Όταν η ανάγκη της αυτοπραγμάτωσης μένει ανεπίτευκτη, το τραύμα της εκκρεμότητας μεταμφιέζεται σε μόνιμη ανησυχία για την ζωή. Όταν το όνειρο της αυτό-ολοκλήρωσης διακόπτεται πριν φτάσει στον τελικό του προορισμό, ο φόβος του ανεκπλήρωτου γίνεται κραυγή αγωνίας για το ασήμαντο.
Το γενικευμένος άγχος σημαίνει τον κώδωνα της χαμένης επαγρύπνησης για την σύμπραξη με την αλήθεια που έμεινε στα λόγια. Ο πανικός θέλει να θυμίσει στον εραστή της αναλήθειας πως ακόμα υπάρχει χρόνος για να ακουστεί το μεγάλο «θέλω» που αιμορραγεί στην σιωπή μιας ζωής απούσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου