Η Υβρις της «Χρυσής Αυγής» (κοινώς, η Διαθήκη των δωσιλόγων)...

http://www.enikos.gr/stathis/30994,H_Yvris_ths_%C2%ABXryshs_Ayghs%C2%BB_%28koinws_h_Di.html

Προσωπικώς δεν πιστεύω ότι η «Χρυσή Αυγή» θα  μπει στη Βουλή. Αλλωστε δεν χρειάζεται, τη


βρώμικη δουλειά χάριν του Συστήματος της Διαφθοράς και της Διαπλοκής την κάνουν συστημικά κόμματα του δικομματισμού. Οχι, οι Δυνατοί δεν χρειάζονται μελανοχίτωνες στη Βουλή, τουλάχιστον όχι ακόμα. Τουλάχιστον όχι όλοι.
Χρειάζονται απλώς μια «Χρυσή Αυγή» εκτός Βουλής (και μόνον σε μεγάλη ανάγκη εντός) ως μπαμπούλα, ως «χρήσιμο φόβητρο», που μάλιστα, τροφοδοτώντας τη θεωρία του «κινδύνου εκ των δύο άκρων» σκοπό έχει να αποδυναμώνει την Αριστερά.
Η συκοφαντική ταύτιση των «δύο άκρων» παρ’ ότι είναι τελείως αντίθετα μεταξύ τους, έχει μακράν προϊστορία στην αστική προπαγάνδα.
Αλλά, αν δεν θέλουν οι αστικές δυνάμεις, τουλάχιστον όχι όλες, τους ναζί της «Χρυσής Αυγής» στο Κοινοβούλιο, θέλει να μπει σε αυτό η «Χρυσή Αυγή»...
Προς τούτο η φρασεολογία αυτής της οργάνωσης, όπως κάθε φασιστικής οργάνωσης στην πρώιμη φάση της, στρέφεται κατά τις «σαπίλας του κράτους», κατά της «διαφθοράς στην κοινωνία» και κατά της δημοκρατίας της ίδιας ως πολιτεύματος «κλεφτών κι απατεώνων».
Ακριβώς τα ίδια έλεγαν εναντίον των αστών οι Γερμανοί ναζί την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϋμάρης, ώσπου πήραν την εξουσία με την ψήφο του λαού κι έγιναν οι καλύτεροι υπηρέτες των αστών. Οι πιο αιμοσταγείς και οι πιο αισχροί σε όλη την ανθρώπινη ιστορία.

Σε κάποιους πολίτες που δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι η «Χρυσή Αυγή», η ρητορική της και η σημειολογία της εναντίον του καπιταλισμού φαντάζει φιλολαϊκή, ακόμα κι αριστερή. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Οπως απέδειξαν οι φασίστες του Μουσολίνι και οι Ναζί του Χίτλερ σφάζοντας «φιλολαϊκά» εκτός από τους άλλους λαούς εν τέλει και τους δικούς τους.
Για τους φασίστες, ο λαός είναι μια μάζα άξια περιφρόνησης, χρήσιμη μόνον για να τους φέρει στην εξουσία. Το τελευταίο που έκανε ο Χίτλερ πριν να πάει στον Διάολο, ήταν οι φιλιππικοί του εναντίον των Γερμανών (με 12.000.000 νεκρούς ήδη) που δεν στάθηκαν άξιοι του πεπρωμένου του. Οχι του πεπρωμένου τους (γελοίο κι αυτό ου μην και μεταφυσικό) αλλά του πεπρωμένου... του!
Οι τελευταίες διαταγές του Χίτλερ (μάλιστα επί μήνες) αφορούσαν στην καταστροφή της ίδιας της Γερμανίας, την εκθεμελίωσή της. Το φόλκστουρμ, ο «ολοκληρωτικός λαϊκός πόλεμος» του Γκαίμπελς δεν φανέρωνε κανένα ηρωισμό, αλλά την εκδικητική μανία των ναζί εναντίον του γερμανικού λαού, που δεν κατάφερε ο έρμος να αποδείξει ότι ήταν υπεράνθρωποι - οι ναζί βεβαίως.
Οντως, οι ναζιστές άνθρωποι δεν ήταν. Αλλά ούτε θεοί. Θηρία ήταν. Τέρατα.
Μάλιστα τέρατα αγροίκα. Οταν οι ναζί και οι νεοναζί της «Χρυσής Αυγής» μιλούν για το έθνος δεν μιλούν στη βάση του «εκάστοτε πολιτικού προσδιορισμού περί το συνανήκειν» (που είναι ένα έθνος), αλλά στη βάση του αίματος, της φυλετικής συνέχειας.
Τόσον πρωτόγονοι είναι.
Και για αυτό είναι ρατσιστές. Διότι πιστεύουν στο «αίμα» (κάτι στο οποίο θα μπορούσαν αν πιστεύουν οι σκίουροι, αλλά όχι οι άνθρωποι).
Οι Ελληνες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι ρατσιστές (παρά τις φιλότιμες «προσπάθειες» του κράτους με το μεταναστευτικό να γίνουν), δεν έκαναν ποτέ πογκρόμ εναντίον των αλλοεθνών, ούτε γενοκτονίες.
«Ποιος θυμάται τη γενοκτονία των Αρμενίων απ’ τους Τούρκους;», έλεγε ο Χίτλερ και προχώρησε στη γενοκτονία των Εβραίων.
Πιστεύουν σήμερα οι «Χρυσαυγίτες» επίγονοι του Χίτλερ ότι έχουμε ξεχάσει;
Οι «Χρυσαυγίτες» μιλούν (και επιτίθενται) εναντίον των μεταναστών, όπως ο Χίτλερ κατά των Εβραίων. Ωσπου ύστερα να μαντρώσει, τους κομμουνιστές, τους σοσιαλδημοκράτες, τους ομοφυλόφιλους, τους χριστιανούς, τους τρελούς, τους τσιγγάνους, τους Σλάβους, τους πάντες.
Οχι, οι «Χρυσαυγίτες» δεν είναι πατριώτες, είναι εθνικιστές. Δεν αγαπούν την Ελλάδα, μισούν τους «άλλους». Είναι απλώς οι επίγονοι αυτών που τη διαμέλισαν. Δεν έχουν σχέση με τα ελληνικά γράμματα, είναι ανελλήνιστοι.
Κυρίως αυτό!
Ο φασισμός και ο ναζισμός είναι η άρνηση του ανθρωπισμού των ελληνικών γραμμάτων.
Ο δε «φιλελληνισμός» του Χίτλερ, η «λατρεία» του για τη μιλιταριστική, όπως νόμιζε, Σπάρτη (πριν εν τέλει να ανακηρύξει τους σύγχρονους Ελληνες «υπάνθρωπους») βασίζεται στην πομπώδη κενότητα εκείνου που θαυμάζει το κέλυφος, αλλά αγνοεί το περιεχόμενο.
Κάτι σαν τους λαϊφοστυλάδες που θαυμάζουν τους μπρατσαράδες κι από μυαλό, κουκούτσι.
Οι «Χρυσαυγίτες» είναι τόσο Ελληνες κατά την παιδεία, όσον ο Κόναν ο Βάρβαρος. Οσο για την εξιδανίκευση του αρχαιοελληνικού κόσμου στην οποίαν καταφεύγουν για να ντοπάρονται, αυτό και μόνον δείχνει, ότι από τον αρχαιοελληνικό κόσμο δεν έχουν καταλάβει γρυ. Η (όποια) «εξιδανίκευση» χρειάζεται μόνον στους αμόρφωτους που θέλουν να πιστεύουν σε κάτι - σε έναν φύρερ, στο «πεπρωμένο του αίματος» (ή μήπως των κοπράνων), στο υπεράνθρωπον της αφεντομουτσουνάρας τους. Αυτός
είναι εν τέλει ο αταβισμός του φασισμού: να μπορεί το θηρίο να πιστεύει ότι είναι θεός.
Ομως, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, ο άνθρωπος ούτε θηρίο είναι ούτε θεός. Είναι ον πολιτικό.
Τι δουλειά λοιπόν έχουν οι Ελληνες με τον ναζισμό;
Για ανάλυση αίματος (μη μας περιμένει καμιά αρρώστια) πάμε στα μικροβιολογικά εργαστήρια, όχι στις κάλπες.

Πόσω μάλλον για να υπερψηφίσουμε «υπεράνθρωπους» που το «καθαρό τους» αίμα, τους επιτρέπει (!!!) να χύσουν το «βρώμικο» αίμα των άλλων.
Ελληνες είμαστε συμπατριώτες μου και η «Χρυσή Αυγή» μια Υβρις εναντίον των ελληνικών γραμμάτων, της λαϊκής μας παράδοσης, των ποιητών μας, των ηρώων και των αγίων μας...
Η ψήφος είναι ιερή, είναι όπλο, δεν είναι για πέταμα...