Πρώτα δείγματα γραφής.
Τα διατάγματα για την ονοματολογία και τη δομή των νέων Υπουργείων αποδεικνύονται ελαφρώς μπουρδουκλωμένα. Τώρα θα πρέπει να τα ξεμπερδέψουν, πού πάει το χέρι, φέρε το πόδι, μην του βγάζεις το μάτι - για να λειτουργήσουν εν (καλώ) καιρώ τα νέα σχήματα.
Ισως αυτή η μπερδέκλωσις να οφείλεται στην ταχύτητα της τελευταίας στιγμής - όμως, δεν θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι για αυτό ακριβώς που σχεδίαζαν να κάνουν, ώστε να το πραγματώσουν εύστοχα και χωρίς τσαπατσουλιές;
χωρίς σύρε-φέρ'τα-πάρ' τα πίσω-δώσ' τα πάλι-πού πας μωρέ με τη σφραγίδα;
***
Ομως άριστα έπραξε η νέα κυβέρνηση καταργώντας το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης (χωρίς, θέλω να πιστεύω, να σκοπεύει να καταργήσει και τη Μακεδονία - Θράκη μαζί του). Ουδέποτε κατάλαβα τα τελευταία χρόνια γιατί θα έπρεπε να υπάρχει Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης κι όχι φέρ' ειπείν Ηπείρου - Αιτωλοακαρνανίας. Η διάκριση με τις «Νέες Χώρες» μπορεί να έχει ένα νόημα στα της Εκκλησίας, κυρίως υποστηρικτικό της Οικουμενικότητας του Πατριαρχείου, αλλά ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με την Ελληνική Επικράτεια, ενιαία, αδιαίρετη, εδραία και ακλόνητη, έτσι όπως διαμορφώθηκε από το 1948 και μετά (με την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου).
Και ουδείς «συμβολισμός» εννοείται ότι πρέπει να υπάρχει μέσω της ύπαρξης και της διατήρησης ενός τέτοιου Υπουργείου (Μακεδονίας - Θράκης) λόγω των προβλημάτων που έχουν προκαλέσει στην Ελλάδα ο εθνικισμός της FYROM, ο επεκτατισμός της Τουρκίας και οι ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ. Αντιθέτως το αυτεξούσιον της χώρας πρέπει να 'ναι ισχυρό κι ενιαίο χωρίς να διαμερίζεται γεωγραφικώς, μάλιστα αναλόγως του «ενδιαφέροντος» των ξένων (και της δόλιας φθοράς των Διεθνών Συνθηκών, έντονης κι επικίνδυνης, εις όσα μας αφορούν, από την εποχή των κυβερνήσεων Σημίτη κι ύστερα).
..................................
Αλλά, αν καλώς καταργήθηκε το Μακεδονίας-Θράκης, κακώς διατηρήθηκε το Παιδείας και Θρησκευμάτων. Καρυκεύθηκε ολίγον με ένα «διά βίου μάθησης», αλλά το «θρησκευμάτων» παρέμεινε. Σε ένα λαϊκό κράτος τα θρησκεύματα πρέπει να 'χουν το δικό τους Υπουργείο (ή Γραμματεία σε κάποιο Υπουργείο) και να μην έχουν καμμιά σχέση με την εκπαίδευση (πλην του μαθήματος της θρησκειολογίας).
Φαίνεται ότι η «Δεξιά του Κυρίου» εξακολουθεί να τρομάζει το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Γ. Παπανδρέου, ακόμα κι όταν τον ευλογεί διά της «αριστεράς» της -με τον κυρό Ιερώνυμο.
Κατά τα υπόλοιπα, φοβάμαι ότι ο ένθερμος Ανανιστής κ. Δημήτρης Δρούτσας, υφυπ του Γιώργου στο ΥΠΕΞ, θα 'ναι η χαρά του γαζή Νταβούτογλου! -βοήθα (ή βάστα) Βαγγελίστρα μου!
(Εντεχνες διαρροές, ότι τώρα με την κυρία Διαμαντοπούλου επιστρέφουν στο Παιδείας η κυρία Ρεπούση, οι μισοί συνεργάτες του ΔΟΛ κι όλοι οι τιτουλάριοι ιστορικοί της «αλήθειας των Αλλων», ελέγχονται ως ανακριβείς, διότι ουδέποτε έφυγαν). Και με την ευκαιρία,
αυτή η μυθολογία για τον «Αλλον» (ένα από τα κυρίαρχα κλισέ της εποχής μας, από την πολιτική έως τον έρωτα) είναι πια πολύ κουραστική! Ασε που κατά βάθος κρύβει την εξοικείωση με την αποξένωση ή την υποταγή. Αντί του «Αλλου» λοιπόν (με παρονομαστή το «η κόλασή μας είναι οι Αλλοι») προτιμώ τον «πλησίον μου». Τον «πλησίον μου» Τούρκο, ή συνάδελφο, ή μετανάστη, την «πλησίον μου» αγαπημένη -μου φαίνονται όλα αυτά πιο ζεστά, ευρύχωρα κι ανθρώπινα...
Τέλος, χαράς ευαγγέλια για τις Ανεξάρτητες Αρχές και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, η νέα κυβέρνηση θα 'ναι γι' αυτές μια απέραντη Παιδική Χαρά -γεμάτη με τους παιδονόμους μας...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 8.Χ.2009 stathis@enet.gr
Τα διατάγματα για την ονοματολογία και τη δομή των νέων Υπουργείων αποδεικνύονται ελαφρώς μπουρδουκλωμένα. Τώρα θα πρέπει να τα ξεμπερδέψουν, πού πάει το χέρι, φέρε το πόδι, μην του βγάζεις το μάτι - για να λειτουργήσουν εν (καλώ) καιρώ τα νέα σχήματα.
Ισως αυτή η μπερδέκλωσις να οφείλεται στην ταχύτητα της τελευταίας στιγμής - όμως, δεν θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι για αυτό ακριβώς που σχεδίαζαν να κάνουν, ώστε να το πραγματώσουν εύστοχα και χωρίς τσαπατσουλιές;
χωρίς σύρε-φέρ'τα-πάρ' τα πίσω-δώσ' τα πάλι-πού πας μωρέ με τη σφραγίδα;
***
Ομως άριστα έπραξε η νέα κυβέρνηση καταργώντας το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης (χωρίς, θέλω να πιστεύω, να σκοπεύει να καταργήσει και τη Μακεδονία - Θράκη μαζί του). Ουδέποτε κατάλαβα τα τελευταία χρόνια γιατί θα έπρεπε να υπάρχει Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης κι όχι φέρ' ειπείν Ηπείρου - Αιτωλοακαρνανίας. Η διάκριση με τις «Νέες Χώρες» μπορεί να έχει ένα νόημα στα της Εκκλησίας, κυρίως υποστηρικτικό της Οικουμενικότητας του Πατριαρχείου, αλλά ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με την Ελληνική Επικράτεια, ενιαία, αδιαίρετη, εδραία και ακλόνητη, έτσι όπως διαμορφώθηκε από το 1948 και μετά (με την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου).
Και ουδείς «συμβολισμός» εννοείται ότι πρέπει να υπάρχει μέσω της ύπαρξης και της διατήρησης ενός τέτοιου Υπουργείου (Μακεδονίας - Θράκης) λόγω των προβλημάτων που έχουν προκαλέσει στην Ελλάδα ο εθνικισμός της FYROM, ο επεκτατισμός της Τουρκίας και οι ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ. Αντιθέτως το αυτεξούσιον της χώρας πρέπει να 'ναι ισχυρό κι ενιαίο χωρίς να διαμερίζεται γεωγραφικώς, μάλιστα αναλόγως του «ενδιαφέροντος» των ξένων (και της δόλιας φθοράς των Διεθνών Συνθηκών, έντονης κι επικίνδυνης, εις όσα μας αφορούν, από την εποχή των κυβερνήσεων Σημίτη κι ύστερα).
..................................
Αλλά, αν καλώς καταργήθηκε το Μακεδονίας-Θράκης, κακώς διατηρήθηκε το Παιδείας και Θρησκευμάτων. Καρυκεύθηκε ολίγον με ένα «διά βίου μάθησης», αλλά το «θρησκευμάτων» παρέμεινε. Σε ένα λαϊκό κράτος τα θρησκεύματα πρέπει να 'χουν το δικό τους Υπουργείο (ή Γραμματεία σε κάποιο Υπουργείο) και να μην έχουν καμμιά σχέση με την εκπαίδευση (πλην του μαθήματος της θρησκειολογίας).
Φαίνεται ότι η «Δεξιά του Κυρίου» εξακολουθεί να τρομάζει το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Γ. Παπανδρέου, ακόμα κι όταν τον ευλογεί διά της «αριστεράς» της -με τον κυρό Ιερώνυμο.
Κατά τα υπόλοιπα, φοβάμαι ότι ο ένθερμος Ανανιστής κ. Δημήτρης Δρούτσας, υφυπ του Γιώργου στο ΥΠΕΞ, θα 'ναι η χαρά του γαζή Νταβούτογλου! -βοήθα (ή βάστα) Βαγγελίστρα μου!
(Εντεχνες διαρροές, ότι τώρα με την κυρία Διαμαντοπούλου επιστρέφουν στο Παιδείας η κυρία Ρεπούση, οι μισοί συνεργάτες του ΔΟΛ κι όλοι οι τιτουλάριοι ιστορικοί της «αλήθειας των Αλλων», ελέγχονται ως ανακριβείς, διότι ουδέποτε έφυγαν). Και με την ευκαιρία,
αυτή η μυθολογία για τον «Αλλον» (ένα από τα κυρίαρχα κλισέ της εποχής μας, από την πολιτική έως τον έρωτα) είναι πια πολύ κουραστική! Ασε που κατά βάθος κρύβει την εξοικείωση με την αποξένωση ή την υποταγή. Αντί του «Αλλου» λοιπόν (με παρονομαστή το «η κόλασή μας είναι οι Αλλοι») προτιμώ τον «πλησίον μου». Τον «πλησίον μου» Τούρκο, ή συνάδελφο, ή μετανάστη, την «πλησίον μου» αγαπημένη -μου φαίνονται όλα αυτά πιο ζεστά, ευρύχωρα κι ανθρώπινα...
Τέλος, χαράς ευαγγέλια για τις Ανεξάρτητες Αρχές και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, η νέα κυβέρνηση θα 'ναι γι' αυτές μια απέραντη Παιδική Χαρά -γεμάτη με τους παιδονόμους μας...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 8.Χ.2009 stathis@enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου