Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.



Να είσαι 50 ετών, να σε έχουν διώξει από τη δουλειά σου ( γιατί πληοψηφεία είμαστε, ότι θέλουμε κάνουμε!!!), να έχεις σπουδάσει ένα παιδί και να το έχεις στείλει φαντάρο, το άλλο σου παιδί, να θέλει ένα εξάμηνο ακόμα για να τελειώσει το πανεπιστήμιο, ο ένας μισθός που μπαίνει στο σπίτι να μη φτάνει για τα απαραίτητα,  Να προχωράς στο δρόμο και να ζαλίζεσαι από την απελπισία, να μην μπορεις να κοιτάξεις τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου στα μάτια, να ζητάς δάνειο ( 5000 Ευρώ )  βάζοντας υποθήκη τον μισθό της γυναίκας σου (Δ.Υ.) για να μπορέσει ( το παιδί σου ) να πάρει πτυχίο και να μην στο εγκρίνουν!!! Αυτό είναι το κράτος σας, αυτή είναι η Δημοκρατία σας, αυτό είναι το ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ  που φιάξατε!!! Μην απορείτε λοιπόν, γιατί στα δέντρα, αρχίζουν και κρέμονται κορμιά άψυχα, και στους γκρεμούς φουντάρουν απελπισμένοι! Εσείς τους σπρώχνετε, εσείς τους κρεμάτε!!! Ένα μόνο να ξέρετε. Τα παιδιά μας θα σας πνίξουν, θα σας πετάξουν στην θάλασσα!!! Γιατί φάγατε, γιατί κατακρεουργήσατε τις ψυχές μας και το μέλλον τους!!!
  Γιατί έχετε δισεκατομμύρια Ευρώ για τους τραπεζίτες και τους εργοδότες σας ( μεγαλοεργολάβους κ.λ.π.) και δεν έχετε 5000 Ευρώ για να ολοκληρώσει ένα παιδί τις σπουδές του!
Γιατί ξεσκίσατε τη δούλεψη των πατεράδων μας και τη δική μας!
 Γιατί σ' αυτήν την χώρα το να είσαι αξιοπρεπής είναι αμάρτημα!!!
 Γιατί το να μην χτυπάς την πόρτα του κάθε κομματάρχη και να ζητάς δουλειά, είναι... κουταμάρα!!!
Γιατί μας φάγατε ότι πιο ωραίο είχαμε... το χαμόγελό μας!!!
Έ λοιπόν δεν θα σας κάνω τη χάρη!
Το παιδί μου θα σταματήσει τις σπουδές του, δεν θα πάρει πτυχίο.
Εσείς όμως θα πάρετε αυτό που σας αξίζει... την οργή του που θα σας πνίξει!

Δεν υπάρχουν σχόλια: