Quo vadis ΣΥΡΙΖΑ;

Του Γιάννη Τριάντη

Την φρενήρη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ διαδέχθηκε ένα προβληματικό σημειωτόν. Αστοχίες, ιλαρότητες και εμμονές στελεχών του ήσαν αρκετές για να εμφανιστεί το φιλόδοξο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανίκανο να διαχειριστεί το...

υψηλό εκλογικό ποσοστό του.

Ανυπεράσπιστος έναντι των εσωτερικών του αντιφάσεων και ευάλωτος μπροστά στη θηριώδη κυβερνητική προπαγάνδα, ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει πρώτη φορά μετεκλογικώς τον Σαμαρά να κερδίζει τις εντυπώσεις και να προηγείται (βαρόμετρο της Public Issue για την «Καθημερινή» - 10/1/2013). Η ανησυχητική αυτή ένδειξη -και δη σε εποχή πλήρους εξέλιξης της μνημονιακής καταιγίδος- συνοδεύεται από τη θεαματική πλην κινδυνώδη στροφή του κ. Τσίπρα (Η συνάντηση με τον κ. Σόιμπλε και το ταξίδι στην Αμερική αποτελούν πρώτης τάξεως εύφλεκτο υλικό για πιθανές εκρήξεις στο ηλεκτρισμένο εσωτερικό του κόμματος). Πρόκεται για αναπόφευκτο στάδιο πολιτικής ωρίμανσης, η οποία θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να κατακτήσει την εξουσία ή για ιδεολογική μετάλλαξη που θα του στοιχίσει ακριβά;

Η μεγάλη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ είναι πασίδηλη. Εγκαρδίωσε την ελληνική κοινωνία εκφράζοντας πειστικά τη σχεδόν καθολική αντίδραση στο κρημνιστικό Μνημόνιο και -ξεπερνώντας τα ελληνικά σύνορα- έβαλε φωτιά στα τόπια της σαστισμένης ευρωπαϊκής κοινωνίας. Η ιλιγγιώδης άνοδος ενός κόμματος «καθαρής Αριστεράς» και η προοπτική να κατακτήσει την εξουσία στη χώρα-πειραματόζωο ενίσχυσαν αποφασιστικά την ευρωπαϊκή δυναμική εναντίον της ερπυστριοφόρου γερμανικής επέλασης και ενέβαλαν σε ανησυχία τους αφέντες της Ενωσης.

Ενα πιθανό ρήγμα στον ανάστατο Νότο δεν θα συνιστούσε απλώς ατύχημα στην εκδίπλωση του συνολικού γερμανικού σχεδίου, αλλά σοβαρό ανασχετικό παράγοντα... Η αναπόφευκτη εκστρατεία εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ -ένα μείγμα ελάχιστης ουσιαστικής κριτικής και αναίσχυντης συκοφαντικής προπαγάνδας- αποδείχτηκε ανίκανη να ανακόψει την πορεία του. Τα μόνα πεδία στα οποία μπορούσε πλέον να προσβλέπει η συστημική χορεία ήσαν το πολύπτυχο των εσωτερικών απόψεων και μια δραστική στροφή στις κεντρικές επιλογές του, έστω σε επίπεδο μερικής αναθεώρησης (διαφορετική ρητορική και ταυτόχρονη εγκατάλειψη του ανελαστικού πλαισίου στις διεθνείς επαφές του κ. Τσίπρα).

Τελικά, συνέβησαν και τα δύο... Αν συνυπολογιστούν και τα εγγενώς τρωτά του ΣΥΡΙΖΑ -αμηχανία στο Μεταναστευτικό και προπάντων ανυπαρξία Σχεδίου τόσο για την ανακαίνιση του κρατικού ερειπιώνα όσο και για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας- καθίσταται προφανές ότι ο δρόμος προς την εξουσία θα καταστεί δύσβατος, δεδομένης και της πιθανής ανυπαρξίας μελλοντικών κυβερνητικών εταίρων...

Στο πρώτο πεδίο: η ευλογία του εσωτερικού πλουραλισμού εμφανίζει, συχνά, συμπτώματα ιλαράς. Είτε σε θέματα ιδιαίτερης ευαισθησίας όπως το Μακεδονικό (ανοηταίνουσες δηλώσεις της βουλευτού Θεσσαλονίκης κυρίας Γαϊτάνη) είτε σε ζητήματα καθημερινής διαχείρισης, για τα οποία απουσιάζει επεξεργασμένη κεντρική άποψη, ικανή να αποτρέψει καταφανείς αστοχίες (Βαλαβάνη - λίστα Λαγκάρντ), εκκωφαντικές ιλαρότητες (Σκουρλέτης-Βίλα Αμαλίας) και αμήχανες προσεγγίσεις (περί βίας ο λόγος), η σύγχυση τιτρώσκει την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Τον αναγκάζει να διευκρινίζει, να απολογείται και να επανορθώνει, βορά ων στην αδυσώπητη προπαγάνδα που καιροφυλακτεί... Μιά στάση στις περιώνυμες Βίλες: η εξόχως προοδευτική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για τις καταλήψεις του είδους αυτού, καθώς και γενικότερα η κατάφασή του σε εναλλακτικές προτάσεις, είναι ασύμπτωτες με την κοινή κοινωνική αντίληψη.

 Επομένως, απαιτείται αναλυτική εξήγηση θέσεων και απόψεων ώστε να καταστούν στοιχειωδώς προσπελάσιμες. Το αντίθετο, θα γεμίζει συνεχώς με στίγματα το παρμπρίζ του ΣΥΡΙΖΑ: η υπεροπτική ανάπτυξη αιρετικών θέσεων, οι αφόρητες ελαφρότητες τύπου Σκουρλέτη, η μεμψίμοιρη καταδίκη ορισμένων φαινομένων (κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ) και η παροιμιώδης αδυναμία του να καταστήσει σαφή την ενδιαφέρουσα άποψή του για τη βία, τον εγκλωβίζουν στον μικρόκοσμο του ελάσσονος και δημιουργούν την εντύπωση αιρετικής γκρούπας. Βούτυρο στο ψωμί της καθεστωτικής προπαγάνδας...

Εν κατακλείδι: Ούτε οι μειοψηφικές απόψεις βλάπτουν τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε η αναθεώρηση ορισμένων επιλογών (συνάντηση με Σόιμπλε, ταξίδι στην Αμερική). Αυτά είναι δυνάμει επίφοβα, αλλά διαχειρίσιμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει δομικά στο Μεταναστευτικό και στην ανυπαρξία Σχεδίου. Το πρώτο, ενδεχομένως να του αφαιρέσει πολύτιμο εκλογικό ποσοστό. Αλλά το δεύτερο θα αποδειχθεί θανάσιμο. Τόσο για τη χώρα όσο και για τον ίδιο...

Από:  enet.gr