λειτουργοί γεννήθηκαν από το πουθενά, ξεφύτρωσαν από παντού να σας
γιατρέψουν. Πολλές φορές Απλώνουν τα χέρια να βοηθήσουν να γίνει η
Αντίδραση - Σιωπή.
Η αληθινή βοήθεια δεν επιτρέπει να θολώσει ποτέ η αυτόνομη Κρίση του
ατόμου και η φαντασία του. Επειδή αν χαθούν αυτά βρίσκεται σε μεγάλο
κίνδυνο η αντίληψη και η Ελευθερία κάποιου.
Η αυτόνομη Κρίση δεν
μπορεί ποτέ να λειτουργήσει αν αμφισβητήσει ένας άνθρωπος τον εαυτό
του και την αλήθεια του. Η φαντασία πάλι είναι εκείνη η λειτουργία στο
μυαλό του ανθρώπου, ο Τόπος, που γεννά Ελπίδα στο άτομο και
μελλοντικές του Επιθυμίες. Εκεί που οι ιδέες του κατοικούν διάσπαρτες,
ξέρει να τις οργανώνει και να
φτιάχνουν Ελπίδα σαν αντισώματα σε ότι καταπονεί, κακοποιεί κάποιον
συναισθηματικά. Αν απωλέσει το άτομο τη φαντασία του δεν θα μπορέσει
ποτέ να συνθέσει νέες λύσεις μόνο του, μα ούτε και να δώσει νόημα και
σκοπό ή και ερμηνεία σε γρίφους, άλυτα προβλήματα, που το απασχολούν.
Είσαι φτωχός και αυτό που νιώθεις δεν λέγεται Κατάθλιψη. Μπέρδεψες την
τεχνητή δυστυχία με μια πάθηση. Σε έκαναν να αμφισβητήσεις τον εαυτό
σου και να πάρεις πάνω σου μεθοδευμένα ευθύνη άλλου. Στη δυστυχία της
φτώχειας που είναι μια Κοινωνική Εφεύρεση μη δεχτείς να σου πει
κάποιος για να σε βοηθήσει ότι είναι δικό σου πρόβλημα
ερμηνείας-δυσλειτουργίας των συναισθημάτων σου. Η μόνη παθολογία που
μπορεί να κινδυνεύεις απ΄αυτήν είναι να μην ξεχωρίζεις τι σημαίνει
Σιωπώ αντί Αντιδρώ. Να σιωπήσεις θυμωμένος δηλαδή με τον εαυτό σου που
δήθεν σε εγκατέλειψε σε δυνάμεις και ικανότητες αντί να εκφράσεις την
αγανάκτιση για ότι σου φορτώσανε σαν δική σου ευθύνη και πρόβλημα
ανικανότητας.
Μην πάρεις φάρμακο για τη νοσηρή Ελπίδα που φανταστήκαν άλλοι για
σένα. Να σιωπάς αντί να αμφισβητείς, να αντιδράς, να μάχεσαι μαζί με
όσους είναι ζωηρά αγωνιζόμενοι και εκείνοι. Όταν σταματήσεις να το
μοιράζεσαι αυτό με τους γύρω σου τότε χρειάζεται να παρέμβει σαν
βοήθεια ένας Κρατικός Λειτουργός για να σου πει ότι η φτώχεια σου
είναι πρόβλημα των συναισθημάτων σου και για να είσαι καλά πρέπει να
τα σιγήσεις και τισαθεύσεις αλλόκοτα απαθής να γελάς ενώ σε
εξοντώνουν. Η φτώχεια έτσι κι αλλιώς θα σε απομονώσει από το Σύνολο
για να μείνεις ξεμονοχιασμένος να σε αποδεκατίσει αυτός που την έχει
εφεύρει.
Το πένθος δεν είναι κατάθλιψη είναι φυσική λειτουργία. Η φτώχεια δεν
είναι κατάθλιψη είναι κοινωνική εφεύρεση που παράγει και πένθος
απωλειών υπό συνθήκες. Το πένθος αυτό πρέπει να το μοιράζεσαι με
συγγενείς της "ασθένειας" της φτώχειας. Επειδή θα κάνει τον κύκλο του,
μα θα εκφραστεί θα μοιραστεί το βάρος, κάπου θα παράξει ελπίδα και
λύσεις κοινές όταν σταδιακά δεις ότι η ζωή συνεχίζεται και εσύ είσαι
ζωντανός που έμεινε πίσω αλλά καθόλου μόνος σου.
Μην επιτρέψεις να σου πουν ποτέ ότι η φτώχεια είναι πάθηση. Να
Αντιδράς και ποτέ μην ξεχνάς ότι και η διαδικτυακή δράση σου είναι ο
τρόπος να σιωπάς με το φαντασιακό σου αντί να δρας και σου
ακινητοποιεί τη βούληση. Αν κάποιος κλείσει το ρεύμα δεν ακούστηκε
ποτέ η Κοινή κραυγή σου ενωμένων φωνών. Μα ούτε και μπορεί άνθρωπος να
βιώσει ποτέ τη συντροφικότητα στο πρόβλημά του δίχως να μπορεί να
αγγίξει τον δίπλα του.
Μαρία Μαγουλά
Εικαστικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου