1η Μάη 2020 Καμιά νέα θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου - Να πάρουμε από τα πλούτη του! Για τα δικαιώματα στην δουλειά, την υγεία, την παιδεία και τα δημόσια αγαθά, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες

Η Πρωτομαγιά του 2020 σε ολόκληρο τον κόσμο αναμφισβήτητα είναι διαφορετική από τις προηγούμενες χρονιές. Η πανδημία του κορονοϊού σφραγίζει τις εξελίξεις σε όλες τις χώρες με την εργαζόμενη πλειονότητα παγκόσμια να σηκώνει το μεγάλο βάρος σε όλα τα επίπεδα. Στο όνομα του ιού έχουν παρθεί σημαντικά μέτρα που πλήττουν για άλλη μια φορά το εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, τα δικαιώματα, συνολικά τη θέση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.Το κεντρικό ζήτημα της περιόδου είναι το ποια τάξη θα πληρώσει το λογαριασμό της αντιμετώπισης του ιού και της νέας οικονομικής κρίσης/ύφεσης που τη συνοδεύει σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Θα πληρώσει επιτέλους η αστική τάξη, οι πολυεθνικοί όμιλοι, οι τράπεζες και οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι εμπορικές αλυσίδες από τον συσσωρευμένο πλούτο από τα κέρδη που κατέχουν, ή θα πληρώσει πάλι η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα;

Το εργατικό και λαϊκό κίνημα χρειάζεται να απαντήσει επιθετικά και αποφασιστικά σε αυτό το ερώτημα και να πάρει τα απαραίτητα μέτρα ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης ώστε να μην πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι την κρίση. Αυτό σημαίνει, καταρχήν, ότι αγωνιζόμαστε τώρα και κλιμακώνουμε σε διάρκεια και μορφές και δεν θα «λογαριαστούμε μετά». Τώρα απολύουν, τώρα κόβουν μισθούς, τώρα η κυβέρνηση φέρνει σοβαρά αντιλαϊκά νομοσχέδια, τώρα λείπουν υγειονομικό προσωπικό και μέσα προστασίας. Σημαίνει ότι κάνουμε τώρα βήματα στη συσπείρωση, οργάνωση, το συντονισμό των ζωντανών και μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος, ώστε να υπάρξει ένα κέντρο πραγματικού αγώνα, που δεν θα περιμένει καμία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που εκτός από το ότι «έμειναν σπίτι» όλο αυτό το διάστημα απροκάλυπτα «μένουν με τα αφεντικά» και στηρίζουν την κυβέρνηση. Μπορούμε και χωρίς αυτούς! Για αυτό καλούμε τους μαχόμενους εργαζόμενους και εργαζόμενες να συμβάλλουν στην αναγκαία ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Για μάχιμα ταξικά συνδικάτα, για την ανάπτυξη της ταξικής αντικαπιταλιστικής πτέρυγας στο εργατικό κίνημα και συνολικά, αλλά και για τη δημιουργία μιας εργατικής κίνησης ταξικής χειραφέτησης. Για την ριζική ανασυγκρότηση και αντεπίθεση της εργατικής τάξης και την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Οι εργαζόμενοι κρατάμε την κοινωνία όρθια – ο κόσμος αυτός θα γίνει δικός μας

Η πανδημία έφερε και την απομυθοποίηση μιας σειράς από ιδεολογήματα που διχάζουν τις κοινωνίες σε όφελος της άρχουσας τάξης. Έγινε πιο φανερό ότι δεν υπάρχει ελπίδα για το μέλλον όσο ο νόμος του κέρδους καταστρέφει τη φύση. Όσο ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής αντιμετωπίζει τους ανθρώπους σαν αναλώσιμους και τη φύση ως πεδίο καταλήστευσης πρώτων υλών και επέκτασης της αγοράς. Όσο οι αστικές κυβερνήσεις κάθε απόχρωσης θα δίνουν προτεραιότητα π.χ. στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αντί για τη δημόσια υγεία, στη σωτηρία των επιχειρήσεων και των κερδών και όχι των ανθρώπων και των δημόσιων αγαθών. Μέσα στην κρίση αποδείχθηκε άλλη μια φορά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι «ενότητα» για την εκμετάλλευση των εργατικών τάξεων της Ευρώπης και ταυτόχρονα διχασμός και ανταγωνισμός για τη μοιρασιά της πίτας. Φάνηκε ότι ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός αποφασίζει με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και διατάγματα, χρησιμοποιεί ένα τεράστιο πλέγμα μορφών καταστολής, απαγορεύσεων, πειθάρχησης και παρακολούθησης. Φάνηκε ότι κανένα «κλειστό» σύνορο δεν εμποδίζει την καταστροφή, αντίθετα ότι χρειάζεται διεθνής αλληλεγγύη και συνεργασία των λαών.

Το τελευταίο δίμηνο επίσης φάνηκε ακόμα πιο ανάγλυφα ότι η εργατική τάξη είναι εκείνη που κρατά όρθια την κοινωνία, που χωρίς αυτή κυριολεκτικά «γρανάζι δεν γυρνά». Οι εργαζόμενοι στην υγεία, στην παραγωγή τροφίμων και φαρμάκων, στις μεταφορές και τη διανομή, κ.α. διασφαλίζουν την επιβίωση της κοινωνίας. Μπορούμε λοιπόν χωρίς αφεντικά, αξίζουμε το παρόν και το μέλλον αυτών που παράγουν τον πλούτο. Και φυσικά φάνηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο η εκκωφαντική αποτυχία των ιδεολογημάτων και των πολιτικών που κατεδάφιζαν για χρόνια τα δημόσια αγαθά και συστήματα στο όνομα της ιδιωτικής οικονομίας και των κερδών. Η ανάγκη για δημόσια, καθολική, δωρεάν ποιοτική υγεία πρώτα απ΄ όλα. Η έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Η προτεραιότητα στην παραγωγή και επάρκεια διατροφικών προϊόντων για το λαό και όχι για τις εξαγωγές και τα κέρδη.

Από όλες τις πτυχές της υγειονομικής και οικονομικής/κοινωνικής κρίσης που βιώνουμε αναβλύζει λοιπόν το ερώτημα: Σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε;

Η δική μας απάντηση, η απάντηση της κοινωνικής πλειονότητας σήμερα δεν χωράει μισόλογα: Αυτός ο κόσμος πρέπει να γίνει δικός μας για να σωθεί. Σε μια κοινωνία όπου ο πλούτος και η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια αυτών που σηκώνουν το βάρος της ζωής, αυτών που παράγουν τον πλούτο και μπορούν και πρέπει να αποφασίζουν για όλα. Για αυτό καλούμε τους πρωτοπόρους αγωνιστές και αγωνίστριες να συμβάλλουν στις διαδικασίες για τη συγκρότηση ενός σύγχρονου προγράμματος και κόμματος κομμουνιστικής απελευθέρωσης που είναι επείγουσα ανάγκη της εποχής μας.

Αγώνας για ζωή και ελευθερία – Κατάργηση της εκμετάλλευσης

Το ΝΑΡ, η ν.ΚΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το μαχόμενο δυναμικό της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς και οι ταξικές δυνάμεις, καλούν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους, όλα τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε συσπείρωση και αγώνα τώρα! Να ξεδιπλώσουμε την άμεση πάλη για τα υγειονομικά, εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες του λαού και της νεολαίας, τώρα και μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, δένοντάς την με την προγραμματική, πολιτική και κινηματική προετοιμασία της μάχης ενάντια στο νέο γύρο της αστικής επίθεσης που θα κλιμακωθεί.

Καμία συναίνεση με την κυβέρνηση ΝΔ και τα μέτρα της δεν μπορεί να υπάρξει. Η κυβέρνηση και η πολιτική της είναι βαθιά ταξική, προς όφελος της πλουτοκρατίας και των εργοδοτών. Η γραμμή «πανεθνικής» συναίνεσης που προωθεί η αστική τάξη θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα με την «ανάγκη να είμαστε ενωμένοι για να ξεπεράσουμε και την οικονομική κρίση» και βέβαια με την αντιδραστική αξιοποίηση του προσφυγικού ζητήματος και των Ελληνο-Τουρκικών που θα επανέλθουν στο επίκεντρο της κοινωνικό-πολιτικής αντιπαράθεσης.

Καμιά αυταπάτη δεν επιτρέπει η στάση ολικής συναίνεσης του ΣΥΡΙΖΑ και όλης της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης του αστικού πολιτικού σκηνικού στην κυβερνητική πολιτική. Εξάλλου πολλά από τα μέτρα της ΝΔ στηρίζονται σε κρίσιμες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ με κορυφαία το δικό του τρίτο μνημόνιο. Δεν είναι ώρα για συμβολικές διαμαρτυρίες και για… συμπεράσματα που θα μεταφραστούν σε κοινοβουλευτικούς ψήφους όταν έρθει η ώρα…, όπως κάνει η ρεφορμιστική αριστερά του ΚΚΕ. Είναι ώρα αποφασιστικής μάχης για ζωή και ελευθερία! Με μια άλλη αριστερά, μαχόμενη και επαναστατική, μαζική και δυνατή για την ανατροπή.

Σε αυτή τη μάχη να πάρουμε όλοι θέση!

Για την ταξική χειραφέτηση και την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου-κυβερνήσεων-ΕΕ

Για την διεθνιστική αλληλεγγύη και πάλη των λαών ενάντια στον πόλεμο και την καταστροφή