Οι βα­σα­νι­στές του Δέν­δια. Του Περικλή Κοροβέση

Το δελ­τίο Τύ­που του υ­πουρ­γού Δη­μό­σιας Τά­ξης, έμ­με­ση α­πά­ντη­ση στην ε­ρώ­τη­ση των βου­λευ­τών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για τα βα­σα­νι­στή­ρια που υ­πέ­στη­σαν στη ΓΑ­ΔΑ οι συλ­λη­φθέ­ντες της μη­χα­νο­κί­νη­της πο­ρείας της προ­πε­ρα­σμέ­νης Κυ­ρια­κής στην Κυ­ψέ­λη, εί­ναι α­πο­κα­λυ­πτι­κό. Όχι μό­νο κα­λύ­πτει τους βα­σα­νι­στές της ΓΑ­ΔΑ, αλ­λά δεν λέει καν αυ­τό το στε­ρεό­τυ­πο κλι­σέ: «Θα δια­ταχ­θεί Ε­ΔΕ και αν βρε­θούν έ­νο­χοι, θα α­πο­δο­θούν ευ­θύ­νες». Σφυ­ρί­ζει α­διά­φο­ρα και α­γνο­εί πλή­ρως τα συ­γκε­κρι­μέ­να ε­ρω­τή­μα­τα που θέ­τουν οι βου­λευ­τές, πα­ρα­βιά­ζο­ντας έ­τσι τον κα­νο­νι­σμό της Βου­λής (οι υ­πουρ­γοί εί­ναι υ­πο­χρεω­μέ­νοι να α­πα­ντούν στις ε­ρω­τή­σεις, έ­στω και αν σε μια πρώ­τη φά­ση, έ­χει τη μορ­φή δελ­τίου Τύ­που) και πε­ρι­φρο­νώ­ντας το ί­διο το Κοι­νο­βού­λιο.

Στο δελ­τίο Τύ­που δια­φαί­νε­ται έ­νας ι­διό­τυ­πος ρα­τσι­σμός. Ανα­κα­λύ­πτει τους πά­σης φύ­σεως μπα­χα­λά­κη­δες. Ποιοι εί­ναι αυ­τοί οι μπα­χα­λά­κη­δες; Εί­ναι φυ­λή; Εί­ναι κά­τοι­κοι της Μπα­χα­λα­κίας που ήρ­θαν πα­ρά­νο­μα στην Ελλά­δα; Εί­ναι ε­γκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση; Πά­ντως, ό,τι κι αν εί­ναι αυ­τοί, εί­ναι έ­νο­χοι εκ των προ­τέ­ρων. Ο ο­ρι­σμός μπα­χα­λά­κη­δες εί­ναι α­σα­φής. Αλλά κα­τα­λα­βαί­νου­με πως εν­νο­εί κά­ποιο ορ­γα­νω­μέ­νο ποι­νι­κό κί­νη­μα.
Αυ­τή η νοο­τρο­πία της συλ­λο­γι­κής ευ­θύ­νης εί­ναι να­ζι­στι­κής α­ντί­λη­ψης και την πλη­ρώ­σα­με α­κρι­βά με τα ο­λο­καυ­τώ­μα­τα των α­ντι­ποί­νων στη να­ζι­στι­κή κα­το­χή. Στη δη­μο­κρα­τία οι ευ­θύ­νες εί­ναι προ­σω­πι­κές και α­νά­λο­γα τι­μω­ρεί­ται ο έ­νο­χος. Ακό­μα και αυ­τοί που α­νή­κουν στην ί­δια ορ­γά­νω­ση, δεν παίρ­νουν ό­λοι τις ί­διες ποι­νές.
Και προς ε­πίρ­ρω­σην των α­νω­τέ­ρω, αυ­τοί οι μπα­χα­λά­κη­δες πρέ­πει να έ­χουν μια εν­δο­χώ­ρα που να τους τρο­φο­δο­τεί και να τους κα­λύ­πτει. Και αυ­τός εί­ναι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, το κόμ­μα της α­ξιω­μα­τι­κής α­ντι­πο­λί­τευ­σης. Ο κ. υ­πουρ­γός α­πο­φαί­νε­ται πως γι’ αυ­τό το κόμ­μα, η έν­νοια της νο­μι­μό­τη­τας δεν υ­φί­στα­ται. Δη­λα­δή ο θε­σμός της α­ντι­πο­λί­τευ­σης δεν εί­ναι νό­μι­μος. Και κα­τα­φεύ­γει στη θεω­ρία των δύο ά­κρων που και αυ­τή εί­ναι να­ζι­στι­κή.
Ως γνω­στόν το Γ΄ Ράιχ ή­ταν ο τρί­τος δρό­μος α­νά­με­σα στα δύο ά­κρα. Ιδιαί­τε­ρα ε­πι­κίν­δυ­νες α­πό­ψεις για έ­ναν υ­πουρ­γό Δη­μό­σιας Τά­ξης που δεν βρί­σκει τί­πο­τα το πα­ρά­νο­μο ού­τε στη Χρυ­σή Αυ­γή ού­τε στους χρυ­σαυ­γί­τες α­στυ­νο­μι­κούς, ού­τε στους βα­σα­νι­στές της ΓΑ­ΔΑ.
Η διε­θνής και πο­λύ­χρο­νη έ­ρευ­να για τα βα­σα­νι­στή­ρια έ­χει δεί­ξει πως δεν εί­ναι έρ­γο με­μο­νω­μέ­νων α­στυ­νο­μι­κών, αλ­λά πο­λι­τι­κή ε­πι­λο­γή της κυ­βέρ­νη­σης. Δεν υ­πάρ­χει κυ­βέρ­νη­ση δι­κτα­το­ρι­κή ή δη­μο­κρα­τι­κή που μπο­ρεί να ι­σχυ­ρι­στεί ά­γνοια για τα βα­σα­νι­στή­ρια μια που η ί­δια τα ε­πέ­λε­ξε. Αυ­τό γί­νε­ται αρ­γό­τε­ρα αν φτά­σει η υ­πό­θε­ση στα δι­κα­στή­ρια, που ό­λοι δη­λώ­νουν ά­γνοια, και την πλη­ρώ­νουν α­σή­μα­ντοι βα­σα­νι­στές που ε­κτε­λού­σαν δια­τα­γές. Ο α­στυ­νο­μι­κός και ο στρα­τιω­τι­κός δεν κά­νουν τί­πο­τα του κε­φα­λιού τους.
Εί­ναι φο­βι­σμέ­νοι δη­μό­σιοι υ­πάλ­λη­λοι που υ­πα­κούν τυ­φλά δια­τα­γές και εν­δια­φέ­ρο­νται να πά­νε μπρο­στά μέ­σω της α­πό­λυ­της υ­πο­τα­γής. Πέ­ρα α­πό το τι δη­λώ­νει μια κυ­βέρ­νη­ση πως εί­ναι, υ­πάρ­χει πά­ντα έ­να σί­γου­ρο κρι­τή­ριο: Εί­ναι η συ­μπε­ρι­φο­ρά της α­πέ­να­ντι στους κρα­τού­με­νους και τους φυ­λα­κι­σμέ­νους της.
Τα συ­μπε­ρά­σμα­τα δι­κά σας.
Πε­ρι­κλής Κο­ρο­βέ­σης

Πηγή: