Παρακολουθώ τις τελευταίες εβδομάδες
εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας να αγωνιούν για το δήθεν κοινωνικό
μέρισμα και το επίδομα θέρμανσης και, πραγματικά, αισθάνομαι λύπη. Υπερήφανοι,
έντιμοι οικογενειάρχες κατάντησαν άνεργοι επαίτες των 400 ευρώ του δήθεν “κοινωνικού
μερίσματος” και των 80 ευρώ του
επιδόματος θέρμανσης, που είναι ένα κλάσμα της φορολογικής αφαίμαξης του
ελληνικού λαού και των επιχειρήσεων, και το οποίο - φυσικά - η κυβέρνηση δεν θα
είναι εις θέση να δώσει και του χρόνου.
Όχι, φίλοι μου. Αυτό το μέρισμα δεν είναι
επιτυχία. Είναι κατάντημα και είναι η επισφράγιση της άσωτης δημοσιονομικής
πολιτικής και της φαυλότητας που μας οδήγησαν έως εδώ και που εξακολουθούν
ακόμη και σήμερα να είναι οδηγοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, η οποία επιδιώκει
να απαλλαγεί από το ΔΝΤ μόνο και μόνο για να πάμε ξανά εκεί από όπου
ξεκινήσαμε.
Η χώρα χρειάζεται πολιτικές ηγεσίες που να
μην έχουν ως όραμα τέτοιου είδους “κοινωνικά μερίσματα” και γελοία επιδόματα
θέρμανσης, αλλά ηγεσίες ικανές να δημιουργήσουν επενδυτικό περιβάλλον και να
εμπνεύσουν ξανά στο λαό τη χαμένη του αισιοδοξία Τέτοιο όμως περιβάλλον, η
κυβέρνηση δεν γνωρίζει πώς να το καλλιεργήσει, γιατί, αν το γνώριζε, θα είχε
επιλέξει να επιστρέψει μέρος των πέντε δισ. ευρώ που οφείλει στις επιχειρήσεις,
ώστε να αρχίσουν να προσλαμβάνουν ανέργους και όχι να μοιράζει φιλοδωρήματα.
Βλέπουμε επίσης τις συνέπειες του νόμου
Κατσέλη και σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι είχε σκοπό να δημιουργήσει
στρατιές μπαταχτσήδων, να κάνει τους χιλιάδες έντιμους δανειολήπτες να
αισθάνονται ηλίθιοι, να φέρει τις τράπεζες στο χείλος του κρημνού και όχι να
ωφελήσει αυτούς που όντως βρίσκονται σε δυσχερή θέση.
Ευτυχώς όμως δόθηκε το δικαίωμα στις τράπεζες
να μπορούν οι ίδιες να αγοράζουν τα ακίνητα που εκπλειστηριάζουν, αν δεν
βρίσκεται αγοραστής, πράγμα που θα συμβάλλει τα μέγιστα στην αποφυγή του
κινδύνου της ανακεφαλαίωσής τους και - φυσικά - στην άνοδο των μετοχών τους.
Δυστυχώς, χάσαμε χρόνια με τις δήθεν ηρωικές
αλλά και φαιδρές διαπραγματεύσεις τύπου Βαρουφάκη που κάθε φορά μας οδηγούσαν
σε πολύ χειρότερες καταστάσεις, για να αποδειχθεί τελικά ότι όλες οι διαπραγματεύσεις θα
μπορούσαν να έκλειναν άμεσα, όπως έγινε τώρα, χωρίς ανόητους παλικαρισμούς που
μας κόστισαν πολύ ακριβά.
Σημείωση
Όσοι θέλουν να παραδειγματιστούμε από την θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι το ΑΕΠ της είναι 19,1
δισ. ευρώ και το ιδιωτικό της χρέος 52,5 δισ. ευρώ δηλαδή 274% του ΑΕΠ! Το δε ύψος των μην εξυπηρετούμενων
τραπεζικών δανείων της είναι 21,9 δισ. ευρώ, δηλαδή 114% του ΑΕΠ! Και οι δύο
δείκτες είναι πολύ χειρότεροι από ότι οι αντίστοιχοι της Ελλάδος.
Παύλος Παπαδάτος
