ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ.

Χαλκογραφία του Andre de Grasset Saind Sauveur, που δείχνει την πόλη του Αργοστολίου.
18ος Αιώνας.
Πηγή: Κοργιαλένειο Μουσείο Κεφαλονιάς.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΟ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟ. ( ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΥ < ΑΝΑΣΑ >

Ο Παναγούλης στην οθόνη

ΤΑΙΝΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΟΡΙΑΝΑ ΦΑΛΑΤΣΙ «ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ»

:Από τα << Νέα>>.

«Πάνω από όλα, ο έρωτας»

Μ.Α.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Το «πράσινο φως» δόθηκε και το βιβλίο της Οριάνα Φαλάτσι «Ενας άνδρας» θα γίνει ταινία µε διεθνές καστ, στην αγγλική γλώσσα
Για ποιο λόγο το βιβλίο – που µιλά για τον Αλέκο Παναγούλη και τη σχέση της µαζί του – κρύβει τόσο ενδιαφέρον, πάθος και έρωτα; Τι είναι λοιπόν αυτός ο «άνδρας»;

«Φοβάµαι πως η απάντηση είναι πολύ απλή: όλα. Περιλαµβάνει έρωτα, ειρωνεία, πόνο και πολιτική» γράφει στον πρόλογο της νέας ιταλικής έκδοσης του βιβλίου ο Ντοµένικο Προκάτσι, ο παραγωγός που εξασφάλισε τα δικαιώµατα για την κινηµατογραφική µεταφορά του έργου «Ενας άνδρας». Πρόλογος που αναδηµοσιεύεται στην ιταλική «Corriere della Sera». «Πάνω από όλα όµως βρίσκεται ο έρωτας. Μια κλασική ιστορία αγάπης, αλλά και µοντέρνα συνάµα. Η ειρωνεία διυλίζει πολλές στιγµές. Ο πόνος είναι παρών. Το ίδιο και η τραγωδία και ο θάνατος».

«Ενα µουγκρητό πόνου και οργής υψωνόταν πάνω από την πόλη και σε ξεκούφαινε, ασταµάτητα, επίµονα, σαρώνοντας κάθε άλλο ήχο, επαναλαµβάνοντας ρυθµικά το µεγάλο ψέµα. Ζει, ζει, ζει! Ενα µουγκρητό που δεν είχε τίποτα τ’ ανθρώπινο. Πράγµατι, δεν έβγαινε από ανθρώπινα όντα, από πλάσµατα µε δυο χέρια και δυο πόδια και µια σκέψη δικιά τους, έβγαινε από ένα τερατώδες και δίχως σκέψη ζώο, το πλήθος, το χταπόδι που το µεσηµέρι, καλυµµένο από σφιγµένες γροθιές, παραµορφωµένα πρόσωπα, συσπασµένα στόµατα, είχε κατακλύσει την πλατεία Μητροπόλεως, ύστερα είχε απλώσει τα πλοκάµια του στους γειτονικούς δρόµους φράζοντάς τους, βουλιάζοντάς τους µε την ασπλαχνία της λάβας που στο ορµητικό της ξεχείλισµα καταβροχθίζει κάθε εµπόδιο, ξεκουφαίνοντάς τους µε το ζει, ζει, ζει».

Με αυτά τα λόγια αρχίζει το βιβλίο της Οριάνα Φαλάτσι που κυκλοφόρησε το 1980, τέσσερα χρόνια µετά το «µυστηριώδες» αυτοκινητικό δυστύχηµα που έκοψε το νήµα της ζωής του Αλέκου Παναγούλη, του ανθρώπου που είχε επιχειρήσει να δολοφονήσει τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο στις 13 Αυγούστου του 1968 στη λεωφόρο Αθηνών - Σουνίου.

Η Οριάνα Φαλάτσι και ο Αλέκος Παναγούλης γνωρίστηκαν το 1973, όταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος έδωσε αµνηστία στον Παναγούλη και εκείνη θέλησε να του πάρει συνέντευξη. Η σχέση τους ήταν εκείνη που έκανε γνωστή τη Φαλάτσι στην Ελλάδα και έδωσε διαβατήριο στον Παναγούλη επί δικτατορίας να φύγει εκτός συνόρων και να ζήσει µε την Οριάνα στην Ιταλία. Ηταν εκείνη µάλιστα που του αγόρασε το αυτοκίνητο µε το οποίο σκοτώθηκε το 1976 στη λεωφόρο Βουλιαγµένης.

ΙΝFΟ

Το βιβλίο της Οριάνα Φαλάτσι «Ενας άνδρας» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Εξάντας σε µετάφραση Τασούλας Καραϊσκάκη.

Αυτοκτονώντας στην Ακρόπολη

«Είχες αρχίσει να µιλάς για τον Γιαν Πάλατς, για τον αυτοπυρπολισµό του στην Πράγα µπροστά στο άγαλµα του Σαν Βενσεσλάβ, και: “Ξέρεις τι λέω; Ο Παρθενώνας είναι καλύτερος από το άγαλµα του Σαν Βενσεσλάβ. Γιατί τον Βενσεσλάβ τον ξέρουν µόνο οι Τσεχοσλοβάκοι, ενώ αντίθετα τον Παρθενώνα τον ξέρουν όλοι”. Συγκράτησα µια κίνηση τρόµου και, κάνοντας πως δεν κατάλαβα ακόµα, σου απάντησα ξένοιαστα “τι σχέση έχει ο Παρθενώνας;”. «Εχει. Σκέψου τι εξευτελισµός για τη χούντα αν αυτοκτονούσε κάποιος στην Ακρόπολη, µπροστά στον Παρθενώνα.

Ολος ο κόσµος θα έλεγε ότι...”. “Θα έλεγε ότι είναι τρελός”. “Γιατί; Ηταν τρελός ο Γιαν Πάλατς; Ηταν τρελοί οι βιετναµέζοι µοναχοί που αυτοπυρπολούνταν στη Σαϊγκόν; Υπάρχουν τόσοι τρόποι για να κάνεις έναν αγώνα, µια αντίσταση. Ο ένας είναι η αυτοκτονία.

Εµένα δεν µου πέρασε ποτέ από το µυαλό η αυτοκτονία, ακόµη κι όταν µε βασάνιζαν και δεν άντεχα άλλο. Οµως τότε ένιωθα λιγότερο µόνος, ήξερα ότι κάποιοι έξω ανησυχούσαν για µένα, µε βοηθούσαν πιστεύοντας σε µένα. Αντίθετα όταν δεν σε βοηθάει κανείς, δεν σε ακούει κανείς, και δεν µπορείς να δοκιµάσεις να κάνεις κάτι γιατί είσαι µόνος, τότε έχει κάποιο νόηµα η αυτοκτονία.

Χρησιµεύει”».


Ο Αλέκος Παναγούλης µε µια µατιά

§ Γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου 1939 § Είχε σπουδάσει ηλεκτρολόγος - µηχανολόγος στο ΕΜΠ
§ Ανήκε στη Νεολαία της Ενωσης Κέντρου § Λιποτάκτησε από τον στρατό και ίδρυσε την οργάνωση Εθνική Αντίσταση
§ Αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Γ. Παπαδόπουλο το 1968 § Καταδικάστηκε δις εις θάνατον
§ Βασανίστηκε και «εντοιχίστηκε» στη φυλακή § Δραπέτευσε και όταν συνελήφθη φυλακίστηκε σε κελί-τάφο
§ Εγραψε ποιήµατα µε το αίµα του, τα οποία εκδόθηκαν στην Ιταλία µε πρόλογο του Πιερ Πάολο Παζολίνι και βραβεύτηκαν µε διεθνές βραβείο § Του δόθηκε χάρη και αποφυλακίστηκε το 1973 και αυτοεξορίστηκε στην Ιταλία
§ Εξελέγη βουλευτής το 1974 µε την Ενωση Κέντρου § Σκοτώθηκε την Πρωτοµαγιά του 1976 σε αυτοκινητικό δυστύχηµα

Η διπλή γλώσσα της πολιτικής

Του Παντελη Μπουκαλα

Στην πολιτική υπάρχουν δύο τουλάχιστον γλώσσες: η επίσημη και η ανεπίσημη, η δημόσια και η παρασκηνιακή, η φανερή (που και αυτή βέβαια κρύπτεσθαι και κρύπτειν φιλεί, εκ παραδόσεως) και η απόκρυφη, των διαδρόμων και της ίντριγκας, που αδιαφορεί για το πλούσιο λεξιλόγιο και τα ρητορικά τεχνάσματα. Η επίσημη, στην οποία και συντάσσονται οι ομιλίες, κούφια από τον πολύ στόμφο και ακυρωμένη από τα συνήθη φτιασίδια, προορίζεται για να καταναλωθεί από το ευρύ κοινό, το κομματικό κατ’ αρχάς, το τηλεοπτικό έπειτα. Οι λέξεις της έχουν χάσει το νεύρο και την ουσία τους από την αφόρητη επανάληψη και δεν πείθουν ούτε καν τον χρήστη και εκφωνητή τους:

Πόσες επιπλέον «αλλαγές» μπορεί να υποσχεθεί το ΠΑΣΟΚ (το «νέο», το «καινούργιο», το «μοντέρνο» ή όπως αλλιώς ονομαστεί η τωρινή του αλλοιωμένη μορφή) χωρίς τον κίνδυνο να προκαλέσει αντιδραστικό γέλωτα στους ακροατές του, ακόμα και στους ίδιους τους οπαδούς του; Και ποιο πολιτικό νόημα να σχηματίσει και να υπερασπίσει το παραμυθητικό σύνθημα «Πρώτα ο πολίτης», με φόντο το οποίο αγόρευαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη διάρκεια των εργασιών του Εθνικού τους Συμβουλίου, όταν πάνω στο ίδιο φόντο δεν ήταν λίγοι όσοι διέκριναν να διαγράφεται αχνά η φιγούρα του κ. Τσοχατζόπουλου, του κ. Μαντέλη και τόσων άλλων «βαριδίων»;

Το νόημα στη μάλλον αθεράπευτα στρεβλωμένη πολιτική, όλο το νόημα, το διαθέτει η άλλη γλώσσα, η εσωτερική, η παρασκηνιακή, η μοναδική που κυριολεκτεί. Μ’ αυτήν την ωμή και αφτιασίδωτη γλώσσα, που αποπνέει εξουσία και μοιράζει εξουσία, διεκπεραιώνονται τα μυστικοσυμβούλια όπου οι σύντροφοι, μακριά από φώτα και κάμερες, μπορούν επιτέλους να πουν αυτά που κατά βάθος πιστεύουν για πρόσωπα, πράγματα και ιδεολογίες· μ’ αυτήν εξαπολύονται οι κοφτές απειλές και διενεργούνται οι εκβιασμοί, από τηλεφώνου ή πρόσωπο με πρόσωπο. Για τούτο και όσα συνέβησαν στους διαδρόμους του κλειστού γυμναστηρίου του Φαλήρου, όσα με συντροφική αβρότητα υποθέτουμε ότι διημείφθησαν ανάμεσα στον κ. Ραγκούση και τον κ. Μίχα πριν εναγκαλιστούν ανακουφισμένοι, έχουν περισσότερη σημασία από τις πρωτολογίες και τις δευτερολογίες του κ. Παπανδρέου ή του κ. Ξυνίδη.

Επισήμως, ας πούμε, ο κ. Παπανδρέου διαβεβαίωσε ότι το κόμμα του είναι το μοναδικό που εμπνέεται από το «όραμα» του «Καλλικράτη». Ανεπισήμως, ακόμα και ο ίδιος θα υποχρεωνόταν να ομολογήσει ότι το εν λόγω «όραμα» είναι τόσο ασθενικό ή προσχηματικό που δεν κατάφερε να συγκινήσει ούτε καν τους υπουργούς και τα στελέχη που πιέστηκαν να θέσουν υποψηφιότητα στις περιφερειακές εκλογές. Επισήμως, ακούσαμε πολλά και ωραία για διάλογο, διαφάνεια, ανοιχτή διαβούλευση. Την ίδια ώρα, η ανεπίσημη γλώσσα του παρασκηνίου, του παζαριού και της ίντριγκας είχε αναλάβει να φέρει αδιαφανώς εις πέρας τη δύσκολη δουλειά, να πείσει τους δύστροπους να άρουν τις επιφυλάξεις ή το βέτο τους.

Επισήμως, το ΠΑΣΟΚ διατείνεται ότι επέλεξε με αυστηρώς αυτοδιοικητικά κριτήρια να συμπορευτεί με τον κ. Καμίνη στην Αθήνα, τον κ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, τον κ. Τατούλη στην Πελοπόννησο, επιχειρεί μάλιστα να εξομοιώσει τις τρεις αυτές περιπτώσεις, παρότι οι διαφορές τους είναι πρόδηλες. Και γιατί να μην τους πιστέψουμε; Δίκιο έχουν. Οσο δίκιο έχει και ο πρωθυπουργός όταν βαφτίζει «αλληλεγγύη» τους φόρους...

ΕΓΡΑΨΕ ΠΑΛΙ Ο ΣΤΑΘΗΣ ΣΗΜΕΡΑ!!!!!

Από την << Ελευθεροτυπία >>.

Διαφάνεια ή «ομερτά»;

Από το << Βήμα >>.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ | Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Υποτίθεται (σύμφωνα με δηλώσεις του αρμοδίου υπουργού) ότι η κυβέρνηση κόπτεται για τη διαφάνεια των οικονομικών όσων υποψηφίων και συνδυασμών λάβουν μέρος στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Εξ ου και προχώρησε σε μια σειρά ρυθμίσεων μεταξύ των οποίων και τη δημιουργία μιας «Επιτροπής Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών παραβάσεων».

Ως εδώ καλά; Ναι, αλλά η συνέχεια χαλάει επικίνδυνα. Διότι ο ίδιος νόμος που προβλέπει τα ανωτέρω (δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 9 Αυγούστου) προβλέπει στο άρθρο 12,3δ΄ ότι:

«Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δεν είναι επιτρεπτή η δημοσιοποίηση διά του Τύπου και η παρουσίαση διά των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, καθώς και από διαδικτυακούς και τηλεπικοινωνιακούς φορείς, του περιεχομένου των καταγγελιών»- που θα γίνονται στην Επιτροπή Ελέγχου!..

Πράγμα που σημαίνει ότι ο νόμος (περί διαφάνειας...) κάνει δύο πράγματα.

Πρώτον, εγκαθιδρύει μια μορφή λογοκρισίας αφού απαγορεύει να ενημερώνονται οι πολίτες για πραγματικά περιστατικά, όπως είναι οι σχετικές καταγγελίες.

Δεύτερον, επιβάλλει μια πολιτική «ομερτά» - έναν μαφιόζικο «νόμο της σιωπής», σύμφωνα με τον οποίον οι ψηφοφόροι θα ψηφίζουν χωρίς να γνωρίζουν ενδεχόμενες οικονομικές ατασθαλίες ή αμφιλεγόμενες συναλλαγές ή ύποπτες χρηματοδοτήσεις των υποψηφίων και των συνδυασμών που καλούνται να ψηφίσουν.

Η σκοπιμότητα είναι προφανής: η απαγόρευση δημοσιοποίησης των καταγγελιών είναι μια καλή μέθοδος για να αποθαρρύνονται οι καταγγελίες.

Υποθέτω πως όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι τέτοιες ρυθμίσεις βρίσκονται εκτός πλαισίου της δημοκρατίας μας. Οχι μόνον επειδή είναι αδιανόητο να διοργανώνεται οιαδήποτε μορφή λογοκρισίας ούτε επειδή αποκρύπτονται από τον πολίτη ουσιαστικά στοιχεία της εκλογικής διαδικασίας. Αλλά επειδή τι νόημα έχει να μιλάμε για διαφάνεια όταν απαγορεύεται να δημοσιοποιηθούν οι καταγγελίες για παράβαση των κανόνων της διαφάνειας. Τι σόι διαφάνεια είναι αυτή που διοργανώνεται εν κρυπτώ;

Δεν ξέρω τι λογική υπηρετούν τέτοιες αποκρουστικές ρυθμίσεις, οι οποίες (επιπροσθέτως) είναι αδύνατον να εφαρμοστούν.

Τι θα κάνει άραγε ο υπουργός Εσωτερικών αν ένας συνδυασμός καταγγείλει δημοσίως τις μεθόδους χρηματοδότησης των αντιπάλων του κι αν ο Τύπος αναπαράγει σύσσωμος την καταγγελία, όπως έχει υποχρέωση εκ της αποστολής του; Θα τους συλλάβει όλους; Θα τους στρώσει στο κυνηγητό ή απλώς θα αφήσει να ξεφτιλιστεί ο νόμος που ο ίδιος ψήφισε;

Διότι πολλούς υποψήφιους να συμμετάσχουν στην «ομερτά» δεν νομίζω ότι πρόκειται να βρει... Και, ούτως ή άλλως, διαφάνεια χωρίς δημοσιότητα δεν υπάρχει.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=352489&dt=05/09/2010#ixzz0ykCIaxLG

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ.

Αργοστόλι 1928. Άποψη του λιμανιού.

Επενδυτές στα ερείπια!

Από την << Κυριακάτικη Αυγή >>.
Χρήστου Δημήτρης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 05/09/2010

Χωρίς αντίπαλο δέος, δηλαδή ισχυρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και εξόδου από τα δεσμά της υποτέλειας, ουδόλως ενοχλείται η εξουσία, αν οι μισοί από μας δεν πάνε στις εκλογές να ψηφίσουν.

Τι άλλο να γράψουμε για την οικονομία; Κραυγάζουν όλοι οι αριθμοί. Μεσοβδόμαδα ανακοινώθηκαν τα στοιχεία εξαμήνου για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών (Χ.Α.) εταιρείες. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού που οι ζημιογόνες επιχειρήσεις είναι περισσότερες από τις κερδοφόρες. Το τελικό αποτέλεσμα για 265 ισολογισμούς δίνει ζημιές μετά φόρους ύψους 1,37 δισ. ευρώ έναντι κερδών 2,995 δισ. ευρώ στο αντίστοιχο εξάμηνο του 2009. Με βάση τα στοιχεία της χρηματιστηριακής εταιρείας Πήγασος ΑΕΠΕΥ από τους 265 ισολογισμούς οι ζημιογόνες εταιρείες είναι 144, με 50 εξ αυτών να εμφανίζουν αύξηση ζημιών, 30 να εμφανίζουν μείωση και 57 να επιστρέφουν σε ζημίες. Οι ζημιογόνες εταιρείες αποτελούν πλέον την πλειονότητα (54%), εξέλιξη πρωτοφανής για τα δεδομένα της αγοράς.

ΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ στοιχεία του ΤΕΕ δείχνουν πως η οικοδομική δραστηριότητα τον Αύγουστο, σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου έτους παρουσίασε βύθιση κατά 32,4%. Όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε πόσοι παραγωγικοί κλάδοι και πόσα επαγγέλματα συμμετέχουν στον τομέα των κατασκευών και τι σημαίνει αυτή η κατρακύλα. Τα πρώτα ανεπίσημα στοιχεία από την περίοδο των θερινών εκπτώσεων, κάνουν λόγο για μείωση του τζίρου των εμπορικών καταστημάτων κατά 25% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Για να μην γίνω βαρετός, αφού κάθε βδομάδα συζητάμε τα ίδια περίπου πράγματα, η κατάσταση είναι δραματική.

ΣΥΜΦΩΝΑ με αμερικανικές εκθέσεις το “φακελάκι” και το ρουσφέτι κοστίζουν στην Ελλάδα 20 δισ. ευρώ ετησίως. Αυτό σημαίνει πως η πρώτη μέριμνα της χώρας θα έπρεπε να ήταν να εξαλείψει αυτά τα φαινόμενα και έτσι να προστατεύσει απώλειες που αγγίζουν το 8-10% του ΑΕΠ. Αντί γι’ αυτό, η Ελλάδα περικόπτει συντάξεις και μειώνει μισθούς, αυξάνει τους φόρους και τρομοκρατεί τους πολίτες δημιουργώντας ένα κράτος καταρρακωμένων ψυχολογικά και εξαντλημένων οικονομικά Ελλήνων, οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να περιμένουν χειρότερες ημέρες αφού η πιθανότητα αυτές να έρθουν, αν συνεχίσουμε στον δρόμο που βαδίζουμε σήμερα, είναι ιδιαίτερα αυξημένες, έγραψε ο διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικής Ανάλυσης (ΕΚΤΑ) κ. Παναγιώτου στην ιστοσελίδα “Σοφοκλέους 10” και αναρωτήθηκε. Κάθε χώρα που επιλέγει ένα σχέδιο για τη διάσωση της οικονομίας της, πρέπει να έχει έτοιμο ένα εναλλακτικό σενάριο στην περίπτωση που τα πράγματα δεν εξελιχθούν όπως ελπίζει. Ποιο είναι το εναλλακτικό σενάριο στην περίπτωση της Ελλάδας;

ΕΔΩ ΔΕΝ υπάρχει καν σενάριο και ζητάς αγαπητέ κύριε να υπάρχει και σενάριο ρεζέρβα; Ποιοι είμαστε νομίζεις, η Γερμανία ή μήπως η Δανία; Αυτή την εποχή στην Ελλάδα των τηλεοπτικών ειδήσεων, υπάρχουν δύο μεγάλα θέματα. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης και η διαταγή της Μαριλίζας ότι απαγορεύεται το κάπνισμα. Μάλιστα για να πετύχει το μέτρο, ώστε να ξεκολλήσει από τον πάτο των δημοσκοπήσεων η κ. Μαριλίζα, και ας κλείσουν εκατοντάδες ακόμα μαγαζιά, θα βγουν στους δρόμους ολόκληρης της χώρας, μέρα - νύχτα 9.500 κυνηγοί καπνιστών! Πλούσιο κράτος η Ελλάς, έχει να πληρώνει τόσους νοματαίους για να μας κυνηγάνε.

ΔΗΛΑΔΗ θέλουν να μας πουν, πως αν βρούμε υπουργούς που εκτελούν τις εντολές της τρόικας καλύτερα από τους προηγούμενους και αν εξασφαλίσουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο στον κ. πρωθυπουργό, καθαρίσαμε; Χοντρό το δούλεμα, αλλά χωρίς αντίπαλο δέος, δηλαδή ισχυρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και εξόδου από τα δεσμά της υποτέλειας, ουδόλως ενοχλείται η εξουσία, αν οι μισοί από μας δεν πάνε στις εκλογές να ψηφίσουν.

ΑΣΠΡΙΣΑΝΕ τα μαλλιά μου περιμένοντας να δω μια αριστερά που να αντιλαμβάνεται τον ρόλο και τις ευθύνες της απέναντι στους Έλληνες, που να έχει καταλάβει σε ποιο κόσμο ζει, όπως ζητούσε με απόγνωση και ο Ζοζέ Σαραμάγκου. Αρχίζω και συμβιβάζομαι με την ιδέα, από αυτά που βλέπω, πως μάλλον δεν θα προλάβω τέτοια αριστερά σαν αυτήν που έχω στο μυαλό μου. Μοιραία οι πολίτες, όπως δείχνουν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις, προτιμούν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους με το ΚΚΕ. Σου λέει, ούτως ή άλλως ανεφάρμοστα πράγματα λέει, αλλά τουλάχιστον είναι κόμμα, με μέση, αρχή και τέλος. Τι μπορούμε να κάνουμε για να εμποδίσουμε τις διασπαστικές πολιτικές και ενέργειες όταν απουσιάζει η γενναιότητα, η υπευθυνότητα και η σύνεση; Πώς να αντιμετωπίσουμε, παραμένοντας ψύχραιμοι, σοβαροί και υπεύθυνοι την πολιτική εγωπάθεια στελεχών του χώρου, που ο καθένας τους έχει το αλάνθαστο σενάριο - συνταγή - δρόμο, για τον σοσιαλισμό, όταν η πατρίδα μας καταρρέει με πάταγο;

d.xristou@avgi.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΦΟΡΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ

•Το 1996-97 η πολιτεία με Ευρωπαϊκούς και Εθνικούς πόρους χρηματοδοτεί την μετατροπή της ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ σε ΛΙΜΑΝΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟ-ΔΙΑΜΕΤΑΚΟΜΙΣΤΙΚΟ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΥΣΗ που θα έβαζε την περιοχή και την δυτική Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης.
•Το 2010 οι νέοι ιδιοκτήτες / Τραπεζίτες της ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ και η σημερινή κυβέρνηση, επιχειρούν από κοινού να εγκαταστήσουν “παράνομα” και σε πείσμα της βούλησης της τοπικής κοινωνίας και εντολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης , μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας1100MW με πρώτη ύλη το L.P.G με υψηλούς δείκτες ρίπων και επικινδυνότητας .
•ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ:
•ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ !!!
•ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 26 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙΟΥ ΩΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ – ΔΙΑΜΕΤΑΚΟΜΙΣΤΙΚΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΥΖΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΛΛΑ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΩΝ ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ.

5 Σεπ 2010 2:11:00 μ.μ.

Ο ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΡΙΑΤΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ (ΠΑΣΟΚ)

Κεφαλλονίτης ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων του ΠΑΣΟΚ

	Ο Ηλίας Μπεριάτος είναι διπλωματούχος της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ. Είναι διδάκτωρ στον Χωροταξικό και Περιφερειακό Σχεδιασμό του Πανεπιστημίου της Σορβόννης του Παρισιού (Paris-IV-Sorbonne-1982) ενώ κατέχει και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Χωροταξία του ίδιου Πανεπιστημίου (1979). Επίσης, έχει αποκτήσει πτυχίο Ανθρωπογεωγραφίας του Πανεπιστημίου Paris-X-Nanterre (1981). Σήμερα είναι τακτικός καθηγητής χωροταξικού - περιβαλλοντικού σχεδιασμού και Γεωγραφίας στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Είναι επίσης μέλος του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΣΕΠ) στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ). Έχει διδάξει στο Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου (1990-94), στο Τμήμα Διαχείρισης Αγροτικού Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του ΠΘ, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του ΕΜΠ καθώς και

στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (2002-04). Ο Ηλίας Μπεριάτος είναι διπλωματούχος της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ. Είναι διδάκτωρ στον Χωροταξικό και Περιφερειακό Σχεδιασμό του Πανεπιστημίου της Σορβόννης του Παρισιού (Paris-IV-Sorbonne-1982) ενώ κατέχει και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Χωροταξία του ίδιου Πανεπιστημίου (1979). Επίσης, έχει αποκτήσει πτυχίο Ανθρωπογεωγραφίας του Πανεπιστημίου Paris-X-Nanterre (1981). Σήμερα είναι τακτικός καθηγητής χωροταξικού - περιβαλλοντικού σχεδιασμού και Γεωγραφίας στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Είναι επίσης μέλος του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΣΕΠ) στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ). Έχει διδάξει στο Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου (1990-94), στο Τμήμα Διαχείρισης Αγροτικού Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του ΠΘ, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του ΕΜΠ καθώς και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (2002-04). Επίσης δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Renmin University, Πεκίνο (1996), στο Dipartimento di Architettura e Planificazione Territoriale του πανεπιστημίου της Βologna (2005) και στο Ινστιτούτο Γεωγραφίας της Ρουμανικής Ακαδημίας Επιστημών στο Βουκουρέστι (2006). Έχει δώσει διαλέξεις και μαθήματα σε διάφορα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού (ΗΠΑ, Αγγλία, Αυστραλία, Γαλλία, Ιταλία, Ρουμανία, Κίνα κλπ) καθώς και σε ελληνικά Πανεπιστήμια (ΕΜΠ, ΑΠΘ, Πάντειο, Π. Αιγαίου, Π. Πειραιά κλπ), κυρίως σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Ο Ηλίας Μπεριάτος είναι διπλωματούχος της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ. Είναι διδάκτωρ στον Χωροταξικό και Περιφερειακό Σχεδιασμό του Πανεπιστημίου της Σορβόννης του Παρισιού (Paris-IV-Sorbonne-1982) ενώ κατέχει και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Χωροταξία του ίδιου Πανεπιστημίου (1979). Επίσης, έχει αποκτήσει πτυχίο Ανθρωπογεωγραφίας του Πανεπιστημίου Paris-X-Nanterre (1981). Σήμερα είναι τακτικός καθηγητής χωροταξικού - περιβαλλοντικού σχεδιασμού και Γεωγραφίας στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Είναι επίσης μέλος του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΣΕΠ) στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ). Έχει διδάξει στο Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου (1990-94), στο Τμήμα Διαχείρισης Αγροτικού Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του ΠΘ, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του ΕΜΠ καθώς και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (2002-04). Επίσης δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Renmin University, Πεκίνο (1996), στο Dipartimento di Architettura e Planificazione Territoriale του πανεπιστημίου της Βologna (2005) και στο Ινστιτούτο Γεωγραφίας της Ρουμανικής Ακαδημίας Επιστημών στο Βουκουρέστι (2006). Έχει δώσει διαλέξεις και μαθήματα σε διάφορα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού (ΗΠΑ, Αγγλία, Αυστραλία, Γαλλία, Ιταλία, Ρουμανία, Κίνα κλπ) καθώς και σε ελληνικά Πανεπιστήμια (ΕΜΠ, ΑΠΘ, Πάντειο, Π. Αιγαίου, Π. Πειραιά κλπ), κυρίως σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Έχει τιμηθεί το 1997 από το WWF ως Leader for a Living Planet- 2000. Από το 2004 είναι Fellow στο Wessex Institute of Technology- UK ενώ το 2005 του απονεμήθηκε το Βραβείο της Ένωσης Ευρωπαϊκών Σχολών Χωροταξίας (The AESOP Prize for Best Published Paper). Έχει επιμεληθεί /συγγράψει μόνος ή με άλλους 21 βιβλία και έχει δημοσιεύσει πάνω από 100 εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους στην ελληνική, αγγλική, γαλλική και ιταλική γλώσσα. Παράλληλα με την ακαδημαϊκή και ερευνητική του δραστηριότητα έχει αναπτύξει διεθνή επιστημονική και κοινωνική δράση ως αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ISOCARP) από το 2001 έως το 2008, ως πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) από το 2005 έως το 2009 και ως αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ECTP) από το 2005 έως σήμερα. Επίσης είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου διαφόρων οργανώσεων όπως του Ιδρύματος Αντώνη Τρίτση, του Κέντρου Μελετών Ιονίου και άλλων φορέων. Τα τελευταία είκοσι χρόνια αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό αθηναϊκό τύπο πάνω σε επίκαιρα ζητήματα. Έχει κατά καιρούς διατελέσει Ειδικός Σύμβουλος Χωροταξίας και Περιβάλλοντος στο ΥΧΟΠ (1981-85), Νομάρχης Κεφαλονιάς και Ιθάκης (1985-89), Επιστημονικός Σύμβουλος της ΚΕΔΚΕ, Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1992-96), Γενικός Γραμματέας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (1996-98), Γενικός Γραμματέας ΥΠΕΧΩΔΕ (1998-2001), Βουλευτής Επικρατείας (2009), Πρόεδρος ΗΑΒΙΤΑΤ και Πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου Απονομής Οικολογικoύ Σήματος (ΑΣΑΟΣ) (1998-2001). Γνωρίζει τη γαλλική, αγγλική και ιταλική γλώσσα. Αντιγραφή από το kefaloniapress.gr

ΒΑΡΑΘΡΟ ΜΟΥΡΣΙ - ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ (ΑΣΜ 4426)

Στις 21 Αυγούστου 2007 ως μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας οι: Πέλη Φιλιππάτου, Θανάσης Ξανθόπουλος και Γιάννης Τσακανίκας, μετά απο πληροφορίες του Μπέργιου Παναγή, συναντήσαμε τον κ. Νικόλα Ποδαρά ο οποίος μας υπέδειξε το βάραθρο Μουρσί, (ΑΣΜ 4426) γνωστό απο πολύ παλιά στους κατοίκους.

(Στην φώτο η Πέλη Φιλιππάτου με τον Κ. Νίκο μπροστά στην εισοδο του βαράθρου που βρίσκεται μέσα στο κτήμα του και σε υψόμετρο 712 μέτρα).

Σε δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθερία στις 27 Σεπτεμβρίου 1966 ο καθηγητής Παναγιώτης Αντύπας ανέφερε οτι το βάραθρο ειχε "ωραιότατους σταλακτίτες" και συνιστούσε την εξερέυνησή του για τουριστικούς και επιστημονικούς λόγους καθώς για την πιθανή υπαρξη εντός αυτού νερού.

(Στην φώτο ο Θανάσης Ξανθόπουλος στην είσοδο του βαράθρου Μουρσί).

Κατά τον εμφύλιο μέσα στο βάραθρο εριξαν κάποιους ανθρώπους και επειτα πυρομαχικά και το ανατινάξανε σύμφωνα με τις μαρτυρίες κατοίκων...

(Στην φώτο ό Γιάννης Τσακανίκας κατεβαίνει στο Μουρσί).

Το Μουρσί σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων στο παρελθόν συνέχιζε βαθύτερα, αλλα με την πάροδο του χρόνου με τα σκουπίδια που εριχναν μέσα μπάζωθηκε... Τα σκουπίδια ειναι πάρα πολλά και με την σήψη και διάβρωση που εχουν υποστεί, επιβλαβή στοιχεία, απορροφώνται απο το εδαφος και μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα. Δεδομένου οτι λίγο πιο κάτω υπάρχει γεώτρηση καλό θα ηταν το βάραθρο να καθαριστεί. (Στην φώτο φαίνεται η τραγική κατάσταση απο τα σκουπίδια στο Μουρσί)... Ηδη η Πέλη Φιλιππάτου πρότεινε στους κατοίκους να γίνει μια προσπάθεια καθαρισμού του βαράθρου, με την συνδρομή σπηλαιολόγων της ΕΣΕ.

(Το κείμενο στην σελίδα και η συλλογή στοιχείων για το Μουρσί ειναι της Πέλης Φιλιππάτου )

http://spilaiologia.pblogs.gr/tags/kefalonia-gr.html

Επιστολές «παντρεύουν» Κόκκαλη-Siemens

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

Επιστολές-φωτιά που απευθύνονται προς τον πρόεδρο της Intracom Σωκράτη Κόκκαλη, αλλά και σε τρία ανώτατα στελέχη της διοίκησης της εταιρείας, περιλαμβάνονται στο καυτό αρχείο του Παντελεήμονα Καρακώστα που κατασχέθηκε από τον εισαγγελέα προ δεκαημέρου.

Το περιεχόμενο αυτών των επιστολών είναι αποκαλυπτικό, σε βαθμό τέτοιο που λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά την κατάθεση του Σ. Κόκκαλη στην Εξεταστική Επιτροπή για την υπόθεση του σκανδάλου δωροδοκιών της Siemens να εγείρεται και ζήτημα Intracom.

Τα εμβάσματα

Ο Π. Καρακώστας, οιονεί κατηγορούμενος, που βρέθηκε με εμβάσματα από τα μαύρα ταμεία της Siemens, με τις επιστολές του προς την ηγεσία της Intracom, που έχει αποστείλει από τον Μάιο του 2004 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2005, ζητάει να πληρωθεί για τον παρασκηνιακό ρόλο που υποστηρίζει ότι διαδραμάτισε, προκειμένου να χειραγωγηθούν οι κοστολογικοί έλεγχοι που έκανε ο ΟΤΕ στις εκτελεστές προγραμματικές συμβάσεις. Οι έλεγχοι αυτοί ήταν ουσιαστικά «μαϊμού» και οι δύο εταιρείες κατόρθωσαν να κρατήσουν ψηλά τις τιμές τους, εξουδετερώνοντας και τις τρεις δικλίδες που περιείχαν οι συμβάσεις-μαμούθ.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στις επιστολές αυτές προς την Intracom, που ήδη βρίσκονται στην Εξεταστική Επιτροπή, ο Π. Καρακώστας ζητά «δεδουλευμένα» 550.000 ευρώ, γιατί ωφελήθηκαν, όπως γράφει, από το ρόλο που του ανέθεσαν και γιατί ξόδεψε χρήματα για να οργανώσει ομάδα συνεργατών, η οποία χειραγώγησε τους κοστολογικούς ελέγχους του ΟΤΕ.

Ισχυρίζεται ότι καταστράφηκε, γιατί δανείστηκε για να γίνει η δουλειά τους στον ΟΤΕ και έχει λάβει από αυτούς μόνο 70.000 ευρώ, γράφει, ενώ του χρωστούν χρήματα από τον κοστολογικό έλεγχο που έγινε από το 1999!

Αντίθετα, αναφέρει, η Siemens τον πλήρωσε στο ακέραιο για τη δουλειά με τους συμβούλους, κατονομάζοντας τον Πρόδρομο Μαυρίδη, τότε γενικό διευθυντή της εταιρείας που είχε διαδεχθεί τον φίλο του Ηλία Γεωργίου.

Ο άνθρωπος-κλειδί

Ο Π. Καρακώστας με τις επιστολές αυτές εμφανίζεται ως ο άνθρωπος που λειτούργησε για να ωφεληθούν και η Siemens και η Intracom από τους κατ' επίφασιν κοστολογικούς ελέγχους, οι οποίοι δεν τις υποχρέωσαν να πριονίσουν τιμές αλλά κέρδη, παρά το ότι οι τιμές για την ψηφιακή τεχνολογία της δεκαετίας του 1980 διεθνώς έβαιναν μειούμενες.

* Στην προσωπική επιστολή προς τον Σωκράτη Κόκκαλη ο Π. Καρακώστας επικαλείται τη μεταξύ τους συμφωνία από το 1996 (προφανώς προφορική), χωρίς την οποία δεν θα έκλειναν οι προγραμματικές συμφωνίες τον Δεκέμβριο του 1997, ούτε θα αβγάτιζαν. Καρφώνει στον Σωκράτη Κόκκαλη τους στενούς συνεργάτες του, πιθανολογώντας ότι εν αγνοία του καθυστερούν και δεν τον πληρώνουν.

* Ανακατεύει σε όλη αυτή τη σκοτεινή συναλλαγή την τότε ηγεσία της Intracom, αναφερόμενος σε συγκεκριμένες συναντήσεις και συνεννοήσεις για χειρισμούς, ώστε το περιβόητο benchmarking στη σύμβαση 8004 να μην υποχρεώσει την Παιανία να επιστρέψει στον ΟΤΕ πολλά δισεκατομμύρια δραχμές.

* Κατά τον Π. Καρακώστα, όλη η συμφωνία για τον ρόλο που του είχε ανατεθεί από την Intracom τελούσε εν γνώσει του τότε β' αντιπροέδρου της εταιρείας Κ. Τσουκαλίδη και του μέλους του δ.σ. Γ. Αννινου. Ενημερωμένος γι' αυτήν ήταν και ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Intracom Γ. Δεληγιάννης (ορίστηκε στη θέση αυτή τον Δεκέμβριο του 2003) και αρχικά φαίνεται πως επικαλείτο άγνοια της άτυπης «συμφωνίας».

Ηταν η εποχή που στο δ.σ. της Intracom είχε τοποθετηθεί ως μέλος ο πρώην πρόεδρος της Siemens Ελλάδος, που μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί απ' αυτήν, ο Volket Jung, ενώ γ' αντιπρόεδρος ήταν η σημερινή ευρωβουλευτής του ΛΑΟΣ Φερονίκη Τζαβέλλα, με τον Κ. Δημητριάδη να κατέχει τη θέση του α' αντιπροέδρου.

* Εντύπωση προκαλεί πως μία από τις επίμαχες επιστολές προς τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της Intracom Γ. Δεληγιάννη, ο άτυπος σύμβουλος την κοινοποιεί και προς τον πρόεδρο Μαυρίδη! Επίσης κάνει λόγο για συμφωνημένη αμοιβή του που αντιστοιχεί στο 0,5% της έκτης εκτελεστής σύμβασης της Intracom, η οποία υπεγράφη το 2002 και ήταν ύψους 11,4 δισ. δρχ. ή 33,2 εκατ. ευρώ. Δηλαδή 160.000 ευρώ!

«Δεν είχα σχέση»

Πάντως, την περασμένη Πέμπτη, όταν ο Σ. Κόκκαλης ρωτήθηκε από τον Πάνο Καμμένο, μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής, για το αν γνωρίζει ή αν είχε συναλλαγές με κάποιον από τους ενδιάμεσους διακινητές του χρήματος της Siemens κατονομάζοντας και τον Π. Καρακώστα, εκείνος απάντησε:

«Ο Καρακώστας, απ' ό,τι ξέρω, ήταν ένας άνθρωπος που κυκλοφορούσε στην αγορά, αλλά εγώ προσωπικά δεν είχα καμία σχέση μαζί του».

Απ' ό,τι φαίνεται, ο Σ. Κόκκαλης στην Εξεταστική Επιτροπή ή ψευδομαρτύρησε ή είπε λόγια του αέρα. Ομως οι επιστολές είναι γραμμένες και έχουν κατασχεθεί. Τα γραπτά μένουν. Και απομένει να αξιολογηθούν από την τακτική Δικαιοσύνη και από την Εξεταστική.

Η «Κ.Ε.» την Παρασκευή επικοινώνησε με τον Π. Καρακώστα που ρωτήθηκε για τη σχέση του με την Intracom και τον Σ. Κόκκαλη. Η ερώτηση τον αιφνιδίασε και μας είπε: «Δεν θέλω να απαντήσω γι' αυτό. Καταλαβαίνω γιατί με ρωτάτε, θέλετε να κάνετε κι εσείς τη δουλειά σας, όμως εμένα με απασχολεί η δεινή θέση στην οποία έχω περιέλθει. Προετοιμάζομαι για την κατάθεσή μου στην Εξεταστική που έχει ορισθεί για την Τρίτη και θα καταθέσω εκεί υπόμνημα για τους λογαριασμούς μου. Αλλωστε, το θέμα που με ρωτάτε δεν αφορά την Εξεταστική Επιτροπή που ασχολείται μόνο με τη Siemens. Παγιδεύτηκα, έκανα κακούς χειρισμούς στην πρώτη μου κατάθεση και να τώρα, είμαι κατηγορούμενος. Με καταβαράθρωσαν, εισέβαλαν στο σπίτι μου και στο γραφείο μου σαν να ήμουνα τρομοκράτης. Λέτε ότι ο εισαγγελέας δεν είδε σε τι κατάσταση είμαι;»

Σύμβαση-colpo grosso

Η Intracom τον Δεκέμβριο του 1997 υπέγραψε με τον ΟΤΕ τη μεγαλύτερη σύμβαση όλων των εποχών.

Το αρχικό της ύψος ήταν 222,7 δισ. δρχ. Ομως μετά την εκτέλεσή της, που πραγματοποιήθηκε μέσω έξι διαδοχικών παραγγελιών του ΟΤΕ από το 1997 μέχρι και το 2002, αυτή εκτινάχθηκε στα 328,3 δισ. δρχ. ή 963,7 εκατ. ευρώ, γιατί κρυφά προστέθηκαν σ' αυτή και νέα υλικά. Η σύμβαση 8004 της Intracom με τον ΟΤΕ έχει μείνει στο απυρόβλητο και η Δικαιοσύνη δεν έχει ασχοληθεί μ' αυτήν.

Πάντως, πέραν της σύμβασης 8004 κατά την περίοδο που αυτή εξελίσσετο και πέραν της μεγέθυνσής της κατά 47% από την αρχικώς υπογραφείσα, ο ΟΤΕ εξακολουθούσε από το παράθυρο να κάνει απευθείας αναθέσεις και μάλιστα υλικών παρωχημένης τεχνολογίας.

Ετσι οι προμήθειες της περιόδου αυτής έφθασαν συνολικά για την Intracom τα 1,2 δισ. ευρώ και για τη Siemens 889,7 εκατ. ευρώ. Σύνολο πληρωμών για τον ΟΤΕ 2,2 δισ. ευρώ σε επτά χρόνια σε Intracom και Siemens.

Η προγραμματική σύμβαση πάντως του ΟΤΕ με την Siemens, η επίδικη 8002, είχε αρχικό εγκεκριμένο ύψος 158 δισ. δρχ. και έκλεισε στα 236,1 δισ. δρχ., εκτινασσόμενο κατά 50% μετά τις 6 εκτελεστές παραγγελίες.

Αυτά συνέβησαν μόνο στον ΟΤΕ εν Ελλάδι, γιατί η φάμπρικα αυτή εξήχθη και στις διεθνείς επενδύσεις του σε Ρουμανία, Αρμενία κ.ά., όπου απωλέσθη κάθε έλεγχος.

ΑΡ. ΜΠ.

Π.Β. Σαν κάτοικοι μπανανίας... φουμάρουμε τον εξευτελισμό που μας αρμόζει από τους μεγαλοεργολάβους - προμηθευτές και τους πλασιέδες τους των δύο κομμάτων, που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια!

Γιατί οι Ρωμαίοι κοιμούνται ήσυχοι

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Από την << Καθημερινή >>.

Πριν από λίγες εβδομάδες, οι θερινοί κινηματογράφοι πρόβαλαν τη θρυλική ταινία των Μόντι Πάιθονς «Ενας προφήτης, μα τι προφήτης». Γυρίστηκε το 1979, χρονιά - ορόσημο, λόγω της εκλογής της Μάργκαρετ Θάτσερ, που σηματοδότησε ένα τέλος εποχής για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Μπήκα στον κινηματογράφο με την ελαφρά μελαγχολία του «τριάντα χρόνια μετά» και βγήκα με την αυτοσαρκαστική αίσθηση μιας αναπάντεχης επικαιρότητας: τελικά, για μας μιλούσε ο μύθος...

Σε μια χαρακτηριστική σκηνή, ο νεαρός Ιουδαίος Μπράιαν συναντά σε ρωμαϊκό αμφιθέατρο ομοεθνείς του, που θέλουν να τον στρατολογήσουν στο επαναστατικό Λαϊκό Μέτωπο της Ιουδαίας. «Τους μόνους που μισούμε πιο πολύ από τους Ρωμαίους, είναι τους διασπαστές του Ιουδαϊκού Λαϊκού Μετώπου», λέει ένας από τους συνωμότες. «Και τους διασπαστές του Λαϊκού Μετώπου του Ιουδαϊκού Λαού», παρεμβαίνει ένας άλλος. «Και τους διασπαστές του Λαϊκού Μετώπου Ιουδαίων», προσθέτει ένας τρίτος.

Ο τρόπος που αντιμετωπίζει η ελληνική Αριστερά την καταθλιπτική πραγματικότητα της κρίσης και του Μνημονίου δεν διαφέρει και πάρα πολύ από εκείνη των συντρόφων του Μπράιαν. Αν οι ηγεσίες της έπαιρναν στα σοβαρά τις ίδιες τις διαπιστώσεις τους περί κοινωνικού Μεσαίωνα και τα συναφή, θα έπρεπε να επιλέξουν όχι τον μέγιστο κοινό διαιρέτη, αλλά τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Πολύ περισσότερο που το ΠΑΣΟΚ περνάει, τηρουμένων των αναλογιών, το δικό του «1989», μια περίοδο υπαρξιακής κρίσης, καθώς ο ηγέτης του εγκωμιάζεται από τους Financial Times ως «ο άνθρωπός μας στην Ελλάδα» και βρίσκει υποστήριξη, στο εσωτερικό της χώρας, από πολιτικούς της αντίπερα όχθης, όπως ο κ. Καρατζαφέρης και η κ. Μπακογιάννη.

Η αντίδραση του ΚΚΕ σ’ αυτή την σπάνια ευκαιρία που προσέφερε η συγκυρία στην Αριστερά είναι σαφής: Χάραξε μια γραμμή σκληρών ιδεολογικών διαχωρισμών, απορρίπτοντας οποιαδήποτε πρόταση άμεσης διεξόδου (π.χ. στάση πληρωμών) και παραπέμποντας την έξοδο από την κρίση στη «λαϊκή εξουσία» και τον σοσιαλισμό. Το τίμημα αυτής της «καθαρότητας» κινδυνεύει να είναι η πολιτική περιχαράκωση - ιδίως αν συνοδευτεί από την επιλογή μιας οργανωτικής ρήξης στα συνδικάτα, η οποία μπορεί να οδηγήσει στη διχοτόμηση ή και τριχοτόμηση της ΓΣΕΕ. Εν πάση περιπτώσει, είναι μια κάποια πολιτική γραμμή, την οποία το ΚΚΕ προωθεί με συνέπεια και με την αίσθηση της δικαίωσης απέναντι στον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο, που εμπιστεύτηκε τυφλά την Ευρώπη του Μάαστριχτ.

Στην απέναντι πλευρά, ο Συνασπισμός πλειοδοτεί υπέρ της ενότητας, πράγμα που θα ήταν πολύ καλό, αν την ίδια στιγμή δεν… υπήρχε πολυδιάσπαση στον ίδιο! Χθες έφυγαν οι ανανεωτικοί του κ. Κουβέλη, σήμερα απειλείται με διάσπαση ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την υποψηφιότητα Αλαβάνου για τις περιφερειακές εκλογές.

Ασφαλώς, η ιστορία της Αριστεράς είναι γεμάτη εσωτερικές διαμάχες. Σε άλλους καιρούς, αυτές είχαν προφανή ιδεολογική νομιμοποίηση. Οι αριστεροί ήξεραν ότι σε άλλους θεούς πίστευαν οι σταλινικοί από τους τροτσκιστές, οι μαοϊκοί από τους χρουστσοφικούς, οι ευρωκομμουνιστές από τους μπρεζνιεφικούς. Μπορεί όλοι οι «ισμοί» να έχουν την παθολογία τους, αλλά επιτέλους επρόκειτο για διαφορετικές θεωρήσεις του κόσμου. Ποιες είναι σήμερα, όμως, οι αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ Αλέκου Αλαβάνου και Αλέξη Τσίπρα; Πώς γίνεται η ηγεσία του ΣΥΝ να προτείνει για δήμαρχο τον Διονύση Τσακνή, ο οποίος είναι διαχρονικά συνεπής σε μια γραμμή κριτικής υποστήριξης του ΚΚΕ, έπειτα να προτείνει για περιφερειάρχη τον Αλέξη Μητρόπουλο, επίσης συνεπή στη γραμμή του «κοινωνικού ΠΑΣΟΚ», κι έπειτα να συζητά τον Μανώλη Γλέζο, με αντιπεριφερειάρχες τον Μητρόπουλο και τον Αλαβάνο; Και πώς να πιστέψουν οι πολίτες ότι πίσω από όλα αυτά διακυβεύεται κάτι σοβαρότερο από προσωπικές φιλοδοξίες και ηγετικά άγχη;

Στην προαναφερθείσα ταινία, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα σκηνή. Δύο από τις πολυάριθμες, επαναστατικές ιουδαϊκές οργανώσεις επιχειρούν ταυτόχρονα, χωρίς προσυνεννόηση, να απαγάγουν τη γυναίκα του Πόντιου Πιλάτου. Συναντιούνται τυχαία, στα υπόγεια του παλατιού, κι αντί να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αρχίζουν να αλληλοεξοντώνονται μέχρι και τον τελευταίο άνδρα, κάτω από τα έκπληκτα μάτια των Ρωμαίων στρατιωτών, που δεν χρειάστηκε να κουνήσουν ούτε το δαχτυλάκι τους…

Η φωτογραφία είναι από το www.enosy.blogspot.com

Η Διεθνής των Συμβούλων

Αντιγραφή από την << Καθημερινή >>.

Tου Παντελη Μπουκαλα

Μια φορά κι έναν καιρό, η πανάκεια κυκλοφορούσε στην αγορά με την ονομασία «Πολιτική Βούληση», που διαφημιζόταν σαν αποτελεσματικότερη και από την κατά Κοέλιο συνωμοσία του σύμπαντος προς ευόδωση των ονείρων ενός εκάστου. Σε μια χώρα υπό κηδεμονία, ωστόσο, το τελευταίο που θα μπορούσε να παρουσιάσει σαν όπλο της μια κυβέρνηση είναι η ελεύθερη πολιτική της βούληση· έχει και ο αυτοσαρκασμός τα όριά του. Εσχάτως, λοιπόν, και αφού πρώτα αναλάβαμε κάπως δυνάμεις στον μεσοσταθμό της Διαβούλευσης, μετατοπιστήκαμε (ή εκπέσαμε· ο καθείς και το ρήμα του) από την Πολιτική Βούληση στους Συμβούλους. Οι καλοί αυτοί άνθρωποι, παντογνώστες και θαυματουργοί, καθώς θρυλείται, αλλά και θεράποντες ενός φιλελληνισμού νέου τύπου, ανέλαβαν εκθύμως να επικουρήσουν τον πρωθυπουργεύοντα κ. Γ. Παπανδρέου, μήπως και δούμε επιτέλους λίγη από την ευτυχία που τρεις γενιές τώρα μας υπόσχεται η οικογένειά του.

Πόσοι είναι οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού δεν είναι εξακριβωμένο· η καταμέτρηση συνεχίζεται. Υπάρχουν πάντως ανάμεσά τους πολεοδόμοι, όπως ο Ισπανός Γιόσεφ Αθεμπίγιο, οικονομολόγοι, όπως ο Ιταλός Τομάζο Πάντοα-Σιόπα, Σουηδοί κληρονόμοι μεγάλου ονόματος, όπως ο υιός Πάλμε, Αμερικανοί και Βρετανοί σοφοί, νομπελίστες κ. ο. κ. Πρόκειται, εν ολίγοις, για μια Διεθνή των Συμβούλων, δουλειά των οποίων, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές, είναι να προσφέρουν τεχνογνωσία για τη διαχείριση κρίσεων, την αγορά ομολόγων, τη βελτίωση της εικόνας της χώρας, την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας κ. λπ. κ. λπ.

Ακόμα και χρήσιμη θα μπορούσε να θεωρηθεί η παρουσία της Διεθνούς των Συμβούλων, αν έβλεπε κανείς τα μέλη της αποκομμένα από την ιδεολογία τους και αποδεχόταν πως η πολιτική είναι μια πολιτικώς ουδέτερη τεχνική και, δεύτερον, αν δεν υποψιαζόταν ότι ο πραγματικός της σκοπός είναι άλλος: να πειστούμε εμείς οι Βαλκάνιοι ότι διαθέτουμε έναν ηγέτη με αμέτρητους επιφανείς φίλους στα κέντρα αποφάσεων. Για να θαμπώσουν τους «ιθαγενείς» καταφτάνουν οι συμβουλάτορες και για να νομιμοποιήσουν την α λα Γ. Α. Παπανδρέου μέθοδο άσκησης της εξουσίας: μακράν της Βουλής, μακράν του υπουργικού συμβουλίου, που απλώς ακούει με δέος ή με μόλις αποκρυπτόμενη χασμώσα δυσθυμία τις πατερναλιστικές παραινέσεις του πρωθυπουργού ή τα μανιφέστα του, ερήμην του ίδιου κόμματος του οποίου τυπικώς ηγείται και με το οποίο τυπικώς επίσης συσκέπτεται.

Αυταρχικά διοίκησε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, τόσο το κόμμα του όσο και τη χώρα. Αλλά ο αυταρχισμός του ήταν έκδηλος, μπρούτος, επιθετικός, αμέσως αναγνωρίσιμος, άρα μπορούσε ο καθείς να πάρει έγκαιρα τα μέτρα του. Ο υιικός αυταρχισμός, χαμογελαστός και στολισμένος με «διαβουλεύσεις», «ανοιχτές διακυβερνήσεις», «άμεσες δημοκρατίες» και «διεθνείς συμβούλων», είναι σαφώς περισσότερο ψευδαισθησιογόνος και παραπλανητικός. Και γι’ αυτό και διαβρωτικότερος.

Newsbeast.gr - Γιγάντιο πλοίο διασχίζει το Βόσπορο