατική, δημόσια τηλεόραση που, στα πλαίσια του συστήματος, έχει αναλάβει σαφή ρόλο, σε ό,τι αφορά την αντικομμουνιστική εκστρατεία, μέσα από το ξαναγράψιμο της Iστορίας και την εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό. Αυτό ακριβώς κάνει κι εδώ, με πολύ κακό γούστο. Πιάνει τον Στάλιν, βαφτίζει το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΣΕ ολιγαρχία (εξ ου και ο τίτλος της ταινίας) και το εξισώνει με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ, ΔΝΤ και το πολιτικό τους προσωπικό.

Η «ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ» συνιστά ένα, κατά Κούλογλου, χρονικό της κρίσης, των αιτιών και των υπευθύνων της. Σε τυχόν ένσταση, γιατί «κατά Κούλογλου» και όχι «αντικειμενικό» όπως εξ ορισμού θα έπρεπε να «τείνει να είναι» κάθε ντοκιμαντέρ – στο οποίο μάλιστα επιφυλάσσεται λαμπρή τηλεοπτική καριέρα – η απάντηση είναι η εξής: Γιατί το επιλεγμένο υλικό και η οργάνωσή του, μέσα στο φιλμικό κείμενο, μπορεί μεν να εσωκλείει σπέρματα αντικειμενικής πληροφόρησης – στον κύριο κορμό της ταινίας ξετυλίγεται ένα στοιχειωδώς κατατοπιστικό πορτρέτο της «Φίρμας» (Εταιρείας) GoldmanSachsτης επονομαζόμενης «The Firm» – αλλά, η όποια αντικειμενική πληροφόρηση επεξεργάζεται, «κόβεται και ράβεται» με τρόπο που να παράγει ερμηνευτικούς συνειρμούς που οδηγούν στις εκτιμήσεις και συμπεράσματα που ο σκηνοθέτης θέλει να καταλήξει. Δηλαδή, το υλικό αυτό καθαυτό δεν οδηγεί τα συμπεράσματα, αλλά τα συμπεράσματα οδηγούν σε επεξεργασία του υλικού… Και δεν μπορεί να είναι παρά χειραγώγηση που αγγίζει τα όρια της παραπληροφόρησης, γιατί θα ήταν ανεξήγητη η αντίφαση, πώς, ένας πανέξυπνος και ικανός σκηνοθέτης (οι ιδιότητες αυτές αναγιγνώσκονται στο έργο του Κούλογλου) εντελώς ξαφνικά, αγνοεί να απαντήσει σε λογικά ερωτήματα που συνεχώς ξεπηδούν στην επιφάνεια.

Το δελτίο Τύπου αναφέρει: «Ενας ακήρυχτος πόλεμος, που πρέπει να παραμείνει μυστικός, έχει ξεσπάσει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Διεξάγεται από μια χούφτα πολιτικών και τραπεζιτών που κυβερνούν τον κόσμο περιφρονώντας τη δημοκρατία. Τα τελευταία χρόνια, το επίκεντρο των συγκρούσεων έχει μεταφερθεί στην Ευρώπη με την Ελλάδα να παίζει το ρόλο του πεδίου δοκιμών. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση μια οχταμελής ομάδα – που θυμίζει τα δεσποτικά πολίτ μπίρο (σ.μ. πολιτικό γραφείο) της Σοβιετικής Ενωσης ρίχνει εκλεγμένους πρωθυπουργούς και διορίζει νέους της αρεσκείας της. Την ονομάζουν Ομάδα της Φρανκφούρτης …».

Εισαγωγικά, η εθιμοτυπική φωτογραφία των εταίρων μετά το πέρας κάθε ευρωενωσιακής συνόδου, υπό τους ήχους του ύμνου της ΕΕ. Από την ομαδική φωτογραφία μια γομολάστιχα σβήνει τον ένα μετά τον άλλον «εταίρους» – τους Παπανδρέου και Μπερλουσκόνι που αντικαθίστανται από τεχνοκράτες. Ως τι καταργούνται οι πολιτικοί αυτοί υπάλληλοι; Ως αντίθετοι στην πολιτική των μονοπωλίων ή σαν καμένα χαρτιά που πια δεν μπορούν να προσφέρουν; Στο τέλος μένει μόνο ο πυρήνας, Μέρκελ, Σαρκοζί, τραπεζίτες κ.λπ. Αυτοί συνιστούν τη μικρή, οχταμελή ομάδα των νεοφιλελεύθερων δυναστών …γνήσιων απόγονων της ομάδας της Φρανκφούρτης και των ιδεών του νομπελίστα Φρίντμαν …Αυτοί κυβερνούν τον κόσμο, περιφρονώντας την (αστική) δημοκρατία! – λέει η ταινία.

Αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης στην κατά Κούλογλου βερσιόν ο νεοφιλελευθερισμός και όχι οι αναγκαίες αναδιαρθρώσεις για τη θωράκιση της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας. Οι κακοί νεοφιλελεύθεροι εναντίον του παλιού, καλού καπιταλισμού όπως διατείνονται σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές, που αυτοί οι τελευταίοι ισχυρίζονται ότι έχουν βρει μια αποτελεσματικότερη, από τους σοσιαλδημοκράτες, χρυσή τομή στη σχέση «αγοράς – ρύθμισης» και ιδιωτικού και κρατικού κεφαλαίου. Οι νεοφιλελεύθεροι – αιρετική παραφυάδα του καλού καπιταλισμού – της ομάδας Σικάγου και Φρανκφούρτης έχουν επιτεθεί στην ΕΕ και κυβερνούν στο όνομά της ( της καλής Ευρωπαϊκής Ιδέας).

Εικόνες εξαθλίωσης, από Λατινική Αμερική και Ελλάδα. Ανθρωποι πεινασμένοι και βρώμικοι που δεν αγωνίζονται αλλά κλαίνε… Κέντρο Υποδοχής Αστέγων Δήμου Αθηναίων. Υποδομές υπάρχουν, αλλά τη δουλειά τη διεκπεραιώνουν οι ιδιώτες, με το αζημίωτο, οι ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) αυτές δουλεύουν… Αξια η επιδότησή τους… Φιλανθρωπία… στέγη για μια νύχτα, ένα πιάτο φαγητό. Να το νέο, το προοδευτικό μοντέλο μακριά από αγκυλώσεις του κοινωνικού κράτους του παρελθόντος, που οι φορολογούμενοι εξακολουθούν να τροφοδοτούν με χαράτσια. Και η μοναδική μορφή αγώνα σ’ αυτήν την κοινωνία των πολιτών, τα μπουλούκια των αγανακτισμένων να μουντζώνουν. Ο οργανωμένος αγώνας είναι αναχρονιστικός, απολίτιστος, δογματικός. Ξανά αθλιότητα. «Πριν δυο χρόνια, τέτοιες εικόνες δεν υπήρχαν στην Αθήνα». Αυτοί είναι οι νεόπτωχοι, πληροφορούμαστε. Ομως η έννοια νεοπτωχος προϋποθέτει την ύπαρξη παλαιόπτωχων. Αλήθεια, ποιοι είναι οι παλαιοί φτωχοί; Μήπως αυτοί που, και με ανάπτυξη και με ύφεση, μένουν φτωχοί λόγω του καλού κεϊνσιανού καπιταλισμού; Η «ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ» δεν μπαίνει στον κόπο να ασχοληθεί…

Ο σκηνοθέτης δεν αποκαλύπτει άγνωστο υλικό. Κοινότοπη θεματικά η αρθρογραφία του είδους στον ξένο Τύπο, οι συνεντεύξεις που κάνει ο ίδιος έχουν προσωπικό στίγμα. Το ίδιο και σε ό,τι αφορά την καταχώρηση σε σειρά της απαρίθμησης των νεοφιλελεύθερων ηγετών από τη Θάτσερ στον Ρίγκαν και τους μεταγενέστερους. Δεν μπορεί, βέβαια, να κρύψει το θαυμασμό του για το μεταρρυθμιστή του σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο, τον Γκορμπατσόφ που δυστυχώς δεν μπόρεσε να κάνει τίποτε, γιατί ο σταλινισμός είχε διαβρώσει τα πάντα. Ετσι, η Σοβιετική Ενωση κατέρρευσε ενώ η Αμερική κέρδισε τον ψυχρό πόλεμο. Ο σχολιασμός της ταινίας που πρέπει να αφορά ουσιαστική πληροφόρηση και όχι ερμηνεία λειτουργεί περιοριστικά και όχι απελευθερωτικά ως προς τις προσλαμβάνουσες. Και ούτε λέξη για τη φύση των οικονομικών συστημάτων που εμμέσως συγκρίνει. Τις νομοτέλειες και τις αντιφάσεις της καπιταλιστικής παραγωγής, το σοσιαλισμό που καταργεί την ατομική ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η ταινία μιλά για ακήρυχτο πόλεμο που εξαπέλυσαν οι παγκόσμιες νεοφιλελεύθερες τοκογλυφικές δυνάμεις, βάζοντας στο επίκεντρο των συγκρούσεων την Ελλάδα, όπου ασύστολα καταλύεται κάθε δικαίωμα. Ο δημοσιογράφος δεν έτυχε μάλλον να ακούσει το σύνθημα που πάνω από δυο χρόνια, σκίζει τον αέρα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα: «Εργάτη, νέε το ΠΑΜΕ σε καλεί, σου κήρυξαν τον πόλεμο, πολέμα τους κι εσύ…».

Θεωρώντας ότι η αξία, ιδιαίτερα των πολιτικών ντοκιμαντέρ, συνδέεται άμεσα με την αντικειμενικότητα ως γνώρισμα της επιστημονικής θεώρησης και της οικονομικο – κοινωνικής εξέλιξης, η ταινία είναι αποθέωση αποπροσανατολιστικής δημαγωγίας και αντικομμουνισμού και μοιάζει να στοχεύει στον αποπροσανατολισμό όσο πλατύτερων λαϊκών μαζών και στον εγκλωβισμό τους στα αστικά ιδεολογήματα και διλήμματα των επικείμενων εκλογών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το ντοκιμαντέρ είναι μόνο η αρχή.

Αν λοιπόν διαβάσει κανείς το περιεχόμενο της σχετικής ανακοίνωσης θα καταλάβει τα ακόλουθα:

1.Οι σύντροφοι του ΚΚΕ δεν παρακολούθησαν την προβολή, ήταν απ’ έξω και έφυγαν , παρ’ όλο που τους είπαμε να την δούμε μαζί. Είχαν φαίνεται ήδη διαβάσει το σχετικό άρθρο και έκριναν ότι αφού έκριναν άλλοι για αυτούς, η κρίση επήλθε!

2.Το συγκεκριμένο ντοκυμαντέρ το προβάλαμε στην Ιθάκη όχι γιατί ντε και καλά συμφωνούμε σε όλα με το περιεχόμενό του , αλλά ως αφορμή συζήτησης και σχολίων για το θέμα που μας απασχολεί όλους μας, το κυρίαρχο θέμα: Γιατί την στιγμή που ο καπιταλισμός τρώει τις σάρκες του εμείς (ή μάλλον οι σύντροφοι του ΚΚΕ) της αριστεράς να μην θέλουμε να καταλάβουμε αυτό που θέλει η κοινωνία και το ψάχνει με πάθος: ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ!

3.Τόσα χρόνια είμαστε μαζί με τους συντρόφους του ΚΚΕ στην Ιθάκη σε αγώνες για τον παιδίατρο, για το καράβι, για τα χαράτσια  στα ακίνητα, για την δυσφήμηση που δεχόμαστε κατά καιρούς από τους τοπικούς απολογητές της θέσης «μην  μιλάς, γιατί θα χαρακτηρισθείς ως αριστερός» και ξαφνικά παραμονές των εκλογών, οι σύντροφοι με αναγόρευσαν ως «επι κεφαλής» του Κινήματος Δεν Πληρώνω στην Ιθάκη, γιατί φαίνεται τόλμησα να εκφράσω αυτό που είναι αυτονόητο: ότι αν είσαι αριστερός, σημαίνει να σκέφτεσαι, να διαβάζεις, να ακούς και να βλέπεις!! Τα ξέχασαν όλα και σαν να μην υπήρξαν ποτέ αυτά, τώρα με εγκαλούν για αντικομμουνισμό!!!!

4.Στην Ιθάκη υπάρχει ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ στο οποίο ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ και οι σύντροφοι του ΚΚΕ!!! Μάλιστα σε σχετική λαική συνέλευση που έγινε στην Ιθάκη, εξέλεξαν τον Σπύρο Μπούα, τον Βασίλη Περίχαρο και εμένα (!!!) ως τριμελή συντονιστική επιτροπή για την προώθηση του θέματος. Επομένως πού ο ψόγος;

5.Το να συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ στις επερχόμενες εκλογές μαζί με τον Παναγή Δρακουλόγκωνα  (που και αυτόν τον περιποιήθηκαν εν αγνοία του), αποτελεί για μένα (που θεωρώ τον εαυτό μου μαρξιστή, εάν μου  επιτρέπουν αυτόν τον προσδιορισμό οι σύντροφοι του ΚΚΕ) ένα ακόμα βήμα στην απελευθέρωση όλων αυτών των αριστερών δυνάμεων που τόσα χρόνια έμεναν εγκλωβισμένα στον δικομματισμό.

6.Τελειώνοντας, ένα αστείο!! Το 1968, ήμουν 5 χρονών και δεν θυμάμαι να ήμουν αντικομμουνιστής!!! Για μπάνιο με το ποδήλατό μου πήγαινα, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω ήταν μάρκα Velamos made in Chechoslovakia αν το γράφω καλά!!!

Αυτά λοιπόν αγαπητοί σύντροφοι και περιμένουμε από εσάς πρωτοτυπία και ενότητα και όχι αναπαραγωγή!

Σας φιλώ στην μούρη

Αλέξανδρος Π. Ταφλαμπάς

Υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην έρμη μονοεδρική Κεφαλονιάς και Ιθάκης