είχα αφήσει την βαλίτσα μου στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.Μου είχε μαζέψει τα ρούχα μου.Βασικά τα είχε τακτοποιήσει,είχε βάλει τα εσώρουχα μου στην μια μεριά,τα φορέματα λίγο πιο εκεί κ την κόκκινη μάξι φούστα μου~ποτέ δεν είχα καταφέρει να τα τοποθετήσω με τόση τάξη.Μου είχε αφήσει μόνο το μακρύ μου κολιέ με τα κοχύλια που κουδούνιζαν,πάνω στο έπιπλο με τον καθρέπτη κ στο πακέτο απ τα τσιγάρα μου μου είχε γράψει "σ'αγαπώ".....
χαμογέλασα,κοίταξα το είδωλο μου στον καθρέφτη,έλαμπα κ έφυγα σχεδόν τρέχοντας ,για να προλάβω το τρένο!
στην αποβάθρα επικρατούσε μεγάλη φασαρία κ ο καιρός αν κ καλοκαιρινός ,ένιωθες μια ψύχρα το πρωινό αυτό..Προχώρησα λίγο βιαστικά,δεν ήθελα να χάσω τον επόμενο συρμό.Μπαίνω μέσα,είχε κόσμο,ευτυχώς βρίσκω θέση κ μάλιστα στο παράθυρο,συμμαζέύω λιγάκι τις τιράντες από το λευκό μου φόρεμα,τακτοποιώ τα μαλλιά μου σε μια πρόχειρη πλεξίδα κ χώνομαι στο κάθισμα,με την καρδιά μου να πετά σ εκείνον κ το μυαλό μου να σχεδιάζει ταξίδια χωρίς επιστροφή...
αν όλα πήγαιναν καλά κ με τα αποτελέσματα που περίμενα,νομίζω πως θα άγγιζα την "αθανασία" μου...
-"με συγχωρείτε δεσποινίς¨"με διακόπτει απ τις σκέψεις μου μια γυναικεία φωνή,"έχετε αναπτήρα"?Σηκώνω το βλέμμα κ αντικρίζω μια κυρία άνω των 65+ με ένα παρδαλό φόρεμα,ένα πιο παρδαλό καπέλο,κατακόκκινο κραγιόν κ ένα χαμόγελο πιο παρδαλό κ παμπόνηρο.Πριν προλάβω να απαντήσω ,πως δεν καπνίζουμε ασφαλώς στα βαγόνια,εκείνη με προλαβαίνει κ μου λέει¨;"ήθελα να σου πιάσω κουβέντα,φαίνεσαι τόσο ευτυχισμένη,όπως είναι τα παιδιά,αλλά δεν είσαι κ μικρούλα"..της χαμογελώ κ απαντώ πως όλοι κάποιες μέρες είμαστε ευτυχισμένοι,αλλά τις περισσότερες μέρες προφανώς δεν είμαστε....Μου απλώνει το χέρι της,μου συστήνεται ,την λένε κυριακή,αλλά την φωνάζουν κική ή κουλάρα κ αφού ανταλλάξαμε διάφορα αδιάφορα λόγια κ όχι μόνο,μου λέει;"μου επιτρέπεις?Όταν ανηφόριζα τον προφήτη Ηλία με τα τσοκαράκια μου αναστέναζαν μέχρι κ οι πέτρες απ τα μακρά τείχη της πειραικής,είχα οτι πόθησα κ αν δεν το είχα το κέρδισα,γλέντησα,ταξίδεψα,δεν παντρεύτηκα ποτέ,δεν πίστεψα τίποτε που δεν εβλεπα κ κυρίως δνε φοβήθηκα ποτέ...εκτός απ την εικόνα που βλέπω σε σένα μόλις τώρα"
-"τι εννοείς "την ρωτώ με περιέργεια κ λίγο αναστατωμένα....
-"την εικόνα μιας τόσο ευτυχισμένης γυναίκας.Ή έχεις κότσια ή είσαι αφελής κ δεν μου φαίνεσαι διόλου αφελής"
την κοίταξα ξαφνιασμένη."Κυριακή ,η ευτυχία θέλει κότσια κ πολύ πίστη"
με κοίταξε απ την κορυφή μέχρι τα νύχια κ μου λέε騴όχι,κορίτσι μου, θέλει λίγη τύχη κ πολύ καθαρό μυαλό",πριν κατέβει στην επόμενη στάση κ χαθεί για πάντα.....
