Ο Εσπερινός και η Αγρυπνία τελέστηκαν στον αύλειο χώρο του μοναστηριού τηρουμένων όλων των υγειονομικών μέτρων. Οι πιστοί προήλθαν με σεβασμό και ευπρέπεια στην πανήγυρη, πλούσια δε ήταν η προσφορά αρτοκλασιών και βασιλικών.
Το άρωμα του βασιλικού, οι μελωδικές ψαλμωδίες των καλλίφωνων ληξουριωτών ψαλτάδων και ο συμβουλευτικός λόγος του μητροπολίτη μας μετέφεραν στο εκκλησίασμα την κατανυκτική ατμόσφαιρα της Δεσποτικής μεγάλης Εορτής της Ορθοδοξίας.
Η Μονή των Κηπουραίων, ένας επίγειος παράδεισος στην άκρη του βράχου που ατενίζει το βαθύ γαλάζιο του Ιονίου, είναι ένας Τόπος στον οποίο γεμίζουν τα μάτια του επισκέπτη με πανέμορφες εικόνες της φύσης, ενώ η ιερότητα του χώρου γαληνεύει την ψυχή και το πνεύμα του. Ως μέλος δε του εκκλησιάσματος αισθάνεται την ευλογία και τη χάρη του Θεού να αγγίζει την καρδιά και τον νου του.
Στη μακρά ιστορία του από το 1759 έως σήμερα στέκει εκεί στο βράχο της Σχίζας γνωρίζοντας εποχές με πλήρη δραστηριότητα και άλλοτε καταστροφές και μαρασμό. Τελευταίος μοναχός ήταν ο Ευσέβιος που παρέμεινε εκεί ασκητής και φρουρός της παράδοσης, φιλοξενώντας πάντα καλόκαρδα όλους όσους, Έλληνες και ξένους, επισκέπτονταν τη Μονή. Ο γέροντας Ευσέβιος πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014, αφού τέλειωσε το πανηγύρι του Σταυρού…
Η Μονή Κηπουραίων συνεχίζει την πορεία της στον χρόνο. Μετά τις καταστροφές που υπέστη το 2014 τα έργα αποκατάστασης δε σταματούν. Ο ιερός ναός λειτουργεί και τα έργα στη Μονή συνεχίζονται με τις άοκνες προσπάθειες του μητροπολίτη μας που ως φαίνεται την έχει περιβάλλει με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον για το μέλλον της, δείχνοντάς το με έργα και πράξεις. Με χαρά δε ο λαός της Παλλικής τον συναντά εκεί πολύ συχνά να ιερουργεί.
Πολύτιμους εθελοντές βοηθούς έχει το ζεύγος Χρήστο και Ελένη Σταθάτου από τα Καμιναράτα οι οποίοι επιμελούνται τους χώρους της Μονής και ετοιμάζουν άψογα κάθε εκδήλωση. Ακούραστοι εργάτες, ευσεβείς, ευγενικοί, φιλόξενοι και πρόθυμοι κάνουν ό, τι καλύτερο για να νιώσει ο επισκέπτης οικεία. Τους ευχαριστούμε για το εξαιρετικό έργο που προσφέρουν σε όλους εμάς τους προσκυνητές που βρίσκουμε περιποιημένο, καθαρό και στολισμένο με πανέμορφα λουλούδια και βασιλικούς το αγαπημένο μας μοναστήρι, καταφύγιο προσευχής και ψυχικής ανάτασης στον καθημερινό Γολγοθά μας.
Η Μονή εορτάζει τρεις φορές το χρόνο, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου όπου γίνεται ολονυκτία, της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου όπου εορτάζει η Μονή του Ταφιού και της Υψώσεως του Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου όπου εορτάζει λόγω του Τιμίου Ξύλου που θησαυρίζεται από την εποχή του Κτήτορος.
Χρόνια πολλά σε όλους μας, η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού να συντελεί και στην δική μας ανύψωση και κάθαρση οδηγώντας μας στην Αγάπη και την Πνευματικότητα.
Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντας, να έχουν υγεία και δύναμη.
Καλή Σχολική Χρονιά στους μαθητές μας και στους εκπαιδευτικούς. Με υψωμένο το βλέμμα σε υψηλούς στόχους ας βαδίζουν σε δρόμους που οδηγούν στην πρόοδο και την ευημερία του Ανθρώπου.
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Σύμφωνα με την παράδοση, το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στον λόφο του Γολγοθά. Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.
Η Ελένη, έχτισε στη θέση του αρχαίου ναού της Αφροδίτης τον περικαλλή Ναό της Αναστάσεως, ο οποίος αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Χριστιανισμού. Ο Σταυρός του Κυρίου παραδόθηκε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο, ο οποίος τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως στις 14 Σεπτεμβρίου 335.
Η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού σχετίζεται με τους Βυζαντινο-Περσικούς Πολέμους (602-628). Το 614 οι Πέρσες κυρίευσαν την Παλαιστίνη και αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα του Χριστιανισμού, πήραν μαζί τους ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό. Οι Πέρσες θεώρησαν τον Σταυρό μαγικό, εξαιτίας κάποιων θαυμάτων που έγιναν και τον προσκυνούσαν. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών το 628, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη (14 Σεπτεμβρίου 629), όπου αποτέλεσε μέρος του θριάμβου του και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου. Στις εκκλησίες ψάλλεται, μεταξύ των άλλων, το πασίγνωστο απολυτίκιο
«Σώσον Κύριε τον λαόν σου…» και στους πιστούς μοιράζονται κλώνοι βασιλικού, εκκλησιαστική συνήθεια που πηγάζει από την παράδοση ότι στο μέρος που βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός είχε φυτρώσει το αρωματικό αυτό φυτό. Η Εκκλησία επιτάσσει την ημέρα αυτή αυστηρά νηστεία.
ΜΑΡΙΟΛΕΝΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου