Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Εργασιακές Πτήσεις

Δεν υπάρχει πιο άσχημο πράγμα απ΄το να ζητάς να σε πάρει πίσω ένας
εργοδότης που δεν σε θέλει. Αν η απόλυση είναι εκδικητικού χαρακτήρα
το χειρότερο που έχει να κάνει ο εργαζόμενος αυτός είναι να
επαναπροσληφθεί απ΄αυτόν τον εργοδότη Ειδικά μέσα στον ιδιωτικό τομέα.
Στον ιδιωτικό τομέα οι ευνοούμενοι ανάξιοι δεν είναι απλά τεμπέληδες
που σου φορτώνουν τη δουλειά τους όπως στο ελληνικό δημόσιο, είναι από
τζάκι κοινωνικής εξυπηρέτησης που κάνει ο εργοδότης σε υψηλές
γνωριμίες του, που αν ο απολυμένος δεν έχει βρισκόταν εξαρχής σε μια
σιωπηλή δυσμένεια.


Τα εργασιακά δικαιώματα δεν είναι αυτά που είναι γραμμένα μόνο στα
χαρτιά αλλά και οι συνθήκες εργασίας σε καλό κλίμα και ευχάριστο για
τον εργαζόμενο ώστε αυτός να μπορεί να αποδώσει επειδή το νιώθει ότι
θέλει και να μην καταντήσει η Εργασία του ένας Ψυχαναγκασμός των άλλων
κοινωνικών πιέσεών του μέσα σε ένα περιβάλλον που οι βαθμίδες του
είναι προκατασκευασμένες. Μια ενδεχόμενη επαναπρόσληψή του που έστω θα
έχει κατορθώσει το πρώτο (καλές συμβάσεις) είναι καταδίκη του αν δεν
έχει προοπτική για το δεύτερο. Η ευημερία ενός εργαζόμενου δεν
κατοχυρώνεται ποτέ από αυτές. Κοινώς: καλό είναι που υπάρχουν
αντιδράσεις για τις συμβάσεις που ποτέ δεν έχουν αποτέλεσμα στις
συμβάσεις ή έστω με το όραμα να αλλάξει αυτό, αλλά ο άνθρωπος που απολύθηκε από
τέτοιους χώρους καλύτερα να ψάξει άλλον εργοδότη αν θέλει μια δουλειά
με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ που θα τον σέβονται στο
περιβάλλον του και θα έχει βασικό του μισθό οπωσδήποτε την ηθική
αμοιβή αναγνώρισής του που αυτό είναι ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΕΝΔΥΣΗ. Αν
δεν το έχει εξασφαλίσει αυτό τι ακριβώς γυρεύει διεκδικώντας
μονιμοποίησή του ολοχρονική; θα το έκανε αυτό το αυτοκακοποιητικό του
σε μια άλλη διαπροσωπική του σχέση από μεγάλη ανάγκη; ΚΑΚΟΣ ΓΑΜΟΣ.

Τα εργασιακά δικαιώματα και οι διεκδικήσεις τους πρέπει να
αναπτερώνουν την ψυχολογία του απολυμένου και όχι να τον σπρώχνουν
καταπάνω στην σταθεροποιημένη κακοποίησή του μεριμνώντας ώστε ο
άνθρωπος αυτός πάντα να βρίσκεται κουρελής από ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μπροστά
στον εργοδότη του μα και ανάμεσα τους ευνοούμενους ανάξιους
συναδέλφους του, και αυτό να λέγεται τι; Εργάτης; Αν ένας κακός
εργοδότης σε φτύνει ΜΙΑ εσύ φτύστον ΔΕΚΑ με αξιοπρέπεια και απαξίωσή
του, και πάρε αποζημίωση το Βίωμα και την Εμπειρία πως μοιάζουν οι
ΚΑΚΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ σου. Είναι εκείνοι που δεν σε ΠΛΗΡΩΝΑΝ ΠΟΤΕ με μια
καλή κουβέντα για τις ικανότητες και τους κόπους σου ενώ έδιναν
απλόχερα κολακεία σε
όποιον δεν το άξιζε όπως εσύ.

Δεν συμφωνώ με την επαναπρόσληψη ανθρώπου σε Τιμωρητικό του Εργοδότη που έχει
κακοποιήσει ήδη τον εργαζόμενο, αυτό θα τον κάνει πιο δυστυχισμένο και
πιο επιθετικό από ποτέ με αυτοκαταστροφικότητά του και με
εσωτερικευμένη του επιθετικότητα πράγμα που οφελεί μόνο τα σωματεία,
και όχι τον ίδιο, για να τον φανατίσουν, να μην έχει αυτόνομη και
αμερόληπτη Κρίση αλλά να κοπιάζει τυφλός σε μια τρύπα εκεί που
ευνοούνται λόγω καταγωγής και γνωριμιών. Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ και ευρεία
ενημέρωση των γύρω για το ποιος είναι ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ εργοδότης είναι η
Ουσία όχι από φαντασία αλλά από βιωματική γνώση πρώην εργαζομένου σε
αυτόν. Υπάρχει όμως και μια λεπτή γραμμή πού τελειώνει η κακοποίηση
του εργαζόμενου από τιμωρητικό εργοδότη και από που και μετά
(επαναπρόσληψη) ξεκινά η χρησιμοποίηση του συναισθήματός του από τα
σωματεία εκτός αν πιστεύει ότι η ανάγκη του ανήκειν κάπου είναι ποτέ
ΙΣΑΞΙΑ ΣΑΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ με έναν καλό λόγο απ΄τον
μελλοντικό εργοδότη του που τον κοιτά σαν άξιο συν-εργάτη στο κοινό
τους Έργο. Είναι η διαφορά ενός ανθρώπου που θα τον κάνουν να πιστεύει
ο ίδιος ότι είναι εργάτης και όχι άνθρωπος που πιστεύει ότι όντως έχει
κάποιες ικανότητες αντί απλά ενέργεια προς ξόδεψη.

Να διεκδικείς την ΑΞΙΑ σου αν δεν θες να στην ισοπεδώσουν ΟΛΟΙ και να
σε κάνουν πιο μυρμήγκι από ποτέ με ενέργεια προς ξόδεψη που είναι η
διαφορά σου ότι αγωνίζεσαι για την ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ και την ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ
ΣΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗ με υψηλό ηθικό όμως. Εκεί που δεν σε θέλουνε λόγω
καταγωγής σου μην επιστρέφεις. Πάρε το αεροπλάνο σου, άνοιξε τα δικά
σου φτερά, και πέτα αλλού, εκεί που δεν υπάρχουν τιμωρίες επειδή απλά
γεννήθηκες.

Μαρία Μαγουλά
εικαστικός
φωτο

Δεν υπάρχουν σχόλια: