Η «λίστα Πέτσα» που αναπαράγει και ενισχύει την
άνομη σχέση συναλλαγής και χειραγώγησης του
κυβερνητικού καθεστώτος με τα ΜΜΕ απέρριψε και τα
τελευταία προσχήματα της παράταξης: την (τυπική
έστω) διάκριση μεταξύ του «νόμιμου» και του
«ηθικού».
προκειμένου να ικανοποιηθούν οι βουλήσεις και τα συμφέροντά του.
Το τί είναι νόμιμο και το τί είναι ηθικό το αποφασίζει το Σύστημα και το επιβάλλει με τους δικούς του τρόπους: Με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς ενός κράτους έκτακτων εξουσιών, με τη διάλυση των θεσμικών – κοινωνικών ερεισμάτων των πολιτών, με την απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών.
Αυτή τη διαδικασία αποηθικοποίησης της Πολιτικής τη συνοδεύει η αδιαντροπιά, η περιφρόνηση και η απαξίωση που επιδεικνύει το κυβερνητικό καθεστώς όχι μόνο προς τους πολιτικούς του αντιπάλους αλλά και προς την κοινωνία, ακόμα και προς τους δικούς του ψηφοφόρους.
Πού στηρίζουν αυτή την ξεδιάντροπη, την ανοίκεια, την κυνική συμπεριφορά ο Πρωθυπουργός και οι «καθοδηγητές» του; Στη βεβαιότητα ότι θα παραμείνουν εσαεί ατιμώρητοι, στην πεποίθηση ότι μπορούν να χειραγωγούν τη Δικαιοσύνη μέσα από «διατεταγμένους» θύλακες που διαθέτουν στο εσωτερικό της… Μήπως άραγε τιμωρήθηκε κανένας για τις λίστες, για τα σκάνδαλα , για το μαύρο πολιτικό χρήμα, για τα εγκλήματα της διαπλοκής;
Και όχι μόνον αυτό. Το σκάνδαλο Novartis αντιστράφηκε σε κατηγορητήριο και σε (πιθανότατη) παραπομπή του Δ. Παπαγγελόπουλου στο Ειδικό Δικαστήριο…
ΝΟΜΟΣ ΕΊΝΑΙ ΤΟ «ΔΙΚΙΟ» ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ
Το καθεστώς, εδώ και δέκα χρόνια έχει επιβάλει το δικό του «Σύνταγμα», τους δικούς του «νόμους», τη δική του «Δικαιοσύνη»… Ένας αριθμός, αυτός των 158 βουλευτών, έχει το δικαίωμα να καθορίζει τα περιεχόμενα, τις λειτουργίες και τους κανόνες της δημοκρατικής Πολιτείας. Δεν αισθάνονται, συνεπώς, την υποχρέωση να δώσουν λόγο σε κανέναν, ούτε εντός ούτε εκτός του Κοινοβουλίου…
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι λοιδωρούν τους νόμους του κράτους και είτε παρουσιάζουν πλαστά πτυχία είτε δεν έχουν καθόλου… Όμως «νόμος είναι το δίκιο του καθεστώτος», γι’ αυτό και αλλάζει ο Νόμος ,όπως στην περίπτωση του Διοικητή της ΕΥΠ ( με μεταπτυχιακό στις «μουσικές σπουδές») προκειμένου τα δικά του προσόντα να καθορίσουν τον ίδιο τον Νόμο… ‘Οσο για τον ανεκδιήγητο αλευροβιομήχανο που «υπηρετεί» ως Γενικός Γραμματέας Τουρισμού, αυτός, όντως δεν χρειάζεται κανένα πτυχίο… Υπηρέτησε ευδοκίμως τη φαμίλια Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ανταμείφθηκε με τη θέση του Διοικητή του Αγίου Όρους και στη συνέχεια παραχωρήθηκε ως κληροδότημα στον υιό του Κυριάκο, αφού άλλωστε διαθέτει επιπρόσθετα και το πιστοποιητικό του υμνητή της χούντας.
Για ποιους νόμους και για ποιους κανόνες διαφάνειας συζητάμε; Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε ένα πλάτσικο εφ’ όλης της ύλης με απευθείας αναθέσεις -παρανόμως και χωρίς να τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα –με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ακόμα και των εθνικής – στρατηγικής σημασίας υποδομών , όπως της ΔΕΗ, ακόμα και του ίδιου του νερού…
«Πήραμε το o.k. στις εκλογές και τώρα μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε» δήλωσε επίσημα η κα Μισέλ Ασημακοπούλου, γνωστή για την αυθάδεια και τον πολιτικό κυνισμό της. Αλλά και ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης «υπενθύμισε» πρόσφατα στη Βουλή στον Αλ. Τσίπρα ότι δεν έχουν καμιά βαρύτητα οι προτάσεις και ο λόγος του «αφού ηττήθηκε στις εκλογές και θα ξαναηττηθεί στις επόμενες»…
Ιταμότητα, αυθαιρεσία, ανομία, ξεδιαντροπιά: Αυτά τα στοιχεία διαμορφώνουν τον «πολιτικό λόγο» και την ταυτότητα του κυβερνητικού καθεστώτος.
Τί εκφράζει, τί υποκρύπτει και πού απευθύνεται αυτός ο «πολιτικός λόγος»;
ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΙΚΌΣ ΟΡΜΠΑΝΙΣΜΌΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΌΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΌΣ
Σύμφωνα με την καθεστωτική «λογική» η Παλινόρθωση του συστήματος συμφερόντων συνεπάγεται και το ιστορικό πέρας των διαδικασιών του παραδοσιακού δικομματισμού με την εναλλαγή των δύο αντίπαλων παρατάξεων στην εξουσία. Η «στρατηγική» του καθεστώτος αποβλέπει στην οριστική καθήλωση και συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ και στη μετατροπή του σε έναν οιονεί αδύναμο και απονευρωμένο πόλο στο πεδίο του πολιτικού συστήματος, που δεν θα μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία.
Επιδίωξη του σημερινού κυβερνητικού καθεστώτος είναι η διαμόρφωση ενός πλειοψηφικού συντηρητικού – ακροδεξιού πόλου, κατά το πρότυπο του Όρμπαν, που θα ασκεί μια ολοκληρωτικού τύπου εξουσία η οποία θα στηρίζεται στο «τρίπτυχο»: νεοφιλελευθερισμός – αυταρχισμός- υπερσυντηρητισμός.
Οι σημερινές αντιλήψεις, οι επιλογές και οι συμπεριφορές του κυβερνητικού καθεστώτος προοικοδομούν σύμφωνα με την καθοδηγητική – καθεστωτική του ελίτ – το πρόπλασμα για την προώθηση ενός τέτοιου ολοκληρωτικού προτύπου.
Γι’ αυτό και επιδιώκεται η συστηματική εξαφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ από τα συστημικά ΜΜΕ, γι’ αυτό και εξαπολύονται τα ασύστολα ψεύδη, γι’ αυτό και κυριαρχεί το αναίσχυντο πλιάτσικο, γι’ αυτό και η καταπατώνται και ευτελίζονται απροσχημάτιστα η Δημοκρατία και οι θεσμοί της.
Στόχος του συστήματος συμφερόντων είναι να κάνει αποδεκτή ή έστω ανεκτή από την κοινωνία τη δική του «ηθική». Επιδιώκεται ένα είδος «κοινωνικού μιθριδατισμού» ώστε οι πολίτες να αποδεχθούν τελικά ότι το ψεύδος, η διαρπαγή της δημόσιας περιουσίας, η καταστολή, η κατα πάτηση των δικαιωμάτων τους αποτελούν «ιστορικές αναγκαιότητες» της σύγχρονης «νέας εποχής» που αποτελεί μονόδρομο.
Εδώ ,βεβαίως, το Σύστημα αγγίζει τα όριά του και οι πρακτικές και οι αντιλήψεις του μετατρέπονται σε μπούμερανγκ. Γιατί η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι ίδιοι οι πολίτες, ακόμα και εκείνοι που ανήκουν στο μεγαλύτερο τμήμα του κοινωνικού – εκλογικού σώματος της Ν.Δ. δεν είναι διατεθειμένοι να μετατραπούν σε ανδράποδα, σε αναξιοπρεπή «αντικείμενα» μιας άθλιας, από-ηθικοποιημένης και ευτελισμένης «παρέας συμφερόντων».
Είναι φανερό ότι η «Ύβρις» της καθεστωτικής εξουσίας θα έχει ως απάντηση τη «Νέμεση» από την ίδια την κοινωνία.
Αυτή τη διαδικασία αποηθικοποίησης της Πολιτικής τη συνοδεύει η αδιαντροπιά, η περιφρόνηση και η απαξίωση που επιδεικνύει το κυβερνητικό καθεστώς όχι μόνο προς τους πολιτικούς του αντιπάλους αλλά και προς την κοινωνία, ακόμα και προς τους δικούς του ψηφοφόρους.
Πού στηρίζουν αυτή την ξεδιάντροπη, την ανοίκεια, την κυνική συμπεριφορά ο Πρωθυπουργός και οι «καθοδηγητές» του; Στη βεβαιότητα ότι θα παραμείνουν εσαεί ατιμώρητοι, στην πεποίθηση ότι μπορούν να χειραγωγούν τη Δικαιοσύνη μέσα από «διατεταγμένους» θύλακες που διαθέτουν στο εσωτερικό της… Μήπως άραγε τιμωρήθηκε κανένας για τις λίστες, για τα σκάνδαλα , για το μαύρο πολιτικό χρήμα, για τα εγκλήματα της διαπλοκής;
Και όχι μόνον αυτό. Το σκάνδαλο Novartis αντιστράφηκε σε κατηγορητήριο και σε (πιθανότατη) παραπομπή του Δ. Παπαγγελόπουλου στο Ειδικό Δικαστήριο…
ΝΟΜΟΣ ΕΊΝΑΙ ΤΟ «ΔΙΚΙΟ» ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ
Το καθεστώς, εδώ και δέκα χρόνια έχει επιβάλει το δικό του «Σύνταγμα», τους δικούς του «νόμους», τη δική του «Δικαιοσύνη»… Ένας αριθμός, αυτός των 158 βουλευτών, έχει το δικαίωμα να καθορίζει τα περιεχόμενα, τις λειτουργίες και τους κανόνες της δημοκρατικής Πολιτείας. Δεν αισθάνονται, συνεπώς, την υποχρέωση να δώσουν λόγο σε κανέναν, ούτε εντός ούτε εκτός του Κοινοβουλίου…
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι λοιδωρούν τους νόμους του κράτους και είτε παρουσιάζουν πλαστά πτυχία είτε δεν έχουν καθόλου… Όμως «νόμος είναι το δίκιο του καθεστώτος», γι’ αυτό και αλλάζει ο Νόμος ,όπως στην περίπτωση του Διοικητή της ΕΥΠ ( με μεταπτυχιακό στις «μουσικές σπουδές») προκειμένου τα δικά του προσόντα να καθορίσουν τον ίδιο τον Νόμο… ‘Οσο για τον ανεκδιήγητο αλευροβιομήχανο που «υπηρετεί» ως Γενικός Γραμματέας Τουρισμού, αυτός, όντως δεν χρειάζεται κανένα πτυχίο… Υπηρέτησε ευδοκίμως τη φαμίλια Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ανταμείφθηκε με τη θέση του Διοικητή του Αγίου Όρους και στη συνέχεια παραχωρήθηκε ως κληροδότημα στον υιό του Κυριάκο, αφού άλλωστε διαθέτει επιπρόσθετα και το πιστοποιητικό του υμνητή της χούντας.
Για ποιους νόμους και για ποιους κανόνες διαφάνειας συζητάμε; Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε ένα πλάτσικο εφ’ όλης της ύλης με απευθείας αναθέσεις -παρανόμως και χωρίς να τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα –με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ακόμα και των εθνικής – στρατηγικής σημασίας υποδομών , όπως της ΔΕΗ, ακόμα και του ίδιου του νερού…
«Πήραμε το o.k. στις εκλογές και τώρα μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε» δήλωσε επίσημα η κα Μισέλ Ασημακοπούλου, γνωστή για την αυθάδεια και τον πολιτικό κυνισμό της. Αλλά και ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης «υπενθύμισε» πρόσφατα στη Βουλή στον Αλ. Τσίπρα ότι δεν έχουν καμιά βαρύτητα οι προτάσεις και ο λόγος του «αφού ηττήθηκε στις εκλογές και θα ξαναηττηθεί στις επόμενες»…
Ιταμότητα, αυθαιρεσία, ανομία, ξεδιαντροπιά: Αυτά τα στοιχεία διαμορφώνουν τον «πολιτικό λόγο» και την ταυτότητα του κυβερνητικού καθεστώτος.
Τί εκφράζει, τί υποκρύπτει και πού απευθύνεται αυτός ο «πολιτικός λόγος»;
ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΙΚΌΣ ΟΡΜΠΑΝΙΣΜΌΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΌΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΌΣ
Σύμφωνα με την καθεστωτική «λογική» η Παλινόρθωση του συστήματος συμφερόντων συνεπάγεται και το ιστορικό πέρας των διαδικασιών του παραδοσιακού δικομματισμού με την εναλλαγή των δύο αντίπαλων παρατάξεων στην εξουσία. Η «στρατηγική» του καθεστώτος αποβλέπει στην οριστική καθήλωση και συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ και στη μετατροπή του σε έναν οιονεί αδύναμο και απονευρωμένο πόλο στο πεδίο του πολιτικού συστήματος, που δεν θα μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία.
Επιδίωξη του σημερινού κυβερνητικού καθεστώτος είναι η διαμόρφωση ενός πλειοψηφικού συντηρητικού – ακροδεξιού πόλου, κατά το πρότυπο του Όρμπαν, που θα ασκεί μια ολοκληρωτικού τύπου εξουσία η οποία θα στηρίζεται στο «τρίπτυχο»: νεοφιλελευθερισμός – αυταρχισμός- υπερσυντηρητισμός.
Οι σημερινές αντιλήψεις, οι επιλογές και οι συμπεριφορές του κυβερνητικού καθεστώτος προοικοδομούν σύμφωνα με την καθοδηγητική – καθεστωτική του ελίτ – το πρόπλασμα για την προώθηση ενός τέτοιου ολοκληρωτικού προτύπου.
Γι’ αυτό και επιδιώκεται η συστηματική εξαφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ από τα συστημικά ΜΜΕ, γι’ αυτό και εξαπολύονται τα ασύστολα ψεύδη, γι’ αυτό και κυριαρχεί το αναίσχυντο πλιάτσικο, γι’ αυτό και η καταπατώνται και ευτελίζονται απροσχημάτιστα η Δημοκρατία και οι θεσμοί της.
Στόχος του συστήματος συμφερόντων είναι να κάνει αποδεκτή ή έστω ανεκτή από την κοινωνία τη δική του «ηθική». Επιδιώκεται ένα είδος «κοινωνικού μιθριδατισμού» ώστε οι πολίτες να αποδεχθούν τελικά ότι το ψεύδος, η διαρπαγή της δημόσιας περιουσίας, η καταστολή, η κατα πάτηση των δικαιωμάτων τους αποτελούν «ιστορικές αναγκαιότητες» της σύγχρονης «νέας εποχής» που αποτελεί μονόδρομο.
Εδώ ,βεβαίως, το Σύστημα αγγίζει τα όριά του και οι πρακτικές και οι αντιλήψεις του μετατρέπονται σε μπούμερανγκ. Γιατί η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι ίδιοι οι πολίτες, ακόμα και εκείνοι που ανήκουν στο μεγαλύτερο τμήμα του κοινωνικού – εκλογικού σώματος της Ν.Δ. δεν είναι διατεθειμένοι να μετατραπούν σε ανδράποδα, σε αναξιοπρεπή «αντικείμενα» μιας άθλιας, από-ηθικοποιημένης και ευτελισμένης «παρέας συμφερόντων».
Είναι φανερό ότι η «Ύβρις» της καθεστωτικής εξουσίας θα έχει ως απάντηση τη «Νέμεση» από την ίδια την κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου