Το θέατρο ενός ακόμη μη λογικού φαινομένου, που τείνει να αφαίρεση την φιλοσοφική έννοια και την ουσία της λογικής και του παραλόγου από τη παγκόσμια επιστημονική αντίληψη.
Ελλάδα 2010 – 2012.
1. Ήταν τέλη του 2011, όταν ο ΓΑΠ ‘απείλησε’ την Ευρώπη με διενέργεια Δημοψηφίσματος στην Ελλάδα για παραμονή ή όχι στην ζώνη του ευρώ.
Τα αποτελέσματα αυτής της ‘απειλής’ γνωστά σε όλους, τόσο στην ημεδαπή όσο και στην αλλοδαπή. Η παρεμπόδιση ενός τέτοιου εγχειρήματος ήταν άμεση και καταλυτική.
Από τη μια γιατί το ‘θεριό’:
α.) Δεν είχε ολοκληρώσει το έργο του και δεν υπήρχε περίπτωση να επιτρέψει να γίνει κάτι τέτοιο.
β.) Γιατί δεν είχε εξασφαλίσει τις εγγυήσεις για τα ‘χρήματα που είχε ήδη δώσει’ η ΤΡΟΙΚΑ στην Ελλάδα, αφού η Δανειακή Σύμβαση (γνωστή χάριν συντομίας ως ΜΝΗΜΟΝΙΟ) που είχε αρχίσει να ισχύει μονομερώς από μέρος των, ουδέποτε είχε την καταχώρηση επίσημης Σύμβασης της χώρας μας με τους δανειστές της, καθόσον δεν είχε ψηφιστεί στην Ελληνική Βουλή. Η μόνη υπογραφή που έφερε ήταν αυτή του εντολοδόχου της κυβέρνησης ΓΑΠ κυρίου Παπακωσταντίνου με την αρμοδιότητα του υπουργού οικονομικών. Αυτό οι ‘εταίροι’ μας το γνώριζαν καλά. Όπως επίσης γνώριζαν καλά, το τότε διαμορφωμένο σκεπτικό της κοινής γνώμης των Ελλήνων που ήταν 85%
εναντίων του ευρώ και επιστροφής στη δραχμή. Γι αυτό και η άρνηση υιοθέτησης αυτού του δημοψηφίσματος.
Από την άλλη όμως, οι ‘Σωτήρες’ μας, δεν φρόνησαν το αυτονόητο, δηλαδή την αναπάντεχη στιγμή της αρπαγής αυτής της ευκαιρίας και να υιοθετήσουν την πρόταση ΓΑΠ (που για άλλο σκοπό ειπώθηκε αλλά…) με σαφή πλέον τα ‘ως από μηχανής θεού εμφανισθέντα’ νέα και ασύγκριτα δυνατά διαπραγματευτικά χαρτιά της χώρας μας για το μέλλον της. Δηλαδή, την διενέργεια του δημοψηφίσματος, που με βεβαιότητα οδηγούσε τη χώρα εκτός ευρώ, το μνημόνιο σε πλήρη απαξία και μονομερή κατάργησή του, αφού έτσι κι αλλιώς δεν ενείχε καμίας επίσημης διεθνής σύμβασης, και συνεπώς καμία απαίτηση νομικά εφαρμόσιμη για επιστροφή των ήδη καταβληθέντων. Πολλώ δε μάλλον την διεκδίκηση της πληρωμής σε ευρώ του χρέους της Ελλάδας. Η αποπληρωμή του θα καταβαλλόταν με δραχμές. Δηλαδή τυπωμένα χαρτάκια ευτελούς αξίας για τους δανειστές, που θα βρίσκονταν ξαφνικά μπροστά σε ένα κεφαλαιώδους σημασίας δίλημμα. Υποτίμηση ή υπερτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος; Όσο περισσότερη υποτίμηση, τόσο περισσότερο τυπωμένο χαρτί χωρίς καμία αξία για αυτούς. Όσο υπερτίμηση τόσο γρηγορότερα η ανάκαμψη της Ελλάδας και μάλιστα με ένα αντίστοιχα ισχυρό εθνικό της νόμισμα.
(Λογικό; Παράλογο; ή τι άλλο;).
2. Είναι γνωστή η φράση του τότε ισχυρού ανδρός και Αντιπροέδρου της κυβέρνησης ΓΑΠ Θ. Πάγκαλου, ‘Μαζί τα φάγαμε!’ (2010)
Μόνο που απέφυγε επιμελώς όλα αυτά τα χρόνια, να μας τα κάνει ‘λιανά’ που λέει και ο σοφός λαός. Δηλαδή, με ποιους τα έφαγε ο κος Θ. Πάγκαλος.(*)
3. Μάρτης του 2012. Το Μνημόνιο Νο 2 λαμβάνει με το πλέον πιο φιδίσια προδοτικό τρόπο σάρκα και οστά με την υπογραφή πάνω των 2/3 της ‘Βουλής των αντιπροσώπων’. Η παραπομπή στο Αγγλικό Δίκαιο, με ότι αυτό συνεπάγεται, αποτελεί με την ίδια του την στάμπα και τον θανάσιμο βρόγχο στο λαιμό του μελλοθάνατου (Ελλάδος και Ελληνικού Λαού).
4. Και φτάσαμε στις 6 Μαΐου 2012. Εκλογές, με πλήρη ανατροπή του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα. Πρωτόγνωρη και τρομακτική συνάμα. Τα δύο κραταιά ηγεμονικά και αυτοκρατορικά κόμματα της μεταπολίτευσης και εντεύθεν, ΄καιαδοποιήθηκαν΄!
Νάνοι πλέον, προσπαθούν να μας πείσουν ότι ‘έλαβαν το μήνυμα’. Έτσι, στη περίοδο που ακολούθησε του σχηματισμού κυβέρνησης, προσπάθησαν και το επέτυχαν να μας πείσουν για την σωστότατη επιλογή της ψήφου καταδίκης των Ελλήνων, εναντίων τους!
Κανείς τους δεν πήρε κανένα μήνυμα. Που και ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ υπήρξε και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ.
Ήταν η απάντηση (*) στον κ. Θ. Πάγκαλο. ΟΧΙ, δεν τα φάγαμε μαζί. Το ποσοστό που πήρατε (ΠΑΣΟΚ) κ. Πάγκαλε, αντικατροπτίζει με ποιους τα ΦΑΓΑΤΕ. ΝΑΙ κύριε Πάγκαλε, μαζί τους τα έφαγες. Αυτοί που σας ψήφισαν, είναι και η μερίδα του Λαού που τα έτρωγε με χρυσές κουτάλες. (εκτός τίνων εξαιρέσεων που υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα).
ΟΧΙ, δεν ευθυνόμαστε εμείς κύριε Σαμαρά. ΟΧΙ, δεν κυβερνούσαμε εμείς αυτή την ΧΩΡΑ. Εσείς με τους παρατρεχάμενούς σας κυβερνούσατε την ΧΩΡΑ, ΟΧΙ για το καλό της αλλά ΜΟΝΟ για το ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΑΣ και τις ΚΑΡΕΚΛΕΣ σας. Θα σας τις κάνουμε δώρο στον άλλο κόσμο που θα πάτε, για να τις κουβαλάτε στους ώμους σας αιώνια στην ΚΟΛΑΣΗ.
5. Η περίοδος της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης έληξε με μια ακόμη επιτυχία. Την επιβεβαίωση της συνειδητής πλέον και ορθής επιλογής της ψήφου καταδίκης που τους χάρισαν οι εκλογείς. Όλοι αυτοί οι υποψήφιοι σωτήρες-φωστήρες μας, απόντες ακόμη μια φορά από την ιστορία, φρόντιζαν μόνο για τα γένια τους και τις καρέκλες τους.
Κοντά σε αυτούς και ο κος Α. Τσίπρας, που βλέποντας τα ποσοστά του σε δυσθεώρητα ύψη, απεδείχθη δια των λόγων και έργων του επίσης ένας μικρός νάνος, αφού και αυτός δεν έλαβε το μήνυμα ή μάλλον το εξέλαβε με λανθασμένη και κατά το δοκούν την ερμηνεία του.
Διότι, πώς άλλως, να εξηγήσει κανείς την εμμονή του για την Αριστερά και μόνον αυτή; Πίστεψε πως τον ψήφισαν μόνο αριστεροί! Δεν κατάλαβε, πως πραγματικά μέσα από κάποιες σωστές εκφράσεις – θέσεις του προεκλογικά, έπεισε μια μεγάλη μερίδα ΕΛΛΗΝΩΝ από όλες τις κομματικές μερίδες του εκλογικού σώματος; Δεν κατάλαβε επίσης ότι κάποιοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, μόνο για αντίδραση; Δεν κατάλαβε τελικά ότι τα ποσοστά που πήρε μόνο αριστεροί δεν του τα έδωσαν??????
Οποία μωρία!!!
(Λογικό; Παράλογο; ή τι άλλο;).
6. Νέες εκλογές για τις 17 Ιουνίου 2012. Η ΕΛΛΑΔΑ που ψυχορραγεί. Η ΕΛΛΑΔΑ που μοιάζει να χάνει το παιγνίδι με την ΖΩΗ. Η ΕΛΛΑΔΑ που για πρώτη ίσως φορά μετά από δεκάδες χιλιάδων χρόνια, μοιάζει ανίκανη και ανίσχυρη να προσπαθήσει τουλάχιστον να αντισταθεί στη μοίρα που της καθόρισαν κάποιοι ΕΠΙΟΡΚΟΙ κάποιοι ΕΦΙΑΛΤΕΣ και οι ΟΧΤΡΟΙ της.
7. Και ξάφνου, παρουσιάζεται πάλι σαν από μηχανής θεός, μια ακόμα ελπίδα να τρεμοπαίζει στην σμπαραλιασμένη της ψυχή. Η ΨΥΧΉ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ αρνείται να συμβιβαστεί με το αναπόφευκτο. Το μυαλό της όμως δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται. Μοιάζει αθεράπευτα συμβιβασμένο με την ιδέα του αργού θανάτου. Έχασε τη πολυτέλεια ακόμη και της επιθυμίας του ξαφνικού θανάτου. Μαλάκυνση;
8. Ένα τηλεφώνημα της Μέρκελ στον Πρόεδρο κ. Κ. Παπούλια, παραλίγο να γίνει η αιτία μιας νεκρανάστασης!
Μάιος 2012, η κ. Μέρκελ καλεί και συστήνει την διενέργεια Δημοψηφίσματος με το ίδιο ερώτημα της παραμονής στη ζώνη του ευρώ ή όχι.
Η πολιτική ηγεσία (το μυαλό) αρνείται να συμβιβαστεί με την ελπίδα ζωής. Τώρα, τώρα που το αποτέλεσμα θα έδειχνε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από ότι στο τέλος του 2011.
Τώρα που το αποτέλεσμα θα έδινε ποσοστά άνω του 85% στην παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ.
Τώρα που και η τελευταία γριά στη πιο απίθανη αετοφωλιά της Ελλάδας, γνωρίζει τι σημαίνουν οι συνέπειες εξόδου με Αγγλικό Δίκαιο και η αποπληρωμή του χρέους ΜΕ ΕΥΡΩ και μόνο με ευρώ, υπογεγραμμένο από τους δοσίλογους πολιτικούς μας με την ασύλληπτα ισχυρή νομική κατοχύρωση των περισσοτέρων των 2/3 του σώματος της Βουλής των Ελλήνων.
Τώρα, που όλοι απειλούν την Ελλάδα, τώρα που όλοι ηθελημένα παραφράζουν την κατάργηση των ήδη ισχυόντων μνημονίων και την επαναδιαπραγμάτευση τους, με ένα νέο που θα διαχωρίζει τις ανθρώπινες υπάρξεις από τα εμπράγματα υλικά και κατηγορούν την Ελλάδα ότι η ίδια με τα αντιμνημονιακά κόμματα επιδιώκει την έξοδό της από το ευρώ.
Τώρα. Που ή όποια κυβέρνηση, έπρεπε να αγκαλιάσει το δημοψήφισμα και με το αδιαμφισβήτητο ποσοστό του 85% υπέρ της παραμονής στο ευρώ, θα τους το ‘τριβαν στα μούτρα’ και δεν θα τολμούσαν να ταυτίζουν την ακύρωση των μνημονίων με την απειλή της ισοδυνάμου εξόδου από το ευρώ.
(Λογικό ή παράλογο ή τι άλλο;).
Οποία ΛΟΓΙΚΗ.
Οποία ΠΑΡΑΛΟΓΙΑ.
Οποία ΜΩΡΙΑ!!!
Πότε υπήρξε η λογική και πότε το παράλογο; Τότε; Τώρα; Ποτέ; Πάντα;
Εσείς, μεγάλοι φιλόσοφοι της οικουμένης. Εσείς, φοβερά μυαλά της έμπνευσης. Εσείς, να βρείτε τι ακριβώς είναι αυτό το αφαιρετικό σχήμα της λογικής με την παραλογία και να το καθορίσετε με την ευκρίνεια που του αρμόζει.
Γιατί, το έχει η μοίρα μας σαν έθνος και σαν λαός να ανακαλύψουμε μία ακόμη επιστήμη του άγνωστου κόσμου των ψυχών του ανθρώπου.
Βαλσαμής Π. Γεράσιμος
Ασμχος ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου