Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Ο ψάλτης...Ήταν κ κάτι άλλο.Ήταν η τρυφεράδα μας,πασπαλισμένη με μια μαγκιά ακατέργαστη που ποτέ δεν βρήκε τον προορισμό της....

μαθαίνοντας για τον θάνατο του Στ.Ψάλτη,αυτόματα ήρθε στον νου μου η παιδική μου άγουρη ηλικία.Τότε που τον γνωρίσαμε τρόπον τινά.Καλοκάίρι θυμάμαι,τέλή του '80,ο πατέρας είχε φέρει από την ιαπωνία ένα σούπερ ντούπερ βίντεο.Πιτσιρίκια εμέίς,εκεί στα στα σοκάκια του πειραιά ανακαλύψαμε (και) τις βιντεοταινίες...
Ολόκληρη γενιά ποτισμένη μέσα σε αυτό το πλαίσιο.Μαζευόμαστε που λες σπίτι μου(μια κ ευτυχώς)δεν είχαν όλοι βίντεο κ έίμασταν ένα τσούρμο παιδιά παρέα,νοικιάζαμε βιντεοκασέτες κ βλέπαμε όλο εκείνο το κατεβατό μιας νόρμας ηθοποιών που ξεπρόβαλε απο εκείνες κατά τον κοινό χαρακτηρισμό "b movies" ...
σενάρια πρόχειρα,χιούμορ σεξιστικό κυρίως,αθυροστομία,πλάνα αδέξια κ γκάφες.Κ όμως "πολύ κολόπαιδο ο κυριάκος" ή "η βαρβάρα τροχονόμος" ο "καμικάζι" ή "στην καλαμάτα(καλή ώρα) δεν είμαστε όλοι άντρες" έμελλε να εδραιώσει έναν ηθοποιό,να τον εκτοξεύσει εισπρακτικά , να αποκτήσει τρομερή αναγνωρισιμότητα απο όλο τούτο το συρφετό κ να γίνει viral(πριν εφευρεί ο ιντερνετικός αυτός όρος)
δεν θα πω περί ποιότητας κ κουλτούρας κ τσιτάτων,γιατί είναι όλα άκυρα.Θα πω πως ο Στάθης Ψάλτης ήταν ηθοποιός κ αυτό σημαίνει πως μάτωνε στο πανί κ στο σανίδι,πως ήταν εραστής κ αυτό σημαίνει πως αγάπησε κ αγαπήθηκε πολύ,πως ήταν θλιμμένος γι αυτό μας έκανε να γελάμε πολύ,ήταν τρελός κ αυτό θα πει πως ήταν έξυπνος,θα πω πως στους ελάχιστους δραματικούς ρόλους που έπαιξε ήταν συγκλονιστικός κ αυτό θα πει πως ήταν ανθρώπινος,πως ήταν φωνακλάς κ αυτό θα πει πως κράταγε πολύ σιωπή μέσα του,πως ήταν ωραίος για πάρτη του κ αυτό θα πει πως έζησε όσο άντεχε η ψυχή του στο τέρμα μέχρι που ήρθε η ώρα που τον πρόδωσε το κορμί του,ως είθισται....
Ο ψάλτης αγαπητοί μου συνομίληκοι ήταν τα χαχανητά της εφηβείας μας,οι σαχλές ατάκες στις γκόμενες για να μας ρίξετε,η πρώτη μηχανή που καβαλήσατε κ η πρώτη καψούρα που μας πέταξε τα μυαλά...
Ήταν κ κάτι άλλο.Ήταν η τρυφεράδα μας,πασπαλισμένη με μια μαγκιά ακατέργαστη που ποτέ δεν βρήκε τον προορισμό της....
κ ασφαλώς , επειδή νομοτελειακά μόνο ότι αντέχει στο πέρασμα του χρόνου διεκδικεί την αθανασία,τα μεσημέρια πια των καλοκαιριών τα τρία μου παιδιά,όταν πάίζει ψάλτη, χώνονται στον καναπέ κ μου φωνάζουν σαν λέω να πάμε στην θάλασσα κ να κλέίσόύν τήν ρήμάδα την τηλεόραση"ρε μάνα μόλις τελειώσει ο ψάλτης"....
"Κούλαρα".... μεγάλος σέντερ φορ ο Στάθης..........