Ο ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝΕ………

Ο ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝΕ………

O φόβος φυλάει τα έρμα…και αποτελεί διαχρονική τακτική χειραγώγησης. Ο φόβος μαζί με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που είναι λίαν ισχυρό στο έλλογο ανθρώπινο είδος και ξεχωρίζει τον συνετό από τον διαταραγμένο, συνιστούν δυο ισχυρούς μοχλούς ελέγχου των μαζών και γενικά της κοινωνίας ανά τους αιώνες.

Επ΄αφορμής του κωρονοιόύ που αποτελεί σαφέστατα μία ζωτική απειλή και αναντίρρητα οφείλουμε να εναρμονιστούμε πλήρως με τις επιταγές του παγκοσμίου οργανισμού υγείας, ανασύρονται «χθόνιοι» στόχοι που υπηρετούν άριστα συγκεκριμένα συμφέροντα όπως:

1. H αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού, -ένα από τα πλέον κρίσιμα ζητήματα που απειλούν τον πλανήτη και την εξάντληση των πόρων- με μείωση των μη παραγωγικών πληθυσμιακών ομάδων.
2. Η οικονομική αποφόρτιση των κρατών από τις παροχές χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα επί του ΑΕΠ (Συντάξεις, επιδόματα, μηχανισμοί στήριξης ευπαθών ομάδων κτλ)
3. Η αποδυνάμωση του κοινωνικού ιστού από στοιχεία που ενισχύουν την ταυτότητα, την φυσιογνωμία και την συνοχή του, στο έθνος , στον λαό ή και στον πληθυσμό με αυθεντικό τοπικό χρώμα .Η απομάκρυνση από την θρησκεία, ο περιορισμός ή η απαγόρευση της συμμετοχής σε εθιμοτυπικές διαδικασίες διακριτές για κάθε χώρα η τόπο, εορτές εθνικές , θρησκευτικές ή τοπικές αποτελούν εμφανή μέτρα αποδυνάμωσης.
4. Ο περιορισμός της επικοινωνίας , των επαφών, της ανταλλαγής απόψεων , της κοινωνικότητας, της συναισθηματικής προσέγγισης και όλων εκείνων των δεδομένων που διαμορφώνουν και καθορίζουν την ουσιαστική ανθρώπινη φύση ενισχύει την μηχανιστική συμπεριφορά μας.
5. Ο Κατ΄οικον εγκλωβισμός , σε ‘ένα περιβάλλον που όπως έχει καθοριστεί από τα δεδομένα της σύγχρονης εποχής, χαρακτηρίζεται ορθά για το κοινό καλό από αδιάλειπτο βομβαρδισμό συγκεκριμένης πληροφορίας από τα μέσα ηλεκτρονικής πληροφορίας και κοινωνικής δικτύωσης , ελάχιστα απέχει από την πλύση ή τις επιστημονικές τεχνικές «προγραμματισμού» του ανθρωπίνου εγκεφάλου.
6. Η διαρκής παροχέτευση κανόνων και οδηγιών από όλα τα μέσα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εκτός από την αντικειμενική της χρηστικότητα λόγω των ιδιαζόντων συνθηκών, ως ένα ευφυές πείραμα υπακοής, προσαρμογής και ελέγχου των ανθρώπων παγκοσμίως
7. Η ενίσχυση και γενίκευση της χρήσης πλαστικού χρήματος αποσκοπεί στον πλήρη έλεγχο όχι μόνο της κίνησης της αγοράς αλλά και του προσωπικού αγοραστικού προφίλ καθενός από εμάς. Δηλαδή μέτρο πάταξης της «φοροδιαφυγής» , διερεύνησης των τάσεων και προτιμήσεων του καταναλωτικού και άντληση προσωπικών δεδομένων με μια κίνηση μάτ που λέει όχι στα χαρτονομίσματα επειδή τώρα όντως βλάπτουν σοβαρά την υγεία.,
8. Η προοπτική επενδύσεων και ανάκαμψης της αγοράς και των οικονομιών , με παροχή συγκεκριμένων επενδυτικών κινήτρων προς συγκεκριμένες προαποφασισμένες κατευθύνσεις αποτελεί ένα ευοίωνο σενάριο που ήδη προαναγγέλθηκε. Άλλωστε μετά από κάθε πόλεμο παντός είδους ακολουθούσε η ανάπτυξη και η ευημερία προς όφελος ασφαλώς συγκεκριμένων ομάδων. Εδώ η εποχή μετά-κορωνοιού λειτουργεί ενέσιμα προς την κατεύθυνση της τόνωσης της οικονομίας παγκοσμίως, μία περίοδο που την χαρακτήριζε , νοσηρή αστάθεια.
9. Η στήριξη της παγκοσμιοποίησης διαφαίνεται έντονα μέσα από την παρούσα κατάσταση. Υπό το πρίσμα μίας καθολικής τραγωδίας ενώ δεν υπάρχει κινητικότητα πληθυσμών μεταξύ των χωρών ωστόσο ή πλειοψηφία των ανεπτυγμένων χωρών, στις οποίες οι άνθρωποι είχαν το μορφωτικό επίπεδο και την κριτική ικανότητα να διατηρήσουν εκείνα τα στοιχεία που συνιστούσαν την εθνική τους ταυτότητα -άσχετα με τις προσαρμογές τους στις σύγχρονες εξελίξεις- καθίστανται τρωτοί έντονα επιρρεπείς στην ομογενοποίηση των πάντων. Οι κανόνες κι οι εντολές, στην περίπτωση του κορωνοιού πραγματικά και δικαίως δεν επιδέχονται κριτικής.
10. Το «homo homini lupus», του Τόμας Χόμπς, αποκτά τις διαστάσεις της καχυποψίας, της «αμυντικής εχθρικότητας» και εντέλει του εντελώς απλού και κατανοητού « δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι εγώ να την βγάλω καθαρή πάση θυσία». Αυτό εκφράζεται απλά και σχετικά ανώδυνα μέσα από το στάδιο του: αγοράζω όλα τα αντισηπτικά για την πάρτη μου κι οι άλλοι άιντε κουρευτείτε, έως και με αρρωστημένο εγωκεντρισμό πχ με την ευχή να «καταλήξουν» όλοι οι άλλοι, -εννοείται πάντα οι άλλοι-, από κορωνοιό ώστε να μην μείνει κανείς πάσχοντας εν ζωή και να κολλήσει εμένα.

Κι όσο ακραία και υπερβολικά να φαντάζουν τα παραπάνω άλλο τόσο ακραίο και υπερβολικό σενάριο ήταν όλο αυτό που ζούμε τώρα πριν αποτελέσει μεγαλοπρεπώς την ίδια την ζοφερή καθημερινότητά μας. Δεν ισχυρίζομαι τίποτα περισσότερο από ότι αναφέρω .Δεν κρίνω τα μέτρα τις προφυλάξεις, ούτε αμφισβητώ την αναγκαιότητά τους. Ασφαλώς κι όλοι κανόνες οφείλουν να τηρηθούν απολύτως. Η νόσος καραδοκεί και η προφύλαξη πραγματικά σώζει ζωές. Το μένω σπίτι δεν λέγεται για να ειπωθεί. Είναι χρέος όλων μας. Ημίμετρα με την ανθρώπινη ζωή δεν υπάρχουν. Ο κίνδυνος που λέγεται κορωνοιός, φυσικός ή τεχνητός αδιάφορο μου είναι, είναι όντως μία θλιβερή πραγματικότητα που επιβάλλει σαφείς κανόνες και υπέρμετρη προσοχή. Όμως είναι στο χέρι του καθενός από μας να διατηρήσουμε τις, αξίες ,την πίστη μας, την ταυτότητα , τις παραδόσεις , την ανθρωπιά μας μέσα από την αγάπη και τον σεβασμό μας προς τον συνάνθρωπο . Είναι στο χέρι μας να παραμείνουμε όχι μόνο με τα μάτια και τα αυτιά ανοικτά αλλά κυρίως με το πνεύμα μας σε εγρήγορση ώστε να φιλτράρουμε την πληροφορία , να την ζυγίζουμε στο τόσο όσο, σε αυτό το όσο μας επιτρέπει να παραμείνουμε αυτοί που ήμασταν χωρίς εκπτώσεις στην ηθική μας υπόσταση .Και τέλος είναι πραγματικά σημαντικό το διάστημα που παραμένουμε σπίτι μας, να μελετήσουμε βιβλία, να επικοινωνήσουμε με τους δικούς μας, με τα παιδιά μας , να μοιραστούμε τους φόβους, τις σκέψεις και τις ανάγκες τους, να θυμηθούμε όλα αυτά που μας ενώνουν αυτά που μας έκαναν αυτό που είμαστε, τα κοινά μας αλλά κι εκείνα τα οποία κατέστησαν ξεχωριστό τον καθένα από εμάς.

Είναι επιβεβλημένο, να συζητήσουμε, να αναρωτηθούμε, να αναζητήσουμε την αλήθεια όπως μπορούμε κι ακόμη πιο ουσιαστικό να δείξουμε ό ένας στον άλλο- έστω σε αυτούς που είναι δίπλα μας αυτές τις στιγμές- την έγνοια, την αγάπη, το ενδιαφέρον μας, με ένα χάδι, μια αγκαλιά, έναν καλό λόγο αλλά και σε εκείνους που είναι μακριά με ένα μήνυμα ή ένα τηλέφωνο.

Ας γίνει το διαδίκτυο μέσο συναισθηματικής επαφής μεταξύ των ανθρώπων που τους χωρίζει η απόσταση κι όχι εργαλείο διασποράς του φόβου και χειραγώγησης, όχι ένα φονικό όπλο στον πόλεμο της άλωσης της ανθρωπιάς μας.

Ας μείνουμε σπίτι με την γνώση και την επίγνωση ότι το σπίτι μας είναι το πνεύμα μας, η ψυχή μας, η μνήμη μας κι οι άνθρωποί μας , όλοι οι άνθρωποι!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΑΜΟΛΗ