«Οι ειδικευόμενοι γιατροί δεν είναι «ρε φίλε» ή «κοπελιά»…»

Το παρακάτω κείμενο αναρτήθηκε στο facebook τον Μάρτιο του 2015. Είναι μια επιστολή διαμαρτυρίας ενός ειδικευόμενου ιατρού για τις συνθήκες εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία. Και είναι πάντα διαχρονική…

«Για τους φίλους ΜΗ γιατρούς:
Ίσως δεν το ξέρετε, αλλά όταν απευθύνεστε σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο, ο πρώτος και ο τελευταίος που θα σας δει και πιθανόν να δώσει την οριστική λύση στο πρόβλημά σας είναι κατά 95% κάποιος/α ειδικευόμενος/η.
Ειδικευόμενος κανονίζει την εισαγωγή σας, ειδικευόμενος παίρνει το αίμα σας και αξιολογεί τις εργαστηριακές τιμές, ειδικευόμενος καλεί άλλους ειδικευόμενους να σας συνεκτιμήσουν, ειδικευόμενος τρέχει μέρα-νύχτα για ό,τι χρειαστείτε, αφού 9 στις 10 επιμελητής μετά το μεσημέρι δεν κυκλοφορεί στις περισσότερες κλινικές.
Ειδικευόμενος θα κάνει ΚΑΡΤΑ στα επείγοντα ή τον όροφο, ειδικευόμενος θα υποδεχτεί και θα διασωληνώσει τον πολυτραυματία, ειδικευόμενος πολύ πιθανόν να σας χειρουργήσει κιόλας (παρόλο που οι συγγενείς σας θα «πλησιάσουν» τον Καθηγητή ή τον Διευθυντή).
Ο ειδικευόμενος είναι γιατρός. Δεν είναι «ρε φίλε», «μάστορας» ή «κοπελιά». Ισως να του απομένουν λίγοι μήνες σε μία διαδικασία που κράτησε ως και 14 χρόνια (χωρίς τις αναμονές) για να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του. Ίσως κάποιοι να είναι πιο διαβασμένοι, ικανοί ή έμπειροι από πολλούς Επιμελητές ή Διευθυντές, που έχουν ξεχάσει πώς είναι η επαφή με τον ασθενή.
Ίσως φίλοι μου δεν το ξέρετε, αλλά αυτή τη στιγμή πολλές χιλιάδες συνάδελφοι ειδικεύονται στο εξωτερικό και δεν φαίνεται πολύ πιθανό να επιστρέφουν. Ίσως δεν το ξέρετε, αλλά σε πολλές κλινικές ή τμήματα ανά την Ελλάδα πλέον ΔΕΝ υπάρχουν ειδικευόμενοι. Στην επαρχία, όπου κάποιοι ζείτε μόνιμα ή πηγαίνετε για καλοκαιρινές διακοπές τα ΚΕΝΑ είναι τεράστια και η ασφαλής εφημέρευση έχει πάει περίπατο από καιρό.
Οι ειδικευόμενοι παίρνουν μισθό 980-1080 ευρώ. Για τις 7 εφημερίες (πολλοί υποχρεώνονται από τις κλινικές να κάνουν και 11-12) υποτίθεται ότι λαμβάνουμε ακόμα περίπου 500 ευρώ. 500 ευρώ για ένα Σάββατο (24 ώρες) μια Κυριακή (24 ώρες) και πέντε καθημερινές (5Χ17=85 ώρες) κατ΄ελάχιστον. 500 ευρώ για 133 ώρες. 3,75 ευρώ την ώρα. 3,75 για να είμαστε εκεί Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο. Για να δώσουμε τις πρώτες βοήθειες ή την τελική θεραπεία. Για να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία τη ρήξη ανευρύσματος στις 4 το πρωί, ενώ μας έχουν διαλύσει 50 «επείγοντα» με «βήχα από τριμήνου», «παρωνυχίδα από έτους» και «οσφυαλγία από γεννησιμιού».
Ακόμα και αυτά τα 3,75 μας τα χρωστάνε. Κάτι άλλα, παλιότερα, τα έχουμε ξεχάσει.
Σε λίγες μέρες θα ξεκινήσει επίσχεση εργασίας από τους ειδικευόμενους. Ελπίζω ότι για τουλάχιστον μία εβδομάδα δεν θα υπάρχουν στα νοσοκομεία αυτοί που η κοινωνία απαξιώνει, ξυλοφορτώνει και καταδικάζει σε φυλάκιση με αναστολή.
Πολλοί θα ταλαιπωρηθούν σίγουρα -περιμένετε από τον πρεσβύωπα Διευθυντή να σας συνταγογραφήσει στο Τακτικό Ιατρείο, ενώ μέχρι τώρα έδινε τους κωδικούς στον ειδικευόμενο.
Πολλοί δεν θα χειρουργηθούν για το χρόνιο πρόβλημά τους όπως είχε προγραμματιστεί, γιατί δεν θα υπάρχουν «βοηθοί»
Και ίσως μετά από αυτή τη βδομάδα να καταλάβετε ποιοι είναι πραγματικά οι άνθρωποι που έχουν τόσο μεγάλο μερίδιο στην διαφύλαξη της υγείας σας»