Συντάκτης: Χρήστος Κάτσικας
Το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων (αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών) στην εκπαίδευση δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας σε περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης, καθώς οι εκπαιδευτικοί αυτοί δεν δικαιούνται ούτε μια παραπάνω μέρα άδειας (15 ημέρες αναρρωτικής).
Στο απάνθρωπο δίλλημα, να αποφασίσει αν θα πρέπει να φροντίσει τη συνέχιση της εγκυμοσύνης της, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ή να συνεχίζει να εργάζεται, βρίσκεται αναπληρώτρια φιλόλογος ειδικής αγωγής στο Νομό Κοζάνης. Η αναρρωτική της άδεια λήγει σε μια εβδομάδα και είναι υποχρεωμένη να παραιτηθεί και να οδηγηθεί σε απόλυση γιατί δεν έχει το δικαίωμα να ζητήσει επιπλέον άδεια επαπειλούμενης εγκυμοσύνης.
Είναι καταδικασμένη να παραιτηθεί από το δικαίωμά στην εργασία που κάθε νέα μητέρα έχει ανάγκη στη σημερινή εποχή. Η αναλγησία του Υπουργείου Παιδείας εξαναγκάζει τελικά τη μητέρα να επιλέξει το παιδί της ή την εργασία της!
Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς περικοπές σε εκπαιδευτικές ανάγκες στα σχολεία. Η κυβέρνηση έχει βάλει την Παιδεία, όπως και το σύνολο των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων, στην «κλίνη του Προκρούστη» για να πιαστούν οι αντιλαϊκοί στόχοι και τα ματωμένα πλεονάσματα. Συνεχίζει επάξια, την πολιτική της χρόνιας αδιοριστίας, τη μετατροπή της ζωής των εκπαιδευτικών σε λάστιχο, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων και στην εκπαίδευση, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η εργασιακή ανασφάλεια των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, οι μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στη στέγασή τους και η άνιση αντιμετώπιση σε ότι αφορά τα δικαιώματά τους (άδειες κύησης-ανατροφής κ.α.) αποτελούν κορυφαία ζητήματα που κάθε χρόνο εντείνονται. Αν η ανάγκη κάλυψης όλων των κενών με μόνιμους διορισμούς και σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους με ίσα δικαιώματα είναι άμεσο και επίκαιρο αίτημα, οι κατάφωρες αδικίες και διακρίσεις σε βάρος των 20.000 αναπληρωτών είναι ντροπή για την εκπαιδευτική κοινότητα.
Το καθεστώς των αδειών είναι απαράδεκτο. Η άδεια είναι όλη κι όλη 7 ημέρες. Η αναρρωτική 15 μέρες κι αυτές με την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 μέρες μετά την πρόσληψη! Ακόμα, κινδυνεύουν με απόλυση, αν κριθεί αναγκαία η αντικατάσταση μετά το δεκαπενθήμερο. Οι αναπληρώτριες δεν έχουν εξασφαλισμένο ότι θα δουλεύουν στον τόπο τους. Τι θα κάνει η αναπληρώτρια όταν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της; Να νιώθει ενοχές για το φυσικό δικαίωμα της μητρότητας; Όταν 2 μήνες μετά τη γέννα πρέπει να μεταναστεύσει ξανά στον τόπο δουλειάς της; Θα πάρει το νεογέννητο μαζί της ή θα το αφήσει πίσω;
Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Ν. Κοζάνης η οποία κάνει την καταγγελία, επισημαίνει ότι «αυτά δεν είναι ατομική υπόθεση της κάθε αναπληρώτριας εκπαιδευτικού. Η λύση είναι η εξίσωση των αδειών με αυτές των μόνιμων εκπαιδευτικών».
VIA
