Η καταστροφική κρίση του κορωνοϊού SARS-CoV-2 ως ευκαιρία για το χτίσιμο ενός καλύτερου κόσμου

Η καταστροφική κρίση
του κορωνοϊού SARS-CoV-2
ως ευκαιρία για το χτίσιμο
ενός καλύτερου κόσμου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ της Πρωτοβουλίας Διαλόγου
για την Άμεση Δημοκρατία
και τον Ουμανισμό,
σε Στοχασμό και Διάλογο

Του Κώστα Λάμπου
δρ. Οικονομικών Επιστημών, δοκιμιογράφου

Ο νέος, αόρατος, δειλός και ύπουλος και γι’ αυτό ιδιαίτερα φονικός κορωνοϊός SARS-CoV-2 επέλεξε νομοτελειακά να επιτεθεί και να αιφνιδιάσει την ανθρωπότητα την στιγμή που η εμπορευματοποίηση της υγείας είχε γονατίσει τα Εθνικά Συστήματα Υγείας με αποτέλεσμα τον θάνατο δεκάδων, ίσως και εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας.
Η ιατρική επιστήμη με την επιστημονική κοινότητα και ολόκληρο το σώμα των λειτουργών της υγείας ανταποκρίνεται καθημερινά όλο και περισσότερο στην καταστολή της ασθένειας και σώζει αμέτρητες ζωές και πολύ σύντομα θα μπορεί να την αντιμετωπίζει αποτελεσματικότερα και προληπτικά με τα αντίστοιχα νέα φάρμακα και εμβόλια


Ο SARS-CoV-2 θα ηττηθεί πολύ σύντομα και οριστικά, αλλά οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι κατάφερε μερικά πράγματα που κανένας δεν τα θεωρούσε εφικτά:

1. Ο SARS-CoV-2 κατάφερε, πέρα από τις εκατόμβες νεκρών, κάτι πολύ σημαντικότερο και εντελώς αδιανόητο. Κατάφερε να αχρηστέψει όλα τα φοβερά και μαζικά θανατηφόρα όπλα των μεγάλων δυνάμεων που καταστρέφουν τον πλανήτη και την ανθρωπότητα και διεκδικούν την ηγεμονία αυτού του πλανήτη και τελικά απόδειξε πως οι υποτιθέμενες κραταιές εξουσίες των λεγόμενων μεγάλων δυνάμεων στοχεύουν σε λάθος εχθρούς.

2. Ο SARS-CoV-2 κατάφερε, επίσης, να ταπεινώσει με τον πιο αδιαμφησβήτητο τρόπο όχι μόνο το κεφάλαιο και τους αξιολύπητους ‘πρόθυμους’ και ‘χρήσιμους ηλίθιους’ τοπικούς εκφραστές του, αλλά και τον σκληρό πυρήνα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που αναγκάστηκαν να υποκύψουν, άλλος αργά και άλλος γρήγορα, στις επιταγές και στους κανόνες της επιστήμης, της λογικής και του ορθολογισμού και να ζητήσουν την βοήθεια του περιφρονημένου και λεηλατημένου Εθνικού Συστήματος Υγείας και να διαθέσουν στο πολλαπλάσιο τα χρήματα που απαιτούσε η κανονική λειτουργία του.

3. Ο SARS-CoV-2 κατάφερε, ακόμα, να ακινητοποιήσει απόλυτα, για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, ολόκληρη την ανθρωπότητα, κάτι που καμιά εξουσία, καμιά κυβέρνηση, καμιά θρησκεία, καμιά ιδεολογία, κανένα πολιτικό κόμμα, καμμιά συνδικαλιστική οργάνωση δεν κατάφερε μέχρι τώρα στην ανθρώπινη ιστορία και δεν θα μπορούσε να καταφέρει.

4. Ο SARS-CoV-2 κατάφερε, ακόμα, να κλείσει όλες τις Εκκλησίες και να αποδείξει την ουσιαστική αδυναμία όλων των σκοταδιστικών ιερατείων, των υποτιθέμενων εκφραστών του ‘κράτους του θεού’, που κραδαίνοντας την ακαμψία των λεγόμενων θεόσταλτων, και πέραν πάσης επιστήμης και λογικής, δογματικών κανόνων, τρομοκρατούν τα ‘ποίμνιά τους’ για να διαπλέκονται ξεδιάντροπα με τις λεγόμενες κοσμικές εξουσίες, δηλαδή με το κράτος του κεφαλαίου, των ανισοτήτων, της εκμετάλλευσης, της αδικίας, των απάνθρωπων και των καταστροφικών πολέμων.

5. Ο SARS-CoV-2 κατάφερε, όμως, να αποκαλύψει και την ύπαρξη των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, ως εργαζόμενη κοινωνία, την ύπαρξη της οποίας το κεφάλαιο, η συστημική ιντελιγκέντσια και οι ντελάληδές του, αρνούνται πεισματικά. Μια ύπαρξη που τσαλάκωσε κάθε νοσηρό εγωισμό και ανάδειξε το Κοινό των Ανθρώπων, ως Οικουμενικό Εμείς, ενωμένο, αλληλέγγυο, αδελφικό και στρατευμένο στην καταπολέμηση του πραγματικού κοινού εχθρού, αφήνοντας στην χλεύη και στην περιφρόνηση της ανθρωπότητας ολόκληρης, τον νοσηρό ανταγωνισμό πλειοδοσίας της μητρόπολης της παγκοσμιοποίησης, του αμερικανισμού, για την αγορά με δόλο και το μπλοκάρισμα των αναγκαίων υλικών, φαρμάκων και αναλώσιμων για την θεραπεία των ασθενών, προκειμένου να τα στερήσουν από χώρες που τα είχαν περισσότερη ανάγκη, αφού γι’ αυτούς ο κορωνοϊός δεν ήταν παρά εφεύρεση των δημοσιογράφων και των πολιτικών αντιπάλων τους για να χάσει τάχα τις εκλογές ο πλανητικός τραμπούκος.

6. Ο SARS-CoV-2 κατάφερε ακόμα και το πολύ σημαντικότερο, δηλαδή, να γονατίσει την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία τόσο όσο καμιά από τις πάμπολες καπιταλιστικές κρίσεις υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης που προηγήθηκαν και μάλιστα σε βαθμό που η ανάλγητη και κατά κανόνα κρατικοδίαιτη ιδιωτική επιχειρηματικότητα να είναι αναγκασμένη να ανακαλύψει το κατασυκοφαντημένο κράτος της για να ζητήσει βοήθεια για να ξανακάτσει στο σβέρκο της κοινωνίας και να ξανακάνει τα ίδια και χειρότερα, στερώντας γι’ αυτό και για μια ακόμα φορά πόρους από την κοινωνία για να την ξαναρίξει σε νέα και πιο σκληρά μνημόνια, με ακόμα περισσότερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων για εργασία με διπλάσιο χρόνο έναντι μισού μεροκάματου και χωρίς δικαιώματα και προγράμματα λιτότητας που θα την αναγκάσουν σε καινούργια υποταγή στον απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό. Είναι προφανές ότι το γονάτισμα όλων των επιμέρους οικονομιών και της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας συνολικά δημιουργεί ένα μεγάλο και απρογραμμάτιστο κενό, ένα τεράστιο χάος που θα προσπαθήσει το κεφάλαιο να το ξαναγεμίσει, προφανώς με βίαιο και ανορθόδοξο τρόπο προκειμένου να επιβιώσει και να συνεχίσει να εκτρέπει τον ανθρώπινο πολιτισμό από την, δύσκολη και βασανιστική είναι αλήθεια, διαχρονική πορεία του προς την κοινωνική ισότητα.

7. Όμως, τέλος, ο SARS-CoV-2 απόδειξε στον καθένα μας, στις επί μέρους κοινωνίες, στα έθνη και στην ανθρωπότητα συνολικά πόσο ευάλωτος και σαθρός είναι ο καπιταλισμός και πόσο εύκολο είναι να απαλλαγούμε από αυτόν, αρκεί να αναλογιστούμε ότι: Αυτό που κατάφερε ένα αόρατο, κατασκευασμένο με κακό σκοπό , ή τυχαίο από λάθη και παραλείψεις του κεφαλαίου και της αδηφάγου ατομικής ιδιοκτησίας γενικά και της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής ιδιαίτερα, ον, να γονατίσει τον καπιταλισμό, αλλά με αποτέλεσμα τόσα θύματα, τόσες καταστροφές και τόσες αβεβαιότητες και τόσους κινδύνους, θα μπορούσε να το καταφέρει η εργαζόμενη ανθρωπότητα, ως Όλον και ως Κοινό των Ανθρώπων, με μια ενωτικά σχεδιασμένη στρατηγική και μια καθολικά προγραμματισμένη αποχή από κάθε είδους παραγωγική δραστηριότητα και μάλιστα χωρίς θύματα και χωρίς ζημιές. Ο εξουσιαστικός φόβος, η εργοδοτική και η κρατική τρομοκρατία και η ανασφάλεια θάφτηκαν κάτω από τα τεράστια αποθέματα, αντοχής, θέλησης και αλληλεγγύης που διαθέτουν οι επιμέρους εργαζόμενες κοινωνίες και η εργαζόμενη ανθρωπότητα συνολικά. Η σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία, που τόσο στάθηκαν αρωγοί ακόμα και σε αυτόν τον άγνωστο και άνισο πόλεμο και που οι απλές, άπειρες και κομβικής σημασίας εφαρμογές τους, ανάγκασαν ολόκληρη την ανθρωπότητα να κατανοήσει ότι είναι κτήμα της και δύναμη απελευθέρωσής της, θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν όλους μας ανεξαίρετα να κατανοήσουμε ότι, ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός, ο κόσμος που οδήγησε το είδος μας από τις σπηλιές στο διάστημα και στην αέναη προσπάθειά του για κοινωνική ισότητα.

Ας μην αφήσουμε αυτήν την ανεπανάληπτη ευκαιρία να πάει χαμένη. Ας χτίσουμε άμεσα, (και μακριά από "μεσσίες", Φύρερ, φωτισμένους ή/και λαϊκιστές αρχηγούς και εξουσιαστικές "επαναστατικές πρωτοπορίες"), κοινωνικά δίκτυα και δίκτυα επικοινωνίας που θα καταλήγουν σε δίκτυα ενότητας, αλληλεγγύης, συνεργασίας, κοινού οράματος και κοινού σκοπού και συντονισμένης δράσης από τώρα, ώστε με το τέλος του εφιάλτη κορωνοϊού να φράξουμε τον δρόμο σε κάθε συμμορία που θα θελήσει να μας ξανακάτσει στον σβέρκο για να μπορέσουμε να ξαναχτίσουμε τον τόπο μας, την πατρίδα μας την μικρή, την Ελλάδα μας, την πατρίδα μας την μεγάλη και τον πλανήτη μας την ενιαία και μοναδική πατρίδα όλων μας, πάνω στην φιλοσοφία ζωής, μακριά από θανατόφιλες θρησκείες και εξουσιαστικές ιδεολογίες, που θα ακουμπάει πάνω σε σταθερές, δοκιμασμένες και πανανθρώπινες αξίες του "τα πάντα ρει και ουδέν μένει ως έχει", "μέτρον άριστον" και "μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο άνθρωπος". Ας οραματιστούμε και ας χτίσουμε εδώ, τώρα και παντού έναν Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό. Ας θεμελιώσουμε τώρα και όλοι μαζί τον πολιτισμό της κοινωνικής ισότητας, με την μορφή της Άμεσης Δημοκρατίας και περιεχόμενο την Αταξική Κοινωνία.

Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου
για την Άμεση Δημοκρατία και τον Ουμανισμό.

ΠΗΓΗ: Classless Democracy, 9.4.2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,