Είναι και η Κρήτη μακράν της Αθήνας;

Αυτή τη φορά, η Τουρκία διέπραξε ένα «λάθος» σε σχέση με την εν γένει πολιτική της. Για δεκαετίες, διά του εκφοβισμού της σύρραξης, προωθούσε  βήμα-βήμα την επεκτατικότητά της εις βάρος του Ελληνισμού, από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο, ”φροντίζοντας” να έχει η Αθήνα διέξοδο να δικαιολογεί στο εσωτερικό της ανάλογα βήματα υποχώρησης.

Ούτε η επέκταση της συνεχιζόμενης από το 1974 τουρκικής κατοχής στην 

Κύπρο με εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ τα τελευταία χρόνια, σήμανε εγερτήριο στην 

Αθήνα. Άλλωστε, για την αθηναϊκή ελίτ, συνέφερε η Κύπρος να ”κείται μακράν” από το 

1974. Εντούτοις, η εξαγγελθείσα πρόθεση της Τουρκίας να προχωρήσει σε 

ακρωτηριασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας με εισβολή 

νοτιοανατολικά της Κρήτης, «εξαφανίζοντας» πρώτα το Καστελλόριζο, δεν 

αφήνει διέξοδο στην Αθήνα. Όσο και να πασκίζουν διάφορες αριστεροδέξιες ελίτ (από Αθήνα μέχρι Λευκωσία) να 

ωραιοποιήσουν ένα νέο εθνικό ακρωτηριασμό (π.χ. με δήθεν ”τμηματική ΑΟΖ με Αίγυπτο”, 

ενώ για ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου, που μπορεί να οριοθετηθεί άμεσα, 

επικρατεί ... σιωπή), οι πολίτες έχουν αντίληψη της πραγματικότητας. Η απεμπόληση 

πρόσθετου εθνικού χώρου και κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν αποτελούν συμβιβασμό αλλά 

ατίμωση. Όποια Κυβέρνηση στην Αθήνα παραμείνει αδρανής σε νέο εθνικό ακρωτηριασμό, 

θα καταδικάσει τον Ελληνισμό σε υποταγή στον νεο-οθωμανικό σχεδιασμό.  Κατά 

παράδοξο λοιπόν τρόπο, όσο ένα θερμό επεισόδιο Ελλάδας-Τουρκίας γίνεται περισσότερο 

ορατό, τόσο προσεγγίζουμε την  ανατροπή  της πολιτικής προσαρμογής στην τουρκική 

επεκτατικότητα, η οποία ακολουθήθηκε για δεκαετίες.

https://www.huffingtonpost.gr/